حسابداری

[shahmnb]

اخیرا به عضویت مجموعه شما درومدم،، قریب به صدها پرسش و پاسخ رو در این فروم مطالعه کردم! در موضوعات گوناگون! حالا میخوام اولین سوالم رو بپرسم امیدوارم جواب جامعی بگیرم!
برای فردی با لیسانس فیزیک (معدل۱۷) و ارشدحسابداری دانشگاه تهران (معدل۱۸) با ۲توصیه نامه
(یکی از استاد فیزیکم و دیگری حسابداری) و بدون مقاله بین المللی و درصورت کسب نمرات تافل و gre خوب و gmat قابل قبول

چه میزان شانس فول فاند حسابدا ی از دانشگاههای تاپ آمریکا قائلید؟

خواهش دارم هرکدومتون نظری دارید،بفرمایید \\ یک دنیا سپاس

فقط استدعای عاجزانه دارم خوشبینانه نباشه! حتی ترجیح میدم بدبینانه باشه!

اگر بتونید جیمت خوبی بیارید و در انتخاب یونی ها واقع بینانه(و یه کوچولو حتی بدبینانه) و با چشم باز اپلای کنید شانستون خوبه!وگرنه اگه بخاید فقط متمرکز بشید روی رتبه های زیر 50 ممکنه(با احتمال زیاد) حتی یدونه پذیرش هم نگیرید!
البته برای یونیای تاپ مثلا زیر 50 نیاز به نمرات خیلی خوبی هست و رزومه عالی!
همه اینا را باید بهش چاشنی شانس و تناسب علایق با هیات علمی اون یونی را اضافه کنید!

[Amir1979]

