ادامه تحصیل یا کار؟

[Royal2009]

با سلام
من فرزاد 29 سال دارم ،لیسانس تجارت اما معدلم زیر 14، رزومه کاریم نسبتا خوبه، متاهل و دارای یک فرزند پسر، همسرمم لیسانس مهندسی نرم افزار اما همسرم قصد ادامه یا کار نداره
هیچی پول ندارم
اما شدیدا دوست دارم از ایران برم
اون طرف بیشتر دوست دارم کار کنم ،اما اگه شرایط از هر نظر برای تحصیل فراهم باشه ،درس هم میخونم
اروپا رو ترجیح میدم
هیچ اطلاعاتی در مورد مهاجرت ندارم
لطفا راهنمایی کنید که با توجه به شرایطم آیا اصلا امیدی به رفتن هست یا خیر
اگر هست کدام کشور ها با توجه به شرایط من خوبه و از کجا شروع کنم؟
بسیار ممنونم

کدوم کشور؟
زبانت در چه حده؟
اول برو سر کار در ایران
در کنارش زبان انگلیسی مدرک ایلتس بگیر
کار کردن با لیسانیس در اروپا و امریکا بسیار سخته

بعد ارشد ایران بگیر
دکترا برو خارج

[FNM]

کدوم کشور؟
زبانت در چه حده؟
اول برو سر کار در ایران
در کنارش زبان انگلیسی مدرک ایلتس بگیر
کار کردن با لیسانیس در اروپا و امریکا بسیار سخته

بعد ارشد ایران بگیر
دکترا برو خارج

کشورش زیاد برام مهم نیست ،هر جا که با این شرایط من راحت تر بشه رفت و حالا آب و هوا هم سازگار باشه
نیمه مسلط به زبان انگلیسی هستم ،مکالمات روزمره رو به راحتی و آب خوردن حرف میزنم اما تخصصی در یک موضوع خاص نمیتونم راحت صحبت کنم
در حال حاضر مدیر داخلی و بازرگانی یک شرکت کوچیک تعاونی هستم ،اما حقوقم کمه و در حد مسوولیت و قابلیت هام نیست
لیسانس دولتی نمیتونم درس بخونم و قبول شم ،آزاذ و غیره هم پول ندارم
نمیشه ارشد رو همون طرف بخونم؟
اگر ممکنه در مورد مقاله هم راهنماییم کنید
اصلا چطور باید مقاله بدم؟

[FARZAD611]

سلام دوستان
من سر یه دوراهی عجیبی قرار گرفتم که تصمیمش سخته،من 33 سالمه و لیسانس برق دارم.در حال حاضر تو یه شرکت خصوصی کار میکنم با شرایط حقوقی نسبتا خوب.تقریبا 8 سال هم سابقه کار تو صنایع برقی و نفت گاز دارم.میخواستم ازتون مشورت بخوام که آیا ارزش داره که تو این سن برای فوق تو ایتالیا اقدام کنم وبرم؟من نطرم اینه که از طریق تحصیلی برم اونجا و تو کشورهای شنگن دنبال کار باشم و همزمان ادامه تحصیل بدم اگه کار پیدا شد درس رو ول کنم و برم دنبال کار و اگه پیدا نشد که یه فوق اونجا بگیرم و با مدرک اروپائی مشغول به کار بشم
الان سوالم اینه که فکرم درسته با توجه به سن و سالم؟آیا بهتر نیست اینجا بمونم و درامد داشته باشم یا اینکه برم اونور و خرج کنم؟
من حداقل اونجا سالی 30 تومن باید خرج کنم و درامدم که حاصل پس اندازم تو ایران هست تقریبا سالی 20 میلیون تومن میشه.یعنی سالی 10-15 تومن از جیب
ولی واقعا علاقه دارم که تو خارج از ایران کار و زندگی کنم..حالا به نظرتون اقدام کنم یا بی خیال بشم؟
در ضمن من یکبار سال 89 از دانشگاه چالمرز پذیرش گرفتم و حتی ویزا هم گرفتم ولی نرفتم البته اون موقع پول زیادی نداشتم و درامدم تقریبا خوب بود.
وقتی هم که نرفتم سوئد تو ایران یه خونه خریدم که از کنارش برام یه سرمایه شد.
همچنین من ادم اکادمیکی نیستم که برم دنبال دکترا و تدریس و...آدم کار و صنعتم..ممنون میشم نطراتتونو بدونم

[webDeveloper]

با سلام

من 24 سالمه و لیسانس نرم افزار دارم و شغلم طراحی سایت هست
با توجه به این که اکثر شرکت های بزرگ توی آمریکا هستند و همین طور وجود دره سیلیکون معروف، قصد دارم به آمریکا مهاجرت کنم.
در حال حاضر 4 سال سابقه کار دارم ولی برای یادگیری زبان تازه اقدام کردم.
سوالی که دارم این هست که، به نظر شما بهتره ابتدا برای فوق یا دکتری کامپیوتر اقدام کنم یا این که مستقیم به دنبال کار باشم؟

آیا برای من که تجربه کاری دارم نیاز هست که برای مدرک بالاتر وقت و هزینه بگذارم؟

[BenFranklin]

شما نمی تونی یه روز صبح بلند شی و بگی می خوام مهاجرت کنم. یا باید یه جوری گرین کارت بگیری یا تحصیلی بری. تحصیلی هم پول هم سواد بالا می خواد. کار شما هم چیزی نیست که بشه گفت امتیاز محسوب میشه.

