اگر زمان برگردد عقب... چه کارهایی را انجام می دهید؟ و از چه کاهایی دوری می کنید؟

[new_helix]

تقریبا همه از لزوم درس خوندن و معدل آوردن (یا حتی درس نخوندن و معدل آوردن) گفتن، از لزوم تک بعدی نبودن و multitasking هم دیدم گفته شده، دیگه تکرار نمی کنم.
توی 18-19 سالگی یه داستان کوتاه از موپاسان خوندم که راجع به مردی بود که پیر شده و در حال مرگه. به زحمت خودشو به همسر دوستش که عاشقش بوده می رسونه و ازش می پرسه "اگه اون روز توی جنگل که با هم تنها بودیم ازت درخواست عشقبازی می کردم قبول می کردی؟" و اونم جواب می ده آره. داستان با آه کشیدن مرد تموم میشه. همین.
تو اون سن به نظرم داستان بدی بود. غیر از جنبه خیانت به دوست، پیش خودم گفتم خوب که چی؟ چطور نویسنده ای به این قابلی ورداشته وقت خودشو و منو گرفته برای یه همچین چیز مزخرفی.
گذشت و به سی و دو سالگی رسیدم . یعنی نیمه خوب عمر گذشت و از این به بعد "غلتک سان روم به سوی عدم".
حالا می فهمم منظور از اون داستان کوتاه چی بود: غنیمت شمردن دم - رفتن به دنبال اونچه فکر می کنی جذبت می کنه. اگه عشقه، اگه لذت بردن فیزیکی از زندگیه، اگه رشته تحصیلیه، اگه کاره، اگه مطالعه اس، اگه خلاف خواسته اطرافیان انتخاب کردنه و....
شمایی که دارید این نوشته رو می خونید و هنوز نیمه خوب عمر رو رد نکردید، کدومتون تو انتخاب رشته تحصیلی بازتاب مغشوش تلقینهای اجتماع در ذهن پاک 19سالگی تون نبودید که فلان رشته خوبه و فلان بد؟ کدومتون خودتون انتخاب هاتون رو انجام دادید؟ کدومتون عشق زندگیتون رو دنبال کردید؟ کدومتون به جای درگیری های بی انتها با این جامعه فاسد بیرحم، از لحظه های زندگی لذت بردید؟ کدومتون دنبال شغل مورد علاقتون رفتید؟
راستی اسم اون داستان "حسرت" بود.

از نظرگاه است ای مغز وجود
اختلاف مومن و گبر و جهود....
تفاوت جوامع در نوع نگاهشون به زندگیه وقتی 32 سالگی را رفتن به سوی عدم میدانید خیلی تفاوتی نمیکنه چه تصمیمی بگیرید در کدام مقطع زندگیتون!
اینو بگذارید کنار میانسال نامیدن افراد 60-65 ساله در جوامع پیشرفته !
دوست عزیز خیلیها از 30 سالگی تازه مسیر عوض کردن و مسیر انتخاب کردن و خیلی موفق بودن شما با 32 سالگی داری دم از عدم میزنی!!!

[iman7]

از نظرگاه است ای مغز وجود
اختلاف مومن و گبر و جهود....
تفاوت جوامع در نوع نگاهشون به زندگیه وقتی 32 سالگی را رفتن به سوی عدم میدانید خیلی تفاوتی نمیکنه چه تصمیمی بگیرید در کدام مقطع زندگیتون!
اینو بگذارید کنار میانسال نامیدن افراد 60-65 ساله در جوامع پیشرفته !
دوست عزیز خیلیها از 30 سالگی تازه مسیر عوض کردن و مسیر انتخاب کردن و خیلی موفق بودن شما با 32 سالگی داری دم از عدم میزنی!!!

سالم از سی رفت و، غلتک سان دَوَم
از سراشیبی کنون سوی عدم.
شعر ناتمام - احمد شاملو

نقش شعر در کلام بیشتر به خاطر زیبایی و سجع بود تا ناله ای در باب عدم و نیستی. نصایحی هم بود مخصوصا برای زیر سی ساله ها که قطعا انرژی و انگیزه خیلی بیشتری دارند که دنبال علایقشون برن. احتمالا به توصیه "غنیمت شمردن دم" هم می شه استناد کرد دوست عزیز - ضمنا اگه من در حال عوض کردن همین مسیر زندگی نبودم وقت نمی گذاشتم تو اپلی ابرود چیز بنویسم.

شاید با خوندن همون 4 خط من کسی پیدا بشه و سالهای بعد عمرش به این حس زیر نرسه:
چون ره از آغازِ شب آغاز گشت
لاجرم راهم همه در شب گذشت.

[new_helix]

سالم از سی رفت و، غلتک سان دَوَم
از سراشیبی کنون سوی عدم.
شعر ناتمام - احمد شاملو

نقش شعر در کلام بیشتر به خاطر زیبایی و سجع بود تا ناله ای در باب عدم و نیستی. نصایحی هم بود مخصوصا برای زیر سی ساله ها که قطعا انرژی و انگیزه خیلی بیشتری دارند که دنبال علایقشون برن. احتمالا به توصیه "غنیمت شمردن دم" هم می شه استناد کرد دوست عزیز - ضمنا اگه من در حال عوض کردن همین مسیر زندگی نبودم وقت نمی گذاشتم تو اپلی ابرود چیز بنویسم.

