سلام دوستان
لیسانس مهندسی برق دولتی شهرستان معدل 13.28
ارشد برق علوم تحقیقات تهران 14.51
2 سال سابقه تدریس در دانشگاه ازاد
2 سال سابقه کار در نیروگاه
،Toefl: 105
GRE: verb: 155 q: 168 w: 3
2تا مقاله یک کنفرانس یک ژورنال
سن 29 سال
با شرایط ذکر شده امکان فاند گرفتن هست؟ به نظر شما در اروپا با شرایط من شانسم به چه شکلی هست؟
و کلن چه کشوری رو پیشنهاد می کنید که بیشتر روش زوم کنم ؟
سلام
من ليسانس تياتر و فوق ليسانس پژوهش هنر خوندم مي دونم كه كرفتن فاند و يا حتي بذيرش براي phd بسيار مشكل هست. به همين منظور مي خواهم دوباره فوق ليسانس بخونم زبان هم دارم مي خونم البته هنوز زياد قوي نيستم. برنامه براي سال ديكه هست. چه كشوري مناسب تر هست براي من. البته با در نظر كرفتن شرايط مالي كه هر جه كمتر بهتر!
با تشكر
سلام دوستان. من در مورد اینکه چه کشورهایی اپلای کنم، خیلی سردرگم هستم و نمیدونم رو کجا بیشتر زوم کنم. اگه دوستان نظراتشون رو بگن خیلی ممنون میشم.
رشته: تربیت بدنی گرایش رفتار حرکتی
معدل لیسانس: 15/1 از دانشگاه سراسری
معدل ارشد: 17 (دانشجوی ترم آخر دانشگاه سراسری)
یک مقاله داخلی و یک مقاله خارجی که هر دو ISC هستن. تا چند ماه آینده یک مقاله عالی آماده میشه که احتمالا isi بشه
مدرک زبان فعلا ندارم، سطح زبانم خوبه و الان دارم خودمو برای آزمون آماده میکنم (حداقلش 6.5 در نظر بگیرین)
با توجه به این شرایط کجاهارو بیشتر توصیه میکنید؟
آیندهای خواهم ساخت که گذشتهام جلویش زانو بزند!
به دلیل محدودیت زمانی، از پاسخگویی به پیام های خصوصیِ قابل طرح در فورِم معذورم.
دوست عزیز من تجربه شخصی خودم را می گم
فکر می کنم من تقریبا 4یا 5 ماهی زمان برد تا ازین سردرگمی در بیام و دانشگاه های که می خواستم را پیدا کردم و البته در حالی که برای جی ار ای و ایلتس و ... اماده می شدم .از اینترنت و... و دوستان مختلف اطلاعات جمع اوری می کردم و کم کم اطلاعاتت بیشتر میشه
نکته دوم اینه که فعلا یکم زوده واسه اینکه از الان به دنبال جایی باشی که اقامت بده با در نظر گرفتن این که نیاز به فاند داری.شما مدارک را اماده کن و برای هرچند تا دانشگاه که می تونی اقدام کن و بعد اگه حق انتخاب داشتی انتخاب کن. این سایت می تونه شروع خوبی باشه mastersportal.eu
شاد و سربلند
برای اقامت، الزامی وجود نداره که همون کشور تحصیل کرده باشید؛ هر چند که اگر این طور باشه خیلی بهتره. اساساً نمیشه گفت کجا برای اقامت بهتره؛ همینطور برای تحصیل. شما باید چند گزینه توی ذهنتون باشه و دوستان حاضر بتونند روی اون ها نظر بدند. کانادا و امریکا و استرالیا و نیوزیلند و اروپا، همگی برای اقامت خوب هستند؛ همینطور برای تحصیل. اینطور نمیشه گفت کجا برای شما خوبه.
در حال حاضر شاید معقول تر باشه که تلاش کنید تا شرایط گرفتن پذیرش با فاند از دانشگاه خوب و معتبری رو مهیا کنید. بعد میتونید برای انتخاب کشور و دانشگاه محل تحصیل متناسب با رزومه تون، مشورت کنید. بعد از گرفتن پذیرش و شروع دورۀ دکترا، فرصت خوبی خواهید داشت تا با درک شرایط زندگی خارج از ایران، انتخاب معقولی داشته باشید. تصورات فعلی شما از زندگی خارج از کشور، خام هست و باید اطلاعات میدانی و تجربی بیشتری پیدا کنید. دورۀ دانشجویی دکترا، فرصت خوبی هست تا با کسب اطلاعات واقعی و تجربی، محل اقامت خودتون رو انتخاب کنید.
