تحصیل فرزندان در کانادا (مهدکودک، دبستان و دبیرستان )

[marjanmohajer]

ببيند از نظر كيفي خيلي مدارس با هم تفاوت چنداني ندارند يعني اگه واقع بينانه در نظر بگيريم خيلي فرق ندارند ولي آنچه مهم است در واقع شاگردان مدرسه هستند منظورم مليت غالب... كه اين هم بيشتر در دبيرستان نمود پيدا مي كنه.
اينجا مثل ايران هيچ فشار درسي روي بچه ها نيست و تشويق آنچناني هم اصلا در اينمورد انجام نمي شه. يك بچه درسخون خيلي بيشتر از يه بچه متوسط مورد توجه نيست. بچه ها اينجا بيشتر دنبال فان هستند و در واقع به نوعي از نظر من شيوه تدريس در مدارس به طور مستقيم و غير مستقيم اين باور را در اونا ايجاد مي كنه.
و در واقع خود بچه يا فشارها و تشويق والدينه كه ( به طور واضح در چيني ها ديده مي شه ) باعث درس خوندنشون مي شه.
اگه بخوام به طور كلي بگم عدم درك از ارزش و اهميت تحصيلات در جامعه و تأثير تحصيلات بر روابط اجتماعي، روابط اولياي مدارس خصوصا دبيرستان ها با دانش آموزان و والدين، نحوه تدريس ، دبيران ، كتابهاي درسي از عواملي هستند كه اين بي انگيزگي را ايجاد مي كنند.

[newapplicant]

دوستان من براي اواخر ماه مي كانادا خواهم بود. فكر ميكنيد اون موقع بايد دخترم را ببرم مدرسه يا صبر كنم براي سبتامبر كه سال تحصيلي جديد شروع ميشه؟ و سوال ديكه اينكه مدرسه ها براي تابستان هم برنامه خاصي دارن يا اينكه كامل تعطيل هستن.دختر من متولد ١٦ شهريوره و ايران كلاس بنجم بوده ، الان اونجا ميره كلاس ششم يا دوباره بايد بنجم را بخونه. مرسي از اينكه باسخ ميديد.

[marjanmohajer]

دوستان من براي اواخر ماه مي كانادا خواهم بود. فكر ميكنيد اون موقع بايد دخترم را ببرم مدرسه يا صبر كنم براي سبتامبر كه سال تحصيلي جديد شروع ميشه؟ و سوال ديكه اينكه مدرسه ها براي تابستان هم برنامه خاصي دارن يا اينكه كامل تعطيل هستن.دختر من متولد ١٦ شهريوره و ايران كلاس بنجم بوده ، الان اونجا ميره كلاس ششم يا دوباره بايد بنجم را بخونه. مرسي از اينكه باسخ ميديد.

براي دبيرستان واحد تابستاني هست ولي براي اين مقطع برنامه كلاس زبان و ورزش و موسيقي گاهي برگزار مي شه. مدارس تا اواخر جون بازند و شما همين يك ماه را هم بذاريد مدرسه برند و به اميد خدا سال تحصيلي بعد مي روند كلاس ششم.

[شادي]

نه همون یک ماه هم بزار بره مدرسه . تابستونها کمپ وحود دارن که میتونی اسم بنویسی ولی پولیه

[anihoo]

اگه بخوام به طور كلي بگم عدم درك از ارزش و اهميت تحصيلات در جامعه و تأثير تحصيلات بر روابط اجتماعي، روابط اولياي مدارس خصوصا دبيرستان ها با دانش آموزان و والدين، نحوه تدريس ، دبيران ، كتابهاي درسي از عواملي هستند كه اين بي انگيزگي را ايجاد مي كنند.

