جواب ندادن استادها

[vahideabdolazi]

دوستان این توصیه از طریق فرد دیگه فقط زمانی تاثیر گذاره که خود اون طرف داره با استادی کار میکنه و استاد از نزدیک دانشجو رو میشناسه ( در ضمن باید سابقه خوبی داشته باشه خودش ) حالا اگه استاده بخواد دانشجو بگیره اون فرد میتونه نقش موثری ایفا کنه.. خیلی مواقع خود استادا مشورت میکنن و حتی رزومه افراد جدید رو نشون میدن به دانشجوهاشون.. در اون حالت اگر دوستی داشته باشید اونجا که حاضر باشه شمارو توصیه کنه خیلی خیلی کارتون جلو میفته. منظور این نیست که بگردید تو اون دانشگاه ایرانی پیدا کنید!!! خوب معلومه جوابتون رو نمی دن.. چرا باید کسی رو که نمیشناسه طرف توصیه کنه و کلی مسئولیت واسه خودش ایجاد کنه؟! خودتون میاید اینجا متوجه حرف من میشید.. اینقدر مسئولیت و دردسر سرتون میریزن که دیگه فکر توصیه کردن یه آدم غریبه به استادتون آخرین فکریه که به ذهن خطور میکنه!!!

اینقدر هم پشت سر ایرانی های اینور بد نگین خواهشا.. در نظر بگیرید که خودتون هم یکسال دیگه جزو این گروه محسوب میشید.. اصلا اینجوریا نیست که شما تصور میکنید.. زیر آب زنی چیه؟! پاتون که میرسه اینور کلا باید فراموش کنید تمام این برنامه هایی که تو ایران بوده رو..اینجا حرف میزنی باید واسش دلیل داشته باشی.. سیستم طوریه که به افراد اجازه نمیده هر جور دلشون میخواد رفتار کنن. به شدت همه تحت کنترل هستند یه جورایی. پس خیالتون راحت باشه و اگر از جایی ریجکت شدید با خیال راحت بپذیرید.. یا مینیمم ها رو نداشتید یا تو رقابت کم آوردید و بهتر از شما بوده که بگیرن و گردن زیر آب زنی دانشجوهای ایرانی نندازید!!

زیر آب زنی هست. ولی این که چه مقدار و اینا بستگی داره. همه جا خوب وبد داره. من خود م تو آلمان از شانس خوبم یه دوست پیدا کردم که حتی بدون این که منو بشناسه با اسگایپ و اینا کلی کمکم کرد استاد پیدا کنم و حتی میلم رو ویرایش کرد و کلی کار دیگه. ولی عملا بهم گفت به فلانی که تو گروه اون استاده هست میل نزن که کمکت کنه. با این که فلانی خودش ایرانیه ولی از ایرانیا خوشش نمی آد و تا حالا سه نفرو زیر آب زده.
ولی از این ادم ها کم پیدا می شن. که اصولا دلیلش اینه که کینه ای نسبت به چیز خاصی دارندو اون فرد هم مشکلش این بود که نمی خواست ایرانی تو گروه آزمایشگاهشون باشه. دلایلش به خودش مربوطه.
ولی خوب اینی که می گید همونه که دوست من خیلی کمکم کرد ولی آخر سر وقتی بهش گفتم رزومه منو بده به استاده، گفت من احتمال می دهم نمی خواستت و یا اوپن نداره که جواب میلتو نداده. و البته این احتمالاش درست بود ولی یه جورایی هم داشت رد می کرد که نخواد منی که نمی شناسه را به استاده معرفی کنه. منم درکش کردم. و به نظرم کار عاقلانه ای کرد. البته منم انتظارازش نداشتم فقط بهش گفتم حالا که استاده جواب نداده چی گنم که گفت به یکی دیگه میل بزن.

[hamidreza_]

به نظرم اگر دانشجوی ایرانی که او را نمیشناسید خوب نباید طوقع داشته باشد از اعتبار خودش بگذرد و کسی را که نمیشناسد را به استاد معرفی کند و سپس ان شخص بیاید و آن چیزی که گفته و ادعا کرده نباشد و آبرو و حیثیت آن معرف همبه باد میرود. شما باید روی دوستانی که شما را میشناسند و با مرام هم هستند و یا سال بالایی هایکه قبلا رفته اند کمک بگیرید که این هم باید در نظر داشت استاد ها به حرف دانشجوبه اندازه دوستانشان یا همکاران اهمیت نمیدهند. پس اگر استاد راهنمای شمااز همدوره ایی های خودش یا استادش آنجا هست و شما را سفارش کنه که حداقل رزومه شمارا بخوانند ، بیشتر اثر داره.

