بالاخره خودم باید جواب خودمو بدم.
برای دوستانی که پرسیده بودن:
درواقع study plan می تونه جایگزینی برای مصاحبه در مواقع ضروری باشه. حالا که سفارت معمولا مصاحبه نداره بهتره تو study plan طوری به سوالات جواب بدین که انگار به سوالات مصاحبه سفارت جواب می دید، یعنی همچین سوالاتی:
برای چی می خوای بری کانادا و به دانشگاه x؟ چرا این دانشگاهو انتخاب کردی؟ بعد از فارغ التحصیلیت تا حالا چیکار می کردی و تو جایی که کار می کردی چه وظیفه ای داشتی (خیلی خلاصه)؟ اگه یکی از دلایل انتخاب دانشگاه x برای شما استاد بوده: اون استاد تو چه زمینه ای کار می کنه، تو قراره اونجا چیکار کنی یا پروژت چیه؟ پروژت به موضوع ارشدت مربوط می شه؟
از قبل دانشگاهو می شناختی؟ سوپروایزرت معلومه؟ گروه تحقیقاتیت؟
شما لازم نیست تو study plan جز به جز موادری رو که اشاره کردم توضیح بدین، بویژه اگه بصلاح نیست (مثلا جایی کار می کردید که بهتره ذکرش نکنید).
لازم نیست خیلی توضیح بدین، طوری که توجیه بنظر بیاد. سعی کنید تو همون یه صفحه A4 تمومش کنید. درباره سوالی که به tie مربوط می شه و ازتون خواسته tie هاتون تو ایران رو بنویسید یکی از دوستان مدیر تو همین سایت که خودشون study plan نوشته بودند بمن توصیه کردن خیلی مستقیم و با تاکید درباره tie هایی که تو ایران دارم و خانواده ام، توضیح ندم که بنظرم توصیه خوبی بود. هی تاکید نکنید که من به ایران tie دارم هی این کلمه رو تکرار نکنید. در حد یه پاراگراف بنویسید که چه وابستگی هایی به ایران دارید اما افراط و تفریط نکنید. تو این نامه اصلا مستقیما کشورتون و مثلا سیستم آموزشیشو زیر سوال نبرید که اینو دلیل بیارید که برای این دارین می رین به کانادا.
من فکر نمی کنم آفیسر بشینه همه study plan هارو بخونه، ممکنه مدارک یکی از نظر سابقه تحصیلی و دانشگاهی که پذیرفته شده یا فاندش، اونقدر خوب و کافی باشه که آفیسر اصلا به study plan مراجعه نکنه، ولی وقتی یجای کار بلنگه یا فکر کنه شما هدفتون تحصیل نیست و .... اونوقت نقش این نامه خیلی مهم می شه.
خلاصه کلام که بهتره همه این نامه رو ارائه بدن، در واقع همون sop خودتونو با مواردی که ازتون می خوان یه تغییراتی بدین و اگه لازم دونستید به موارد بالا که نوشتم یه اشاره ای کنید. سعی کنید اینم مثل sop تاثیرگزار و صادقانه باشه که مشکلی پیش نیاد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)