سلام بعد از مدتها!!
یه سوال مهم الان واسه من پیش اومده....
یعنی روابط اولیای مدارس - نحوه ی تدریس - دبیران - کتابهای درسی در ایران انگیزه میدادن از نظر شما؟
هروقت به کتابهای درسی دوران تحصیل فکر میکنم ... به نحوه ی تدریس در مدارس... به ۸۰ درصد آموزگارانمون... حالم بد میشه بعد این همه سال.... میخوام بدونم اونجا اینا چطورین که بی انگیزگی ایجاد میکنن نسبت به ایران!
یعنی واقعا این سواله.... چون خیلی این مطلب رو شنیدم.

[ghlobe]

سلام بعد از مدتها!!
یه سوال مهم الان واسه من پیش اومده....
یعنی روابط اولیای مدارس - نحوه ی تدریس - دبیران - کتابهای درسی در ایران انگیزه میدادن از نظر شما؟
هروقت به کتابهای درسی دوران تحصیل فکر میکنم ... به نحوه ی تدریس در مدارس... به ۸۰ درصد آموزگارانمون... حالم بد میشه بعد این همه سال.... میخوام بدونم اونجا اینا چطورین که بی انگیزگی ایجاد میکنن نسبت به ایران!
یعنی واقعا این سواله.... چون خیلی این مطلب رو شنیدم.

یکی از دوستانم که اینجا معلم جانشین است تعریف میکرد که در دبیرستان برای تدریس مبحث موج در فیزیک از این فنر های slinky آورده بودند و بچه ها ضمن تفریح با این فنرها موج میساخته اند و طول موج اندازه میگرفته اند و نتایج آن را ضبط و مقایسه میکرده اند که مفهوم حرکت امواج و معادلات طول موج و غیره را درک کنند. یادم افتاد از معلم دبیرستان مان در تهران که با غیظ گچ را توی سر بچه ها میکوبید و (با عرض پوزش) میگفت "گوساله مگر کوری و آن معادله را روی تخته نمی بینی، چطورنمیتوانی این مساله را حل کنی!" نمیدانید این ضرب گچ ها چه انگیزه کاملی ایجاد میکرد!

[sama7452]

یکی از دوستانم که اینجا معلم جانشین است تعریف میکرد که در دبیرستان برای تدریس مبحث موج در فیزیک از این فنر های slinky آورده بودند و بچه ها ضمن تفریح با این فنرها موج میساخته اند و طول موج اندازه میگرفته اند و نتایج آن را ضبط و مقایسه میکرده اند که مفهوم حرکت امواج و معادلات طول موج و غیره را درک کنند. یادم افتاد از معلم دبیرستان مان در تهران که با غیظ گچ را توی سر بچه ها میکوبید و (با عرض پوزش) میگفت "گوساله مگر کوری و آن معادله را روی تخته نمی بینی، چطورنمیتوانی این مساله را حل کنی!" نمیدانید این ضرب گچ ها چه انگیزه کاملی ایجاد میکرد!

با کمال احترامی که برای شما و آنیهوی عزیز قائلم، ناچارم بگم که من مخالفم. حداقل من همیشه یادمه که بخاطر درس خوندن، تشویق میشدم. حتی در این حد که وقتی سال چهارم بودم، با دوسه تا ا ز بچه ها تمرینای کتاب رو روی تخته مینوشتیم که وقتی معلم اومد و گفت درسته، سریع ازش رد شیم که بتونیم تمرین اضافی حل کنیم! !(چیزی که الان توی بچه های این دوره نمیشه پیدا کرد.) و برای همین بود که معلما واسه برداشتن کلاس ما سرودست میشکستن!
ولی اینجا نه تنها بچه ها رو به درس خوندن تشویق نمیکنن، که یه جورایی به نخوندن اصرار دارن. وقتی برای انتخاب واحد دخترم رفته بودیم پیش مشاور مدرسه، ایشون شدیدا اصرار داشت که دخترم واحد ریاضی پیشرفته رو برنداره. بازم خدا رو شکر که اون رگه لجبازی ایرونی رو داشت، وگرنه هرکی بود، با اونهمه اصرار ممکن بود کوتاه بیاد. ولی درطول سال نه تنها هیچ مشکلی براش پیش نیومد، بلکه هنوزم هیچ درسی رو بهشون ندادن که قبلا توی راهنمایی نخونده باشه؛ درحالیکه اول دبیرستانه. وقتی هم که به معلما میگم چرا اینا هیچوقت تکلیف ندارن؟ جوابشون اینه که نیازی به کار بیشتر نیست! همینطوری هم خیلی خوبن! همه چی رو بلدن. خلاصه نمیخوان آب تو دل بچه ها تکون بخوره. این بچه هام از خدا خواسته، اصلا به خودشون زحمت نمیدن، هیچ احساس رقابتی توی بچه ها نمیشه پیدا کرد!

