MBA

[mirans]

سلام به دوستان
کسی هست بتونه به من کمک کنه و منو راهنمایی کنه؟
من میخوام واسه رشتهMBA دانشگاه UIC شیکاگو درخواست بدم میخواستم ببینید و به من بگید شانسم چقدره . ممنون

رشته لیسانس : حسابداری دانشگاه فردوسی مشهد سال ورود 86 سال فارغ التحصیلی 91
رشته دلخواه : MBA گرایش Marketing
معدل لیسانس : 15.16(پانردهو شانزده صدم)
مقالات: 3 مقاله ( یک ISI و دوتا ISC همه در زمینه Marketing)
قبولی در مقطع فوق لیسانس در رشته مدیریت اجرایی گرایش بازاریابی و صادرات در ایران سال 2013
پذیرش همراه با فاند از دانشگاه رنک 320 انگلیس در رشتهMBA گرایش International Marketingسال 2014
سابقه کاری : 2.5 سال به عنوان حسابدار و مجموعا 2.5 سال به عنوان مدیر بارزگانی و مدیر بازاریابی
آیلتس : overal 8
GRE : اورال 320 - quant 167 - verbal 153
certificate: گذراندن دو دوره با مدرک سازمان وزارت صنایع و معادن و اتاق بزرگانی ایران یکی Customer Behaviour Management و Strategic Marketing Management
recommendation letters : چهار تا ( سه تا از اساتید حسابداری که خیلی معتبرن و یکی از اساتید مدیریت )
یه چندتا مدرکه خرتو پرته دیگه هم هست که اونقد قابله عرض نیست

به نظر شما چقد احتماله قبولی دارم البته من میخوام واسه سال 2016 اقدام کنم چون طراح لباس هم هستم و میخوام تو این زمینه هم یه سری کارا بکنم چون business plan من در این زمینه اس.
ممنون از نظرات و همکاریه شما.

[MIREMA]

به نظر مشکلی نمیاد و شرایط خوبی برای اونجا داری.....حالا چرا اونجا؟؟؟؟من مطمئن نیستم بدش بتونی از کاز خوب گرفتنت مطمئن بشی.....ولی پذیرش رو میگیری

[mirans]

MIREMA عزیز
به نظر شما چقد شانس برای بورس دارم؟

[MIREMA]

MIREMA عزیز
به نظر شما چقد شانس برای بورس دارم؟

به نظرم اگر جی آر ای تو بیاری بالاتری خصوصا کوانتشو شانس بالایی داری که تا 50 تا 75 درصد شهریه رو معاف بشی......اگر معادل جیمتت بالای 710 باشه....چون این اسکول تاپی نیست و حاضر کاری بکنه که ملت با جیمت خوب رو بیاره.....این مقالات و دوره ها هم میتونم بگم هیج ارزش و اهمیتی برای MBA نداره.....روی خود کار و IMPACT که تو محله کارت داشتی مانور بده

[Gadfly]