سلام دوستان

من امسال دکترای حسابداری فول فاند از دانشگاه Washington State University پذیرش گرفتم و میخواستم تجربه ای خودم تو این مسیر به دست آوردم را در اختیار دوستان قرار بدم انشالله که بتونه بخشی از سولاتون را جواب بده.
ابتدا یک خلاصه از پروفایل براتون بگم. من لیسانس و فوق لیسانس حسابداری دارم به ترتیب از دانشگاه رازی کرماشناه و تربیت مدرس تهران دارم. معدل لیسانس 17 و معدل فوق لیسانس هم 17.56 و تو هر دو دوره نفر دوم کلاس بودم. نمره تافل 105 و جی مت 710. سابقه پژوهشی هم تا دلتون بخواد دارم البته کار چاپ شده 2 تا که یکیش داخلی و یکیش خارجیه. الان 4 تا مقاله خارجی در حال انجام دارم که انشالله تا آخر امسال همشون به بهره برداری خواهند رسید. سابقه کار هم بیش از 7 سال دارم، 6 سال تو بورس و 1 سال هم حسابرسی. سال 2009 هم از پایان نامه دفاع و از دانشگاه جدا و وارد بازار کار شدم.
من تصمیم به اپلای از دوره ارشد داشتم اما به صورت جدی از سال 2011 استارت زدم. شروع کارم با تعیین سطح خودم تو آزمون تافل بود که اولین بار سال 2011 امتحان دادم و 80 شدم. بعد از اون شروع کردم به جمع کردن اطلاعات راجع به جی مت و خوندن جی مت. سپتامبر سال 2012 اولین بار با وجود اینکه آماده نبودم رفتم ترکیه و جی مت امتحان دادم که شدم 600. به توصیه دوستان و البته با یک تصمیم عجولانه مجددا برای اکتبر همان سال ثبت نام کردم و مجددا امتحان دادم که اینبار 610 شدم. هر چند من نوامبر همون سال تافل هم امتحان دادم (نمره تافلم 103 شد) اما بعد از نا امیدی و با توجه به اینکه میدونستم به فصل اپلای اون سال نمی رسم دیگه بیخیال امتحان جی مت شدم و مجددا برنامه ریزی کردم برای شناسایی و پوشش نقاط ضعفم تو جی مت. تو این مدتی که برای جی مت میخوندم بصورت اتوماتیک سطح زبانم تقویت می شد و برای تافل هم آماده می شدم. برای همین هم نگران تافل نبودم. خلاصه اینکه برای بار سوم نهایتا در سپتامبر 2013 امتحان جی مت دادم و اینبار شدم 710. البته ناگفته نمونه که مانعی که باعث شد زمان دستیابی به نمره دلخواهم تو جی مت طولانی بشه فقط کار بود. من چون تو محل کارم مسئولیتم زیاد بود واقعا وقت زیادی برای مطالعه نداشتم و متوسط یک ساعت و نیم تا 2 ساعت میتونستم وقت بذارم. نوامبر 2014 هم امتحان تافل دادم و شدم 105. من نحوه خوندم جی مت و تافل خودم را برای چندتا از دوستان که نمیدونم همشون تو این فروم هستند یا نه را فرستادم. بازم اگر کسی مایل بود من آخر پیامم ایمیلم را میزارم به من ایمیل بزنید تا براتون بفرستم.
اما در خصوص انتخاب دانشگاه و شانس پذیرش که به جرات میتونم بگم حداقل برای شخص خودم دشوارترین مرحله بود عارضم خدمت دوستان که من سال 2013 با توجه به صحبتی که با تعدادی از دوستان در داخل و خارج داشتم برای فکر کنم 14 دانشگاه اپلای کردم که از دم همه ریجکتم کرد. این موضوع واقعا شک سنگینی بود چون با توه به اپلیکیشن خودم و نظرات اساتید شانس خیلی خوبی برای پذیرش داشتم. متاسفانه دانشگاههای که من اپلای کردم اکثرا جزء 20 دانشگاه اول تو رشته حسابداری هستن و شرایط پذیرش تو اونها بیسار دشواره!! بعد از این جریان به فکر ریشه یابی عدم پذیرش خودم افتادم که در نهایت با توجه به تحقیقاتی که انجام دادم و فیدبکهایی که از دانشگاه گرفتم فهمیدم انتخابهام واقعا درست نبودن. در نهایت سال 2014 مجددا اپلای کردم و اینبار با دید بازتر و واقع بینانه تری دانشگاه را انتخاب کردم که باز هم با این وجود علی الرغم انتخاب 15 دانشگاه فقط از دو دانشگاه تونستم پذیرش بگیرم.