این بحث جواب ندادن اتفاقاً با ایرانیا ارتباط خوبی برقرار میکنه. ملتی که مسئولینش حتی پاسخگو نیستند از مردم عادی چه انتظار میره ؟ اما این دوست ما تا سال گذشته مسئول اصلی پروژه بوده یعنی استاده اگه کسی رو میخواست اول با این دوستمون مشورت میکرد و نظر نهایی رو اون بود که به استاد میداد به گفته خودش هم با اساتید بسیاری مراودات داره و داره کار میکنه. خودش میگفت رزومه بفرستید و ما امسال یه هندی گرفتیم !!! (آخه هندی برا چی وقتی اینهمه ایرانی مستعد هست!) تا میاد توی ایران چاکرم و مخلصتیم و از این حرفا وقتی میره انور دیگه همه چیز ضابطه و حساب کتاب داره ! همین میشه که استاد ایرانی توی گروهش حتی 1 دانشجوی ایرانی نداره اما چینیه رو نگا حتی 1 دانشجوی غیر چینی هم نداره.

[ghlobe]

خودش میگفت رزومه بفرستید و ما امسال یه هندی گرفتیم !!! (آخه هندی برا چی وقتی اینهمه ایرانی مستعد هست!)

این احتمال رو هم بدین که اون دانشجوی هندیه خیلی از ایرانی ها سرتر بوده. دوستان مثل اینکه همه فکر میکنند غیر از ایرانیها کسی اپلای نمیکنه. حجم عظیم متقاضیهای چینی و هندی هر ساله به دانشگاههای امریکا سرازیر میشن و مسئله هم فقط پارتی بازی استادهای هم نژادشون نیست (گرچه اون هم وجود داره) بلکه در خیلی موارد رزومه های قوی تری دارند.

[Persian_Boy]

این بحث جواب ندادن اتفاقاً با ایرانیا ارتباط خوبی برقرار میکنه. ملتی که مسئولینش حتی پاسخگو نیستند از مردم عادی چه انتظار میره ؟ اما این دوست ما تا سال گذشته مسئول اصلی پروژه بوده یعنی استاده اگه کسی رو میخواست اول با این دوستمون مشورت میکرد و نظر نهایی رو اون بود که به استاد میداد به گفته خودش هم با اساتید بسیاری مراودات داره و داره کار میکنه. خودش میگفت رزومه بفرستید و ما امسال یه هندی گرفتیم !!! (آخه هندی برا چی وقتی اینهمه ایرانی مستعد هست!) تا میاد توی ایران چاکرم و مخلصتیم و از این حرفا وقتی میره انور دیگه همه چیز ضابطه و حساب کتاب داره ! همین میشه که استاد ایرانی توی گروهش حتی 1 دانشجوی ایرانی نداره اما چینیه رو نگا حتی 1 دانشجوی غیر چینی هم نداره.

همون استاد ایرانی هم اگر ببینه دانشجوی هندی و چینی بگیره کارش بهتر راه میفته مطمئن باش همون کار رو میکنه!
دوست عزیز ، صرف اینکه یه نفر از کدوم کشور اومده هیچ امتیاز مثبت یا منفی نمیتونه داشته باشه اینجا. حتی اینکه راجع به ملیت کسی بپرسی خیلی سوال جالبی نکردی از طرف، چه برسه به اینکه استاده بیاد فرق بگذاره که حالا چون شما ایرانی هستی بیاد پارتی بازی کنه برات و ... اگر اون چینیه تو گروهش فقط چینی داره بدون که از بین متقاضی هاش بهترین ها رو انتخاب کرده!
همین امسال من داشتم میرفتم با یه استاد چینی تو کانادا کار کنم که به دلایلی نشد! به من میگفت تا حالا به 5 تا دانشجوی ایرانی فاند دادم اما بدون این که به من خبر بدن نیومدن بعد تو دانشگاه های دیگه کانادا دیدمشون! ما چجوریه ای رفتارهای زننده و کاملا غیر مسئولانه و از نوع ناب و اصیل خودمون!!! رو هیچوقت نمیبینیم! اما از عالم و آدم توقع داریم که مارو تحویل بگیرن و بگذارن رو سرشون حلوا حلوا کنن؟!!!

