نیاز به همفکری ( از تحصیل انصراف بدم یا ..... )

[s_manifar]

دوستان بزرگوار
من هر چند وقت یکبار باید بیام واز همتون تشکر کنم.
ممنونم به خاطر وقتی که صرف می کنید.
من قصدم نه توهین به کسی بود وهست وهمه کسانی که برای علم اندوزی مییاند محترما حال با هر وضعیت مالی واتفاقا حرف منم همین بود.خوشبختانه به امید خدا
من در مسیر حل مشکلاتم قرار گرفتم.راه بسیار است ومن هم ........اما باید رفت .
باز هم از همتون تشکر می کنم.

[shahrouz]

چند نكته كلي مي تونه كمكت كنه.
1- اگه مشكل سربازي نداري يك سال به تعويق انداختن رفتنت تا اونجايي كه من مي دونم مشكلي رو براي پذيرش گرفتن پيش نمياره. ثانيا مي شه يك سال فرصت كاري تو ايران كه اون طرف شك نكن به دردت مي خوره. ثالثا اين كار باعث مي شه 2-3 ميليوني حداقل جمع كني و فرصت مناسبي براي فكر كردن راجع به دانشگاهي كه مي خواي پذيرش بگيري داشته باشي.رابعا (چقدر عربي شد .حالا خيلي خوشم مياد از اين زبون!)با 2-3 ميليون تومان هم مشكلاتت حل مي شه.
به خصوص براي اروپا
2- ببين تو به راحتي مي توني فوق رو تو يه دانشگاه اروپايي بگذروني و براي دكترا به دانشگاه آمريكايي يا كانادايي اقدام كني. سعي نكن بلند پروازيتو يه مرتبه انجام بدي. اين طوري مشكل clearance هم براي احتمالا كمتر پيش مياد.
3- زندگي كلا تو يه كشور با اقتصاد سوسياليستي ( تا حدودي كشورهاي اسكانديناوي= البته فكر مي كنم اين كشورها تحقيق كن) براي اينكه آروم آروم خودتو بتوني باور كني بهتره.اونجا رئيس جمهورش هم تو همون اتوبوسي سوار مي شه كه تو و من دانشجو سوار مي شيم.
4- قوي باش . من يقين دارم مي توني پيشرفت كني.نمي گم منطقي نباش اما سخن نااميد كننده رو گوش نده "مردم فرومایه از اشتباهات و لغزشهای اشخاص بزرگ لذت فراوان میبرند"

[shahrouz]

يه نكته( عدم رضايت از وضع موجود باعث تمامي پيشرفتها شده)

[masy]

چه گرد و خاکی به پا کردی ;D اینهایی که گفتی که مشکل نیست چون خودت برای خودت ایجاد کردی با تصوراتت

اختلاف طبقاتی همه جا هست که خوشبختانه شما معمولیش رو دیدی و هنوز انواع خفنش مونده حتی اگر هم از ایران بری این اختلاف هست

اولین کاری که باید انجام بدی اینه که خودت رو - تواناییهات و شرایطت رو بشناسی- قبولشون کنی و بهشون ایمان بیاری

اینکه شما یه فرد مستعد و توانمندی هستی که با همون طبقه بالایها نمی تونن با کشیدن حتی چکهای سفید هم بدست بیارن

با این زرق و برقها کاری نداشته باش چون فقط جلوی چشم هستند .......

همه ادمها مشکلات رو دارتد حالا اهل چه طبقه ای باشی باز هم این مشکلات هست

بشین مثل یه بچه خوب درست رو بخون چون به معدل نیاز داری

به حای اینکه به نوع ماشین دیگران فکر کنی به این فکر کن که یه مقاله جدید بنویسی
از همین حالا به فکر تافل باش

یه کار نیمه وقت هم پیدا کن حالا تدریس - پروژه و یا .........

