ادامه دادن دكتراي داخل يا شروع دكتري خارج

[m_rond]

با سلام دوست عزیز

به نظر من کسانی که دکتری رو تموم کردند، یا در حال تموم کردن هستند، می توند انرژِیشون رو در راه پیدا کردن فوق دکتری صرف کنند. هم شرایط مالی بهتری دارد و هم موقعیت های کاری بهتری براتون فراهم خواهد شد.

موفق باشید

درسته حق با شماست. اما فکر کنم گرفتن پذیرش برای پست داک خیلی سخت تر باشه بخصوص اینکه معمولاً اساتید برای پست داک از قبل دانشجوشون رو مشخص کردن و فراخوان هاش معمولاً جنبه ی فرمالیته داره چون از طرف دانشگاه مجبوراً که با فراخوان دانشجو بگیرن. البته این قضیه کلیت نداره.

[marjan912]

با سلام دوست عزیز

به نظر من کسانی که دکتری رو تموم کردند، یا در حال تموم کردن هستند، می توند انرژِیشون رو در راه پیدا کردن فوق دکتری صرف کنند. هم شرایط مالی بهتری دارد و هم موقعیت های کاری بهتری براتون فراهم خواهد شد.

موفق باشید

دوست عزیز
میشه این شرایط مالی بهتر رو کمی بیشتر توضیح بدید؟
افوق دکتر رو هم تو سایت دانشگاهها شون اعلام می کنن؟
یا استاد هر وقت بخواد هر کی رو بخواد می گیره؟

اگر یه دکتری دیگه رو شروع کنیم فکر کنم با هزینه شخصی باید باشه همین و گرنه ممنوعیت دیگه ای نداره
فقط موندم مدرک دکتری اول به حساب می یاد یا نه
چون اگر به حساب نیاد فاصله تحصیلی با فوق لیسانس میشه 5 سال پیش که این طولانیه، مشکلی از این بایت نیست؟


ممنون می شم هر کس دیگه ای هم لطف کنه و راهنمایی کنه

[admiralty]

سلام به دوستان محترم
من هم تقريبا مشكلي مشابه بعضي دوستان دارم.
من از اول مهر دانشجوي دكتري يه دانشگاه روزانه در تهران ميشم. ولي بيشتر ترجيح ميدم برا ادامه زندگي برم خارج و ترجيحاً ديگه هيچ وقت برنگردم ايران.
اما شرايط من اينه: سنم بالاست چون سه سال بعد از كارشناسي ارشد كار كردم. الام 29 سالمه يعني اگه بخوام حتي 4 ساله دكتري بگيرم سنم ميشه 33 سال. در مورد postdoc هم اصلا خوشبين نيستم چون ميگن شانس خيلي كمه. اگه بخوام تو ابران كار كنم هم احتمالا حقوق زيادي نميگيرم درحد مثلا 800 هزار ولي به هر حال كار هست.
اين رو هم بگم كه من مدرك اصلي كارشناسي و كارشناسي ارشد رو دارم و از خدمت سربازي هم معاف هستم. براي تافل هم آمادگي دارم.

حالا سوال من اينه: من قيد دكتري ايران رو بزنم و به قول دوستان پل هاي پشت سرم رو خراب كنم يا اينكه دكتري رو بگيرم و براي كار برم خارج؟ البته باز هم بگم كه اون موقع سن من 33 يا 34 سال شده

سوال دوم: اگه روش اول (apply برا دكتري خارج) رو انتخاب كنم مشكل اصلي من گرفتن recom هست. احتمالا برا apply هيچ استادي به من recom نميده. فكر كنم اگه بگم recom ميخوام در جا اعدامم كنن. احساس ميكنم حالا كه دكتري قبول شدم apply كردن يه جور خيانت به استاد هست.
راهي برا گرفتن recom مد نظرتون هست؟

با تشكر

[ghlobe]

سوال دوم: اگه روش اول (apply برا دكتري خارج) رو انتخاب كنم مشكل اصلي من گرفتن recom هست. احتمالا برا apply هيچ استادي به من recom نميده. فكر كنم اگه بگم recom ميخوام در جا اعدامم كنن. احساس ميكنم حالا كه دكتري قبول شدم apply كردن يه جور خيانت به استاد هست.
راهي برا گرفتن recom مد نظرتون هست؟