کلا پذیرش در دکترای حسابداری کار بسیار سختیه و واقعا نیاز به برنامه ریزی و صرف زمان و هزینه زیادی داره. تقاضا برای دکترای حسابداری در آمریکا بسیار بالاست چون بازار کار اون خیلی خوبی داره. همین بازار کار خوب هم باعث میشه تقاضا برای این رشته هم تو آمریکایها و هم تو بقیه دانشجوها مخصوصا هندیها و چینیها خیلی بالا باشه. این موضوع هم به وضوع قابل اثباته! با یه سرچ کوتاه بین دانشجوهای دکترای دانشگاه های آمریکایی شما میبینید که اکثرا چینی و هندی هستند. برای گرفتن پذیرش تو دانشگاهای زیر 30 شما باید جی مت 750 به بالا و تافل 110 به بالا داشته باشید. الان دیگه تقریبا دانشگاه زیر 100 هم رنج جی متشون به 700 رسیده. بعضی که دانشگاه ها که آمار سنوات گذشته خودشون را گذاشتن میتونید نگاه کنید که چقدر رنج جی مت تو سالهای اخیر بالا رفته.
البته این مسائل را من مطرح کردم که دید دوستان روشنتر بشه نه اینکه من خودم خیلی کار شاخی که کردم که پذیرش گفتم. هدفم خدای ناکرده نا امید کردن نیست بلکه ایجاد انگیزه و متعاقبا برنامه ریزی صحیح برای ادامه مسیر هست. نکته مثبتی که در مورد ما ایرانیها وجود داره که اینه اگه به ما فرصت خودنمایی بدن و واقعا حرف برای گفتن داریم. تو مصاحبه های دوتا دانشگاهی که پذیرش گرفتم وقتی در مورد سابقه تحقیقاتی خودم و کارایی که انجام دادم صحبت کردم واقعا باورشون نمیشد که یه فوق لیسانس حسابداری تو ایران میتونه اینقدر اطلاعات داشته باشه. بعد از این واقعا حس کردم که اگر به من فرصت مصاحبه بدن شانس خیلی خوبی برای پذیرش خواهم داشت اما متاسفانه بصورت کلی نسبت به دانشگاههای ایران دید خوبی تو تحصیلات تکمیلی حسابداری وجود نداره چون واقعا حرفی برای گفتن نداریم اینجا. شناختی هم اونجا نسبت به دانشگاههای ما وجود نداره! بنابراین همه چیز به خود ماها بستگی داره که چطوری خودمون رو پرزنت کنیم.
دوستان مطالبی که من مطرح کردم صرف تجربیات و نظرات شخص خودم هست. مخصوصا در خصوص دشواریهای پذیرش و نمرات بالا!! میخواستم شما هم از مزایا و هم از دشواریهایی که تو این مسیر وجود داره مطلع بشد. همه چیز به خود شما بستگی داره. این مسیر هزینه میبره، زمان میبره و سختی زیادی هم اما انشالله آینده هم خواد داشت. سعی کنید تارگتهایی که تو جی مت و تافل برای خودتون مشخص میکنید بالا باشهو با برنامه ریزی درست و اطمینان از کسب نمره برین امتحان بدین. دوستانی بودن که با 2 ماه خوندن جی مت 750 شدن. پس برای گرفتن نمره بالا نیز نیست حتما نابغه باشد بلکه با برنامه ریزی مناسب میتونید نمره خوبی کسب کنید هم تو تافل و هم تو جی مت! یاددتون باشه که نمره جی مت عالی میتونه تضمین پذیرش باشه!! موضوع دیگه اینکه دیدیم بحث انتخاب بین نمره جی مت و جی آر ای تو فروم مطرح شده بود، من خودم این مسئله را بین حدود 100 دانشگاه کنترل کردم تقریبا 80 درصد نمره جی مت براشون معیاره هرچند نمره جی آر ای را هم به عنوان جایگزین قبول میکنن اما ریسک این موضوع بالاست چون قیاس این دو نمره مشکله! البته یک کانورتور خود ETS گذاشته ولی به نظر من خیلی نمیتونه معقول باشه. من فکر میکنم داشتن نمره جی مت نسبت به جی آر ای بهرته چون حداقل شانسهای انتخابتون بیشتر خواهد بود.
بازم اگه دوستان سوالی داشتند ما درخدمتیم.
با آرزوی توفیق برای همه دوستان
اینم ایمیل من:

