ادامه تحصیل یا کار؟

[S03]

با سلام
من ارشد رو انگلستان گرفتم( MBA) و یه ساله میشه ایرانم و الان پذیرش دکترا سپتمبر دارم دوباره برای انگلیس.
هدف اصلی من تو زندگی کارآفرین شدن بوده و اینکه بتونم ازین طریق به مردم خدمت کنم.دکترا تنها وسیله ای هست برای رسیدن به هدف نهایی من اما وسیله ای که به اندازه ای خود هدف واسم لذت بخش هست.
هدف اصلی من در صنعت وتولید خلاصه میشه و اینده امیدوارم که بتونم کار خونه خودم رو احداث کنم.طز دکترا م هم بر مبنای کار افرینی هست.

نمی دونم دکترا چقدر به کارآفرین شدن شما کمک می کنه ولی این راهی نیست که اکثر کارآفرین ها میرن چون دکترا در این رشته های مرتبط با بیزنس معمولا بررسی آکادمیک ایده ها و ذهنیت ها و ... است تا یادگیری مهارت های لازم. معمولا آینده افرادی که در این راه تحقیق می کنند نویسندگی و ایده پردازی و تدریس و همینطور مشاوره است و خودشون بطور فعال کارآفرین نمیشن.

الان 26 سال دارم و سرمایه قابل قبولی(1 میلیارد) که باهاش می تونم دست به ساخت و ساز بزنم(البته با کمک ضمانتی و اعتباری و وام بیشتر ازین میشه) و طی 4 سال آینده سرمایه ام رو به حدی برسونم که بشه باهاش یک کارخونه قابل قبول راه انداخت.
اما از طرفی احساس لعنتی کمال طلبی آزارم میده و تشویقم میکنه که دکترای کار آفرینم رو بگیرم و بعد در سن 33 سالگی بعد از اتمام خدمت تازه به موقعیت امروزم برسم و تا 37 طول میکشه تا به هدف نهایی که ذکر کردم دست پیدا کنم.حالا سوال اینه:30 سالگی به هدف نهایی برسم با فوق لیسانس یا 37 سالگی با دکترا؟
دکترا شاید دیگه بهم اجازه نده کارایی رو که الان می تونم انجام بدم رو انجام بدم.مثلا شاید دیگه بعد از دکترا شخصیت اجتما عییم بهم اجازه نده که ساخت و ساز کنم اونم با کاهش ارزش سرما یه ام تا اونموقع که باید برم از پروزه های ضعیف شروع کنم تا بتونم پولم رو افزایش بدم برای رسیدن به هدف نهایی.حتی شاید دیگه تا چهار سال دیگه که برمی گردم ساخت وساز اینقدر که الان بازار و سود داره نداشته باشه و منو از هدف نهاییم دور کنه و حتی تبدیل به غیر ممکن اش کنه.هدف نهایی من پول نیست بلکه توانایی خدمت به جامعه و مردم هست از راه کار آفرینی البته.معتقدم که با دکترا تاثیر بهتری می تونم روی مردم داشته باشم و چهره ای قابل قبول تری باشم و در کنار صنعت بتونم کار های فرهنگی هم از قبیل تاسیس دانشگاه وابسته به کارخونه خودم رو هم انجام بدم .
دوستان به کمکتون بد جور نیاز دارم یه یه سالی میشه با خودم می جنگم!
ممنون از کمکتون.

اینکه شخصیت اجتماعی دکترا داشتن به شما اجازه کاری رو بده یا نده حرف منطقی نیست. شما به خودتون اجازه هر کاری می دید یا نمی دید و ربطی به مدرک تحصیلی شما نداره. اینکه با دکترا می تونید چهره جالب تری داشته باشید صحیحه (همه از عنوان دکتر خوششون میاد) ولی دلیل کافی برای گذاشتن وقت و سرمایه برای تحصیل نیست. درسته که سن شما بالا نیست و فرصت دارید ولی دنیا یکسان نمی مونه.

