آرشیو شده : آشنایی دانشجویان پذیرفته شده/محصل در استرالیا ( تا سال 2012 )

[sina84]

سلام می خواستم بپرسم تو همین چند روزی که ادلاید بودین اونو چه طور دیدین هزینه ها چه جوریه و اینکه از دانشگاه راضی این

سلام،

هزینه زندگی‌ اینجا خیلی‌ خوب هست. مواد غذایی ، لوازم خانگی و زندگی‌ با قیمت مناسب پیدا می‌شه. فقط باید بدونید چیو از کجا بگیرید. چون رنج قیمت‌ها متفاوته

در کلّ شهر آروم و خوبی‌ هست. شبکه حمل‌و نقل عمومی خیلی‌ خوبی‌ داره. هم قطار هم اتوبوس.

دانشگاه هم تا حالا خوب بوده. من خیلی‌ راضیم. از ۱۵ فوریه در ارینتیشن شروع شده. و خیلی‌ کمک کرده.

باز اگه سوال داشتین من در خدمتم.

[sina84]

سلام
هزینه دانشگاه چه قدره ؟ بعد دانشگاه در رابطه با هزینه کمکی میکنه مثلا وام بده یا چیزی شبیه این من الان تو ایران مهندسی نفت می خونم ترم 4 ام موندم بیام اونجا از صفر دوباره لیسانس بگیرم یا اینجا بمونم تموم کنم بعد بره فوق بیام اخه میترسم شرایط تا 2 سال دیگه فرق کنه لطفا کمکم کنید

سلام دوست عزیز

به نظر من هر چه زودتر بیای اینجا بهتره. این سوال برای من هم مطرح بود. الان که ۱ ماه هست اینجا هستم، فکر می‌کنم شما اگر ارشد رو اینجا بخونی‌ شانس بیشتری برای گرفتن بورس داری. دو حالت داره:

۱. بده گرفتن ارشدت از اینجا اقامت دائم میگیری که شانست برای گرفتن بورس دکترا چند برابر می‌شه.

۲. بعد فارغو تحصیلی‌ نمیتونی‌ اقامت بگیری، ولی‌ چون اینجا هستی‌ میری مستقیم با خود استاد صحبت میکنی‌. این خیلی‌ فرق می‌کنه با این که بخوای از ایران با ایمیل با استاد مکاتبه کنی‌.



اگر از نظر مالی‌، مشکل نداری، لیسانس رو بگیر پاشو بیا اینجا برا ارشد. هزینه فوق از ترمی ۱۰،۰۰۰$ هست به بالا.

در مورد شرایط آینده هیچ چیز نمیتونم بگم. در ایران هیچ چیز قابل پیشبینی‌ نیست. فقط می‌تونم بگم که زمان رو از دست نده.

------------------------------------------------------------------------
با ویرایش کم توسط vahidR

[sina84]

به همه دوستان سلام عرض می‌کنم،

امیدوارم که مدت زمان انتظار برای تک تکتون زودتر به سر بیاد و تکلیفتون روشن شه. که هیچ چیز بد تر از بلا تکلیفی نیست.

من به لطف خدا الان (۲۷ فوریه) دقیقا ۴ هفته هست که در استرالیا هستم. یک سری نکات رو می‌خواستم در باب اولین روز‌هاتون در اینجا مطرح کنم. نکته که نه، بیشتر تجربه خودم. امیدوارم براتون مفید باشه.

اول از همه می‌خوام چند چیز رو یاد آوری کنم:

۱. این‌ها تنها نظرات شخصی‌ من هست. لزوما ممکن هست برای همه پیش نیاد و از حقیقت دور باشه.

۲. من کلا یک ماهه که اینجا هستم و هنوز خیلی‌ چیز‌ها برای یاد گرفتن هست که زمان میبره. پس نظرات من ممکن هست با گذشته زمان تغییر کنه. مسلما کسی‌ که ۱ سال اینجا زندگی‌ کرده نظراتش با من متفاوت و پخته تر هست.