با تشكر

چرا همچین فکری میکنید؟ مگه استاد داره خرجتون رو میده که انصراف از دکترای داخل خیانت به استاد باشه؟

[admiralty]

چرا همچین فکری میکنید؟ مگه استاد داره خرجتون رو میده که انصراف از دکترای داخل خیانت به استاد باشه؟

من شنيدم با اين كار سهميه دانشجوي دكتراي اون استاد خاص از بين ميره. به علاوه درآمدي كه به خاطر مشاوره به دانشجو به استاد پرداخت ميشه هم ديگه به اون استاد اختصاص پيدا نميكنه.
به نظر شما اگه من از استادم recom بخوام مشكلي پيش نمياد؟

[ghlobe]

من شنيدم با اين كار سهميه دانشجوي دكتراي اون استاد خاص از بين ميره. به علاوه درآمدي كه به خاطر مشاوره به دانشجو به استاد پرداخت ميشه هم ديگه به اون استاد اختصاص پيدا نميكنه.
به نظر شما اگه من از استادم recom بخوام مشكلي پيش نمياد؟

از کی تا حالا به استادها درآمد مشاوره پرداخت میکنند؟ آن زمانی که ما ایران بودیم که از این خبرها نبود.
شما از استادهائی که باهاشون درس داشتید یا پروژه و تز انجام دادید میتونید توصیه نامه بگیرید. اگر فکر میکنید استادتون ممکنه ناراحت بشه خوب از بقیه بگیرید. کار خیلی استانداردی است. من دوستان زیادی داشتم که دکترای داخل رو ول کردند و اومدن خارج. دوتا شون که تقریبا تموم هم کرده بودند برای دوره نه ماهه فرصت مطالعاتی اومدند و دیگه برنگشتند.

[marjan912]

دوستان مثل همیشه یاری کنید لطفا
اگه کسی بورسیه دانشگاههای داخلی رو بپذیره (واسه هیات علمی) چون نقده و سر فرصت از دانشگاههای خارج بورس بگیره و بخواد بره، چه ممنوعیت هایی وجود داره؟ و چه نوع جریمه هایی رو به جز برگردوندن مبلغ کل بورس باید بپردازه؟ اصلا میشه بورسیه دانشگاهی شد و بعد که فرصت بهتری پیدا شد بورس رو برگردوند و از رفتن به دانشگاه مورد نظر صرف نظر کرد؟ تعهداتش چیه؟
خواهشن اگه اطلاعات دارید کمک کنید.
در یه همچین شرایطی گیر کردم. و می خوام تصمیم گیری کنم. از طرفی هم جرات ندارم از اساتیدم بپرسم چون اگه بدونن هوای رفتن دارم ترس ورشون می داره که نکنه درسمو نیمه تمام رها کنم ( دوره نیمه تمام دکتری).
از یک طرف هم از خودم می پرسم فکر کن اصلا این هیات علمی که دنبالش بودی درست شد، این میشه اون ارزش ها و ویژگی هایی که به خاطرش به فکر اپلای افتادی؟!
از یک طرف هم شرایط مهیای بدون ریسک و دغدغه نسبت به خارج ......
موندم چه تصمیمی بگیرم

[Simplex]

دوستان مثل همیشه یاری کنید لطفا
اگه کسی بورسیه دانشگاههای داخلی رو بپذیره (واسه هیات علمی) چون نقده و سر فرصت از دانشگاههای خارج بورس بگیره و بخواد بره، چه ممنوعیت هایی وجود داره؟ و چه نوع جریمه هایی رو به جز برگردوندن مبلغ کل بورس باید بپردازه؟ اصلا میشه بورسیه دانشگاهی شد و بعد که فرصت بهتری پیدا شد بورس رو برگردوند و از رفتن به دانشگاه مورد نظر صرف نظر کرد؟ تعهداتش چیه؟
خواهشن اگه اطلاعات دارید کمک کنید.
در یه همچین شرایطی گیر کردم. و می خوام تصمیم گیری کنم. از طرفی هم جرات ندارم از اساتیدم بپرسم چون اگه بدونن هوای رفتن دارم ترس ورشون می داره که نکنه درسمو نیمه تمام رها کنم ( دوره نیمه تمام دکتری).
از یک طرف هم از خودم می پرسم فکر کن اصلا این هیات علمی که دنبالش بودی درست شد، این میشه اون ارزش ها و ویژگی هایی که به خاطرش به فکر اپلای افتادی؟!
از یک طرف هم شرایط مهیای بدون ریسک و دغدغه نسبت به خارج ......
موندم چه تصمیمی بگیرم