[Simplex]

همون استاد ایرانی هم اگر ببینه دانشجوی هندی و چینی بگیره کارش بهتر راه میفته مطمئن باش همون کار رو میکنه!
دوست عزیز ، صرف اینکه یه نفر از کدوم کشور اومده هیچ امتیاز مثبت یا منفی نمیتونه داشته باشه اینجا. حتی اینکه راجع به ملیت کسی بپرسی خیلی سوال جالبی نکردی از طرف، چه برسه به اینکه استاده بیاد فرق بگذاره که حالا چون شما ایرانی هستی بیاد پارتی بازی کنه برات و ... اگر اون چینیه تو گروهش فقط چینی داره بدون که از بین متقاضی هاش بهترین ها رو انتخاب کرده!
همین امسال من داشتم میرفتم با یه استاد چینی تو کانادا کار کنم که به دلایلی نشد! به من میگفت تا حالا به 5 تا دانشجوی ایرانی فاند دادم اما بدون این که به من خبر بدن نیومدن بعد تو دانشگاه های دیگه کانادا دیدمشون! ما چجوریه ای رفتارهای زننده و کاملا غیر مسئولانه و از نوع ناب و اصیل خودمون!!! رو هیچوقت نمیبینیم! اما از عالم و آدم توقع داریم که مارو تحویل بگیرن و بگذارن رو سرشون حلوا حلوا کنن؟!!!

این موضوع بسیار مهمیه که متاسفانه درصد زیادی از ما ایرانی ها بهش توجهی نمی کنیم و عمدا این کار رو انجام می دهیم. منظورم کنسل نکردن پذیرش ها است. همیشه فکر می کنیم که باید بک آپ اپشن داشته باشیم و پشیزی برای قول و قرارها اهمیت قائل نمی شیم. اگر استادی گفته باشه که شاید بتونه بهت کمک کنه انتظار داریم حتما تا آخر پذیرش و اقامت و خونه خریدن کمک کنه ولی وقتی اپلای می کنیم و پذیرش می گیریم هیچ ارزشی برای برنامه های اونها قائل نمی شیم.

استاد من به خاطر یکی از همین ایرانی های بسیار بی فکر به طور کلی شرط گذاشته که از این به بعد همه اپلیکنت ها رو از نزدیک باید ببینه و نمی خواد دیگه با ایمیل و ارتباط راه دور به کسی پذیرش بده و توی چند ماه، هنوز نتونسته ام نظرش رو تغییر بدهم و این یعنی اینکه تقریبا دیگه هیچ وقت توی دانشکده ما ایرانی دیگری وارد نخواهد شد.

رفتار آدم های قبلی روی جواب دادن یا ندادن | پذیرش و فاند دادن یا ندادن به شما تاثیر گذاشته و مطمئن باشید نوع ایمیل های شما و رفتارهای شما روی نظر اساتید برای بقیه ایرانی ها هم تاثیر خواهد داشت.

اساتید یا دانشجوهای ایرانی هم به خوبی با رفتارهای خودمون آشنا هستند، به بدقولی ها، کار نکردن ها و تکنیک های پیچوندن و دروغ گفتن ایرانی ها آشنا هستند و از کارهای خودشون پشیمون هستند، اما دیگه دلشون نمی خواهد بازی بخورند. وقتی به یک استاد خارجی ایمیل می زنید که تو چقدر خوب کار می کنی، من هم می خواهم بیام باهات کار کنم، باور می کنه، اما وقتی به ایرانی ایمیل می زنید، پیش خودش می گه که آره جون خودت! مطمئن باشید اگر نامه هاتون واقعا صادقانه باشه و رزومه خوبی داشته باشید، استادها و دانشجوهای ایرانی از خداشونه یک آدم همزبان بیاد پیششون، اما درصد بسیاری از مطالب نامه ها خالی بندی و دروغ و بزرگ نماییه همه می دونند که داریم برودکستینگ می کنیم بلکه جایی پیدا شه، خب، چند نفر دلشون می خواهد اینجوری دانشجو بگیرند؟

