قوانین خانواده در نظام حقوقی کانادا

[Summit89]

روش درستش بنظر شما چیه؟ همونطور که گفتید راهی برای اثبات اینکه کی چی گفته نیست پس اگر یک فردی واقعا همسرش رو تهدید کنه و همسر به پلیس خبر بده پلیس باید چکار کنه؟
توجه داشته باشید اینجا پلیس طرف را دستگیر یا متهم نمیکنه بلکه صرفا دو طرف را جدا میکنه. بیرون انداختن همسری که به پلیس خبر میده بنظر شما عادلانه تر است؟

در ضمن در مورد دوست شما اگر کار به طلاق بکشه بهرحال ایشون مجبور میشه نصف اون ملک رو به همسرش بده. یعنی مشاجره اش سر این موضوع بیهوده بوده.

اولا : ملک آن دوست من مال پدرش بوده که فوت کرده وبه ارث رسیده پس ربطی به اموالی که در طی زندگی زناشویی بدست آمده ندارد چون آن ملک از قبل از زندگی زناشویی وجود داشته است و پدر ایشان قبل از ازدواج دوست من فوت کرده بوده و ضمنا" در حال حاضر قراردادی بین دولت کانادا و دولت ایران وجود ندارد که قوه قضاییه ایران ملزم به طبعیت از حکم دادگاه کانادا شود و نصف آن ملک را بنام همسرش بزند ، دولت ایران حتی تابعیت دو گانه را نیز به رسمیت نمیشناسد و به همین دلیل که همسر ایشان نتوانسته بود از طرق قانونی آن ملک را بگیرد از قوانین خشونت خانگی به عنوان هربه ای برای تحت فشار قرار دادن استفاده کرد.
دوما : من یک بحث نظری و کلی راجب اصل برائت که قانونی پایه ای و جهان شمول هست رو مطرح کردم و اینکه راه حلی وجود داره برای هر شرایط مختلفی نمیتواند بهانه ای برای زیر پا گذاشتن این اصل باشد.
سوما : اتفاقا راه حل هم وجود دارد که بدون زیر پا گذاشتن این اصل بتوان جان افراد را حفظ کرد. به عنوان مثال : این همه موسسات فمنیستی و دولتی و غیر دولتی که خدمات متنوع رایگان مثل وکیل رایگان یا محل زندگی و تغدیه رایگان در اختیار خانم ها قرار میدهند و حال آنکه چنین خدماتی برای آقایان وجود ندارد ، بنابراین چنین موسساتی در کشور ثروتمندی مثل کانادا میتوانند سرپناه و غیره برای اشخاصی که مدعی هستند جانشان در خطر است قرار دهند بصورت موقتی تا دادگاه تشکیل شود و ....
در ضمن راه حل دادن وظیفه اشخاصی است که برای اینکار حقوق میگیرند
چهارما : درست است که بیرون از خانه انداختن به عنوان دستگیر کردن و یا متهم کردن به حساب نمی آید ولی در عمل مشکلات متعددی را برای فرد به وجود می‌آورد شامل مشکلات جسمی، روانی، اقتصادی و...

[Summit89]

الان بحثی که توی انگلستان هست برای تعیین مجازات و پیگیری قانونی برای خشونت های خانگی مسکوت یا همون Hidden Domestic Abuse برای علیه عمدتا مردان هست که نمیدونم آیا قوانین در این خصوص در کانادا هم وجود دارد یا خیر
خشونت زنان علیه مردان به ندرت فیزیکی بوده بیشتر شامل خشونت های کلامی، تحقیر، توهین, تهدید به طلاق، سوظن، محروم کردن مرد در ملاقات با اعضای خانواده اش و دوستان و آشنایانش میباشد

بله کاملا درست میفرمایید ، در انگلستان بحث جدی در این خصوص در است و طبق آمار انگلستان به ازای ۲ بار تماس با پلیس در خصوص خشونت خانگی علیه زنان ، ۱ تماس با پلیس در خصوص خشونت علیه مردان است ولی معمولا رسیدگی نمیشود و بحثی که در انگلستان مطرح است این است که باید از قوانین جنسیت زدایی شود

[ghlobe]

