تحصيل در دانشگاههاي درجه 3 آمريكا يا در بهترين دانشگاههاي ايران ؟؟

[Simon]

سلام به دوستان عزيز .خيلي از افرادي كه مي شنوند مي خواهيد از ايران بريد توصيه مي كنند كه اگر بورس داريد يا در دانشگاه هاي درجه يك پذيرفته شده ايد برويد در غير اين صورت پول خود را دور نريزيد . مي خواستم نظر شما دوستان كه در اونجا مشغوليد يا در صدد رفتن هستيد رو بدونم . لطفا راهنمايي بفرماييد . ممنون . :

[wow.oops]

ما که تو بهترین دانشگاه ایران درس خوندیم چیز خاصی ازش ندیدیم. من که فکر میکنم اشتباه میکنن اونایی که اینو میگن

[Simon]

مرسي از راهنماييتون . اما اين صحبت ماله يك نفر نيست و آدم هاي زيادي مي گن كه ببينيد چيزي كه از دست مي دهيد و بدست مي آوريد در موازنه هستند يا كدوم برتري داره . هميشه مرغ همسايه غازه اما نميشه بدون تحقيق هم اين مورد را نديد گرفت . ممنون ميشم كه به من در اين مورد ياري برسونيد تا آگاهيم بيشتر بشه . با تشكر

[vahid1982]

منم فکر میکنم دانشگاههای درجه 2 و3 بهترن از ایران حداقل یه تجربه جدید هست.

[wow.oops]

اگه سوال خاصی در مورد دانشگاهها و شهراشون داشته باشی میتونی بپرسی. کلی نمیشه جواب داد. ولی به توهمات ذهنی بعضیا زیاد توجه نکن. مردم زیاد حرف میزنن.

[Shabnam]

منم با وحيد موافقم. درس خوندن در دانشگاهاي آمريكا يك تجربه جديدي است كه هيچوقت در ايران نمي توني پيدا كني و به نظر من خود فرد مهم است نه دانشگاه!

[nfnnfn]

دوست عزیز منم که تو دانشگاه تهران دانشکده فنی بودم این سوال رو خیلی وقت پیش قبل از اینکه اقدامی کرده باشم باهاش درگیر بودم ولی الان به تصمیمی که گرفتم ذره ای شک ندارم . البته این نظر شخصی منه : مطمئن باشید تحصیل توی امریکا شما رو به لحاظ علمی و سایر جنبه ها ارضا خواهد کرد، اگه شما از افراد زیادی به گفته ی خودتون جویای این قضیه شدید که پول دور ریختنه منم از افراد زیادی که همگی از دوستان خودم تو فنی بودن و الان همگی تو دانشگاه های درجه 3و2و1 توی امریکا و کانادا مشغول به تحصیل هستند فقط میشنوم که سریعتر اقدام کنم و الان هم درگیر امتحانات toefl و gre هستم، تحصیل در خارج از کشور به غیر از تجارب زیاد و جدیدی که برای شما به ارمغان میاره شما رو میتونه به جاهای خیلی خوبی در سطح international برسونه فراتر از موفقیتهای national و خیلی مزایای دیگه که شاید الان شما بگید که من دارم خیلی کلی حرف میزنم ولی واقعاً همه چیز به خودتون بستگی داره، شما باید ببینید که چه چیزی میخواهید ( هم در آینده ی نزدیک و هم دور ) و اینکه چه چیزی بیشتر شما رو ارضا میکنه ، همه چیز به خودتون بستگی داره و بس... و اگه همه اینارو کنار هم بذارید (چیزایی که دارید و چیزایی که دوست دارید داشته باشید و ...) خودتون به راحتی میتونید تصمیم بگیرید...
اگه بیشتر بخواهید وارد detail این قضیه بشید من به نوبه ی خودم فقط مشورت با افرادی رو به شما پیشنهاد میکنم که حداقل 3 - 4 سال یا بیشتر تجربه ی تحصیل تو دانشگاههای اونجا رو داشته باشند و ضمن اینکه اطلاعاتشون هم up-to-date باشه که خود بنده با این دسته مکاتباتی داشتم تا به جواب رسیدم. به آیندتون فکر کنید و اینکه از خودتون چی میخواید...
موفق باشید

[wow.oops]

ببین simon جون. اصلا درس و تحصیل هیچی. به غیر از اون اگه فکر میکنی که اینجا یه چیز مهم مثل مایه(پول) رو از دست میدی نرو. یعنی اگه داره اینجا بهت خوش میگذره و در آینده هم خوش خواهد گذشت اصلا لازم نیس بری. من خودم چیزیو از دست نمیدم که می خوام برم. دیگه فکر کنم ساده تر از این نمیشه توضیح داد.