اول سلام عرض می کنم به همه دوستان و بعد هم تبریک می گم به کسانی که پذیرش گرفتن...
از آخرین پست توی این موضوع بیش از 13 روز می گذره و نمی دونم که مسائلی که اینجا مطرح می کنم تا چه حد و توسط چه کسانی دنبال بشه... اما به هر جهت اجازه می خوام که اونرا مطرح کنم چون بعضا مطالبی خوندم که برام جالب بود و باید بهشون پاسخ داده بشه. اولم یه بیوگرافی مختصر از خودم بگم... من لیسانس رو مهندسی صنایع در دانشگاه خواجه نصیر خوندم و برای ارشد هم تنها آزمونی که شرکت کردم MBA دانشگاه امیرکبیر بود که اون رو هم قبول شدم و با استادای فوق العاده ای درس گذروندم. الانم تو یکی از بانکهای مطرح کشور تو حوزه تحلیل کسب و کار و امور اعتباری مشغول به کارم و پورتفوی اعتباری تحت مدیریتم مبلغش بر 500 میلیارد تومن بالغ میشه... الانم بعد از 2 سال کار کردن به این نتیجه رسیدم که کار کردن تو این کشور واسه افراد بلند پرواز اصلا ایده آل نیست و حتی با بهترین شغلها شما از درآمدهای آنچنانی و ایده آل برخوردار نمی شید و نمیونید ی زندگی رو از صفر بسازید... مگر اینکه به همون صفر یا قدری بزرگتر از صفر برای خودتون و خونواده ای که تشکیل می دید رازی باشید! برم سر اصل مطلب:
1. بعضی از بزگوارا راجعبه بعضی از BS ها به نحوی صحبت می کنن و به نحوی اونها رو از روی بی میلی از نظر میگذرونن که انگار کیفیت و سطحی از آموزش رو تجربه کرده اند که ما از اون بی خبریم... برادرا، خواهرا من اینجا هم با بچه های شریف، هم تهران از نزدیک کار میکنم و سطح سواد ها رو می بینم... واقعا ما تو حوزه Business چیز خارق العاده ای برای عرضه نداریم... پس گرفتن پذیرش از یه دانشگاه حتی Tier 2 و تجربه کردن کارگاه ها، کلاس ها و نهایتا کارآموزی هایی که به واسطه اونها برای ما فراهم میشه می تونه فرصت ایده آلی باشه!!!
2.اینجا پستی رو دیدم که توش ذکر شده بود، نقل به مضمون، "حالا Rotman باز قابل قبوله"، برادرم، خواهرم، Rotman همیشه جزو 50 تای اول بوده توی دنیا و شما حداقل توی خود تورنتو می تونی انتظار یک کار با درآمد حداقل K 60$ در سال رو داشته باشی... این تازه با توجه به درآمدها در کاناداس که به مراتب پایینتر از امریکاس... این رو مقایسه کنید با یه فارغ التحصیل شریف (به عنوان بهترین BS ایران) که تو سال 93 باسابقه کار نه چندان قابل توجه باید با 2 میلیون تومن شروع کنه کارشو!!! من دوستانی رو اینجا دیدم که انتظار حقوق 1000 دلار در ماه رو تو ایران دارن و فکر میکنن از اروپای شرقی و مالزی و فیلیپین و چی و چی که برگردن با آغوش باز اینجا ازشون استقبال می شه... که واقعا دور از واقعیته (باز عرض کنم برای یه تازه کار) شاید مدیران سازمانای بزرگ، با سابقه 10 ساله الان همچین پولی رو بگیرن... اینکه باعث می شه انقدر مطمئن همچین حرفی رو بزنم به این خاطره که Payroll خیلی از شرکتهای خوب ایران که مشتریم هستن رو دیدم.
3. می فرمایند که صرف MBA گرفتن برای شغل خوب و... کافی نیست. خوب بله، کافی نیست، شما شکی دارید مگه؟ شمای نوعی که اینجا بین 100 نفر آخر می شی، تو امریکای شمالی که محیط فوق العاده رقابتی تری داره مطمئن باش به جای خاصی نخواهی رسید. باید با انگیزه و قوی کار کنید... صرف MBA حتما کافی نیست. ضمن اینکه شما بعد از فراغت از تحصیل حتما باید مدارک حرفه ای مثل CPA یا CFA رو دنبالش باشید تا رزومتون رو تقویت کنید. یه درآمد سالانه شش رقمی با چیزی جز رزومه قوی و توانایی بالای فرد مهیا نمیشه!
4. عزیزانی که راه پیدا کردن به BS های Tier2 به بالا، یه مورد از من به شما توصیه... همونطور که حتما تو استراتژی مطالعه کردید، Positioning فوق العاده مهمه... Networking یقینا مهمه ولی بدون Positioning اصلا مقدور نیست... شما باید خودت رو تو محیطی قرار بدی که چهارتا آدم حسابی از کنارت عبور کنن، باید با یه استاد خوب که چهارتا پروژه توی صنایع داشته کلاس برداری و خودت رو نشون بدی تا بعد از فراغت از تحصیل کار خوبی در انتظارت باشه...
نهایتا باید بگم، گنده گنده حرف زدن رو بذارید کنار، اینکه زیر Top 20 رو بعضی دوستان مثل بچه یتیم بهش نگاه میکنن، واقعا همچین چیزی نیست، اینا خیالاتی هست که یه سری افرادی دارن که فکر کردن همه جا براشون فرش قرمز پهنه، اینا اونایی هستن که از finance فقط این صحنه typic فیلمها رو میدونن که تو نیویورک یه آدم کت شلواری با یه لیوان قهوه تو دستش، سر صبح وارد یه برج میشه! اینو بدونید حتی توی شهرهای کوچیک مثل Buffalo ایالت NY شرکتهای میلیارد دلاری هستن که اولین ترجیحشون به استفاده از فارغ التحصیل های شهر خودشونه (یا بهتر بگم کسی از BS های عالی فکر اونارو نمی کنه) و همیشه فرصت شغلی مناسب برای آدمای لایق موجوده. (برای این موضوع بخش Alumni مدرسه ها رو چک کنید تا بفهمید کی از کجاها به کجاها می تونه برسه)
فکر کنید به اینکه اونجا حتا با در آمد average جامعه، چیزی که واقعا اسمش روشه برای آدمای معمولیه معمولیه معمولیه، مطمئن باشید کیفیت بهتری از زندگی رو تجربه می کنید...
در آخر هم تشکر میکنم از شمایی که اطلاعات خوبتون رو اینجا Share کردید (مثل یوزر mehrabounr که واقعا A to Z پرونده اش رو توضیح داده بود و نمی دونم چرا دیگه پست جدید از تجاربش تو دانشگاه نذاشت) و تشویق می کنم دوستان رو به پرداخت ذکات پذیراششون! که همانا ارایه اطلاعات سالم و صحیح به علاقه مندان به این رشته اس.
به امید موفقیت همگیتون