اولا : ملک آن دوست من مال پدرش بوده که فوت کرده وبه ارث رسیده پس ربطی به اموالی که در طی زندگی زناشویی بدست آمده ندارد چون آن ملک از قبل از زندگی زناشویی وجود داشته است و پدر ایشان قبل از ازدواج دوست من فوت کرده بوده و ضمنا" در حال حاضر قراردادی بین دولت کانادا و دولت ایران وجود ندارد که قوه قضاییه ایران ملزم به طبعیت از حکم دادگاه کانادا شود و نصف آن ملک را بنام همسرش بزند ، دولت ایران حتی تابعیت دو گانه را نیز به رسمیت نمیشناسد و به همین دلیل که همسر ایشان نتوانسته بود از طرق قانونی آن ملک را بگیرد از قوانین خشونت خانگی به عنوان هربه ای برای تحت فشار قرار دادن استفاده کرد.
دوما : من یک بحث نظری و کلی راجب اصل برائت که قانونی پایه ای و جهان شمول هست رو مطرح کردم و اینکه راه حلی وجود داره برای هر شرایط مختلفی نمیتواند بهانه ای برای زیر پا گذاشتن این اصل باشد.
سوما : اتفاقا راه حل هم وجود دارد که بدون زیر پا گذاشتن این اصل بتوان جان افراد را حفظ کرد. به عنوان مثال : این همه موسسات فمنیستی و دولتی و غیر دولتی که خدمات متنوع رایگان مثل وکیل رایگان یا محل زندگی و تغدیه رایگان در اختیار خانم ها قرار میدهند و حال آنکه چنین خدماتی برای آقایان وجود ندارد ، بنابراین چنین موسساتی در کشور ثروتمندی مثل کانادا میتوانند سرپناه و غیره برای اشخاصی که مدعی هستند جانشان در خطر است قرار دهند بصورت موقتی تا دادگاه تشکیل شود و ....
در ضمن راه حل دادن وظیفه اشخاصی است که برای اینکار حقوق میگیرند
چهارما : درست است که بیرون از خانه انداختن به عنوان دستگیر کردن و یا متهم کردن به حساب نمی آید ولی در عمل مشکلات متعددی را برای فرد به وجود می‌آورد شامل مشکلات جسمی، روانی، اقتصادی و...

بسیار خوب پس شما هم راه حلی برای این موضوع ندارید و می فرمایید راه حل دادن وظیفه افرادی است که برای آن حقوق می گیرند. وقتی دو اصل (برائت و حفظ جان افراد تحت خطر) در تناقض قرار میگیرند قانون گزار ناچارست راه حلی پیدا کند که کمتر خطرآفرین و هزینه زا باشد. قانونگزار هم راه حلی که پیدا کرده اینست که به تشخیص پلیس فردی را که بیشتر در معرض خطر قرار دارد را در این شرایط محافظت کنند. شلترهای زنان در حال حاضر بهیچ عنوان ظرفیت کافی برای پذیرش ندارند (طبق خبر این لینک: https://www.cbc.ca/news/canada/women...ence-1.5483186). در نتیجه از نظر اجتماعی هم منطقی تر آنست که دوست شما اگر کار می کند و درآمد دارد برای خودش جایی اجاره کند و بعدا خسارت خود را مطالبه کند.

[Summit89]

بسیار خوب پس شما هم راه حلی برای این موضوع ندارید و می فرمایید راه حل دادن وظیفه افرادی است که برای آن حقوق می گیرند. وقتی دو اصل (برائت و حفظ جان افراد تحت خطر) در تناقض قرار میگیرند قانون گزار ناچارست راه حلی پیدا کند که کمتر خطرآفرین و هزینه زا باشد. قانونگزار هم راه حلی که پیدا کرده اینست که به تشخیص پلیس فردی را که بیشتر در معرض خطر قرار دارد را در این شرایط محافظت کنند. شلترهای زنان در حال حاضر بهیچ عنوان ظرفیت کافی برای پذیرش ندارند (طبق خبر این لینک: https://www.cbc.ca/news/canada/women...ence-1.5483186). در نتیجه از نظر اجتماعی هم منطقی تر آنست که دوست شما اگر کار می کند و درآمد دارد برای خودش جایی اجاره کند و بعدا خسارت خود را مطالبه کند.

کاملا درسته ، در این خصوص بحثی ندارم ، قوانینی که توسط قانون گذاران وضع شده واقعیت است و از آنجایی که من شخصا در عالم واقعیت زندگی میکنم و چرا که باور دارم اگر انسان واقعیت رو درک نکند ، آن واقعیت روزی بصورت یک سیلی محکم به صورتش خواهد کوبید
بنابراین حال که واقعیت این است، صحبت من هم این است که اجبارا" از تمام مکانیزم های دفاعی موجود که قوانین در اختیار شهروندان قرار داده استفاده میکنم تا احتمال مورد سواستفاده قرار گرفته شدن را به حداقل برسانم ، این نظر و عقیده شخصی بنده است ، دوستان دیگر میتوانند به میل خودشان زندگی کنند.

