صفحه 2 از 59 نخستنخست 12345678910111252 ... آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 20 , از مجموع 582

موضوع: مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

  1. #11
    Board Member
    rashdy_chem آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jan 2009
    رشته و دانشگاه
    Physical Chemistry, University of Illinois at Chicago
    ارسال‌ها
    2,068

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    نقل قول نوشته اصلی توسط sara123 نمایش پست ها
    وابستگی که همیشه بد نیست!
    این خیلی وحشتناکه که آدم وابستگی روحی نسبت به پدر و مادرش (که آدم را فقط و فقط واسه خودشون با تمام وجود دوست دارن) با اعتیاد به مواد مخدر مقایسه کنه؟؟!!!
    مگه ما واسه چی زندگی میکنیم که این چیز به این مهمی را واسه اون ترک کنیم!!!
    آدما به همین محبتها زندن!
    ولی خوب به نظر من میشه از فرسنگ ها دورتر هم ارتباط را هز جند باریکتر ولی نگه داشت!!!
    از کجا معلوم شاید به همین زودی یه روزی بیاد ما هم بتونیم هر وقت خواستیم بیایم هر وقت خواستیم بریم!
    زبونم لال، خدایی نکرده بعد 200 سال اگه دست سرنوشت اون کسایی که به محبتشون زنده ایم از ما گرفت اونوقت چی؟ انوقت محکوم به ترک میشیم. خیلی ها بعد از این اتفاقات افسرده میشن.. خود کشی میکنن یا به مدت طولانی زندگیشون نحت تاثیر این حادثه خواهد بود. انسان کامل انسان مستقله ... یک معتاد به مواد اصلا نمی تواند روزی رو بدون مواد تصور کند. او هم میگوید مگه چند سال زنده ایم؟ بزار خوش باشیم، ما زنده ایم برای خوشی... اما وقتی به معنای واقعی ترک کرد به روزگار گذشته فقط میخندد و افسوس میخورد برای لحظات از دست رفته...
    در ضمن محبت ورزیدن و مورد محبت قرار گرفتن یک نیاز است نه وابستگی... کمبود این نیاز میتواند توسط انسان های دیگر تامین شود.. همسر، دوست و همکاران جدید میتوانند به خوبی کمبود عاطفی ناشی از دوری رو جبران کنند...
    خوشحال باشید دارید به سمت کامل شدن میروید.. به سمت قطع وابستگی ها... به بالا.. به جلو... به سمت خورشید!!!

    *** دوستان خواهش دارم با گزارش پست های خلاف به مدیران در برقراری نظم و اجرای قوانین فروم کمک کنید ***

  2. #12
    ApplyAbroad Hero reg2 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Feb 2011
    رشته و دانشگاه
    Mechanical Engineering, UNC Charlotte
    ارسال‌ها
    1,183

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    نقل قول نوشته اصلی توسط rashidy_chem نمایش پست ها
    اصولا هر نوع وابستگی ضعف محسوب میشه . مثل وابستگی مواد مخدر، جنسی، مادی، عاطفی و ....
    بعضی ها که شهرستان درس خوندن یا سربازی جای دوری رفتن تونستن وابستگی خودشونو به خانواده کم کنن ولی خوب واسه اونایی که به ندرت از دامن خانواده دور میشن خیلی کار مشکلی که یک دفعه واسه مدت زیادی بخوان دور بشن (اونایی که دارن میرن آمریکا). ولی باور کنید قطع هر نوع وابستگی حس خوبی به انسان میده. گرچه دوره ترک بسیار سختی در پیش رو هست. میگن اگه بتونی home sick رو بگذرونی دیگه بر نمیگردی!
    با محمد جون كاملا موافقم! همه تشنه محبت هستند و با محبت زنده اند! اما دلتنگي برا خونواده و ... قضيه اش فرق ميكنن. غلبه بر دلتنگي فقط يه راه داره ...اونم تمرينه....
    اونائي كه سربازي رفتن يا دوران دانشجوئي بدور ازخونواده بدون....خيلي راحتتر ميتونن با اين قضيه كنار بيان...مستقل تر فكر ميكنند و مستقل تر زندگي ميكنن.
    ببينيد ... يه خورده بايد با خودمون مثل آدم بزرگا (بالغ) حرف بزنيم!....تاكي ميخوائيم پيش پدر مادر باشيم؟...تا كي اونا تصميمات اصلي رو برا ما تو زندگي بگيرن؟....تا كي بايد اونا پشتيبان ما باشن؟ تا كي غذاي خوشمزه مادرمونو و بخوريم؟...تا كي پدر پول تو جيبي بهمون بده....همه اينا ست كه وابستگي مياره....
    فكر نمي كنيد كه ما ديگه بزرگ شديم...ديگه وقتشه نيست كه خودمون رو پاي خودمون وايسم؟.....ديگه وقتش نيست كه مسير خودمونو خودمون عوض كنيم؟....
    كلا وابستگي به هر چيزي ، بيش از اندازه اش خوب نيست....اعم از اعتياد..خونواده...وطن...و حتي دوست پسر يا دختر...چرا ؟...چون بعد جدائي(به هر دليلي) ممكنه ضربه بزنه...
    تو كشورهاي خارجي...فرزند وقتي به سن بلوغ ميرسه..معمولا ديگه تنها زندگي ميكنه...توي خونه ديگه.... بدور از خونواده
    اين تفاوت رو حتي تو فيلم هاي اونا هم ميتونيد ببينيد، وقتي مقايسه ميكنيد با فيلم هاي ايراني...توي فيلم هاي خارجي، جووناي هم سن و سال ما، اكثرا قهر مان اصلي فيلم اند و خيلي افراد با كفايتي هستند (مث جك تو سريال لاست و يا مايكل تو سريال فرار از زندان و .....) ولي تو فيلماي ايراني جووناي هم سن ما ...........هيچي ديگه خودتون بهتر ميدونيد...نهايتا يه خواستگاري و بله گفتن....! اين قهرمان پروري تو اين سن ،‌از طرز زندگي و تفكر اونا ناشي ميشه...
    اين دوره رو همه دارن....ولي بعضي ها بدليل تجربه اي كه داشتن راحتتر ميتون فائق بيان...
    به هر حال به عقيده من اون كسي كه نميتونه به دل تنگيش غلبه كنه...يه ضعف روحي داره...براي رسيدن به آرمان ها و موفقيت بيشتر توي زندگي بايد قويتر از اين حرفا بود...
    I love you USA