توی این فاصله هم کمی پول پس انداز می کنی و هم تافل می گیری و رزومت رو قوی می کنی

با یه برنامه ریزی بلند مدت می تونی به هدفت برسی

رهرو ان نیست گهی تند و گهی خسته رود رهرو آن است که اهسته و پیوسته رود

[masy]

یادم رفت بگم


همونجایی که شما دارید درس می خونید بقیه هم همونجا دارن درس می خونند (دانشگاههای ایران)

ببین پسر خوب

من برای اینکه بتونم کار کنم مجبور بودم برم یه شهر- محل زندگیم هم یه شهر دیگه- و دانشگاهم هم یه شهر دیگه - سه شهر مختلف با اختلاف فاصله هر کدام سه ساعت و چون بلیط اتوبوس گرونتر از مینی بوس بود مجبور بودم با مینی بوس برم حالا خودت حساب کن سفر توی جادههای پر پیچ و خم و توی مینی بوس!!! البته من درسهام رو توی میتی بوس می خوندم 4 روز اول هفته کله سحر قبل از خروس خوون از خونه می زدم بیرون تا بلکه ساعت 7:30 به موقع برسم سر کار و ظهر هم خسته بر می گشتم خونه با مینی بوس اونهم برای یه دختر در جامعه ما!!!

برای دانشگاه هم کلاسهام رو فشرده آخر هفته می گرفتم که برسم برم کلاس
اساتید هم که نگو همیشه گلایه داشتند از دست خط کج وکله (حل مساله در مینی بوس) و همین باعث می شد که کلی از نمراتم بیاد پایین که باز هم برام مهم نبود

به فکر این مسایل نباش چون بچه های این فروم همه با این مسایل و بخصوص فقدان و کمی پول مواجه بودند

[saman1]

I definitely agree with Babak, this problem is here more worse than Iran , and also that is not your problem alone most students has these problems too. the best way is constrain on the successful and do not spend your energy, you have to accept some things instead of fight with them. You know in the first month that I had been here my professor told me that international students all time are better than US students but US students have better situation than us!!!, so do not worry you have the important thing: you are smart, therefore if you have you can do any thing. Babak gave you a wonderful recommend it is better go ahead with faith and strong and beside this working on your English and also on your score and improve your GPA
you can work and believe me that most students here have money problem but they never disappointed and try and in all case God give them some way only go ahead, try hard and be strong not for apply for all time in your live because in the US we have some point much more better than Iran and some point mush more worse than Iran,
do not pay attention to others only focus in your job and trust to God
good luck

با اینکه الان 4 و دیگه میشه گفت 5 سال از طرح مشکل دوستمون گذشته و نمیدونم شاید الان دیگه طرز تفکرش کاملا عوض شده باشه، اما بنظر من حرفاش کاملا درست بود. اما در پاسخ بعضی دوستان دیگه مواردی بود که دوست دارم پاسخ بدم. مثل این دوستمون:
yes, almost all Iranian living in the U.S believe that Iran is not that bad and even better than there! but it's not certain why they don't come back to Iran? to this good country!? I think it's now an old episode...

[bestofbestzizi]

چی کار کردی بالاخره منم تو شرایط تو هم و می خوام ارشدم را ول کنم البته واسه اینکه از رشتم متنفرم
اما پول رفتن هم ندارم تو این گرونی نمی دونستی چقدر چند سال پیش ارزون بود راحت می تونستیم بریم الکی وقتمونم را برای این ارشد لعنتی گذاشتیم

[fdsn68]

سلام دوستان

مساله ای که میخوام راجع بهش باهاتون مشورت کنم آیندمو کاملا عوض میکنه و من تنها امیدم به اینه که شما بتونین راهنماییم کنین که تصمیم درست رو بگیرم

شرمنده که توضیحاتی که راجع به زندگی خودم دادم کمی زیاد شده،ولی تک تکشون توی انتخاب راه درست تاثیر گذارن و از طرفی میدونم که خیلیها هستن که شرایطی مشابه شرایط من رو دارن

کمی از گذشتم واستون بگم

الان 24 سالمه و از اول دوران تحصیل تا قبل از دانشگاه همیشه درسم خوب بود و هدفم هم این بود که در نهایت بتونم از ایران برم و تحصیلاتمو توی یه کشور خوب اروپایی یا امریکا ادامه بدم و بعدشم همونجا مشغول به کار بشم و ...(البته وضعیت مالیم اونطوری نیست که بتونم بدون فاند یا حداقل یه کار پاره وقت به تحصیل توی یه کشور دیگه فکر کنم)

متاسفانه توی کنکور سراسری به دلایلی که واسه خیلیها ممکنه پیش بیاد،نتونستم رتبه ی خوبی بیارم که خیلی به روحیم ضربه زد
به خاطر مشکلات خدمت سربازی و نگرانی خانواده و ... تصمیم گرفتم که با وجود عدم علاقه و کم رنگ بودن آینده شغلی ،رشته ی مهندسی کشاورزی/مکانیک ماشین آلات دانشگاه صنعتی اصفهان رو انتخاب کنم