[farveh]

اول سلام عرض می کنم به همه دوستان و بعد هم تبریک می گم به کسانی که پذیرش گرفتن...
از آخرین پست توی این موضوع بیش از 13 روز می گذره و نمی دونم که مسائلی که اینجا مطرح می کنم تا چه حد و توسط چه کسانی دنبال بشه... اما به هر جهت اجازه می خوام که اونرا مطرح کنم چون بعضا مطالبی خوندم که برام جالب بود و باید بهشون پاسخ داده بشه. اولم یه بیوگرافی مختصر از خودم بگم... من لیسانس رو مهندسی صنایع در دانشگاه خواجه نصیر خوندم و برای ارشد هم تنها آزمونی که شرکت کردم MBA دانشگاه امیرکبیر بود که اون رو هم قبول شدم و با استادای فوق العاده ای درس گذروندم. الانم تو یکی از بانکهای مطرح کشور تو حوزه تحلیل کسب و کار و امور اعتباری مشغول به کارم و پورتفوی اعتباری تحت مدیریتم مبلغش بر 500 میلیارد تومن بالغ میشه... الانم بعد از 2 سال کار کردن به این نتیجه رسیدم که کار کردن تو این کشور واسه افراد بلند پرواز اصلا ایده آل نیست و حتی با بهترین شغلها شما از درآمدهای آنچنانی و ایده آل برخوردار نمی شید و نمیونید ی زندگی رو از صفر بسازید... مگر اینکه به همون صفر یا قدری بزرگتر از صفر برای خودتون و خونواده ای که تشکیل می دید رازی باشید! برم سر اصل مطلب:
1. بعضی از بزگوارا راجعبه بعضی از BS ها به نحوی صحبت می کنن و به نحوی اونها رو از روی بی میلی از نظر میگذرونن که انگار کیفیت و سطحی از آموزش رو تجربه کرده اند که ما از اون بی خبریم... برادرا، خواهرا من اینجا هم با بچه های شریف، هم تهران از نزدیک کار میکنم و سطح سواد ها رو می بینم... واقعا ما تو حوزه Business چیز خارق العاده ای برای عرضه نداریم... پس گرفتن پذیرش از یه دانشگاه حتی Tier 2 و تجربه کردن کارگاه ها، کلاس ها و نهایتا کارآموزی هایی که به واسطه اونها برای ما فراهم میشه می تونه فرصت ایده آلی باشه!!!
2.اینجا پستی رو دیدم که توش ذکر شده بود، نقل به مضمون، "حالا Rotman باز قابل قبوله"، برادرم، خواهرم، Rotman همیشه جزو 50 تای اول بوده توی دنیا و شما حداقل توی خود تورنتو می تونی انتظار یک کار با درآمد حداقل K 60$ در سال رو داشته باشی... این تازه با توجه به درآمدها در کاناداس که به مراتب پایینتر از امریکاس... این رو مقایسه کنید با یه فارغ التحصیل شریف (به عنوان بهترین BS ایران) که تو سال 93 باسابقه کار نه چندان قابل توجه باید با 2 میلیون تومن شروع کنه کارشو!!! من دوستانی رو اینجا دیدم که انتظار حقوق 1000 دلار در ماه رو تو ایران دارن و فکر میکنن از اروپای شرقی و مالزی و فیلیپین و چی و چی که برگردن با آغوش باز اینجا ازشون استقبال می شه... که واقعا دور از واقعیته (باز عرض کنم برای یه تازه کار) شاید مدیران سازمانای بزرگ، با سابقه 10 ساله الان همچین پولی رو بگیرن... اینکه باعث می شه انقدر مطمئن همچین حرفی رو بزنم به این خاطره که Payroll خیلی از شرکتهای خوب ایران که مشتریم هستن رو دیدم.
