دوستان با سلام. همه مي دونيم كه در ايران انواع دانشگاه ها باب شده و اين روزها هر كسي كه علاقه اي به درس داره خلاصه جايي براي ادامه تحصيل پيدا مي كنه. متوجه شدم كه اكثر اساتيد دانشگاه هاي معروف ايران فارغ اتحصيلان دانشگاه هاي بزرگ آمريكا يا اروپا هستند . اين يك نكته مثبته چرا كه دوستانشون در آمريكا اساتيد دانشگاه هستند و بالطبع هر كسي از طرف اين اساتيد معرفي بشه شانس بالايي داره . چون استاد شناخته شده است . ميخوام بدونم اساتيد من كه آدم هاي قابل احترامي هستند اما به اين ميزان شهرت در خارج مرزها دست ندارند اگر براي من توصيه نامه بدهند اون اساتيد خارجي چطور به اين قضيه نگاه مي كنند ؟ و ممكنه صرف اينكه استاد براشون مجهوله دانشجو رو تائيد نكنند ؟ اين خيلي نا اميد كننده است . چرا كه حتي يكبار بابك عزيز اينجا گفتن استادشون در مورد يك دانشوي صنعتي اصفهان از ايشون پرسيدند و ايشون نظر مثبتي داشتند به علت دانشگاه و رزومه اون شخص . اين نشون ميده كه اساتيد به دنبال اين هستند كه بدونند اين شخص حتما از اون تعداد دانشگاه انگشت شمار ايران فارغ التحصيل شده يا نه ؟ اين وسط تكليف امثال من كه علاقه مند هستيم اما امكانات و سدهايي مثل كنكور به ما اجازه نداده در اون دانشگاه ها درس بخونيم چيه ؟ :'(