منم مثله شما هستم...البته من فکر می کنم از شما ها کوچکتر باشم چون اول دبیرستان هستم...من عاشق اینم که برم آمریکا واسه تحصیل اما کو سعی و تلاش؟من تا آخر دوم راهنمایی که از زبان بدم میومد(با اینکه به اجبار از اول ابتدایی کلاس می رفتم)اما الآن که اومدم دبیرستان یکم عاقل تر شدم و می خوام شروع کنم به خوندن زبان با علاقه زیاد ...اما اصلا حسش نمیاد...من آرزوم دانشگاه ام آی تی هست اما واقعیت 179درجه فرق می کنه...این انگیزرو منم دارم.هدف هم دارم...اما اعتماد به نفس و پشتکار ندارم...همین باعث شده که این عمل واسم غیر ممکن به نظر بیاد...اما امروز که اومدم تو این سایت تصمیمم عوض شده و می خوام به قول بچه ها(خر خونی)کنم...شاید واسه سال بعد تونستم تافل امتحان بدم...(اعتماد به نفس که نیست...اعتماد به سقفه):دی...ببخشید وقتتونو گرفتم اما هدفم این بود که بگم انگیزه و هدف هست ولی باید در خودمون اراده و اعتماد به نفس به وجود بیاریم...(البته به طور معمول پسرا یکم تنبلن..البته خودم هم پسرم).