3. می فرمایند که صرف MBA گرفتن برای شغل خوب و... کافی نیست. خوب بله، کافی نیست، شما شکی دارید مگه؟ شمای نوعی که اینجا بین 100 نفر آخر می شی، تو امریکای شمالی که محیط فوق العاده رقابتی تری داره مطمئن باش به جای خاصی نخواهی رسید. باید با انگیزه و قوی کار کنید... صرف MBA حتما کافی نیست. ضمن اینکه شما بعد از فراغت از تحصیل حتما باید مدارک حرفه ای مثل CPA یا CFA رو دنبالش باشید تا رزومتون رو تقویت کنید. یه درآمد سالانه شش رقمی با چیزی جز رزومه قوی و توانایی بالای فرد مهیا نمیشه!
4. عزیزانی که راه پیدا کردن به BS های Tier2 به بالا، یه مورد از من به شما توصیه... همونطور که حتما تو استراتژی مطالعه کردید، Positioning فوق العاده مهمه... Networking یقینا مهمه ولی بدون Positioning اصلا مقدور نیست... شما باید خودت رو تو محیطی قرار بدی که چهارتا آدم حسابی از کنارت عبور کنن، باید با یه استاد خوب که چهارتا پروژه توی صنایع داشته کلاس برداری و خودت رو نشون بدی تا بعد از فراغت از تحصیل کار خوبی در انتظارت باشه...
نهایتا باید بگم، گنده گنده حرف زدن رو بذارید کنار، اینکه زیر Top 20 رو بعضی دوستان مثل بچه یتیم بهش نگاه میکنن، واقعا همچین چیزی نیست، اینا خیالاتی هست که یه سری افرادی دارن که فکر کردن همه جا براشون فرش قرمز پهنه، اینا اونایی هستن که از finance فقط این صحنه typic فیلمها رو میدونن که تو نیویورک یه آدم کت شلواری با یه لیوان قهوه تو دستش، سر صبح وارد یه برج میشه! اینو بدونید حتی توی شهرهای کوچیک مثل Buffalo ایالت NY شرکتهای میلیارد دلاری هستن که اولین ترجیحشون به استفاده از فارغ التحصیل های شهر خودشونه (یا بهتر بگم کسی از BS های عالی فکر اونارو نمی کنه) و همیشه فرصت شغلی مناسب برای آدمای لایق موجوده. (برای این موضوع بخش Alumni مدرسه ها رو چک کنید تا بفهمید کی از کجاها به کجاها می تونه برسه)
فکر کنید به اینکه اونجا حتا با در آمد average جامعه، چیزی که واقعا اسمش روشه برای آدمای معمولیه معمولیه معمولیه، مطمئن باشید کیفیت بهتری از زندگی رو تجربه می کنید...
در آخر هم تشکر میکنم از شمایی که اطلاعات خوبتون رو اینجا Share کردید (مثل یوزر mehrabounr که واقعا A to Z پرونده اش رو توضیح داده بود و نمی دونم چرا دیگه پست جدید از تجاربش تو دانشگاه نذاشت) و تشویق می کنم دوستان رو به پرداخت ذکات پذیراششون! که همانا ارایه اطلاعات سالم و صحیح به علاقه مندان به این رشته اس.
به امید موفقیت همگیتون