آیندهای خواهم ساخت که گذشتهام جلویش زانو بزند!
به دلیل محدودیت زمانی، از پاسخگویی به پیام های خصوصیِ قابل طرح در فورِم معذورم.
واقعا ممنونم از راهنمایی هاتون. درسته میدونم اول باید رزومه رو آماده کنم ببینم که در چه سطحی هستم و کجاها شانسم بیشتره. فقط یه موضوعی که هست اینه که اگه قرار باشه آمریکا رو هم مد نظر داشته باشم، باید برای GRE هم از الان برنامه ریزی کنم. از طرفی آمریکا بعضی معایب برای من داره (مثلا ویزای سینگل و مشکل رفت و آمد، پرهزینه تر بودن پروسه اپلای آمریکا و بالا بودن ریسک گرفتن ویزا...). از اینور مزایای آمریکا به خوبی برام قابل درک نیستن. مثلا همه میگن شانس فاند در آمریکا بیشتر هست و فرصت شغلی بعد از اتمام تحصیلات هم بیشتره، الان من موندم که آیا این شانس فاند که در آمریکا میگن بیشتر هست، این بیشتر چقدره؟ یا اینکه میگن فرصت شغلی بیشتره، به حدی بهتر از اروپا، کانادا و استرالیا هست که من بخاطر این مزایا بیام اون معایبی که برام وجود داره رو به جون بخرم؟
یک سری از مزایا و معایب، به رزومۀ شما بعد از اتمام دورۀ دکترا بستگی داره و یک سری هم ذاتی هست.
مزایای امریکا: بالاتر بودن شانس دریافت فاند به دلیل وجود منابع مالی گسترده تر در اختیار استادان و دانشگاه ها، که ناشی از قدرت اقتصادی امریکا و ارتباط وسیع صنعت و دانشگاه خواهد بود. این ارتباطات گسترده تر با صنعت، میتونه باعث ایجاد فرصت های شغلی بیشتری بعد از اتمام تحصیل بشه. فارغ التحصیل قوی دانشگاه های امریکا، به طور بالقوه، فرصت اشتغال آکادمیک و غیرآکادمیک در سراسر دنیا رو داره. فراموش نکنیم که سطح علمی دانشگاه های امریکا در مقایسه با سایر دانشگاه های دنیا، به طور محسوسی بالاتر هست. البته این محسوس بودن، به این صورت نیست که دانشگاه زنک 100 امریکا با دانشگاه رنک 1 تا 5 کانادا یا استرالیا مقایسه بشه، بلکه، باید مقایسه به طور هم سنخی صورت بگیره که در این صورت، برتری دانشگاه های امریکا، به وضوح قابل مشاهده هست. البته این برتری، در رشته های مهندسی بسیار واضح هست و ممکنه در رشته های دیگه به این شدّت و حدّت نباشه. باید بررسی بیشتر کنید.
معایب امریکا: الزام به ارائۀ نمرۀ GRE به اکثر دانشگاه های معتبر که باعث تحمیل هزینه ای حدود 185 دلار به متقاضی میشه. به علاوه، هزینۀ 25 دلاری برای هر ریپورت نمرۀ GRE هم به متقاضی تحمیل میشه. همچنین، دریافت ویزا از امریکا مشکلات خاص خودش رو داره. مشکلات گرفتن ویزا برای شهروندان ایرانی، فقط محدود به امریکا نیست؛ هر چند که مشکلات سایر کشورها نسبتاً کمتر از امریکاست. کمتر بودن فرصت تعامل با ایران در طول تحصیل (ناشی از مشکلات صدور ویزای مجدد) عیب دیگری هست که نمیشه انکارش کرد؛ البته این مشکل، برای کسانی حاد هست که وابستگی عاطفی بیشتری به خانواده و کشور خود داشته باشند. برای گرفتن ویزا هم باید یک سفر خارجی رو به جون خرید که خودش، باعث تحمیل هزینۀ سفر میشه.
حالا با این حال، شما باید دو دو تا چهار تا کنید و ببینید که آورده های شما چقدر براتون وزن دارند. برای کسی مثل من، وزن محاسن امریکا، خیلی بیشتر از معایب نسبی شمرده شده هست. اینکه برای شما وزن کدام دسته بیشتر باشه، تصمیم با شماست.
آیندهای خواهم ساخت که گذشتهام جلویش زانو بزند!
به دلیل محدودیت زمانی، از پاسخگویی به پیام های خصوصیِ قابل طرح در فورِم معذورم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)