توصیه من اینه که اگه الان بطور نقد شانس سرمایه گذاری و کارآفرینی مناسبی رو دارید و احتمال بالایی برای موفقیتتون میدید به هیچ وجه نقد رو ول نکنید و دنبال نسیه نرید. دنیای تحصیل و آکادمیک همیشه یکسان می مونه و دکترا رو چه الان بگیرید چه 10 سال دیگه فرق اونچنانی نمی کنه، ولی وضع کار و بازار و صنعت می تونه خیلی سریع تغییر کنه به خصوص در اوضاع ناپایدار اقتصادی ایران.

[ghlobe]

همونطور که جناب S03 فرمودند هیچ کارآفرین عمده ای دکترای کارآفرینی نمیگیره! مدرک دکترا در همه رشته ها برای فعالیتهای آکادمیک و تدریس و تحقیق دانشگاه است نه برای کار صنعتی و بیزینس.
اگر به کارآفرینی علاقمندید مدرک دکترا به شما کمکی نمیکنه.

[hanibabo]

سلام خدمت تمامی دوستان...
من درحال حاضر ترم دو ارشد برق-کنترل هستم...و تصمیم دارم تا با ارائه ی یک رزومه ( مقاله- پروپوزال) و زبان خوب , اپلایی رو بگیرم !!همونطور که میدونین, رشته برق فوق العاده سنگینه , چه برسه به ارشد!
در این حین یک کاری برای من پیش اومده در کارخانه نستله , اون هم سمت رودهن ! با شرایط کاری 12 ساعت کار, دو روز استراحت ! مسلمن کارش خیلی سنگینه ! حقوق معمولی که نسبت به شرایط سخته کاری بسیار کمه !اما اینکه در یک شرکت بین المللی کار میکنم , و سابقه کار کردن تو این کارخونه خیلی با ارزش هست! من کسی هستم که خیلی دوست دارم درسمو ادامه بدم , و این فکر خارج شدن از کشور منو رها نمیکنه , اما این کار منو خیلی دو دل کرده .

نظر شما رو میخام بدونم , اگر جای من بودین چه میکردین؟
البته بگم که من سربازی هم دارم

که اگر نرم یه موقعیت کار خوب رو از دست میدم

[Simon]

سلام خدمت تمامی دوستان...
من درحال حاضر ترم دو ارشد برق-کنترل هستم...و تصمیم دارم تا با ارائه ی یک رزومه ( مقاله- پروپوزال) و زبان خوب , اپلایی رو بگیرم !!همونطور که میدونین, رشته برق فوق العاده سنگینه , چه برسه به ارشد!
در این حین یک کاری برای من پیش اومده در کارخانه نستله , اون هم سمت رودهن ! با شرایط کاری 12 ساعت کار, دو روز استراحت ! مسلمن کارش خیلی سنگینه ! حقوق معمولی که نسبت به شرایط سخته کاری بسیار کمه !اما اینکه در یک شرکت بین المللی کار میکنم , و سابقه کار کردن تو این کارخونه خیلی با ارزش هست! من کسی هستم که خیلی دوست دارم درسمو ادامه بدم , و این فکر خارج شدن از کشور منو رها نمیکنه , اما این کار منو خیلی دو دل کرده .

نظر شما رو میخام بدونم , اگر جای من بودین چه میکردین؟
البته بگم که من سربازی هم دارم