سلام
حرفهاتون قشنگه، خیلی هاش هم درسته اما امید واهی دادن و اینکه بگید هر جایی شد برید و درس بخونید بهتر از ایران هست و با NEetworking می تونید کار پیدا کنید، فقط قسمت اولش درسته. بله کلا درس خوندن در کشورهای غربی در رشته مدیریت خیلی خیلی بهتر از ایران هست و بارها گفتم تفاوت سطح این رشته در ایران با کشورهای غربی از زمین تا آسمون هست اما دو تا نکته مهمه این وسط:

1- اگر در دانشگاههای خیلی خیلی خوب با رنکینگ خیلی بالا قبول نشوید و در یک دانشگاه متوسط یا ضعیف درس بخونید، کسی شما را push نمی ده که جیزی یاد بگیرید، خودتون هستید که واقعا باید بخواهید و تلاش کنید تا چیزی یاد بگیرید. صرف درس خوندن در یک دانشگاه غربی به شما دانش نمی دهد. اون workshop ها که شما ازش حرف می زنید در خیلی از دانشگاههای غربی وجود ندارد،حتی در خیلی از کشورها هم برخی مطالب تدریس نمی شود و کلاسهاش نیست تا بروید یاد بگیرید. اصلا هم موضوعای خیلی خاصی نیستند، مانند ایران که مثلا کلاس mplus وجود ندارد. در برخی کشورها هم متخصص برخی تکنیکها تحلیل داده وجود ندارد. دانشگاه باید خوب باشد نه حتما از نظر ranking با جزو top 20 ، باید دانشگاه پولداری باشد و امکانات بدهد. ربته دانشگاه من در رنکینگ شانگهایی 300 هست در دنیا و در استرالیا 10 هست، اما انقدر این دانشگاه پولدار هست که تمام امکاناتی را که می تونه برای دانشجوها فراهم می کنه، استاد از بهترین دانشگاههای امریکا مثل نیویورک یا Boston بر می داره میاره برای ما workshop بگذارند، اما 10 نفر بیشتر سر کلاس درس شون نرفتند، چون هیچی اجباری نیست. هر چیزی رو هم که خود دانشگاه استادش رو نداره، پول میده ما بریم هر شهری یا کشوری می خوایم سر کلاس بشینیم و یاد بگیریم. خود من رفتم دانشگاه ملبورن 8 روز یک تکنیک جدید رو یاد بگیرم . اینها همه خرج داره اگر دانشگاه ساپورت نکنه و پولی اضافه بر بورس برای اینکارا بهتون نده، شما نمی تونید هر چقدر هم که دوست دارید برید یاد بگیرید. بماند که برخی از کلاسها هم خیلی دلم می خواست برم اما سر مشکل پاسپورت ایرانی و درگیر شدن در فرایند گرفتن ویزا بی خیالش شدم در حالیکه پولش را دانشگاه می داد. اما دانشجوهای دانشگاههای خیلی خوب در همون محیط هستند و لازم نیست جایی بروند و خرج اضافی کنند.

در رشته های مدیریتی تا وقتی فقط می خواهی دانشجوی خوبی باشی درس خوندن در یک دانشگاه متوسط کافیه، اما همینکه می خوای خیلی خوب باشی و در یک چیزی خیلی قوی بشوی باید بری Workshop های خاص که این workshop ها هم سالی چند بار به صورت دوره ایی در چنددانشگاه خاص برگذار می شوند. مثلا در اروپا انگلیس و آلمان اکثرا میزبان این کلاسها هستند، بچه هایی که اروپا هستند راحت می تونند بروند اما برای ما ها مشکل هست. امریکا هم چند تا دانشگاه خاصش میزبانند، مسلما اگر امریکا درس بخونی و پول اضافی بر بورس نداشته باشی یا ساپورت نکنه دانشگاهت نمی تونی این دوره ها رو بری.