[ghlobe]

با کمال احترامی که برای شما و آنیهوی عزیز قائلم، ناچارم بگم که من مخالفم. حداقل من همیشه یادمه که بخاطر درس خوندن، تشویق میشدم. حتی در این حد که وقتی سال چهارم بودم، با دوسه تا ا ز بچه ها تمرینای کتاب رو روی تخته مینوشتیم که وقتی معلم اومد و گفت درسته، سریع ازش رد شیم که بتونیم تمرین اضافی حل کنیم! !(چیزی که الان توی بچه های این دوره نمیشه پیدا کرد.) و برای همین بود که معلما واسه برداشتن کلاس ما سرودست میشکستن!
ولی اینجا نه تنها بچه ها رو به درس خوندن تشویق نمیکنن، که یه جورایی به نخوندن اصرار دارن. وقتی برای انتخاب واحد دخترم رفته بودیم پیش مشاور مدرسه، ایشون شدیدا اصرار داشت که دخترم واحد ریاضی پیشرفته رو برنداره. بازم خدا رو شکر که اون رگه لجبازی ایرونی رو داشت، وگرنه هرکی بود، با اونهمه اصرار ممکن بود کوتاه بیاد. ولی درطول سال نه تنها هیچ مشکلی براش پیش نیومد، بلکه هنوزم هیچ درسی رو بهشون ندادن که قبلا توی راهنمایی نخونده باشه؛ درحالیکه اول دبیرستانه. وقتی هم که به معلما میگم چرا اینا هیچوقت تکلیف ندارن؟ جوابشون اینه که نیازی به کار بیشتر نیست! همینطوری هم خیلی خوبن! همه چی رو بلدن. خلاصه نمیخوان آب تو دل بچه ها تکون بخوره. این بچه هام از خدا خواسته، اصلا به خودشون زحمت نمیدن، هیچ احساس رقابتی توی بچه ها نمیشه پیدا کرد!

البته از نقطه نظرهای متفاوتی به این قضیه میشه نگاه کرد. اینطوری هم نیست که تکلیف و تمرین نداشته باشند بخصوص در دوره دبیرستان. ولی نکته اصلی در مطالبی است که اینجا به بچه ها یاد میدهند و در ایران نمیشود پیدا کرد. یک چند سالی فرصت بدهید بچه ها در این سیستم آموزش ببینند خودتون میبینید. تمام اون ریاضی و فیزیک و شیمی و تکلیف هایی که به ما میدادند ارزش عملی ناچیزی داشت (و برای اینکه فکرنکنید درس نخوان بودیم عرض کنم که بنده خودم رتبه دورقمی کنکور ایران بودم) لذت میبرم وقتی میبینم بچه من از کلاس اول ابتدایی پوستر آماده میکند و در کلاس ارائه میدهد و در کلاس چهارم باید نمایشنامه بنویسد و در کلاسهاس ششم و هفتم اکثر تکلیفهایش شامل اینست که یک موضوع را از دو دیدگاه متضاد بحث و بررسی کند و تکلیفها و تمریناتش بیشتر حول و حوش قدرت تحلیل و ارزیابی و پرورش همکاری تیمی و قدرت رهبری است. یک دیپلمه اینجا واقعا برای زندگی و ذهن مستقل آماده و تربیت شده در حالیکه یک دیپلمه ایران بجز تمرین حل کردن چه چیزی یاد گرفته؟اصلا زبانش را دارد که بتواند یک متن از پیش نوشته را قشنگ و بدون تپق زدن از روبخواند؟( حالا سخنرانی نوشتن پیشکش - کاری که اینجا برای فارغ التحصیلی دبیرستان انجام میدهند).