که اگر نرم یه موقعیت کار خوب رو از دست میدم

سلام
البته تصميم نهايي با خودتونه. منم هم زماني كار در اين كارخانه بهم پيشنهاد شده بود كه مثل شما دو دل شدم. راحت بهتون بگم. اگر تصميم به رفتن داريد با اين اميدهاي نصفه نيمه خودتون رو دلخوش نكنيد. كسي كه قراره بره بعد از مدتي از كار در نستله هم دلزده خواهد شد. ضمن اينكه شرايط كاري اين كارخانه به شما زمان نميده كه در ابعاد ديگه اماده بشيد. اگر و تنها اگر نياز مالي در بين نيست تمركزتون رو روي اپلاي و رفتن بگذاريد. اگر پول اپلاي رو بايد ابتدا Save و بعد اقدام كنيد دنبال كاري باشيد كه به شما زمان بده براي زبان خوندن و كارهاي اپلاي رو روي روال انداختن.
باز هم ميگم در اين بحران بيكاري شايد شانس خوبي باشه اما بستگي داره شما چقدر براي ماندن جدي و چقدر براي رفتن جدي تر هستيد.
توجه كنيد محل اين كارخانه در شرقي ترين نقطه ي تهرانه و اگر منزل شما براي مثال صادقيه است با اينكه گزينه ي مترو هست كلا بي خيال بشيد. كسي كه ميخواد اپلاي كنه بهتره وقتش در ترافيك و شلوغيه شهر نگذره و هر چه در توان داره جمع كنه كه كارش نزديك محل اقامتش باشه.
اگر اين كارخانه ي محترم مزاياي ويژه داشت ميگفتم كه خوبه. ولي ميدونم كه جز حقوقي عادي و تجربه و اندكي تقويت رزومه چيز ديگه ايي براتون نخواهد داشت.
خواهشا باز هم خودتون فكر كنيد و بنا به مصالح زندگيتون تصميم بگيريد. من خيلي از وروردي هاي شرايط كنوني شما رو نميدونم و با اطلاعاتي كه داديد راهنمايي كردم.
شادزي

[hanibabo]

سلام
البته تصميم نهايي با خودتونه. منم هم زماني كار در اين كارخانه بهم پيشنهاد شده بود كه مثل شما دو دل شدم. راحت بهتون بگم. اگر تصميم به رفتن داريد با اين اميدهاي نصفه نيمه خودتون رو دلخوش نكنيد. كسي كه قراره بره بعد از مدتي از كار در نستله هم دلزده خواهد شد. ضمن اينكه شرايط كاري اين كارخانه به شما زمان نميده كه در ابعاد ديگه اماده بشيد. اگر و تنها اگر نياز مالي در بين نيست تمركزتون رو روي اپلاي و رفتن بگذاريد. اگر پول اپلاي رو بايد ابتدا Save و بعد اقدام كنيد دنبال كاري باشيد كه به شما زمان بده براي زبان خوندن و كارهاي اپلاي رو روي روال انداختن.
باز هم ميگم در اين بحران بيكاري شايد شانس خوبي باشه اما بستگي داره شما چقدر براي ماندن جدي و چقدر براي رفتن جدي تر هستيد.
توجه كنيد محل اين كارخانه در شرقي ترين نقطه ي تهرانه و اگر منزل شما براي مثال صادقيه است با اينكه گزينه ي مترو هست كلا بي خيال بشيد. كسي كه ميخواد اپلاي كنه بهتره وقتش در ترافيك و شلوغيه شهر نگذره و هر چه در توان داره جمع كنه كه كارش نزديك محل اقامتش باشه.
اگر اين كارخانه ي محترم مزاياي ويژه داشت ميگفتم كه خوبه. ولي ميدونم كه جز حقوقي عادي و تجربه و اندكي تقويت رزومه چيز ديگه ايي براتون نخواهد داشت.
خواهشا باز هم خودتون فكر كنيد و بنا به مصالح زندگيتون تصميم بگيريد. من خيلي از وروردي هاي شرايط كنوني شما رو نميدونم و با اطلاعاتي كه داديد راهنمايي كردم.
شادزي

ممنوونم بابت راهنماییتون! بله , واقعن اینطوریه , واینکه محل زندگی من کرج هست! و امکان رفتو آمد ندارم و باید در خابگاه این شرکت بمونم !و فقط رو حساب اینکه سابقه ی کار در یک کارخانه اینترنشنال رو خواهم داشت وسوسه شدم !

فقط نگران این هستم که نتونم از پس اپلای گرفتن بر بیام !! واقعن کار سختیه!
شما با کارکردن , دیگه خیالتون راحته که یچیزی داری, نیازی هم دیگه شاید نبینی بیشتر ازون تلاش کنی!و در یک پروسه روزمرگی میافتی!
اما برای رفتن , واقعن بیشتر از ساعت کاریه اون کارخونه باااید زحمت کشید!