[hamidreza_]

این موضوع بسیار مهمیه که متاسفانه درصد زیادی از ما ایرانی ها بهش توجهی نمی کنیم و عمدا این کار رو انجام می دهیم. منظورم کنسل نکردن پذیرش ها است. همیشه فکر می کنیم که باید بک آپ اپشن داشته باشیم و پشیزی برای قول و قرارها اهمیت قائل نمی شیم. اگر استادی گفته باشه که شاید بتونه بهت کمک کنه انتظار داریم حتما تا آخر پذیرش و اقامت و خونه خریدن کمک کنه ولی وقتی اپلای می کنیم و پذیرش می گیریم هیچ ارزشی برای برنامه های اونها قائل نمی شیم.

استاد من به خاطر یکی از همین ایرانی های بسیار بی فکر به طور کلی شرط گذاشته که از این به بعد همه اپلیکنت ها رو از نزدیک باید ببینه و نمی خواد دیگه با ایمیل و ارتباط راه دور به کسی پذیرش بده و توی چند ماه، هنوز نتونسته ام نظرش رو تغییر بدهم و این یعنی اینکه تقریبا دیگه هیچ وقت توی دانشکده ما ایرانی دیگری وارد نخواهد شد.

رفتار آدم های قبلی روی جواب دادن یا ندادن | پذیرش و فاند دادن یا ندادن به شما تاثیر گذاشته و مطمئن باشید نوع ایمیل های شما و رفتارهای شما روی نظر اساتید برای بقیه ایرانی ها هم تاثیر خواهد داشت.

اساتید یا دانشجوهای ایرانی هم به خوبی با رفتارهای خودمون آشنا هستند، به بدقولی ها، کار نکردن ها و تکنیک های پیچوندن و دروغ گفتن ایرانی ها آشنا هستند و از کارهای خودشون پشیمون هستند، اما دیگه دلشون نمی خواهد بازی بخورند. وقتی به یک استاد خارجی ایمیل می زنید که تو چقدر خوب کار می کنی، من هم می خواهم بیام باهات کار کنم، باور می کنه، اما وقتی به ایرانی ایمیل می زنید، پیش خودش می گه که آره جون خودت! مطمئن باشید اگر نامه هاتون واقعا صادقانه باشه و رزومه خوبی داشته باشید، استادها و دانشجوهای ایرانی از خداشونه یک آدم همزبان بیاد پیششون، اما درصد بسیاری از مطالب نامه ها خالی بندی و دروغ و بزرگ نماییه همه می دونند که داریم برودکستینگ می کنیم بلکه جایی پیدا شه، خب، چند نفر دلشون می خواهد اینجوری دانشجو بگیرند؟

به نظر من که به خیلی از این دانشجوهای ایرانی نمیشه خرده گرفت. وقتی کسی جواب قطعی نمیده منم مجبورم برا چند جا اقدام کنم و بهترین رو انتخاب کنم. وقتی استاده از همون ابتدا در لفافه حرف میزنه وقتی میگه تو حالا بیا تا ببینیم ! تا ببینیم یعنی چی ؟ 1سال عمر من نوعی که نمیتونه تلف بشه. برای خیلی از بچه ها موضوع مرگ و زندگی ... اما استاد چینی به دانشجوی چینی قول قطعی میده اصلا اونا توی مرامشون نیست ... قدر مسلم دانشجوی چینی با هر استادی طی کرد دیگه مطمعنه و سراغ جای دیگه نمیره ... تازشم استادا همیشه خودشون جایگزین دارن که ضرر نکنن...

حالا در قالب یه انسان و نه استاد بیاد کمک شخصی هم کنه مگه چی میشه اونا دم از انسانیت میزنن مطمعناً توی مرامشون هست که توی مشکلات جزئی کمک کنند. وقتی من میخوام براش کلی سودآوری داشته باشم و کلی پروژه و مقاله و طرح و ... براش انجام بدم. خب اونم حالا یه کمکی توی مسائل ویزا و خانه و ... میتونه بکنه اشکالی نداره که مخصوصاً برا اونا که جمعه شنبه 1شنبه کاملاً بیکارن (اوقت ما تا ساعت 3 ظهر روز پنجشنه باید کار کنیم و شنبه 15 دقیقه دیر رسیدی سر کار توبیخی میخوری!) ....

