صفحه 1 از 59 123456789101151 ... آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 582

موضوع: مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

  1. #1
    Banned
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    رشته و دانشگاه
    Electrical engineering-AUT
    ارسال‌ها
    65

    Unhappy مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    سلام عزیزان،لطفا در این تاپیک نظرتون و بگین تا اونایی که مثل من این مشکل و دارن بتونن حداقل یه راه حلی دستشون بیاد و اون و به کار ببندند تا وقتی از خانواده دور می شن بدونن که چکار کنن که دلتنگیشون حداقل کمتر بشه.می خواستم این تاپیک و یه چند ماه دیگه درست کنم ولی ذهنم همش درگیرش شده و دلم طاقت نیوورد و برای اینکه تا چند ماه دیگه که موقع رفتن خیلی از ما هاست به نتیجه ای رسیده باشیم،این تاپیک و الان ایجادش کردم.بنابراین از همه می خوام که درش شرکت داشته باشن.پیشاپیش از پاسخ هاتون ممنونم.
    از خودم بگم که من تا حالا از خانوادم جدا زندگی نکردم،نه خوابگاه بودم و نه موقع اردو و مراسم های دیگه که مدرسه و دانشگاه می گذاشت ازشون جدا نشدم.همیشه با هم مسافرت رفتیم،با هم خرید رفتیم،با هم مهمونی رفتیم و....حالا که کم کم باید ازشون جدا شم نمی دونم چطوری و کی می تونم با قضیه نبودن اونها کنار بیام و از الان دلتنگ می شم چه برسه به اون موقع!شما شاید بگین که اه،چقدر این بچه! وابسته و بچه ننه و مامانی بار اومده!ولی باور کنین این مسئله ای است که خیلیا درگیر اون هستن و نمی تونن همین جوری خانواده،فامیل و حتی وطن و جایی که درش زندگی می کنن و رها کنن و برن.
    می دونم شما شاید می گین که : دم طاووس کس خواهد جور هندوستان کشید باید! و اینکه کسی که هدفش پیشرفت و اینا باشه دیگه این فکرا نباید بیان تو ذهنش ولی نه واقعا واسه من حداقل این طوری نیس و حضور خانواده بوده که به اینجا رسیدم.کسی که خارج رفته نمی تونه بگه که،نه من تا به حال دلتنگ و Homesick نشدم.دلتنگی واسه همه هس.واسه بعضیا کم و واسه بعضیا زیاده.حلا واسه اونایی که زیاده باید واقعا چکار کرد؟
    از همتون می خوام نظرتون و بگین که افرادی مثل من که با افراد خانواده رابطه صمیمی داره و هر روز اونا رو می بینه،چطور می تونه با این قضیه که واسه چند ماه و چند سال دیگه نمی تونه حضوری اونا رو ببینه، کنار بیاد واین قضیه تو روند تحصیلیش اثر منفی نذاره؟
    از همگی ممنونِ ممنونم.
    ویرایش توسط MAnewzealand87 : March 4th, 2011 در ساعت 01:40 AM

  2. #2
    Member Aranjuez آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2009
    رشته و دانشگاه
    معماری شهید بهشتی
    ارسال‌ها
    170

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    خیلی موضوع خوبیه، امیدوارم مدیران محترم طبق معمول با کم لطفی قفلش نکنن.
    منم دقیقا همین مشکل رو دارم، شرایطی کاملا مشابه شما. بدتر از شما حتی، چون من کلا آدم گوشه گیری بودم تا به حال و دوستان زیادی ندارم. تقریبا تمام وقتم رو با خانواده می گذرونم و تصور جداشدن برام خیلی سخته. از طرفی منطقم بهم میگه که "نشستن ور دل خانواده" هم همچین خوش عاقبت نیست و بالاخره باید از یه جایی شروع کرد. راستش من پدرم خودش بهم پیشنهاد داد که اپلای کنم و اینا، به همین خاطر این تصمیمی نبوده که من خودم به تنهایی گرفته باشم . چون وقتی خودت تنهایی یه تصمیم میگیری و انرژی میذاری که خانواده رو هم راضی کنی اونوقته که عواقبش رو راحت تر میپذیری. من احساس می کنم که نمی تونم شخصیتم رو عوض کنم و وقتی رفتم خارج از ایران به ناگهان تبدیل به آدم شنگول و اجتماعی بشم! و این استرس منو واقعا زیادتر می کنه.
    متاسفانه من راه حلی به ذهنم نرسیده، خوشحال میشم این تاپیک بره جلو و ما با تجربیات و پیشنهادات دوستان آشنا بشیم.

