اگر زمان برگردد عقب... چه کارهایی را انجام می دهید؟ و از چه کاهایی دوری می کنید؟

[Karl]

من اگه میتونستم برگردم عقب اول اینکه همون سالیکه دیپلم گرفتم میرفتم وازتصمیمم پشیمون نمیشدم وواسه کنکور وقبولی دانشگاه دولتی تلاشی نمیکردم واصلا یک واحد تو دانشگاه پاس نمیکردم واز ایران میرفتم چون کلا هرچی تلاش کنی همه چی سرابه وهیچ خبری پشت داستان نیست وهمش درجا زدن !

[amir_ow]

من اگه میتونستم برگردم عقب اول اینکه همون سالیکه دیپلم گرفتم میرفتم وازتصمیمم پشیمون نمیشدم وواسه کنکور وقبولی دانشگاه دولتی تلاشی نمیکردم واصلا یک واحد تو دانشگاه پاس نمیکردم واز ایران میرفتم چون کلا هرچی تلاش کنی همه چی سرابه وهیچ خبری پشت داستان نیست وهمش درجا زدن !

باد و طوفان و سیل روی پرواز پرنده تاثیر داره ولی تنها چیزی که باعث نپریدنش میشه خودشه نه شرایط بد آب و هوایی! هر انسانی مسئول رفتار و کردار خودشه.

[shima0810]

من اگه به عقب برمی گشنم سعی می کردم از پایان نامه ارشد یک مقاله بین المللی دربیارم و روی زبانم بیشتر تمرکز می کردم. مثلا تابستونا به جای خوابیدن و فیلم دیدن میرفتم توی جمعایی که free discussion هست. درسته که همیشه میشه روی زبان کار کرد ولی خوب اونجوری جلوتر بودم.
همینطور بیشتر روی نرم افزارای مربوط به رشته ام کار می کردم.

[kiterunner2012]

بازم همین مسیریو که اومدم میام ولی اشتباهاتشو سعی میکنک تصحیح کنم

[amirfriendship]

قبل از اینکه دلبستگیهام اینجا بیشتر بشه, زودتر می رفتم خارج!

[Danaz]

من اگر به ده سال پیش برمی گشتم، بجای اینکه برم دنبال علاقه ام و رشته ای رو بخونم که کاربردی نداره بیشتر درس می خوندم و سعی می کردم حتما مهندسی قبول شم اونم کامپیوتر یا آی تی. درضمن زودتر وارد بازار کار می شدم. نه اینکه 26 سالگی تازه تصمیم بگیرم برم سر کار اونم پاره وقت. بعلاوه پس انداز کردن هم می گذاشتم تو الویتهای زندگیم.

[odesa1988]