به نظر من جواب ندادن امسال اساتید مخصوصاً توی آمریکا یه دلیل خاصی داره و یا کاملاً برنامه ریزی شدست یا 1عامل کلی مثل مسائل مالی و کاهش بودجه دانشگاهها باعث این قضیه شده. البته افزایش شدید تعداد متقاضی هم هست که عامل جزئی (وقتی توی دنیا مشکل اقتصادی پیش بیاد شرایط کاری سخت میشه اخراجها زیاد میشه و این افراد اخراج شده و استخدام نشده همگی هجوم میارن برای تحصیلات تکمیلی. خروجی لیسانسه های چین کافیه تا تمام ورودیهای دکتری دنیا رو پر کنه!). و البته خیلی از دپارتمانهایی که تا سال گذشته 45% پذیرش داشتن برای امسال به من گفتن در حدود 15% پذیرش میکنیم. رشته کامپیوتر دانشگاههای آمریکا رو عرض میکنم.

[vahideabdolazi]

خوب بچه ها من نمی فهمم منظورتونو! می گید چی کار کنیم؟ من وقتی از یه استاده جواب قطعی نمی گیرم برای دست کم 10 تا جا تو کل دنیا محبورم اپلای کنم. اون وقت شما ها م یگید بعد از این که قبول شدیم یه جا و خواستیم بریم دنبال ویزا و اینا بهشون بگیم؟ یا این که اصلا کی بگیم؟ اون وقت چه بهونه ای بیاریم؟ بگیم مثلا یه حا دیکه قبول شدیم و می خواییم اونو بریم، صادقانه، اون وقت بد می شه؟
تازه یه سوال دیگه؟
من دوستم می گه ویزای آلمانشو سه بار رد شد(برای سه تا حایی که اپلای کرده بود و قبول شده بود) و آخر سر می خواست برای ایتالیا اقدام کنه که اونم قبول شده بوده، ولی من نمی دونم خوب وقتی این مسایل هم هست می گید کی به استاده بگیم نمی تونیم بیاییم؟ اگه قبل از این که ویزامون بیاد، تازه مثلا برای یه جا که مثله کانادا سه ماه طول می ده، به باقی استادها بگیم نمی خواییم بیایم، اون وقت اگه یه همچین مسایلی تو ویزا پیش اومد، همون امیدهایی هم که داشتیم تو ذخیره، از بین رفته.
شما می گید یعنی کی به استاده بگیم که نمی آییم؟
بعد از ویزا؟ قبل از ویزا؟ یا وقت دیگه ای؟
آخه یه مسئله ای دیکه هم که هست اینه که استاده بیچاره هم می خواد از سپتامبر شروع کنه با دانشجوش کار کنه. وقتی من بخوام بعد از ویزام که برای یه دانشگاه دیگه گرفتم تازه به استاده خبر بدهم که نیومدم، اون وقت این عملا با نگفتنش فرقی نداره. تو دلش می گه بیشعور ! تو که نمی خواستی بیای همون چند ماه پیش می گفتی که من به یکی دیگه خبر بدهم که حالا گیر دانشجو نباشم!
حالا چی کنیم؟


حالا بیاید منو در نظر بگیرید. یه استاده به من گفته بیا تو اسکایپ که با هم حرف بزینم تا من در مورد علایقت ازت بپرسم و برات پروزه گیر بیارم تا روش کار کنی. تازه همکارش هم هلندیه. خودش تو کاناداست. یعنی بابا بیچاره باید کلی برای من با همکارش سحبت کنه و اینا که یه پروزه مناسب من و مربوط به کارای خودون پیدا کنند تو سطج فوق و بهم بدند!
اون وقت من تو اسکایپ که می آد بهش بگم که دارم برای جاهایی دیگه هم اپلای می کنم تا بعدا اگه قبول شدم و نرفتم پیشش، نگه بیشعور! من برات کلی پروزه دست و پا گردم؟
یا نه؟ خیلی مایل نیستم باهاش کار کنم ولی خوب اگه حا دیگه قبول نشم می رم دیگه. پس قاعدتا نمی خوام چیزی هم بگم که منصرف شه از این که منو بگیره!