شاید با خوندن همون 4 خط من کسی پیدا بشه و سالهای بعد عمرش به این حس زیر نرسه:
چون ره از آغازِ شب آغاز گشت
لاجرم راهم همه در شب گذشت.

نکته جالبی از توش دراومد
البته یه وقت ممکنه ما نیاز باشه برای رفتن به یک مسیر اصلی مسیری دیگر رو بریم تا بهش برسیم
یعنی موضوع همین تاپیک
ممکنه فرد بگه من اگر برگردم این کار امروزو اون موقع میکردم ولی نمیدونه که یه وقت سیستم اینطوریه که از مسیری که رفته به این تصمیم امروز رسیده و شاید اگر از اول مسیر دیگری میرفت مسیر امروزشم متفاوت میشد
به قول مولانا بازم
گفت معشوقم تو بودستی نه آن
لیک کار از کار خیزد در جهان

[Babaii]

نکته جالبی از توش دراومد
البته یه وقت ممکنه ما نیاز باشه برای رفتن به یک مسیر اصلی مسیری دیگر رو بریم تا بهش برسیم
یعنی موضوع همین تاپیک
ممکنه فرد بگه من اگر برگردم این کار امروزو اون موقع میکردم ولی نمیدونه که یه وقت سیستم اینطوریه که از مسیری که رفته به این تصمیم امروز رسیده و شاید اگر از اول مسیر دیگری میرفت مسیر امروزشم متفاوت میشد
به قول مولانا بازم
گفت معشوقم تو بودستی نه آن
لیک کار از کار خیزد در جهان

دقیقا! آینده "تصمیم پذیری" نداره. و frame problem حتی برای نوع بشر مانعی در حل قطعی تمامی مسائل هست. اما شاید بهتر باشه اونی که ایمان گفت و در امضای حقیر که در زیر هست، بخشیش انعکاس پیدا کرده رو توی زندگی دنبال کنیم. نمیدونم دم آخر از این همه محاسبه گری خودم(که به نقاط ضعفش هم اگاهم) آه آخر نخواهم کشید!

[Hasegava]

اگه زمان به عقب برمیگشت:
سعی میکردم همیشه قدرت " نه گفتن!" را داشته باشم
به افراد حسود، پالس منفی دار و بی انگیزه نزدیک نمیشدم
یک مشاور خوب برای خودم انتخاب میکردم
2 قطعه عکس 3*4 تهیه میکردم حتی شده از زیرسنگ
رودرباستی های بی مورد را کنار میذاشتم
آدم های بی ارزش را به زندگی ام راه نمیدادم
با هرکسی دوست نمیشدم
به همه رور راست نمیبودم ( الان اکثرا چندتا رو دران..من سر این خیلی ضربه خوردم..حکایت همون هم رنگ جماعت شدنه)
هدف های بالا را در ذهنم تداعی میکردم
عمل کردن به تعهداتی که به خودم دادم و فراموش نکردن ترجیحی اهداف

من هنور وارد پروسه اپلای نشدم معدلم هم بد نیست کاردانی کارشناسی و ارشد هر سه بالای 16 هست اما به درسهای مثل تاریخ اسلام و این چیزا بها ندادم و معدلم احمقانه این شده.یعنی همه ریاضیات و الکترومغناطیس 20 باشی بعدش انقلاب اسلامی بگیری 14 خیلی زور داره.

من اکه به عقب بر میگشتم معدلم رو بالا میبردم و زبانم رو از همون موقع تقویت میکردم و با این سایت زودتر آشنا میشدم

اما اما اما امروز که اینو واسه دوستان نوشتم یه روز دیگست.. با این همه اشتباه بازم خدا کنارم بود و الان یه فرصت واسه جبران دارم و حسابی باید تلاشمو بکنم. من یه توصیه به دوستانم دارم. محیطی که درون هستید خیلی روی آدم اثر میذاره من چشیدم اینارو. سعی کنید محیطتون رو با فکر انتخاب کنید و همه جوانبش رو بسنجید. حالا این محیط میتونه یه مدرسه باشه و یا یک شهر باشه

[bermoda1]

اگه زمان برمیگشت به عقب ....
من هیچ کاری ندارم که تکمیلش کنم.همیشه تو حال زندگی کردم.همیشه نگاهم به جلو بوده.حتی توی بدترین وضعیت ها.الان فعلا دانشجو ام.اونم یه رشته ای که ناخاسته و به طور اتفاقی واردش شدم.دارم باسختی خودمو میکشم بالا.ولی هیچوقت هیچوقت غصه قبل ام رو نخوردم و نمیخورم.
همیشه سعی کنید درهرجایی که هستید حتی ته ته ته ته بدشانسی و بداقبالی.بازم یه نگاه کنید به دور و برتون.خداروشکر.بازم زنده اید.بازم هستید و میتونید ادامه بدید.
زندگی تموم نشده.خیلی چیزا رو میتونید عوض کنید حالاااااااااااا.برای اینده.