[hadi_q_acc]

سلام جناب امیر خانی
ماشاالله به همتت
جواب زحمتاتو گرفتی
دو تا سوال داشتم
1) شنیدم که تکرار و تمرین تو جی مت خیلی تو نمره تاثیر نداره،منظورم اینه مثلا تو استعداد تحصیلی (تا حدودی شبیهGMAT هست) آزمون دکترا بعضی از دوستان نمیخوندن و درصد بالایی میزدن و بعضی میخوندن اما درصدشون پایین تر میشد. امیدوارم منظورمو رسونده باشم
2) زبانم خیلی خوب نیست، یعنی ریدینگم در حد متوسطه، بقیه مهرتها که ضعیفم آیا بازم پیشنهاد میکنید مستقیم برم سراغ کتابهای GMAT ؟ یا باید تا یه حدی زبانمو قوی کنم؟

[Amir1979]

سلام جناب امیر خانی
ماشاالله به همتت
جواب زحمتاتو گرفتی
دو تا سوال داشتم
1) شنیدم که تکرار و تمرین تو جی مت خیلی تو نمره تاثیر نداره،منظورم اینه مثلا تو استعداد تحصیلی (تا حدودی شبیهGMAT هست) آزمون دکترا بعضی از دوستان نمیخوندن و درصد بالایی میزدن و بعضی میخوندن اما درصدشون پایین تر میشد. امیدوارم منظورمو رسونده باشم
2) زبانم خیلی خوب نیست، یعنی ریدینگم در حد متوسطه، بقیه مهرتها که ضعیفم آیا بازم پیشنهاد میکنید مستقیم برم سراغ کتابهای GMAT ؟ یا باید تا یه حدی زبانمو قوی کنم؟

سلام

1. قاعدتا تکرار و تمرینی که بی هدف باشه نتیجه ای نخواهد داشت اما تمرین و تکرار هدف دار همیشه جواب میده! practice makes perfect

2. البته من نمیدونم سطح زبان شما چطوریه! ولی خوندن جی مت خودش یک راه تقویت زبانه ولی برای کسایی که دانش نسبتا خوبی از لغت و گرامر داشته باشن. طبیعتا برای کسی که مثلا تو زمان حال ساده مشکل داره خیلی سخته که سوالات مربوط به انواع modifier و موارد استفاده اونها را جواب بده. به نظر من ابتدا خودتو را تست کنید ببینید وضعیتتون چطوریه و بعد تصمیم بگیرید که از کجا شروع کنید. به نظرم برای تعیین سطح خودتون dignostic test کتاب آفیشال کاد بد نیست.

[MortezaBermoda]

سلام دوستان

من امسال دکترای حسابداری فول فاند از دانشگاه Washington State University پذیرش گرفتم و میخواستم تجربه ای خودم تو این مسیر به دست آوردم را در اختیار دوستان قرار بدم انشالله که بتونه بخشی از سولاتون را جواب بده.
ابتدا یک خلاصه از پروفایل براتون بگم. من لیسانس و فوق لیسانس حسابداری دارم به ترتیب از دانشگاه رازی کرماشناه و تربیت مدرس تهران دارم. معدل لیسانس 17 و معدل فوق لیسانس هم 17.56 و تو هر دو دوره نفر دوم کلاس بودم. نمره تافل 105 و جی مت 710. سابقه پژوهشی هم تا دلتون بخواد دارم البته کار چاپ شده 2 تا که یکیش داخلی و یکیش خارجیه. الان 4 تا مقاله خارجی در حال انجام دارم که انشالله تا آخر امسال همشون به بهره برداری خواهند رسید. سابقه کار هم بیش از 7 سال دارم، 6 سال تو بورس و 1 سال هم حسابرسی. سال 2009 هم از پایان نامه دفاع و از دانشگاه جدا و وارد بازار کار شدم.
....................................

درود. صحبتهای شما تطابق کامل با صحبت های حمیدرضا جان (که مسترشونو تو داکوتای شمالی تموم کردن و دکتری پذیرش گرفتن) داره.
فقط من دقیقا متوجه نشدم که چرا اکثرا GMAT رو انتخاب می کنن با اینکه:
1. ریاضیش سخت تره
2. شرایط امتحانش که باید خارج از کشور بریم سخت تره
3. اکثر دانشگاه ها GRE رو قبول می کنن

بازم ممنونم بابت حضورتون
بدرود

[salamsalam]

من الان 32 سالمه سابقه ی کار حسابداری ندارم ولی حسابداری بلدم میخواستم بدونم ایا شانسی برای پیدا کردن کار در خارج از کشور دارم یا نه؟در ضمن لیسانس و ارشدم هم حسابداری نیست.ارشدم اقتصاده.ممنون میشم اگه شانسی دارم مراحل پیدا کردن کار در خارج از کشور رو به بگین.