با این مشگل ها چه کنم؟
ممنون

[ghlobe]

.

حالا در قالب یه انسان و نه استاد بیاد کمک شخصی هم کنه مگه چی میشه اونا دم از انسانیت میزنن مطمعناً توی مرامشون هست که توی مشکلات جزئی کمک کنند. وقتی من میخوام براش کلی سودآوری داشته باشم و کلی پروژه و مقاله و طرح و ... براش انجام بدم. خب اونم حالا یه کمکی توی مسائل ویزا و خانه و ... میتونه بکنه اشکالی نداره که مخصوصاً برا اونا که جمعه شنبه 1شنبه کاملاً بیکارن (اوقت ما تا ساعت 3 ظهر روز پنجشنه باید کار کنیم و شنبه 15 دقیقه دیر رسیدی سر کار توبیخی میخوری!) ....

جمعه شنبه و یکشنبه کاملا بیکارند؟ LOL. با یکی از دوستام که استاده اینجا (کانادا) صحبت میکردم میگفت کمتر از هفته ای 70 ساعت کار نمیکنم.

نکته دیگه هم اینه که شما تنها کسی نیستید که اپلای میکنید. مجسم کنید اگر استاد بخواد برای هر متقاضی اینقدر وقت بگذاره برای استادهائی که هفته ای دهها تقاضا (خیلی هاش از ایران) براشون میاد دیگه باید کار و زندگی شون رو ول کنند کمک شخصی کنند به متقاضیانی که هنوز دانشجو هم نیستند.

بعد از اون طرف شما خودتون میگید به دانشجو نمیشه خرده گرفت اگر چند جا اپلای میکنه تا بهترین رو انتخاب کنه. پس چطور به استاد ایراد میگیرید که دست نگهداره تا بهترین متقاضی رو انتخاب کنه؟ اگر اینکار برای دانشجو مجازه برای استاد به طریق اولی مجازتره!

[Simplex]

خوب بچه ها من نمی فهمم منظورتونو! می گید چی کار کنیم؟ من وقتی از یه استاده جواب قطعی نمی گیرم برای دست کم 10 تا جا تو کل دنیا محبورم اپلای کنم. اون وقت شما ها م یگید بعد از این که قبول شدیم یه جا و خواستیم بریم دنبال ویزا و اینا بهشون بگیم؟ یا این که اصلا کی بگیم؟ اون وقت چه بهونه ای بیاریم؟ بگیم مثلا یه حا دیکه قبول شدیم و می خواییم اونو بریم، صادقانه، اون وقت بد می شه؟
تازه یه سوال دیگه؟
من دوستم می گه ویزای آلمانشو سه بار رد شد(برای سه تا حایی که اپلای کرده بود و قبول شده بود) و آخر سر می خواست برای ایتالیا اقدام کنه که اونم قبول شده بوده، ولی من نمی دونم خوب وقتی این مسایل هم هست می گید کی به استاده بگیم نمی تونیم بیاییم؟ اگه قبل از این که ویزامون بیاد، تازه مثلا برای یه جا که مثله کانادا سه ماه طول می ده، به باقی استادها بگیم نمی خواییم بیایم، اون وقت اگه یه همچین مسایلی تو ویزا پیش اومد، همون امیدهایی هم که داشتیم تو ذخیره، از بین رفته.
شما می گید یعنی کی به استاده بگیم که نمی آییم؟
بعد از ویزا؟ قبل از ویزا؟ یا وقت دیگه ای؟
آخه یه مسئله ای دیکه هم که هست اینه که استاده بیچاره هم می خواد از سپتامبر شروع کنه با دانشجوش کار کنه. وقتی من بخوام بعد از ویزام که برای یه دانشگاه دیگه گرفتم تازه به استاده خبر بدهم که نیومدم، اون وقت این عملا با نگفتنش فرقی نداره. تو دلش می گه بیشعور ! تو که نمی خواستی بیای همون چند ماه پیش می گفتی که من به یکی دیگه خبر بدهم که حالا گیر دانشجو نباشم!
حالا چی کنیم؟