2- در برخی کشورها مثل آمریکا .کانادا که خیلی مهم هست شما کجا درس خونید، امکان کار پیدا کردنتون بعد از درس ، اگر در یک دانشگاه خیلی خوب درس نخونید بخصوص در رشته های مربوط به مدیریت تقربیا 0 هست. این حرف من نیست، تمام استادهایی که از امریکا و کانادا امدند و سر کلاس هاشون رفتم، همشون همین رو گفتند که " امریکا عمرا برای خارحی ها کار مرتبط پیدا بشه اگر در یک دانشگاه متوسط یا پایین مدیریت و MBA بخونی"

بر اساس همین دو تا نکته من خیلی ها رو دیدم رفتند دانشگاههای داقون خارجی درس خوندن با پول خودشون و دست از پا دراز تر برگشتن ایران و دارند همون 2 میلیون که شما گفتید رو می گیرند. فقط این وسط چندصد میلیونی از دست دادند. رشته های مدیریت مثل مهندسی نیست که برید درس بخونید و راحت کار پیدا کنید و امید هم داشته باشید. کلا دنیاش فرق می کنه. باید خیلی سنجیده عمل کرد، کجا رفت و کجا درس خوند.

[farveh]

یک نکته خیلی مهم دیگه رو هم به پست قبلی اضافه می کنم، درس خوندن در دانشگاههای متوسط یا ضعیف اصلا به شما انگیزه خوب بودن را نمی دهد. انقدر جو این دانشگاهها غیر علمی و یا معمولی هست که شما انگیزه تلاش خیلی زیادی پیدا نمی کنید. به خودتون میاد می بینید 3 سال- 4 سال تموم شد و هیچ کار خاصی جز یک پایان نامه و شرکت در 2 تا کنفرانس معمولی یا خوب بیشتر نداشتید. با این رزومه هم کسی به شما کار دانشگاهی نمی ده. اکثر دانشجو های دانشگاههای ضعیف و متوسط خارجی هستند. اکثرا هم از کشورهای عربی و آسیایی با بورس های دولتی خودشون امدند. همشون هم وقت برگشت به کشورشون کار دارند چون بورس شده اند، یا استاد هستند یا کارمند وزارت خونه ایی چیزی، اصلا اهل درس خوندن جدی و مقاله و پژوهش نیستند. چون کار دارند.
استادها هم اگرچه خوب هستند بعد از یک مدت سر و کله زدن با این دانشجو ها که 4 کلمه انگلیسی هم بلد نیستند مثل ادم بنویسند و متاسفانه اکثریت رو تشکیل می دهند، خسته شده اند، دیگه دل و دماغی براشون نمونده خیلی فعال باشند. برای همین جو این دانشگاهها برای شما که می خواهید رزومه بسازید و تلاش کنید اصلا مناسب نیست. من بچه های ایرانی رو می شناسم که با اینکه بورس گرفتند و رفتند در دانشگاههای متوسط یا ضعیف درس خوندند، سر خورده شدند، پشیمان شدندو ... کسی هم که چند سال در یک کشور غربی زندگی کنه دیگه زندگی کردن در ایران براش سخت تر و سخت تر شده، وقتی نتونستند با مدرک از یک دانشگاه بد، انجا کار پیدا کنند و مجبور شدند که برگردند دچار افسردگی های شدید شدند.

برای همین فکر می کنم فقط صرف داشتن بورس و یا رفتن به خارج ، راهی دانشگاههای بد و یا معمولی شدن درست نیست.