یه کم در مورد خودم بدونید بد نیست. من ۲۵ سال س‌ن دارم. تا حالا از خونه و خونواده دور نبودم. دو ماه و نیم می‌شه که عروسی‌ کردم. یک ماهش که اینجا بوده. یک ماه و نیمش هم در ایران جدا از هم زندگی‌ کردیم یعنی‌ هر کسی‌ خونه خودش. چرا؟

چون، آمدن من خورد به ماه سفر و مجبور شدم زود تر عروسی‌ بگیرم. همسرم به خاطره دفاع از تز ارشدش مجبور شد ۳۵ روز دیر تر از من بلیت بگیره و ما هنوز زیر یک سقف نرفتیم. همه این سختی‌ها فقط به خاطره آمدن به اینجا بود.

من چون با اتحاد اومدم. ۳ تا پرواز داشتم:

تهران - ابوظبی (اتحاد)

ابوظبی - سیدنی (اتحاد)

سیدنی - آدلاید (کانتاس)

کلا نفری در اومد : ۷۲۲.۲۰۰ تومن

پرواز دوم کمی‌ سخت بود. ۱۴ ساعت و ۴۰ دقیقه طول کشید. خدا رو شکر من که بیشترش خواب بودم.

یک آشنا پیش از آمدنم زحمت کشید و خونه رو برام کرایه کرد. پس مشکل جا نداشتم. خیلی‌ سارتون رو درد نمیارم. میرم سر اصل مطلب: (سختی ها)

یک چیزی که اینجا خیلی‌ توی ذوقم زد، مساله زبان بود. در مورد سطح زبانم بگم که خیلی‌ تاپ نیست. آیلتس ۶.۵ دارم. آمادگی مواجه شدن با لهجه استرالیای رو داشتم ولی‌ فکر نمیکردم که انقدر به مشکل بخورم. از آخرین باری که کلاس زبان رفتم ۳.۵ سال می‌گذره.

اینجا با اینا، خصوصا بریتیش‌هاشون که حرف میزنم، یه جوری نگام می‌کنن که انگار دارم مغولی حرف میزنم. نمی‌خوام اضطراب ایجاد کنم. فقط می‌خوام که امادگیش رو داشته باشید. یه چیزی که آرومم می‌کنه اینه که بچه هایی که اینجا کورس زبان داشتن و زبانشون خیلی‌ از من ضعیف تر بوده الان بده ۱ سال خیلی‌ روان صحبت میکنند و بدون هیچ مشکل ارتباط برقرار میکنند. پس خیلی‌ نگران نباشید و البته نباشم. با گذشت زمان این مساله حل می‌شه.

به نظر من پیش از آمدن خیلی‌ خودتون رو درگیره یادگیری زبان نکنید. چون بالاخره هر چه قدر هم که زبانتون خوب باشه اولش مشکل خواهید داشت و ممکن مثل من خیلی‌ بخوره توی ذوقتون ولی‌ توصیه می‌کنم مواد غذایی رو خوب یاد بگیرید. از نخود و لوبیا و عدس گرفته تا انواع گوشت و سبزی جات. بد نیست یک دفترچه داشته باشید که اسم همه اینها توش باشه. واقعا لازم می‌شه. و آمدید اینجا تکمیلش کنید. همه جا همراهتون باشه.

بازم مینویسم ، اگه سؤالی داشتین توی همین فروم مطرح کنید، خوشحال میشم بتونم کمکی‌ کنم.

یادتون باشه اینجا چیزایه قشنگ زیادی هست که ازش لذت میبرید. من تنها هدفم اینه که با به اشتراک گذشتن تجربم کمک کنم که بتونیم زود تر با محیط تطبیق پیدا کنیم.

[vahidR]

بهتره من چند تا نکته رو متذکر بشم .

۱- سعی کن لهجه استرالیایی رو قوی کنی . فقط گفتن کلمات مهم نیست ! درست تلفظ کردن اونا هم خیلی مهمه . اگه بتونی لهجه اونجا رو مسلط بشی خیلی سریعتر باهاشون join میشی و سریعتر میری جلو ... چاره اینکار هم فقط یه چیزه : تمرین و تمرین و تمرین. مثلا رادیوهای خبری یا رادیو SAFM که شبکه موسیقی آدلاید هست رو مرتب گوش بده که هم موزیک پخش میکنه و هم بین موزیک کلی حرف میزنن و میتونی سریع لهجه شونو بگیری ...