حالا بیاید منو در نظر بگیرید. یه استاده به من گفته بیا تو اسکایپ که با هم حرف بزینم تا من در مورد علایقت ازت بپرسم و برات پروزه گیر بیارم تا روش کار کنی. تازه همکارش هم هلندیه. خودش تو کاناداست. یعنی بابا بیچاره باید کلی برای من با همکارش سحبت کنه و اینا که یه پروزه مناسب من و مربوط به کارای خودون پیدا کنند تو سطج فوق و بهم بدند!
اون وقت من تو اسکایپ که می آد بهش بگم که دارم برای جاهایی دیگه هم اپلای می کنم تا بعدا اگه قبول شدم و نرفتم پیشش، نگه بیشعور! من برات کلی پروزه دست و پا گردم؟
یا نه؟ خیلی مایل نیستم باهاش کار کنم ولی خوب اگه حا دیگه قبول نشم می رم دیگه. پس قاعدتا نمی خوام چیزی هم بگم که منصرف شه از این که منو بگیره!

با این مشگل ها چه کنم؟
ممنون

همیشه اینجوری به ماجرا نگاه کنید که شما دارید برای گرفتن یک شغل تقاضا می کنید. طبیعی است که برای چند دانشگاه مختلف از کشورهای مختلف اپلای می کنیم و همه همین کار رو می کنند.
موضوع اینه که اگر پذیرش گرفتید باید تکلیف اونها رو مشخص کنید. یعنی ایمیل بزنید و همه چیز رو کنسل کنید. مشخص است که جواب همه دانشگاه ها هم زمان معلوم نمی شه، اما در اولین فرصتی که تصمیم گرفتید آفر پوزیشن رو رد کنید این کار رو انجام بدید. خیلی ربطی به ویزا نداره. به هر حال یک زمانی می رسه که تصمیم می گیرید یک دانشگاهی رو انتخاب کنید و برید، همون موقع چیزهای دیگه رو کنسل کنید و بهشون خبر بدید. بدترین حالتش اینه که واقعا مطمئن نیستید که آیا ویزای اون کشور رو می گیرید یا نه، باز شرایط رو صادقانه برای استاد توضیح بدید و بهش بگید که مثلا تا چهار ماه دیگه تکلیف رو مشخص می کنید.

فرض کنید یکی بهتون خبر می ده که می خواهد بیاد خونتون مهمونی و شما همه چیز رو از قبل آماده می کنید (از خرید کردن و غذا پختن گرفته تا تمیز کردن و خلاصه همه چیز)، اما طرف بدون اطلاع دادن نمی آد. چه حسی به آدم دست می ده؟ حالا فرض کنید که موضوع مهمون اومدن رو به ده نفر دیگه هم خبر داده اید و اونها هم کلی تدارک دیده اند و هی ازتون می پرسند که مهمونت کو؟

پذیرش گرفتن و بدون اطلاع نرفتن اتفاق عادی ای نیست که دانشگاه ها و سیستم هاشون براشون آماده باشند و از قبل کاری کرده باشند. چون فرض بر اینه که اگر کسی کاری رو قبول نمی کنه نامه می نویسه و می گه که نمی آد. این موضوع مخصوصا توی اروپا بسیار اهمیت داره، خیلی از دانشگاه های اروپایی اصلا لیست انتظار ندارند که اگر کسی نرفت به بعدی خبر بدهند. شما هم وقتی بهتون می گن که پذیرش گرفتی، یک مهلتی رو تعیین می کنند که در طی اون مدت آفر پذیرش رو رد یا قبول کنید، اگر قبول کنید یعنی دیگه صددرصد می خواهید بروید.
ببینید، مثلا اگر شما پوزیشنی رو قبول کنید، یعنی اینکه توی سیستم مالی دانشگاه یک پولی برای شما در نظر گرفته شده که پرداخت بشه، این پول ازش مالیات باید کم بشه و توی حساب های مالی وارد می شه، اگر این پول از سیستم دیگه ای وارد دانشگاه شده باشه، مثلا پول پروژه ای در حال اجرا باشه، ترکیب سهم حقوق ها برای پروژه تغییر می کنه. اگر کسی پوزیشنش رو کنسل کنه، توی سیستم های مالی چند ماه طول می کشه که همه چیز رو به قبل برگردونند. حالا فرض کنید که کسی بدون اینکه کنسل کنه، نره. از طرفی نمی شه به راحتی حقوق رو کنسل کرد، یا کس دیگه ای رو جانشین کرد، و از طرفی اگر شما زیاد طولش بدید دیگه استاد حاضر نمی شه شما رو قبول کنه. یعنی کلا سیستم های مالی یک سال تمام هی کاغذبازی می کنند که یه جوری این مساله رو حل کنند. تبعاتش به استاد هم می رسه. من بورسی رو فوریه امسال کنسل کردم، هنوز برام فیش حقوقی صفر می فرستند. یعنی هنوز توی سیستم مالی حقوق رو در نظر می گیرند و همش رو بدهی می زنند تا صفر بشه و تا آخر امسال باید این کار رو بکنند که کنسل کردن به خوبی و خوشی تموم بشه. حالا فرض کنید که کسی اصلا کنسل نکنه.