اصلا به نظر من این تاپیک خیلی موضوع غلطی رو داره مطرح میکنه، دوستان عزیز اگر الان شما متوجه شدید که کاری رو که در زندگیتون چندین سال قبل انجام دادید غلط و یا اشتباه هست بخاطر تجربیات شما در خلال این سالها بوده که میتونه اگر عاقل باشید از اینجا به بعد بکار شما بیاد. بعنوان نمونه شاید تنها موردی که من در موردش حسرت میخوردم اول نحوه کنکور دادنم و انتخاب رشتم بود و بعد هم معدل دوره کارشناسیم. ولی الان که به این زندگیم نگاه میکنم میبینم همین که من وارد آن رشته و دانشگاه شدم باعث شد که من انگیزه بیشتری برای ارشد پیدا کنم و به اون رشته علاقمند بشم و بتوانم دوره ارشد رو در دانشگاه بهتر و گرایش مورد علاقم بخونم. اگر معدل کارشناسیم به دلایل مختلف پایین بود باعث شد که برای ارشد بیشتر بخونم و معدل بسیار بهتر و نتایج بهتری کسب کنم. و سختیهای که در حین اپلای کردن با آنها برخورد کردم بدلیل معدل پایین کارشناسی باعث شد که الان که برای دکترا پذیرش گرفتم از یک دانشگاه خوب، تصمیم بگیرم که در دوره دکترا با تمام وجود و با حداکثر توان درس بخونم که بتونم با بالاترین افتخارات و سطح سواد فارق التحصیل بشم. همه اینها حاصل نمیشد مگر با تجربیاتی که بدست آوردم در این راه از همان ضعفهایی که یک موقعی باعث حسرت من بودند. اگر من اون تجربیات رو بدست نمی آوردم و آن شکستها رو نمیخوردم نمیدونستم که ضعفهام کجاست و تجربه ای هم بدست نیاورده بودم که بخوام ازش استفاده کنم. یادتون باشه که در مسیر زندگی هیچکدوم ما از اشتباهات در امان نیستیم چون انسانیم، ولی دو نوع رویکرد میشه نسبت به اشتباهات داشت یا دایم تا انتهای عمر حسرت اونها رو بخوریم و مثل پدربزرگها و مادربزرگهای شکست خورده دایما بگیم که اگر من فقط بر میگشتم عقب فلان کار و بهمان کار و میکردم و فلان اشتباه رو نمیکردم و کل عمر رو به حسرت فرصتهای از دست رفته بگذرونیم، یا اینکه از تجربیات خودمون درس بگیریم و اونها رو مبنایی کنیم برای پیشرفتهای آینده خودمون و بدونیم که اگر بدون تجربه این شکستی که باعث حسرت ما شده به عقب بر می گشتیم باز هم همان تجربه رو میکردیم پس آنچه که ارزشمند هست تجربه ای است که ما بدست آوردیم و خود این تجربه انقدر ارزشمند هست که جبران زمان از دست رفته رو میکنه چون ممکن بود جور دیگه ای و در تجربه ای بدتر از این هدر بره. اون دوستانی هم که میگن که مثلا اشتباه کردن برای ادامه تحصیل یا زندگی نرفتن از ایران، چون زندگی در ایران رو تجربه کردن متوجه شدن که زندگی در ایران شاید اشتباه بوده براشون بر اساس تجربیاتشون ولی از کجا معلوم که اگر میرفتند اونور موفق می شدند؟ ورژنی رو در نظر بگیرید که همین دوستان رفتند آمریکا و در بهترین شهر اصلا شما فرض کنید شهر لس آنجلس و یا نیویورک و یا ... و الان احساس خوشبختی نمی کنند و احساس میکردند که اگر ایران مونده بودند خوشبخت می شدند که مثالهاش کم نیست از این مورد، و یا کسانی که ایران موندند و خوشبخت شدند در حالیکه می تونستند بروند آمریکا که مثال این دسته هم کم نیست. پس آن چیزی که به همه این ادعاها صحت و اعتبار میده تجربه است و چون الان شما این تجربه رو بدست آوردید میدونید اشتباه هست. پس قدر تجربیاتتون رو بدونید و سعی کنید ازشون درس بگیرید و آیندتون رو بر اساس این تجربیات بهبود بدید و هیچوقت حسرت نخورید چون ممکن مابقی عمرتون هم به حسرت بگذره. نکته آخر اینکه هیچوقت تا زمانیکه شما رو توی گور نذاشتن برای انجام هیچکاری دیر نیست و آن چیزی که مردم ازش به پیری و فرتوتی اسم می برند تنها پیری ذهن هست و اگر نه پیری جسم مانعی برای هیچکاری نیست و نمونه بارزش استیفن هاوکینگ فیزیکدان برجسته انگلیسی است که به نطر من اسطوره بودنش بیشتر از خدماتش به علم خدمتش به اخلاق بشری و امید دادن به نسل بشر هست.
موفق و پیروز باشید.

[Danaz]

همه می دونیم که زمان هیچوقت به عقب برنمی گرده و اینها بیشتر نقل ای کاش و کاشکیه... شاید بهتر بود تو معجزه ی برگردوندن زمان به عقب این رو هم لحاظ می کردیم "اگر با عقل و تجربه ی الانم به عقب برمی گشتم ..." ولی به هر حال تجربیات دیگران هم گاهی می تونه برای بقیه آموزنده باشه هر چند که بعضی از تجربیات خیلی شخصی و براساس علاقه مندیهای فردیه.

[Funck]

کاملا باهاتون موافق هستم به چند دلیل .
یک اینکه برای کسی که اینجا شغلی داره و جای پیشرفت هم داره در آینده خارج رفتن و از صفر شروع کردن کاملا غیر منطقیه . البته تا چیزی برای خود آدم پیش نیاد آدم باور نمیکنه، مثالش هم یکی از نزدیکانم که در ایران شرایط خوبی داشت و تقریبا ده سال پیش مهاجرت کرد به یکی از بهترین کشور های اروپایی و الان بعد از این همه مدت امکان داره از کشور بیرونش کنن با اینکه بچه داره اما فقط خودشو بیرون میکنن . ممکنه فکر کنید جرمی مرتکب ش‌ده در حالیکه اصلا چنین چیزی نبوده اما پیچیدگی های سیاست های مهاجرتیشون باعث چنین چیزی شده.
نظر شخصی بنده این هست اگر کسی برای تحصیل میخواد بره و از نظر علمی فرد قوی ای هست و میخواد فعالیت علمی بزرگی انجام بده که فاند خوبی هم بهش میدن خوب از ایران رفتن گزینه ی خیلی بهتری هست .

[farjam2013]

اولین کاری که میکردم بعد از پیش دانشکاهی میرفتم سربازی بعد میرفتم دانشگاه بعدش هم اپلای ; اما یکی از بهترین کارایی که کردم و پشیمون نیستم اینه که برای دانشگاه دولتی نخوندم; ولی اگه بر میگشتم فقط و فقط روی زبان کار میکردم تا سطحم بالاتر بره; و همینطور هم یک ساعت از وقتمو با جنس مونث تلف نمیکردم; چون عقب گرده