این جوری که بعضی استاد های ایرانی واضح می گن که ما فقط از شریف و تهران دانشجو می گیریم یه همچین احساسی میشه! مثل اینکه شما به یه استادی ایمیل یزنی به شما بگه من دانشجوی ایرانی نمی گیریم! چه حسی به آدم دست میده؟
اینکه ممکنه اطلاع نداشته باشند رو قبول دارم، و خود دانشگاه های ایرانی کم کاری می کنند.
بحث سر این نیست که همون اول من رو ریجکت کنه، سر بهنونه ای که بیاره!
علاقه مندی ها (Bookmarks)