  3. #3
    ApplyAbroad Guru
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    ارسال‌ها
    15,575

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    دوست عزیز وب کم و یاهو چت همین موقعها بدرد میخوره! از تمام امکانات اینترنت استفاده کنید. اگر امکانش را دارند از خانواده در ایران بخواهید که اینترنت سریع بگیرند (اخیرا ارزان شده) و روی فیس بوک و بقیه شبکه های اجتماعی account درست کنند. هرروز چت کنید اصلا فراموش می کنید که کنار شما نیستند. در نهایت فرصتی خواهد بود که استقلال روحی هم پیدا کنید. البته دستپخت مامان را ازدست می دهید که آن را دیگر کاریش نمیشود کرد!

  4. #4
    ApplyAbroad Veteran
    saeid_plove آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Feb 2009
    رشته و دانشگاه
    Civil Engineering
    ارسال‌ها
    483

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    به نظر من شرایط بازهم به نسبت قدیم بهتره دیگه با اسکایپ یاهو و ... میشه وبکم داشت و صحبت کرد . تلفن و موبایل هست. شبکه های اجتمایی فیسبوک و ... هست. میشه از حال خانواده باخبر بود و باهاشون صحبت کرد. یه زمانی بود شاید 15 20 سال پیش به قبل اون هایی که می رفتن فقط می تونستن یه نامه بفرستند اونم آی برسه آی نرسه. منظورم اینه تکنولوژی این فاصله رو کمتر کرده ولی خب هیچی اصلش نمیشه.آدمه دلش تنگ میشه. من خودم یه مدتی که شهرستان این تجربه رو دارم تجربرو دارم . ادم دلتنگ میشه ولی وقتی برمیگیرده سر بزنه بهش خیلی می چسبه. البته کلا انسان تطابق پذیره و با هر شرایطی میسازه مطمئنا این دوری به نفع شما خواهد بود و به جز موفقعیت درسی که خواهید داشت کاملا از نظر شخصیتی و فکری مستقل میشوید (حمل به بی احترامی نشه منظورم از نظر social maturity). تجربه شخصی من اینه که دوری از خانواده باعث بهبود تحصیلی و تاثیر مثبت داشته چون راحتر رو مسائل تمرکز می کردم و فکرم درگیر مسائل روزمره خانه و خانواده نبوده. به هر حال هرکه طوطی خواهد جور هندوستان کشد.
    The road is better than inn, So shut up! and drive

  5. #5
    ApplyAbroad Veteran
    Royal2009 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2008
    ارسال‌ها
    979