[webDeveloper]

شما نمی تونی یه روز صبح بلند شی و بگی می خوام مهاجرت کنم. یا باید یه جوری گرین کارت بگیری یا تحصیلی بری. تحصیلی هم پول هم سواد بالا می خواد. کار شما هم چیزی نیست که بشه گفت امتیاز محسوب میشه.

با راهنمایی هایی که توی این تاپیک شده بود نقشه راه رو تا حدودی متوجه شدم. من در حال حاضر مشغول به کار هستم و به گفته شما نمیشه یکدفعه برای مهاجرت تصمیم گرفت. برای همین از الان که تازه کلاس های زبان رو شروع کردم می خوام توی فکر باشم.

به نظر شما میشه بعد از مسلط شدن زبان انگلیسی یه کار پیدا کنم که کارفرما مشکل گرین کارت رو حل کنه یا این که اقدام برای فوق لیسانس مسیر راحت تره؟

این جوری که من متوجه شدم باید حداقل 14 میلیون تومن برای اپلای پس انداز کنم.

[LifeMaster]

سلام
25 سالمه، کارشناسی مکانیک سیالات با معدل 17.9 از یکی از دانشگاههای سراسری شهرستان و ارشد تبدیل انرژی آموزش محور با معدل 15.92 از صنعتی شریف دارم، دو تا هم مقاله دارم و زبانم هم خوبه...
به دلیل مسائل خانوادگی هیچوقت به فکر رفتن نبودم، به خاطر همین هم رزومم برای رفتن بهینه نیست...
نزدیک یک سال سابقه کار توی یه شرکت خصوصی دارم و به خاطر حقوق بسیار پایین تصمیم گرفتم برم (حالا یا برای کار یا برای تحصیل)، ضمنا علاقه زیادی هم به کارهای R&D دارم.
.
به نظرتون کدوم راههای زیر بهتره؟
1. کار در اروپا (برای کار تو امریکا که تقریبا شانسی ندارم)
2. دابل مستر (با فرض داشتن فاند، یا این که بتونم کنارش کار کنم)
3. ادامه تحصیل PhD (حتما با فاند)

[BenFranklin]

با راهنمایی هایی که توی این تاپیک شده بود نقشه راه رو تا حدودی متوجه شدم. من در حال حاضر مشغول به کار هستم و به گفته شما نمیشه یکدفعه برای مهاجرت تصمیم گرفت. برای همین از الان که تازه کلاس های زبان رو شروع کردم می خوام توی فکر باشم.

به نظر شما میشه بعد از مسلط شدن زبان انگلیسی یه کار پیدا کنم که کارفرما مشکل گرین کارت رو حل کنه یا این که اقدام برای فوق لیسانس مسیر راحت تره؟

این جوری که من متوجه شدم باید حداقل 14 میلیون تومن برای اپلای پس انداز کنم.

همونطور که گفتم شما تخصص خاصی نداری که کارفرما بتونی پیدا کنی از اون سر دنیا. کسایی که مدرک مستر به بالا دارن با کلی تخصص سطح بسیار بالا امکان این داستان براشون در حده صفره. تنها حالتش اینه که شما اشنای نزدیک داشته باشی که اونهم چون شما (بازهم) تخصص و شرایط استثنایی نداری مشکل قانونی و غیره جلوی طرف میزاره. رک بگم حتی اگه برادر شما یه شرکتی داشت که کسی با توانایی شما رو نیاز داشت احتمال اینکه زیر بار شرایط بره بازهم زیاد نبود. اپلای هم فقط اون پول رو تا زمان رفتن نیاز داری. اگه فاند نداشته باشی یه مستر حدود 300 تومن (امریکا و کانادا) خرج بر میداره. فاند هم شرایط تحصیلی و زبانی خیلی بالا می خواد. شرمنده اگر نا امید کننده بود.

[Fairymaid]