۲- همونطور که در مورد مواد غذایی گفتی داشتن یه picture dictionary مثل آکسفورد و لانگمن خیلی مفیده ...

۳- سعی کن وب سایتهای خدمات اجتماعی شهر رو دربیاری و ازشون استفاده کنی (خطوط اتوبوس - مترو - کتابخونه ها .... ) . این کار در تسلط به شهر و استفاده بهینه از امکانات معجزه میکنه (حداقل واسه من که معجزه کرد ) .

موفق باشید ...

[meshki]

به همه دوستان سلام عرض می‌کنم،

هر چه قدر هم که زبانتون خوب باشه اولش مشکل خواهید داشت و ممکن مثل من خیلی‌ بخوره توی ذوقتون ولی‌ توصیه می‌کنم مواد غذایی رو خوب یاد بگیرید. از نخود و لوبیا و عدس گرفته تا انواع گوشت و سبزی جات. بد نیست یک دفترچه داشته باشید که اسم همه اینها توش باشه. واقعا لازم می‌شه. و آمدید اینجا تکمیلش کنید. همه جا همراهتون باشه.

بازم مینویسم ، اگه سؤالی داشتین توی همین فروم مطرح کنید، خوشحال میشم بتونم کمکی‌ کنم.

یادتون باشه اینجا چیزایه قشنگ زیادی هست که ازش لذت میبرید. من تنها هدفم اینه که با به اشتراک گذشتن تجربم کمک کنم که بتونیم زود تر با محیط تطبیق پیدا کنیم.

بهتره من چند تا نکته رو متذکر بشم .

۱- سعی کن لهجه استرالیایی رو قوی کنی . فقط گفتن کلمات مهم نیست ! درست تلفظ کردن اونا هم خیلی مهمه . اگه بتونی لهجه اونجا رو مسلط بشی خیلی سریعتر باهاشون join میشی و سریعتر میری جلو ... چاره اینکار هم فقط یه چیزه : تمرین و تمرین و تمرین. مثلا رادیوهای خبری یا رادیو SAFM که شبکه موسیقی آدلاید هست رو مرتب گوش بده که هم موزیک پخش میکنه و هم بین موزیک کلی حرف میزنن و میتونی سریع لهجه شونو بگیری ...

موفق باشید ...

sina84: مرسی از نکته ی مهمی که گفتی. منم خیلی از این مساله زبان می ترسم. منم ایلتس 6.5 و تو صحبت خیلی مشکل دارم. جدای همه مسائلی که گفتی دغدغه ی بزرگ این روزهای من (قبل صدور ویزا) اینه که وقتی رسیدم اصلا میتونم با سوپروایزرم راحت صحبت کنم. آیا اون از اینکه وضعیت زبان منو ببینه خیلی دپرس! میشه. و اینکه اصلا برخورد دانشگاه (استاد راهنما و کارکنان) با مشکل زبان ما و ضعف ما چیه>؟ این مساله خیلی روی نحوه برخوردشون با ما و انتظاری که از ما داشتن تاثیر داره یا نه؟ اگه لطف کنی در این مورد هم تجربه این ماهتو بگی ممنونت میشم. (خواستم خصوصی بپرسم ولی گفتم شاید مشکل چند نفر دیگه ام باشه)
VahidR: مدیر عزیز، میشه در زمینه زبان بیشتر راهنمایی کنی؟ خصوصا در این مدت 2 ماهی که تا رفتن به اونجا وقت دارم. میشه دقیقا چند تا کتاب یا منبعی رو که به نظرت میتونه خیلی کمک کننده باشه بگی؟ الان به هرکی میگم فقط یک جواب میشنوم (که بهش آلرژی پیدا کردم!!) میگه رفتی اونجا خودش چند ماهه درست میشه!! ولی من ترسم از همین چندماهه!