اما فکر کنم ارزششو داره دو سال برا رسیدن بهش جنگید؟

[mgorji]

سلام دوستان
راستش من ی دغدغه ذهنی پیدا کردم که تصمیم گیری رو برام مشکل کرده خواستم درمیون بذارم شاید دوستان راهنمایی کنند رفع بشه

. رشته من مالی هست و دوستانی که در این رشته تحصیل کردند می دونند که ارائه مقاله ISI در این حوزه بسیار سخت و زمان بر هست از طرفی با توجه به تاکید دوستان با تجربه نمی شه از تاثیر مثبت اون در رزومه صرف نظر کرد. اما مساله ای که من با اون رو به رو هستم این هست که اخیرا با کلی زحمت این امکان برام ایجاد شده که وارد یک موسسه پژوهشی معتبر و دولتی در ارتباط با رشته تحصیلیم بشم (البته آزمایشی هست فعلا) و می دونم که برای ثابت کردن حضورم در اونجا باید خیلی وقت بذارم و این مساله من رو از کار روی مقاله دور می کنه.
حالا سوال من اینه که آیا با وجود این مساله وقتم رو روی این مورد کاری بذارم یا خیر؟ در واقع می خوام بدونم آیا داشتن مقاله ISI در رزومه از الویت بالاتری نسبت به سابقه کاری مرتبط و پژوهشی برخوردار هست؟
ممنون می شم اگر راهنمایی کنید

[HAMED.B]

ممنوونم بابت راهنماییتون! بله , واقعن اینطوریه , واینکه محل زندگی من کرج هست! و امکان رفتو آمد ندارم و باید در خابگاه این شرکت بمونم !و فقط رو حساب اینکه سابقه ی کار در یک کارخانه اینترنشنال رو خواهم داشت وسوسه شدم !

فقط نگران این هستم که نتونم از پس اپلای گرفتن بر بیام !! واقعن کار سختیه!
شما با کارکردن , دیگه خیالتون راحته که یچیزی داری, نیازی هم دیگه شاید نبینی بیشتر ازون تلاش کنی!و در یک پروسه روزمرگی میافتی!
اما برای رفتن , واقعن بیشتر از ساعت کاریه اون کارخونه باااید زحمت کشید!

اما فکر کنم ارزششو داره دو سال برا رسیدن بهش جنگید؟

دوست عزیز. به نظرم اگر نیاز مالی دارید بگردید دنبال کار نیمه وقت با رشته مرتبط. کارش هم هست اگر جویا باشی. این کاری که گفتی 12 ساعت کار دو روز استراحت واقعا خستت میکنه و ممکنه به اصل درست و از همه مهمتر معدلت لطمه میزنه. سابقه کاری به اندازه معدل مهم نیست و فکر نمیکنم برای پذیرش دکتری تاثیر خاصی داشته باشه جز در موارد خاص.

[AH64D]

> دوستان درود

> من نیاز به راهنمایی دارم

> بنده مدرک فوق لیسانس مهندسی کامپیوتر - نرم افزار دارم و اینکه یکی از کشورهایی که قصد دارم اقدامت بگیرم مانند کشورهایی که در پایین مثال زدم ، هیچ گونه اطلاعاتی در مورد اقدامت و پذیرش و چه کارهایی باید انجام بدیم اطلاع ندارم.
> من اولیتم ژاپن هستش ولی نمی دونم میتونم به این کشور برم و کار کنم با تخصصایی که من دارم یا خیر .

> بنده دارای مداراکی در زمینه شبکه و برنامه نویسی و ... هستم میخواستم ببینم اینها به من کمک میکنه که بتونم اقدامت بگیرم. البته این مدارک همگی در سطح Expert هستن.

> ایا می توانم در کشورهای اروپایی مثل (هلند، اتریش ، سوئد، فنلاند، نروژ و ... ) کشورهای شرق اسیا (مثل چین و ژاپن ) کار و زندگی کنم.