سلام دوستان
من سر یه دوراهی عجیبی قرار گرفتم که تصمیمش سخته،من 33 سالمه و لیسانس برق دارم.در حال حاضر تو یه شرکت خصوصی کار میکنم با شرایط حقوقی نسبتا خوب.تقریبا 8 سال هم سابقه کار تو صنایع برقی و نفت گاز دارم.میخواستم ازتون مشورت بخوام که آیا ارزش داره که تو این سن برای فوق تو ایتالیا اقدام کنم وبرم؟من نطرم اینه که از طریق تحصیلی برم اونجا و تو کشورهای شنگن دنبال کار باشم و همزمان ادامه تحصیل بدم اگه کار پیدا شد درس رو ول کنم و برم دنبال کار و اگه پیدا نشد که یه فوق اونجا بگیرم و با مدرک اروپائی مشغول به کار بشم
الان سوالم اینه که فکرم درسته با توجه به سن و سالم؟آیا بهتر نیست اینجا بمونم و درامد داشته باشم یا اینکه برم اونور و خرج کنم؟
من حداقل اونجا سالی 30 تومن باید خرج کنم و درامدم که حاصل پس اندازم تو ایران هست تقریبا سالی 20 میلیون تومن میشه.یعنی سالی 10-15 تومن از جیب
ولی واقعا علاقه دارم که تو خارج از ایران کار و زندگی کنم..حالا به نظرتون اقدام کنم یا بی خیال بشم؟
در ضمن من یکبار سال 89 از دانشگاه چالمرز پذیرش گرفتم و حتی ویزا هم گرفتم ولی نرفتم البته اون موقع پول زیادی نداشتم و درامدم تقریبا خوب بود.
وقتی هم که نرفتم سوئد تو ایران یه خونه خریدم که از کنارش برام یه سرمایه شد.
همچنین من ادم اکادمیکی نیستم که برم دنبال دکترا و تدریس و...آدم کار و صنعتم..ممنون میشم نطراتتونو بدونم

ببین دوست عزیز همش به خودت بستگی داره. هممون بعضا سر دو راهی موندن و رفتن، کار و درس، .... موندیم. ته تهش خودت بهتر روحیاتتو میشناسی. این خوبه که میدونی حوصله ادامه تحصیل تا دکترا رو نداری.
به نظر من یه brainstorming انجام بده:
چیه ایران واست جذابه، چیه خارج تو رو جذب میکنه؟
آیا اون چیزی که تو ایران یا خارج تو رو جذب میکنه، اونقد هست که اگه به مشکلات و پستی بلندی بخوری مانعت نشه و ادامه بدی؟
سن درسته که مهمه، ولی آدم اگه تو هر سنی ریسک پذیر نباشه به نظر من به مرگ تدریجی دچار میشه. بالاخره باید یه جایی ورای مصلحت اندیشی و محافظه کاری رفت.
در ثانی که بهترین سن میدونی که دهه 30 سالگیه، چون هنوز جوونی و شور زندگی داری، و هم یه تجربیاتی کسب کردی و کاملا خام نیستی.
بعدش، چرا ایتالیا؟ آیا میدونی واسه ارشد اروپا باید زبان اونجا رو بدونی!؟ شرایط اقتصادی ایتالیا رو در نظر گرفتی؟ واسه کار تو مناسبه؟
چرا استرالیا یا نیوزیلند نه؟! استرالیا که میگم چون میدونم واسه اینجور رشته ها خوبه، و با توجه به سابقه کارت، و پس اندازی که داری، و شرایط اقتصادی اون کشور، یه دستی به سر و روی مهارت زبانی مبارک بکشی با آیلتس 7 میتونی بری. واسه زندگی خیلی بهتر از ایتالیاس از نظر شرایط اقتصادی و کاری واسه رشته شما. بازم یه تحقیق جدی تر بکن. خونتو اینجا ولی نگه دار. استرالیا شهرهای کانبرا، آدلاید، سیدنی و ملبورنش از نظر آب و هوایی هم خیلی خوبه.
هر تصمیمی کهکمیخوای بگیری خیلی دو دل نباش، ولی خیلی هم بی برنامه نرو جلو. به حرف 1، 2 نفر هم اعتماد نکن. تو همین فروم ها بگرد دقیق جواب بعضی سوالاتو پیدا میکنی. ولی آخرش خودتی که تصمیم میگیری.
موفق باشی.

[e1m1r1]

سلام دوستان عزیز.
لطفا اگر امکانش هست راهنماییم کنید.

من 24 سالمه . لیسانس ناپیوسته برق-الکترونیک هستم. کاردانیم رو با رتبه 502 در دانشگاه دولتی بودم-کارشناسی رو هم بنا به دلایلی در دانشگاه غیر انتفاعی با معدل 15/40 تموم کردم.
زبانم رو دارم کار میکنم (504 رو تموم کردم و میخام 1100 رو شروع کنم).

یک عنوان مقاله داخلی دارم
در حال حاضر یک عنوان ثبت اختراع دارم
در دبیرستان هم در جشنواره خوارزمی بودم
و اینکه برنامه نویسی و کار های الکترونیکی ام به گفته اطرافیان وارد هستم.

سوالات بنده اینجاست:
1- با توجه به این موارد میخام بدونم ارشد رو توی ایران بخونم بهتره یا تلاش کنم واسه آمریکا!
2- به نظر شما تلاش کنم برای مقاله و نمره زبان و و ثبت اختراع ویا اینکه تلاش کنم برای قبولی ارشد در دانشگاه دولتی خوب!
3- من سربازی رو برج 6 پیشرو دارم.آیا رفتن به سربازی ممکنه مانع قبولی من بشه !(میخام بدونم آیا کسی که سربازی رفته شانس قبولیش کمتره یا فرقی نداره؟)

ممنون میشم پاسخ بنده رو بدهید.