[aminp30]

: الان به هرکی میگم فقط یک جواب میشنوم (که بهش آلرژی پیدا کردم!!) میگه رفتی اونجا خودش چند ماهه درست میشه!! ولی من ترسم از همین چندماهه!

مشكي جان دوستان به شما درست گفتند. اونجا بري يه مدت بگذره زبانت خيلي بهتر ميشه. از نظر استاد و دانشگاه هم خيالت راحت باشه. اونجا اينقدر دانشجوي خارجي هست (مخصوصا چينيها و كلا آسياي شرقي كه اصلا نميفهمي دارن انگليسي صحبت ميكنن يا يه زبان ديگه!!!) كه اونا به اين قضيه عادت دارن!
از اين گذشته، شما كه تا الان تمام كارات خوب پيش رفته و فاينال ويزات هم بموقع خواهد آمد و مطمئن هستي كه امسال ميري (فرقي نميكنه استراليا يا كشور انگليسي زبان ديگه)، الان بشين فقط زبان بخون يا حتي كلاس مكالمه فشرده برو. چون اون آخرش كه به زمان رفتن نزديك ميشي، اونقدر كارهاي جانبي ميريزه سرت كه وقت نميكني زبان بخوني. مطمئن باش سه چهار ماه فشره مكالمه كار كني، خيلي تاثير داره.
موفق باشي

[sina84]

سلام

می‌خواستم ضمن تأیید صحبت‌های امین عزیز بگم که اصلا نگران نباش. من امروز اولین کلاسم شروع شد. ۲ تا کلاس داشتم. نگران بودم، ولی‌ وقتی‌ کلاس شروع شد دیدم حرفای استاد رو راحت متوجه میشم. البته استاد کره‌‌ای بود نه بریتیش. مشکله اصلی‌ من با بریتیش هست.

ولی‌ این رو هم بگم که داخل دانشگاه اصلا مشکلی‌ ندارم. چون خیلی‌ با حوصله جواب سوالاتم رو میدان. مشکله اصلی‌ من بیرون دانشگاه هست. خصوصاً موقع خرید کردن. البته مطمئن هستم بده یک مدت این مشکل هم برطرف می‌شه. فقط کافی‌ گوشت عادت کنه.

می‌خوام بگم اصلا به مساله زبان به عنوانه یک ضعف نگاه نکن. اینجا همه اون هایی که تازه واردن به نوعی این مشکل رو دارن و اینجا هم خیلی‌ سعی‌ می‌شه بهشون کمک کنن.

[vahidR]

لطفا در مورد بحث زبان به بخش مناسب که در مورد قوی کردن زبان مخصوص کشور استرالیا ایجاد شده مراجعه کنید و از بحث در بخش South Australia خودداری کنید .

در اون بخش پاسخهای مبسوط داده شده و من هم نظرمو گفتم ....


ممنون

[horaman]

سلام . حسین هستم 25 ساله - صنایع خوندم دانشگاه علم و صنعت . جولای ترمم شروع میشه دانشگاه NWS. اما ژون میرم که یه کلاس زیان اختیاری 5 هفته ای برم .

رشته ام (manufacturing ٍENG & Management(master of eng sicence یک ساله . الان هم منتظر ویزای نهایی هستم .

خوشحال میشم قبل از رفتن با هم دانشگاهیام و هم رشته ای بخصوص اگر کسی باشه آشنا شم . بالاخره باید تو غربت هوای همو داشته باشیم .

[sina84]

قابل توچه دوستانی که قصد ارسال بار از طریق کارگو رو دارن. من بارم با 20 روز تاخیر بالاخره رسید.
از طرف ACP Worldwide با من تماس گرفتن. گفتن بار شما رسیده و الان در انبار ماست. برای آزاد کردنش باید 101 دلار بدید. گفتن هزینه بار شماست که شرکت باربری باید به شما در موردش میگفته ولی متاسفانه اشاره ای نکرده. گفتن معمولا این اتفاق برای همه میوفته و افراد بعد رسیدن بارشون وقتی متوچه میشن باید هزینه مضاعفی رو بدن کلی upset میشن.