[KavehKaveh]

یک نکته خیلی مهم دیگه رو هم به پست قبلی اضافه می کنم، درس خوندن در دانشگاههای متوسط یا ضعیف اصلا به شما انگیزه خوب بودن را نمی دهد. انقدر جو این دانشگاهها غیر علمی و یا معمولی هست که شما انگیزه تلاش خیلی زیادی پیدا نمی کنید. به خودتون میاد می بینید 3 سال- 4 سال تموم شد و هیچ کار خاصی جز یک پایان نامه و شرکت در 2 تا کنفرانس معمولی یا خوب بیشتر نداشتید. با این رزومه هم کسی به شما کار دانشگاهی نمی ده. اکثر دانشجو های دانشگاههای ضعیف و متوسط خارجی هستند. اکثرا هم از کشورهای عربی و آسیایی با بورس های دولتی خودشون امدند. همشون هم وقت برگشت به کشورشون کار دارند چون بورس شده اند، یا استاد هستند یا کارمند وزارت خونه ایی چیزی، اصلا اهل درس خوندن جدی و مقاله و پژوهش نیستند. چون کار دارند.
استادها هم اگرچه خوب هستند بعد از یک مدت سر و کله زدن با این دانشجو ها که 4 کلمه انگلیسی هم بلد نیستند مثل ادم بنویسند و متاسفانه اکثریت رو تشکیل می دهند، خسته شده اند، دیگه دل و دماغی براشون نمونده خیلی فعال باشند. برای همین جو این دانشگاهها برای شما که می خواهید رزومه بسازید و تلاش کنید اصلا مناسب نیست. من بچه های ایرانی رو می شناسم که با اینکه بورس گرفتند و رفتند در دانشگاههای متوسط یا ضعیف درس خوندند، سر خورده شدند، پشیمان شدندو ... کسی هم که چند سال در یک کشور غربی زندگی کنه دیگه زندگی کردن در ایران براش سخت تر و سخت تر شده، وقتی نتونستند با مدرک از یک دانشگاه بد، انجا کار پیدا کنند و مجبور شدند که برگردند دچار افسردگی های شدید شدند.

برای همین فکر می کنم فقط صرف داشتن بورس و یا رفتن به خارج ، راهی دانشگاههای بد و یا معمولی شدن درست نیست.

فکر کنم شما اشتباهی اینجا پست زدین ، اینجا بحث در مورد MBA هست که یه رشته یک یا دو ساله اس و اصلا تحقیق و مقاله جزو اهدافش نیست

[mosafereaseman]

سلام دوستان
من ارشد مهندسی صنایع خوندم
از دانشگاه case western reverse برا گرایش MBA آفر دارم
۱- به نظر شما این دانشگاه خوبه؟
۲- تو مدیریتش گرایش های دیگه داره. واسه کار کدوم گرایش هاش خوبه؟
MBA
executive MBA
Operation and Supply chain
global mba

[Gadfly]

سلام دوستان
من ارشد مهندسی صنایع خوندم
از دانشگاه case western reverse برا گرایش MBA آفر دارم
۱- به نظر شما این دانشگاه خوبه؟
۲- تو مدیریتش گرایش های دیگه داره. واسه کار کدوم گرایش هاش خوبه؟
MBA
executive MBA
Operation and Supply chain
global mba

اول تبریک عرض می کنم.
ثانیا...
می فرمایید رزومتون چطور بود و با چه شرایطی پیشنهاد/پذیرش گرفتید؟!
MBA گرایش نیست، رشته اس، مواردی مثل Finance,HR, Operation و... گرایش می شن.
اصولا امثال من و شما برای دوره EMBA،واجد شرایط نیستیم به علت سابقه کار مدیریتی مورد نیاز. ضمن اینکه شهریه این دوره به مراتب بیشتره
این لینک http://poetsandquants.com/2014/11/26...ool-ranking/5/ اطلاعات رنکینگ دانشگاه مد نظرتون رو توی چندتا از معروفترین و معتبر ترین مراجع میده... اما اگر مد نظرتون هست که بعد از فارغ التحصیلی تو خود امریکا مشغول بشید (با فرض موفقیت در پیدا کردن کار) این لینک http://poetsandquants.com/2014/10/13...es-on-earth/4/ رو هم نگاه کنید که دانشگاه مد نظرتون، جزو 50 برنامه اول تو امریکا از حیث درآمد فارغ التحصیل های MBA هستش.