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    نقل قول نوشته اصلی توسط saeid_plove نمایش پست ها
    به نظر من شرایط بازهم به نسبت قدیم بهتره دیگه با اسکایپ یاهو و ... میشه وبکم داشت و صحبت کرد . تلفن و موبایل هست. شبکه های اجتمایی فیسبوک و ... هست. میشه از حال خانواده باخبر بود و باهاشون صحبت کرد. یه زمانی بود شاید 15 20 سال پیش به قبل اون هایی که می رفتن فقط می تونستن یه نامه بفرستند اونم آی برسه آی نرسه. منظورم اینه تکنولوژی این فاصله رو کمتر کرده ولی خب هیچی اصلش نمیشه.آدمه دلش تنگ میشه. من خودم یه مدتی که شهرستان این تجربه رو دارم تجربرو دارم . ادم دلتنگ میشه ولی وقتی برمیگیرده سر بزنه بهش خیلی می چسبه. البته کلا انسان تطابق پذیره و با هر شرایطی میسازه مطمئنا این دوری به نفع شما خواهد بود و به جز موفقعیت درسی که خواهید داشت کاملا از نظر شخصیتی و فکری مستقل میشوید (حمل به بی احترامی نشه منظورم از نظر social maturity). تجربه شخصی من اینه که دوری از خانواده باعث بهبود تحصیلی و تاثیر مثبت داشته چون راحتر رو مسائل تمرکز می کردم و فکرم درگیر مسائل روزمره خانه و خانواده نبوده. به هر حال هرکه طوطی خواهد جور هندوستان کشد.
    درود
    با شما موافقم
    نزدیک بودن به خانواده فرد را در گیر مسایل روزمره خانه و خانواده می کند( عمه و خاله و......) و نا خود آگاه بخشی از ذهن انسان را مشغول می کند هر چی نباشه آنها از یک نسل دیگه هستند و موضاعات فکریشون غالبا با نسل ما تفاوت داره.

    و اینکه واسه کسانی که از خانواده برای اولین بار دور می شوند سختیش هفته اوله فوقش 2 هفته اول است!
    بعد از یک ماه اصلا چهره اعضا خانواده هم فراموش می کنید!!!

    سربلند باشید
    هیچ به فردا نیاندیش!!..فردا اندیشه ای برای خود دارد!!..رنج هر روز برای آن روز کافی است!!..

  6. #6
    Banned
    تاریخ عضویت
    Sep 2010
    رشته و دانشگاه
    Electrical engineering-AUT
    ارسال‌ها
    65

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    نقل قول نوشته اصلی توسط ghlobe نمایش پست ها
    دوست عزیز وب کم و یاهو چت همین موقعها بدرد میخوره! از تمام امکانات اینترنت استفاده کنید. اگر امکانش را دارند از خانواده در ایران بخواهید که اینترنت سریع بگیرند (اخیرا ارزان شده) و روی فیس بوک و بقیه شبکه های اجتماعی account درست کنند. هرروز چت کنید اصلا فراموش می کنید که کنار شما نیستند. در نهایت فرصتی خواهد بود که استقلال روحی هم پیدا کنید. البته دستپخت مامان را ازدست می دهید که آن را دیگر کاریش نمیشود کرد!
    درسته که اینترنت(yahoo massenger و vovoo و Skype و...) کاری کرده که شرایط نسبت به گذشته فرق کنه،ولی خوب هیچ ارتباطی ارتباط حضوری نمی شه.
    در ضمن این که ادم درگیر مسایل روزمره خانه و خانواده می کند( عمه و خاله و......) و اینا که Royal2009 گل گفتن واسه بعضیا صدق می کنه.واسه اونایی که زیاد دور و ورشون فامیل(خاله و عمو و ....) اینا نیست چی.واسه اونایی که با فامیل رابطه خوبی دارن و بدون حاشیه هستن چی.
    واسه بعضی ها کلا حضور مجازی پدر و مادر و خانواده(توسط حالا Yahoo Massenger )نمی تونه جای حضور فیزیکی و بگیره.به هر حال درمونش به نظر زمان و همین کفایت به Webcam می رسه.خوشحال می شیم راه حل های دیگه هم مطرح یشه.