هر کاری شور و شوق می خواهد، دل آدم باید برای هدفش مثل سیر و سرکه بجوشد وگرنه با دو دل بودن آدم به جایی نمی رسه. درسته که ته دل آدم می گه بک آپ آپشن داشته باش که ضرر نکنی، ولی یک جایی باید دیگه دل بکنی.
درست و حسابی دو دو تا چهار تا کن، اگر می خواهی بمونی که برو سراغ هیات علمی و به دنبال محکم کردن جای پات باش (پروژه و طرح و این چیزها)، اگر می خواهی بری که یک ددلاین برای خودت تعیین کن (مثلا پاییز سال بعد) و به طور جدی فقط به دنبال رفتن باش، نمره های زبان و جی آر ای و مدارک و همه چیز رو آماده کن و هر روز سرچ کن و ایمیل بزن.

من سال پنجم دکترا رو ول کردم و رفتم، الان هر روز خدا رو شکر می کنم که نموندم.

تا جایی که می دونم به جز حقوقی که گرفتی و باید پس بدی، توی قرارداد ذکر شده که هر خسارت و جریمه ای هم که برات تعیین کنند باید بدی. اگر واقعا برای یک سال دیگه می خواهی بری به نظرم ارزش دردسرهاش رو نداره.

[marjan912]

والله من تصمیمم رو گرفتم
ولی دوستانی که از برنامم خبر دارن نصیحت می کنن که به خاطر یه رویای بهتر موقعیتت رو از دست نده!
یه روزی که دکتری قبول شدم اولین هدفم هیات علمی همین جا بود.... اصلا دلیل رفتن دوستامو نمی تونستم بفهمم. همش می گفتم چرا اینا یه ذره به فکر کشورشون نیستن. ولی تو این چند سال چیزایی دیدم که کلا بریدم از اینجا.... شاید اگه همون سال اول این بورس رو بهم پیشنهاد می کردن یه لحظه هم در پذیرفتنش درنگ نمی کردم....

[Simplex]

والله من تصمیمم رو گرفتم
ولی دوستانی که از برنامم خبر دارن نصیحت می کنن که به خاطر یه رویای بهتر موقعیتت رو از دست نده!
یه روزی که دکتری قبول شدم اولین هدفم هیات علمی همین جا بود.... اصلا دلیل رفتن دوستامو نمی تونستم بفهمم. همش می گفتم چرا اینا یه ذره به فکر کشورشون نیستن. ولی تو این چند سال چیزایی دیدم که کلا بریدم از اینجا.... شاید اگه همون سال اول این بورس رو بهم پیشنهاد می کردن یه لحظه هم در پذیرفتنش درنگ نمی کردم....

فرض کن عضو هیات علمی بشی، آخرش که چی؟ هر روز خدا باید از توی کلی ترافیک و دود رد شی و به دانشگاهی برسی که نه استادش راضیه نه دانشجوش. سال های اول تمام فکر و ذکرت اینه که بدون تقلب و با شایستگی خودت رشد کنی و با دانشجوها مهربان باشی، سال های بعد کم کم فقط به تقلب و مقاله الکی فکر می کنی تا هر جور شده رشد کنی و تبدیل می شی به استادی که دانشجوها ازش بدشون می آد. ته اش هیچی برات نداره. خیلی زود می بینی که چهل ساله شدی و دلخوشیت اینه که یک خونه قسطی داری و کلی اعصاب داغون.

این یک بازی برد برده، چیزی از دست نمی دی، این مدتی که دکترا خوندی برات یک تجربه است و می تونی به سرعت کارت رو در دکترای جدید تموم کنی. بعد از تموم کردن دکترات به راحتی می تونی برگردی ایران، اگر بخواهی، و یک فرصت شغلی خیلی خوب به دست بیاری. تعداد کسایی که با علاقه برمی گردند ایران اونقدر کمه که برگشته ها رو توی هوا می زنن

آدم تا stable نشده راحت تر می تونه تصمیم بگیره، قبل از پول و شغل و مسئولیت راحت تر می شه دل کند.