مساله واقعا این نیست که نمیخواهند آب در دل بچه ها تکون بخوره. اصولا به اون سیستم رقابتی نمره ای و تمرینی ایران معتقد نیستند. بنده اسم این را بی انگیزگی نمی گذارم. سیستم آموزش اینجا در جهت رشد خلاقیت و قدرت تحلیل مستقل طراحی شده نه یادگرفتن طوطی وار ریاضی و فیزیک و شیمی.نتیجه اش رو هم میتونید بین فارغ التحصیل های مدارس ایران و کانادا مقایسه کنید!

[amira44a]

سيستم ها اموزشى در همه دنيا متفاوت هستند واين بحث ميتواند تا بينهايت ادامه يابد ولى نكته مهم اين است كه ١) هر سيستمى راههاى پيشرفت وارتقا را براى خودش تعريف ميكند يعنى با ديپلم ايران نميتوان راحت به دانشگاه كاناذا رفت و برعكس ٢) تغبير و رفتن از يك سيستم به سيستم ديگر ميتواند مخرب باشد ٣) هر جا رقابت بيشتر باشد وامكانات كمتر ، امكان رشد افراد با استعداد بيشتر است يا بهتر بگويم افراد با استعداد خود را بهتر نشان ميدهند. بطور مثال نوابغ چينى و هندى را مقايسه كنيد .

[marjanmohajer]

مسئله اصلي همون عدم احساس نياز به رقابته و اينكه درس خوندن يك ارزش به حساب نمي آد اگه بخوام زياد صحبت كنم بحث خيلي كشدار مي شه فقط اينو بگم كه گاهي از شنيدن زياد اين جمله از بچه هاي اينجا حالم بد مي شه و اون اينكه زندگي فقط يعني فان... راست مي گند ديگه تا وقتي فان هست و زندگيشون با كار كردن تو مك دو نالد و تيم هورتون مي گذره مگه مخشون عيب كرده؟!!
آنيهو جان معني عدم ارتباط اوليا مدرسه و والدين را وقتي متوجه مي شي كه اينجا بياي و قدر معلمين ايران را زماني حس مي كني كه بي تفاوتي و راحت انگاري اينارو از نزديك ديده باشي.
جناب قلوب درسته اينجا مملكتي است كه بايد جرات و توان حرف زدن را داشته باشي ولي با تمام احترام با نظرتون مخالفم چون اين روش فقط اجراي بخشي از برنامه هاي درسي اوناست نه چيزي بيشتر و من تا به حال هيچ معلم دلسوز و وظيفه شناسي اينجا نديده ام كه به شاگردي كه اين تواناييش كم است كمكي كرده باشه فقط مي گند بله مثلا فلاني شاي هست ولي عيب نداره و مدرسه كم از اين بچه ها نيستند.
قضيه فرمول ها و رياضي هم اينجا برقراره بگذريم كه تفاوت از كجا تا به كجاست. خدا بيامرزه معلمي را كه وقتي شاگردانش ازش پرسيدند آخه اينا به چه دردي مي خورند جواب داد به اون درد مي خورند كه بعدها شما به طرف نگي با چيز برگرت فرايز هم مي خواي؟!!
من موافق روش تدريس ايران نيستم ولي اين ها هم شورشو درآوردند.