  7. #7
    Board Member
    rashdy_chem آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jan 2009
    رشته و دانشگاه
    Physical Chemistry, University of Illinois at Chicago
    ارسال‌ها
    2,068

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    اصولا هر نوع وابستگی ضعف محسوب میشه . مثل وابستگی مواد مخدر، جنسی، مادی، عاطفی و ....
    بعضی ها که شهرستان درس خوندن یا سربازی جای دوری رفتن تونستن وابستگی خودشونو به خانواده کم کنن ولی خوب واسه اونایی که به ندرت از دامن خانواده دور میشن خیلی کار مشکلی که یک دفعه واسه مدت زیادی بخوان دور بشن (اونایی که دارن میرن آمریکا). ولی باور کنید قطع هر نوع وابستگی حس خوبی به انسان میده. گرچه دوره ترک بسیار سختی در پیش رو هست. میگن اگه بتونی home sick رو بگذرونی دیگه بر نمیگردی!

    *** دوستان خواهش دارم با گزارش پست های خلاف به مدیران در برقراری نظم و اجرای قوانین فروم کمک کنید ***

  8. #8
    Senior Member sara123 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jan 2010
    ارسال‌ها
    684

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    وابستگی که همیشه بد نیست!
    این خیلی وحشتناکه که آدم وابستگی روحی نسبت به پدر و مادرش (که آدم را فقط و فقط واسه خودشون با تمام وجود دوست دارن) با اعتیاد به مواد مخدر مقایسه کنه؟؟!!!
    مگه ما واسه چی زندگی میکنیم که این چیز به این مهمی را واسه اون ترک کنیم!!!
    آدما به همین محبتها زندن!
    ولی خوب به نظر من میشه از فرسنگ ها دورتر هم ارتباط را هز جند باریکتر ولی نگه داشت!!!
    از کجا معلوم شاید به همین زودی یه روزی بیاد ما هم بتونیم هر وقت خواستیم بیایم هر وقت خواستیم بریم!
    If you look at what you do not have in life, you don’t have anything. l
    If you look at what you have in life, you have everything. k

  9. #9
    ApplyAbroad Veteran
    arash-iran آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Apr 2008
    رشته و دانشگاه
    Physics
    ارسال‌ها
    1,140

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    هیچ دور بودنی مثل دوری زمان سربازی نیست! خداییش 50 روز به اندازه 500 روز میگذره و هیچ چیزیم دور و برت نیست، نه اینترنت، نه تفریح .... به جاش باید تو داغ ترین زمان ممکن پا بکوبونی و توی سردترین زمان ممکن نگهبانی بدی! فکر کنم اگه کسی سربازی رفته باشه، خیلی راحت با مساله دلتنگی اون ور آب کنار میاد.

  10. #10
    Member xbox آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2010
    رشته و دانشگاه
    bachelor of commerce / pune university
    ارسال‌ها
    247

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    تجربه ها و نحوه برخورد هر کسی ، در روز های اول غربت متفاوته.

    اما آن چیز مشترک همین حس نوستالوژی و دلتنگی ، نسبت به هر کسی و هر چیزی.... مخصوصا افرادی مورد علاقه است...

    بشخصه عرض میکنم ، یادمه روز های اول ، حتی دلم برای بقال سر خیابون هم تنگ شده بود....

    اما به مرور زمان... 1/2 ماه ... اوضاع و احوال آدم بهتر میشه... و در واقع پذیرش اینکه باید به زندگی عادی بر گردیم... آسان میشه...

    به همه دوستانی که به تازگی غم غربت رو تجربه می کنند ، پیشنهاد می کنم که

    فقط صـبـور و شـکـیـبـا باشند که این دوره دلتنگی کمی معمول و عادی شود.... این دوره مثل یه دوره نقاهت می مونه... اگر کمی صبور باشیم ... مطمئن باشید زود تر تمام میشود...

    یادمون باشه ، فقط افکار منفی رو از خودمون دور کنیم ... و اینکه قرار نیست تا ابد ، مثل یک زندانی در اون کشور مورد نظر بمونیم....
    در نبرد بین شیر و آهو، بسیاری از آهو ها برنده میشوند.
    چون شیر برای غذا میدود و آهو برای زندگی.
    پس: هدف مهم تر از نیاز است!

صفحه 1 از 59 123456789101151 ... آخرینآخرین

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •