به نظر میاد که مشکل حادّی که اکثر بچه های از این دست دارند، اینه که یک تمپلیت توی اینترنت پیدا می کنند و دقیقاً منطبق بر همون، ای میل میزنند.
در حالی که متن و نگارش و ساختار ای میل ما به استاد هم به نوعی محصول خلاقیت و تفکر ماست؛ بهترنی کار اینه که تنها از تمپلیت ها الگوی ذهنی بگیریم و کلیت کار دستمون بیاد و اصل کار با استفاده از ذهن خودمون به نگارش در بیاد.
نهایت امر بهتره از یک فرد حرفه ای بخوایم که متن مارو ویرایش نهایی کنه.
من خودم همینکارو کردم؛ تعداد زیادی تمپلیت و نمونۀ حرفه ای توی اینترنت خوندم؛ بعدش متن خودمو نوشتم؛ بعدش دادم استادی که داره منو توصیه میکنه، ویرایش حرفه ای کرد. چون این استاد توی مقطع ارشد و دکتراش استرالیا بوده، به نظر من ویرایش خوبی انجام داد.
من تصور میکنم که استادای بیرون ایرانی که در این روزها تعداد ای میل های دریافیشون خیلی زیاده، با دیدن ای میل تمپلیت، شاید جذب متن نوشته شده نشند و خیلی سریع عبور کنند.
نظر شما در مورد ذهنیت من چی هست؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)