[Souri_RS]

پست های اخیر به علت احتمال وقوع "توهین به قومیت و رفتار نژادپرستانه" حذف شدند.

ارادتمند

[Silence21]

جا کنکور ریاضی، کنکور تجربی میدادم میرفتم دندون‌پزشکی میخوندم!

[ZHALEH]

اگر زمان به عقب بر گرده،
1- از هیچ کس توقعی نمیداشتم
2- فقط میخندیدم حتی به ترک روی دیوار
3- عزیزترین کسان زندگیمو که الان دیگه کنارم نیستن رو بیشتر دوس میداشتمو و جویای حالشون میشدم حتی با یه تلفن و خیلی راحت بهشون میگفتم خیلی خیلی دوستتون دارم.
4- وجدانم رو تحت هیچ شرایطی زیر پا نمیزاشتم، عمر کوتاهه و به پشیمونیش نمی ارزه.
5- آن چیزی رو که برای خودم نمیپسندیدم واسه دیگران هم نمیپسندیدم.
6- تا میتونستم نیکی میکردم و تو دجله مینداختم! بدون هیچ چشم داشتی کمک میکردم. خدا خیلی بزرگتر و با حالتر از این حرفاست. به موقعش ده برابرش و پس میداد!!
7- به گذشته فکر نمیکردم، بقش باقیمانده لوح زندگیمو چیزای خوب روش رایت میکردم.
8- مخلصیم

[naserkhani2004]

نمیدونم در بخش درستی مطرح می کنم و یا خیر

بنده 31 سالم هست ، لیسانس عمران هستم از دانشگاه شیراز ، تعریف از خودم نباشه اما به گفته افرادی که قدیم ها باهاشون همکلاسی بودم و معلم ها بسیار باهوش هستم و یا بهتر بگم بودم ، خیلی از دوستانم که برق و کامیپوتر خوندن خداروشکر ( و با کمال حسرت ) الان آمریکا و کانادا هستند و با مدرک فوق لیسانس و دکتری حقوق های بالای 5,000$ تا 10,000$ اول کار میگیرن ، یکی از دوستانم هم اخیرا مشغول به کار با مدرک دکتری کامپیوتر نرم افزار در گوگل شده ... برخلاف نظر من و خیلی ها که ده سال پیش فکر میکردیم رشته عمران خیلی بهتر از کامپیوتر است اما دوستان برق و کامپیوتر ام خداروشکر به همه چیز رسیدند ، درآمد بالا ، زندگی و کار در کشور و شرکت های خوب و پیشرفته ، مدارک تخصصی و درجه های علمی بالا ، کار در زمینه مورد علاقه ، ارتباطات گسترده و ....

اما متاسفانه من هم میخواستم برق بخونم و با وجود علاقه اما پشیمون شدم و رفتم عمران ... حالا که دیگه به نظرم دیر شده و نمیشه تغییر مسیر اینچنینی داد متاسفانه ... ( هر چند واقعا الان هم که فکر می کنم آرزوی من همان شرایط دوستان ام که در آمریکا و کانادا هستند هست )

حدود 10 سالی است در اینترنت دارم کار می کنم ، در حال حاضر هم با تجربه چندین ساله حدود ماهی 5 تومن درمیارم ، احتمالا با توجه به سرمایه ای که دارم میخوام وارد بازارهای واقعی دیگر نظیر پیمانکاری عمرانی ( که البته الان زیاد اوضاعش خوب نیست ) و یا واردات بشوم و احتمالا درآمدم بیشتر خواهد شد

از یک طرف دیگر موقعیت ای پیش اومده که میتونم وارد موسسه های مالی اعتباری خوب بشوم ، اولش به عنوان تحصیل دار حقوق ام حدود 1.5 تا 2 خواهد بود و بعد از چند سال اگر پیشرفت بکنم که احتمالا خواهم کرد با پست رییس شعبه 3 تا 4 میلیون خواهم گرفت ، وام های خوب و بن هایی که میدهند نیز که سر جای خود

الان واقعا مردد هستم ، چون کار آزاد که میدونید امنیت شغلی خوبی نداره اما کار در بانک و یا موسسات مالی اعتباری معروف علاوه بر امنیت شغلی به نظرم شان اجتماعی بالاتری داره خصوصا اگر پست بگیری ، میتونم ضمن خدمت در بانک مدرک فوق لیسانس مدیریت و حتی دکتری بگیرم و بعدش هم دکتر خواهم بود و هم پست و هم تا حدودی وضع مالی خوب ، منظورم این هست که کار در بانک و موسسات مالی 'به نظر بنده' موفقیت اجتماعی و افق روشن تری خواهد داشت ، مسیری که دوستانم هم رفتن و الان در آمریکا و کانادا با حقوق های چندین هزار دلاری میگیرن که دیگه زمانش گذشته ...

نظر شما دوستان با توجه به اینکه سن ام هم بالا است و باید تصمیم قطعی بگیرم چطور هست ؟ فقط از دوستان خواهش میکنم ضمن نظردهی سن شان رو هم بفرمایند