[condition_monitoring]

سلام
این آقا یا خانم oops جان کلام بهت گفت.اولا که تحصیل تو 4 5 تا دانشگاه اوله ایران هیچ فرقی با هم ندارن و با این قوانینه جدید تا یه چند ساله دیگه ورود بهشون چه با کنکور چه بی کنکور از هر کاره دیگه ای ساده تره.دیگه اون توهمات چندین سال گذشته راجع به سطح خفن علمی دانشگاههای ایران از بین داره می ره .اما از نظر دیگه اگه پولو مایه ردیف داری که بزرگترین اشتباهتو انجام می دی با خروج از کشور که با پول اون بهشت برین که میگن همین جا درست میشه در غیر این صورت راجع به رفتن و بر نگشتن یک لحظه تردید نکن.

[Babak]

ببینید این سوال رو اگر بخواهیم تبدیل کنیم به این که «آیا رفتن خوبه یا نه» فکر می‌کنم می‌شه چند سالی راجع بهش بحث کرد و آخر سر هم بدون هیچ نتیجه منطقی‌ای بحث خاتمه پیدا می‌کنه. شماهایی که هنوز نیومدید و در مرحله Apply کردن هستید، شاید خیلی دوست داشتید جای من بودید. من در یکی از دانشگاه‌های خیلی خوب آمریکا دارم PhD می‌خونم، تقریبا هر چقدر PhD طول بکشه از طرف دانشگاه و استادم ساپورت مالی می‌شم، از کار Research ام راضی‌ام، در جنوب کالیفورنیا که یکی از خوش آب و هواترین جاهای آمریکاست زندگی می‌کنم و مهاجرت کانادا رو در همین مدتی که آمریکا بودم گرفتم. با همه این حرف‌ها هنوز نمی‌دونم که آیا رفتنم از ایران کار درستی بود یا نه. دلایل اصلی هم اینه که چند سال پیش در ایران به همراه چند تن از دوستانم شرکت اینترنتی‌ای راه‌اندازی کردیم که تبدیل به یکی از بزرگترین شرکت‌های اینترنتی ایران شد و احتمالا همگی می‌شناسیدش و در نتیجه کار خودم و در‌آمد خیلی خوبی داشتم، به زبان مادری و بدون لهجه حرف می‌زدم، در کنار خانواده و دوستانم بودم، در کشوری زندگی می‌کردم که احساس مالکیت و پیوند به خاکش داشتم و با فرهنگی که باهاش بزرگ شده بودم، زندگی می‌کردم. چیزهایی که در مهاجرت بدست آوردم و اون‌هایی که از دست دادم اون قدر غیرقابل مقایسه هستند که هیچ وقت نمی‌شه گفت من کار خوبی کردم که رفتم یا نه. بنابراین اجازه بدید این سوال رو به بحث آکادمیکش محدود کنیم و دقیقا به همون سوالی که در عنوان این پیام اومده بپردازیم.

اولین مشکل سوال اینه که منظور شما از دانشگاه‌های درجه ۳ آمریکا دقیقا مشخص نیست. دانشگاه‌هایی که رتبه‌اشون سیصده یا اونایی که رتبه‌اشون سه هزاره؟ اگر منظور اولیه، فکر می‌کنم دانشگاه‌های آمریکا بهتر باشند. اگر دومیه، بی‌خودی وقت، پول و انرژی خودتون رو تلف نکنید و اگه امکانش رو دارید که در دانشگاه‌های خوب ایران درس بخونید، همون‌جا ادامه تحصیل بدید. مگه این که غیر تحصیل هدف دیگه‌ای هم از اومدن داشته باشید که در اون صورت به احتمال زیاد برمی‌گردیم به پاراگراف اول این پاسخ.