[yaaalda]

یک نکته ای باید در نظر داشته باشیم اینه که قواعد حقوقی مثل قوانین فیزیک نیستن که در همه جا یکسان باشن. حقوق و به طور کلی تمامی علوم انسانی پیچیدگی های خاص خودشون رو دارن و به عنوان مثال برخی گرایش های حقوق مثل حقوق جزا اینقدر با سایر علوم انسانی مثل روانشناسی٬ جامعه شناسی٬ جرم شناسی و غیره پیوند خورده که به هیچ عنوان نمیشه حکم کلی داد و هر کیسی باید به طور جدا بررسی بشه. به همین دلیله که هنوز ما به دادگاه و قاضی و هیئت منصفه نیاز داریم که بررسی کنن آیا با در نظر گرفتن تمامی ادله و مدارک موجود در هر کیس آیا اون فرد مرتکب جرم شده یا نه و مثلا نمیتونیم مدارک رو بدیم به کامپیوتر و از اون طرف حکم پرینت بگیریم چون روابط انسانی و شرایط روحی و غیره هنوز قابلیت ارزیابی شدن توسط کامپیوترها رو ندارن. اینا رو گفتم که بگم بی دلیل نیست که هیچ اصلی در علم حقوق نیست که استثنا نداشته باشه.

قراردادها یک مکانیسمی هستند که کمک میکنند از برخی حقوقمون بتونیم در حد نزدیک به مطلق حفاظت کنیم و به طور کلی خیلی هم خوب هستند. اما باید در نظر داشته باشیم که همین قراردادها میتونن باعث تجمیع قدرت و ثروت بشن و خودشون بشن منبع تبعیض و نابرابری. به عنوان مثال اگه در استفاده از قراردادهای NDA محدودیتی وجود داشت همین جناب آقای هاروی واینستن نمیتونست سالهای سال راه ورود به هالیوود رو به سمت تخت خواب خودش کج کنه و سالهای پیش جلوی ایشون گرفته شده بود.

در نهایت حرف من اینه که هدف قانون و سیستم قضایی کشور حمایت از حقوق مردم اون جامعه است و گاهی اوقات نمیشه تمامی حقوق همه افراد حفظ بشه و باید اهم و مهم کرد ( ب قول اینها compromised کرد). به نظر من هر کسی میتونه تا حد نهایی و تا جایی که میتونه سعی کنه هیچ حقی ازش ضایع نشه و چه بسا موفق هم بشه اما این لزوما به این معنی نیست که زندگی بهتری داره. صحبتم رو با یک مثال که مربوط به شرایط حال حاضره تموم میکنم. یک نفر میتونه تمامی ماسک ها و ژل و الکل ضدعفونی کننده در بازار رو بخره و تو خونه انبار کنه ولی وقتی برای دیگران چیزی نمونه لزوما این فرد از امنیت بیشتری برخوردار نیست چون سایرین نیمتونند بهداشتشون رو رعایت کنن و دیر یا زود این ویروس به قدری پخش میشه که خود این فرد هم سلامتش بیشتر تهدید میشه. حتی اگر این فرد مورد مثال ما بگه من همه مواد ضدعفونی کننده و غذا و داروی تو بازار رو تو خونم انبار میکنم و تا ماهها از خونه بیرون نمیام که سالم باشم احتمالا از بیماری جون سالم به در میبره ولی وقتی که میاد بیرون دیگه اون دنیا مثل قبل نیست و احتمالا آدم های زیادی رو تو زندگیش از دست داده. سعادت ما انسانها در اینه که رفاه و آسایش رو برای همه بخوایم نه فقط خودمون.

[Summit89]

برخی موارد و مثال هایی که مطرح کردید نا مربوط به موضوع است
ولی من فکر میکنم اگر قراره به سعادت و خوشبختی برسیم اول باید به عنوان یک انسان از حقمون دفاع کنیم، چون دفاع نکردن از حق، هیچ کمکی به سعادت و رفاه ما نمیکنه.
اون شخصی که من رو به مظلوم نمایی متهم کرد لطفا این لینک رو مطالعه کند ، آمار ها گویای واقعیات هستند.

https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D8%...AF%D8%A7%D9%86

رفرنس شماره ۶۱ نشان میدهد بیش از ۷۰ درصد ادعاهای خشونت خانگی علیه مردان دروغین بوده اند.

https://books.google.com/books?id=AS...page&q&f=false