سلام دوست عزیز.
به خدا وضعیت من و عده زیادی از دوستان؛ بهتر از شما که نه, ممکنه بدتر هم بود.
من خودم دوره لیسانس چه بدبختیها که نکشدیم ( بی پولی منظورمه) در حالی که همکلاسی داشتیم که از اول تا آخر ترم تو هتل 4 ستاره بود ( خوابگاهش اونجا بود ) یا همکلاسیهایی که هر روز با ماشینهای مدل بالا می اومدند. در حالی که همکلاسی هم داشتیم که پول ژتون غذا برای یه هفتشو هم نمی تونست تهیه کنه ( اختلافو می بینی خداییش ) ولی دوره لیسانسو با هر بدبختی که بود تموم کردیم و اتفاقا همون سال آخر هم تو کنکور فوق همه بچه فقیرها با رتبه های خوب تونستند برند بهترین دانشگاهها.
یادمه دوستی داشتیم که پول بلیط اتوبوسو برای اومدن به تهران و ثبت نام تو دانشگاه از این اون تهیه کرد ولی با هر بدبختی که بود اومد تهران و حین خوندن فوق یه کار خوب هم پیدا کرد و یواش یواش وضعش خوب شد.
پس به نظر من توکلت به خدا باشه ( خدا رو هرگز فراموش نکن چون تو لحظه های سخت فقط اونه که همراهمونو)
حتما می تونی راه حلی پیدا کنی . فقط نباید نا امید بشی. و اینو در نظر بگیر که اکثر ما هم وضعیتی مثل تو داشتیم.
خدا همراهت باشه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)