[kianooshg]

سلام دوستان
من لیسانسم رو حسابداری دانشگاه شیراز خوندم با معدل 17.25
ارشد رو هم حسابداری دانشگاه تهران
رتبه 2 کنکور ارشد
1.5 سال سابقه کار در یکی از موسسات زیر شاخه موسسات بین المللی
برای چه دانشگاهی میتونم اقدام کنم به نظرتون؟
اصلا امیدی هست؟
ممنون میشم راهنماییم کنید.

ممنون میشم راهنماییم کنید.

[MortezaBermoda]

سلام دوستان
من لیسانسم رو حسابداری دانشگاه شیراز خوندم با معدل 17.25
ارشد رو هم حسابداری دانشگاه تهران
رتبه 2 کنکور ارشد
1 سال سابقه کار در یکی از موسسات زیر شاخه موسسات بین المللی KPMG
برای چه دانشگاهی میتونم اقدام کنم به نظرتون؟
اصلا امیدی هست؟
ممنون میشم راهنماییم کنید.

درود کیانوش جان
سابقه کار مخصوصا اگه Big4 باشه خیلی خوبه که شما در این زمینه موفق عمل کردید.
در فرایند اپلای اگه هرچقدر قبلتر به فکرش بوده باشید به نفعتون خواهد بود. برای مثلا بنده از زمان ترم 1 کاردانی تا حالا که از مهر وارد ارشد میشم به فکر اپلای هستم و واسش برنامه ریزی کردم که به نظرم خیلی مفید واقع شد.
معدلتون خوبه. امیدوارم معدل ارشدتون بیشتر از کارشناسیتون باشه چون هیئت پذیرش به صورت پیش فرض معدل ارشد رو بالا تر از کارشناسی انتظار دارن.
ولی 2 تا عامل اساسی و مهم رو فراموش نکنید GMAT/GRE و TOEFL که خیلی فاکتورهای مهمی هستن یه چیزی شبیه امتحان کنکور (GMAT) که تعیین کننده هست.
همینطور که سایر دوستان با تجربه گفتند پذیرش برای دکتری حسابداری آسون نیست ونیازمند یک اراده ی قوی و حساب شده هست.
راجع به انتخاب دانشگاه هم بستگی به سلیقتون داره که کدوم ایالت راحت ترید و همینطور که حمیدرضا جان فرمودند اگه یه ایالتی رو انتخاب کنید که همه چی گرون باشه (مثل تگزاس) نمیشه زیاد خوش گذرونی کرد. دانشگاه های زیر 100 میتونه مناسب باشه. ولی یه کمی بالاتر هم شد مشکلی نیست. من پیشنهاد می کنم کل مطالب این تاپیک رو بخونید و بعد بشنید قشنگ فکر کنید و در نهایت تصمیم قاطعانه بگیرید.
بدرود

[rafiee1991]

سلام. خیلی ممنون از راهنمایی دوستان و تبریک به آقای امیرخانی.
یک سوال اساسی برای من مطرحه که سن چقدر برای پذیرش گرفتن در دانشگاههای آمریکا در مقطع دکتری اهمیت داره؟(در 100 دانشگاه اول دنیا)
ممنون

[MortezaBermoda]

سلام. خیلی ممنون از راهنمایی دوستان و تبریک به آقای امیرخانی.
یک سوال اساسی برای من مطرحه که سن چقدر برای پذیرش گرفتن در دانشگاههای آمریکا در مقطع دکتری اهمیت داره؟(در 100 دانشگاه اول دنیا)
ممنون

درود
به نقل از US NEWS . برای بیزنس اسکول ها این مساله مهم نیست. مهم رزومه ای هست که داری.
قسمتی از متنش:

You're Never Too Old or Too Young for Business School

The profile of the typical business school applicant has changed significantly over the past decade. Once upon a time, few would contemplate applying without first having the requisite 5 to 7 years of work experience under their belts. The prevailing wisdom held that older candidates would have more to contribute to class discussions because of their substantial real-world experience

بدرود