ولی بعد از ورود به دانشگاه حسابی از درس ناامید شدم و تصمیم گرفتم که شانسمو توی کار همزمان با تحصیل امتحان کنم که نتیجه ش این شد که نه به تحصیلم برسم و نه توی کار موفق بشم

الان دانشجوی ترم 8 هست با معدل 13 و دو ترم مشروطی و فقط 80 واحد پاس کرده.یعنی 61 واحد دیگه دارم تا فارغ التحصیل بشم

وقتی به خودم اومدم میبینم که در مرحله ای هستم که درسته 4 سال از عمرم تلف شده ولی تجربیات زیادی کسب کردم و از طرفی بهتر از همیشه تکلیفمو با خودم میدونم

از طرفی واقعا پتانسیل و علاقه ی درس خوندن و تلاش رو توی خودم میبینم و از طرفی میبینم که رشته ی کارشناسیم با این معدل پایین حسابی محدودم میکنه و دو سال دیگه وقت صرف کردن واسش با توجه به عدم علاقه و ... اصلا با روحیاتم جور در نمیاد

از طرفی متوجه شدم که نظام وظیفه قانونی داره که دانشجویان انصرافی یک سال مهلت دارن واسه ی اقدام برای سربازی و میتونن توی این یک سال دوباره توی کنکور سراسری شرکت کنن(طبق پرس و جویی که کردم این قضیه معتبره و میتونم دوباره کنکور بدم)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
حالا به نظر شما کدوم راهو انتخاب کنم؟

1- از تحصیل انصراف بدم و بچسبم واسه ی کنکور سراسری بخونم تا بتونم توی رشته ی مورد علاقم(مهندسی برق) توی یه دانشگاه معتبر قبول بشم و بعدشم بچسبم به درس و معدل و زبان و در نهایت با یه معدل کارشناسی بالا و نمره زبان عالی اقدام کنم واسه یه دانشگاه معتبر

2-دوسال دیگه صرف مدرک کارشناسیم کنم و تو این مدت بشینم واسه ی ارشد بخونم و بعد توی ارشد کارشناسیمو جبران کنم و ...

3-مدرک کارشناسیمو بگیرم و ضمنش واسه ی زبان اقدام کنم و بعدش برم خدمت و یه مدرک فنی حرفه ای هم بگیرم و بعد با توجه به سابقه کارم از طریق کاری واسه ی کانادا یا استرالیا اقدام کنم و بعد که پذیرفته شدم همونجا درسمو ادامه بدم

خیلی از توجهتون ممنونم دوستان

[us_majid]

اوه اوه، کجا هم انتخاب کردی برای درس خوندن. جدا از عدم علاقه شما به اون رشته، بیشتر مقصر دانشگاه صنعتی اصفهانه. من مطمئنم شما اونقد ضعیف نیستی و این نمرات و نتایج لایق شما نیست. اینو میگم چون خودم اصفهان درس خوندم. کلا آدمو از درس خوندن نا امید می کنن. به نظر من شما همین رشته رو تموم کن و انصراف نده. اگه می تونی انتقالی یا مهمان بگیر برای یه دانشگاه دیگه(حتما پیگیریش کن). اگر هم نشد همونجا لیسانسو تموم کن بره. برای فوق لیسانس شما می تونی هر رشته ای رو که دوست داری (حتی چند رشته) ثبت نام و آزمون بدی. (ولی دیگه طرفای اصفهان و شیراز نرو چون سخت گیرن و معدل پایین می گیری و نهایتا برای اپلای موفق نمی شی). خلاصه اگه توی دوران ارشدت یه دانشگاه خوب بری و چندتا مقاله ISI داشته باشی لیسانست جبران میشه. چون برای خودم پیش اومده و می دونم که الان برای ادامه تحصیل دکترا شانس و انتخابهای زیادی دارم. کلا اشکال از شما نیست، از اون دانشگاست. موفق باشید و نا امید نشید.

[Saaaaam]

دوست گرامی
با توجه به این نکته که اکثر دانشگاه های اروپا - استرالیا و نیوزلند معدل لیسانس را بیش از 50% مبنای ارزیابی برای بورس قرار می دهند پیشنهاد می نمایم معدل خود را در این 60 واحد باقی مانده به حداقل 15 برسانی تا از نظر بورس شدن خیالت تا حدی راحت باشد