  3. #13
    ApplyAbroad Superstar pimi810 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jul 2010
    ارسال‌ها
    2,396

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    اگرچه می دونم 90% قفل می کنن ولی به احترام این دوستمون می نویسم....

    به نظر من بعضی چیزها اصولا به زمان نیاز داره، شما نمی تونید 1 روزه با 1 ماهه از وابستگیهاتون دل بکنید و گاها" ممکنه یکی دو سال هم طول بکشه.

    من خودم شخصا" اصلا" این مشکل شما رو ندارم شاید چون از اول لیسانسم خونه نبودم.... چیزی که مهمه انگیزه ی اصلی شما برای رفتن به عنوان یک دانشجو باید خیلی خیلی خیلی بالا باشه و به رشته و دانشگاه و .... علاقه ی زیادی داشته باشین وگرنه فشار ناشی از این تغییر محیط بهتون غلبه می کنه، نمی خوام نگرانتون کنم اما مهمه که بدونین، من دوستایی دارم مثل شما که حتی متاهلی رفتن ولی شاد نیستن و همه ش به خانواده دوستان و موقعیتهایی که تو ایران داشتن فکر می کنن. طبیعیه شما بیست و چند سال وقت صرف کردین که به اینجا برسین، حالا می خواید برین و از یه دنیای نو دور و برتون بسازید.

    با همه ی اینها انسان موجود انطباق پذیری هستش اما به نظر من تنها وقتی باید منطبق بود که ارزشش رو داشته باشه. دوستان به ارتباطات اینترنتی و ... اشاره دارن اما به نظر من این اصل قضیه روحل نمی کنه، اگه انگیزش روانی شما برای تحصیل اونقدر بالا نباشه چت کردن و اسکایپ گرفتن از ایران کار رو بدتر هم می کنه و آدم رو هوایی.

    و اما پیشنهاد های من:

    1. به نظر من اگه تحصیل براتون از همه چی مهمتره و اگه امکانش هست همین چند ماه رو هم تو ایران مستقل زندگی کنین. یکی از دوستای من که پذیرشش اومده الان تو تهران با وجود اینکه خونوادش هم اینجان و وضع مالی خوبی هم دارن رفته دورترین نقطه ی شهر و یه اتاق اجاره کرده و خرج خودشم خودش میده!!! اونطور که خودش می گفت خیلی براش مفید بوده و الان بعد 1 ماه یواش یواش داره راه میفته.

    2. این قضیه ی زبان رو خیلی جدی بگیرین، زبان ضعیف یعنی گوشه گیری مضاعف....

    3. اگه می تونین زودتر برین کشور مقصد. با این شرایط شما که من دارم میبینم اینکه از هواپیما پیاده بشین و فرداش برین سر کلاس و زیر فشار درس و کار و تحقیق برین خیلی سخته و ممکنه از پس کاراتون برنیاید و استرس ناشی از این هم به بدتر شدن اوضاع روحیتون منجر بشه.