[S03]

> دوستان درود

> من نیاز به راهنمایی دارم

> بنده مدرک فوق لیسانس مهندسی کامپیوتر - نرم افزار دارم و اینکه یکی از کشورهایی که قصد دارم اقدامت بگیرم مانند کشورهایی که در پایین مثال زدم ، هیچ گونه اطلاعاتی در مورد اقدامت و پذیرش و چه کارهایی باید انجام بدیم اطلاع ندارم.
> من اولیتم ژاپن هستش ولی نمی دونم میتونم به این کشور برم و کار کنم با تخصصایی که من دارم یا خیر .

> بنده دارای مداراکی در زمینه شبکه و برنامه نویسی و ... هستم میخواستم ببینم اینها به من کمک میکنه که بتونم اقدامت بگیرم. البته این مدارک همگی در سطح Expert هستن.

> ایا می توانم در کشورهای اروپایی مثل (هلند، اتریش ، سوئد، فنلاند، نروژ و ... ) کشورهای شرق اسیا (مثل چین و ژاپن ) کار و زندگی کنم.

در ژاپن کار برای مهندس های نرم افزار نسبتا زیاده ولی اکثرا ازتون میخوان ژاپنی بلد باشید وگرنه کارتون محدود میشه به یک سری کمپانی های خیلی خاص و بزرگ و برای اونها رقابت خیلی بالاست معمولا و انتظارات بالایی دارند. این مدارک کمکی برای اقامت نمی کنند ولی شاید مناسب باشند برای کار پیدا کردن که شروع پروسه اقامت است.

مسئله اصلی کار پیدا کردن هست که از ایران، پیدا کردن کار به خصوص برای پوزیشنی مثل مهندسی نرم افزار در اون کشورها بسیار دشواره.

[azaam]

سلام دوستان
من فارغ التحصیل ارشد صنایع دانشگاه تهران هستم و رتبه سوم کلاس هم شدم. لیسانسم حمل و نقل هست از علم و صنعت و اونم سوم شدم . راستش از اول که شروع کردم برای فوق خوندن تنها تصمیمم ادامه تحصیل در یک کشور و دانشگاه تراز اول بود ولی جدیدا مردد شدم به دو دلیل:
1- من الان 30 سالمه و حدود 10 سال تو ایران کار کردم و سابقه بیمه ای دارم ..رها کردن این همه سابقه بیمه ای یه ذره منو می ترسونه و اینکه هیچ کدوم از دوستانم در آمریکا از سیستم بیمه ای و بازنشستگی اونجا اطلاعات دقیقی ندارن.. یا شایدم نمیدن....نمی دونم آیا برای من رها کردن کارم درسته یا نه ؟؟!!!.....کارمم امنیت شغلی بالایی داره کما اینکه حقوقش چندان چنگی به دل نمی زنه.....
2- من هیچ کس را خارج از ایران ندارم. خانواده متوسطی دارم و از لحاظ مالی هم اصلا نمی تونم روی خانوادم حساب باز کنم....برای همین هم بوده که اینقدر زود رفتم سرکار تا هزینه های اپلای و زندگیمو از خانوادم جدا کنم ...نمی دونم با رها کردن کارم پس از خوندن دکترا و احتمال اینکه شاید نتونم اونجا کار خوبی پیدا کنم می تونم امیدوار به پیدا کردن کار خوبی داخل ایران باشم یانه.....؟؟؟!!! با توجه به اینکه خانواده من فقط با آدم های ضعیف ارتباط دارن و اصلا نمی تونم به داشتن پارتی امیدوار باشم.....
3- من تاالان هیچ وقت از خانوادم جدا نبودم و تنها زندگی نکردم.....از اینکه تنهایی و غربت خارج از ایران اذیتم کنه یه خورده می ترسم.....
نظر شما رو می خوام بدونم....اگه جای من بودین چیکار و می کردین ؟؟؟؟وچرا ؟؟؟