این همه ماچرا نبود. گفتن شما برای رسیدن بارتون، 3 مرحله رو باید پشت سر بذارید:

1. مراجعه به اداره گمرک (CUSTOM OFFICE) ، پر کردن فرم های DECLARATION
2. مراجعه به اداره قرنطینه (QUARANTINE) ، گذراندن مراحل مربوط به INSPECTION بارها و گرفتن CLEARANCE یا همون برگه ترخیص.
3. مراجعه به کارگو فرودگاه و دریافت بارهاتون.

از اونجا که بارها رو بعد رسیدن تا 5 روز کاری، بدون هیچ هزینه ای نگهداری میکنن و بعد اون به ازی هر کیلو 22 سنت میگیرن تا نگهدارن، من فرصت زیادی نداشتم.
اول رفتم CUSTOM. یه آفیسر اومد گفت دفعه اولتون هست؟ گفتم بله. البته اولش درست متوجه نمیشدم چی میگفت. برای همین خودش متوجه شد و شمرده شمرده صحبت میکرد. اینجا هر کجا که احساس کردید متوجه حرفای طرف نمیشید فقط کافیه ازش بخاید که شمرده صحبت کنه. هیچ مشکلی هم نداره خصوصا توی مکالمات تلفنی. بعد یک فرم 4 صفحه ای آورد با کلی سوال وبا هم شروع کردیم به پر کردنش. در مورد محتویات بار بود. آخرش یک سوال داشت به این مضمون که آیا وسیله نو که طی 12 ماه گذشته خریده باشید در بارتون هست یا نه؟ منم گفتم بله. آیینه و شمعدون دارم. گفت حدودا ارزشش جه قدره؟ گفتم 2000 دلار. آخرش که فرم رو پر کردیم. یه برگ کاغذ داد دستم گفت تمام وسایل داخل بار رو اینچا لیست کن. بهتره لیست تمام وسایل همراهتون باشه که جیزی از قلم نیوفته. اینو هم پر کردم دادم دستش و رفت 5 دقیقه بعد اومد یک برگ کاغذ داد دستم گفت این مالیات آیینه شمعدون شماست. که حدود 1400 دلار زده بود. گفت جون بارتون با یک ماه تاخیر اومده در حدود 190 دلار باید پرداخت کنی. گفت اگه رسید خرید اینو بیاری که تاریخش مربوط به بیش از 12 ماه گذشته باشه. من میتونم اینو براتون صفرش کنم. دارم از ایران پیگیری میکنم که یه رسید مربوط به یک سال قبل از فروشنده بگیرن ترجمه کنن ایمیل کنن اینجا تا دوباره برم ببینم جی میشه. دعا کنید درست شه.
دوم باید برم قرنطینه که تمام وسایل رو بازرسی کامل میکنن. و برای این کار هم از شما پول میگیرن. برای بار من میشه 140$. اگه مشکل خاصی پیش نیاد به من برگه ترخیص رو میدن که برم فرودگاه بار رو ترخیص کنم. میگن سرشون خیلی شلوغه و صبح ساعت 8 باید رفت نوبت گرفت. در موردش بعدا بیشتر مینویسم.
سوم باید برم کارگو فرودگاه و 101 دلار بدم بارم رو دریافت کنم.
دست آخر هم باید 43 دلار پوا وانت بدم تا برام بیارن دم خونه.
مشخصات بار من: 3 صندوق آهنی 60 کیلویی با ابعاد 97 37 53 ساتی متر. وزن خالی هر کدوم 13 کیلو و نیم
من بارم رو به جای کارتن توی صندوق گذاشتم چون به نظرم نسبت به پوا بسته بندی توی ایران و استرالیا و موقع برگشتمون به ایران (آینده ای نا معلوم) به صرفه تر بود. ضمنا اینجا هم موقع اسباب کشی خیلی به درد می خوره.
بار من 70% لباس و کفش. 20% کتاب ، دفتر ، مدارک ، جزوه 10% هم خرت و پرت های دیگه