صادقانه گفتن از هر چیزی بهتره. وقتی پذیرشتون اومد و اگر منتظر چیزی بودید، به استادتون بگید که تا کی منتظر خواهید بود و در اولین فرصتی که مطمئن شدید نمی رید بهش خبر بدید. جدای هر فرض دیگه ای، صادق و قابل اعتماد بودن جزء اولین اصول اخلاقی کار مخصوصا کار آکادمیک است. باور کنید من تا به حال فقط درباره ایرانی ها شنیدم که می گن یک کسی بدون اینکه خبر بده نیومده.

[hamidreza_]

جمعه شنبه و یکشنبه کاملا بیکارند؟ LOL. با یکی از دوستام که استاده اینجا (کانادا) صحبت میکردم میگفت کمتر از هفته ای 70 ساعت کار نمیکنم.

نکته دیگه هم اینه که شما تنها کسی نیستید که اپلای میکنید. مجسم کنید اگر استاد بخواد برای هر متقاضی اینقدر وقت بگذاره برای استادهائی که هفته ای دهها تقاضا (خیلی هاش از ایران) براشون میاد دیگه باید کار و زندگی شون رو ول کنند کمک شخصی کنند به متقاضیانی که هنوز دانشجو هم نیستند.

بعد از اون طرف شما خودتون میگید به دانشجو نمیشه خرده گرفت اگر چند جا اپلای میکنه تا بهترین رو انتخاب کنه. پس چطور به استاد ایراد میگیرید که دست نگهداره تا بهترین متقاضی رو انتخاب کنه؟ اگر اینکار برای دانشجو مجازه برای استاد به طریق اولی مجازتره!

1- کانادا رو نمی دونم اما از 300 میلی که من زدم خب خیلیش هم می افتاد توی روزهای جمعه شنبه و یکشنبه ولی بجز یه استاد بازنشسته من هیچ جوابی توی این روزها نگرفتم در حالیکه سایر روزها جواب میدادن. خودشونم میگن همونقدر که به کار اهمیت میدیم به تفریح هم همینطور ...
2- قرار نیست برا همه وقت بزاره من منظورم اون کسی بود که استاد میخاد بگیره و باش کار کنه. از 1M$ فاند پروژه حداکثر 200 300K$ بره تو جیب دانشجو بقیشو استاد بر میداره. پس حالا برای 1 نفر یا 2 نفر یه حرکت فوق برنامه هم بکنه جای دوری نمیره. من هم اینجا هیات علمی دانشگاه هستم اما کلی کار علمی و غیر علمی از دستم بر میاد روزانه برای دانشجو انجام میدم در حالیکه دانشجو اینجا هیچ سودی برای من نوعی نداره.
3- بالاخره هر طرف برای خودش ریسک داره. من میگم اگه استاد دانشجو رو مطمعن کنه دیگه دانشجو دنبال جای دیگه نمیره. حالا اگه 1 دانشجوی بظاهر بهتر پیدا شد بره با 1 استاد دیگه کار کنه. اما با شرایط موجود که استاد بگه حالا تا ببینیم چی میشه نمیشه حساب کرد. بعضی بچه ها اگه اکسبتو نگیرن میرن سربازی و از عرش به فرش میرسن ... اینم قبول دارم اگه استادی OK کامل داد و دانشجو رفت سراغ استاد یا دانشگاه دیگه این خیلی بیشرمانست و قابل قبول نیست.