    4. عبادت کنید.
    ویرایش توسط pimi810 : March 4th, 2011 در ساعت 02:59 PM
    !One hundred sixty-three thousand sq mi of awesomeness

  4. #14

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    منم با نظرات پست قبلی موافقم
    کلا تو فرهنگ ایران ( و دیگر کشور های منطقه) اینقدر وابستگی وجود داره، که این می تونه بد یا خوب باشه بسته به موقعیت
    یکی از همین بدی هاش همین دوری از خانواده واسه تحصیله
    کلا برای به دست آوردن اهداف بزرگتر باید یک چیز هایی را قربانی کرد، همش نمی شه یک طرفه انتظار داشت

    خیلی ها که از ایران می رند شاید دارند یک موقعیت شغلی خوب را بی خیال می شند یا موارد ازدواج

    به نظرم ما که از این کشور یا این همه مایه گذاشتن داریم می ریم برای ادامه تحصیل، باید اون ور واقعا سر باشیم و عالی درس بخونیم، واقعا حیفه
    پس باید روی خودمون پیوسته کار کنیم، کلید کار همینه: "پیوسته"
    ما در هر دوره زندگی نیاز داریم خودمون را بسازیم و با اهدافمون تجدید میثاق کنیم و باید بطور پیوسته در زمینه موفقیت و ... مطالعه کنیم، و یاد بگیریم از چیز های متفاوت لذت ببریم ، اگر بریم کشوری و با اونجا غریبی کنیم فقط خودمون را اذیت می کنیم، باید وقت کذاشت و با اونجا تا حدی اشنا شد و لذت برد
    یکی از اساتید به من گفت، "امیر برو برای زندگی کردن و نه درس خواندن"، من اینو اویزه گوشم کردم
    Whether you think you can or think you can't, you are right
    Henry Ford

    جستجوی نتایج پذیرش http://www.applyabroad.org/forum/adm....php?do=search

  5. #15
    Member kazhal آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    رشته و دانشگاه
    معماری
    ارسال‌ها
    467

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    با سلام به همه دوستان

    تاپیک خوبیه...... به نظر من دلتنگی مشکل همه میتونه باشه حالا کم یا زیاد، هرکسی باهاش رو به رو میشه.

    با پیشنهادات 2 و 3 gimi810 هم کاملا موفقم. زمانه رفتن خیلی مهمه. واسه خود من که واقعا مهمه. فکر میکنم اگه یه مدت هرچند کوتاه زودتر از شروع کلاسا برم و با محیط اطراف و راه و چاهش کمی آشنا بشم بهتره.

    منم مشکل مشابه بقیه دوستان دارم. تا حالا از خانواده جدا نبودم (به جز یکی دو بار سفره مجردی). مخصوصا ار مادرم. بیش از هر چیز به مادرم وابستم اما فکر میکنم تنها چیزی که میتونه کمی دلتنگی رو کم کنه و یا گاهی تسکین بده دوستای خوب باشه. من که خودمم شدیدا به داشتن دوست حتی یک دونه هم وابستم.

    اما من بیش از اینکه نگران خودم باشم نگران این هستم که وقتی من برم کی دیگه توی خونه واسه مادرم دلوسزی کنه؟ کمکش کنه؟......... خودشم همینو میگه..... بیش از همه این موضوع آزادم میده

  6. #16
    ApplyAbroad Veteran
    Royal2009 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2008
    ارسال‌ها
    979

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    ببینید دوستان چیزی که مشخصه از هم پاشیدگی خانوا ده ها همیشه به معنای طلاق نیست. همین که تک تک اعضای خانواده بعد از بلوغ فرزندان مثل ذرات انفجاری نارنجک به یک گوشه دنیا پرت می شوند یعنی از هم پاشیده شدن خانواده ها و تک تک اعضای خانواده از این اتفاق نامیمون ناراحتند.
    متاسفانه این ذات زندگی مدرنه و همه ملت ها یکجورایی با اون در گیرند و هنوز هیچ را هکاری برای اون پیدا نشده! درست مانند غده سرطانی که هیچ درمانی واسه اون پیدا نشده .
    و این صحبت هایی هم که اینجا ردو بدل می شود بیشتر شبیه دلداری دادن و تسکین دادن است تا را هکار و درمان.
    هیچ به فردا نیاندیش!!..فردا اندیشه ای برای خود دارد!!..رنج هر روز برای آن روز کافی است!!..

  7. #17
    Junior Member
    تاریخ عضویت
    Nov 2009
    ارسال‌ها
    10

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    سلام دوستان
    به نظر من تحمل این موضوع شاید برای پسرا آسون تر از دخترا باشه . بخصوص با وابستگیهای بیشتر دخترا به خانواده . من دارم از حالا خودمو برای اون روزهای تنهایی آماده می کنم چه از لحاظ عاطفی و چه مالی و .... . از الان خودمو توی اون شرایط تنهایی و دوری از خانواده و دوستانم می بینم . استفاده از تجسم و تصور خیلی میتونه به ماکمک کنه . وقتی قبل از اینکه یه موقعیتی برامون پیش بیاد ،خودمونو توی اون شرایط ببینیم ، در موقعیت واقعی بهتر می تونیم باهاش کنار بیایم. الان این موضوع می تونه برامون استرس ایجاد کنه اما اون موقع یه بحران میشه . پس باید از حالا آماده باشیم. من از الان حتی تو خیابون ، مغازه و ... آدما رو غریبه تر از اونی که هستند می بینم ، انگار که یه کشور دیگم . قبلا خیلی بسته تر و محتاط تر بودم و با اونایی که فکرشون خیلی با من متفاوت بود ، زیاد ارتباط نداشتم اما الان فکر می کنم باید با افراد مختلف و روحیات و تفکرات مختلف آشنا بشم تا هم خودمو بهتر بشناسم هم آدما رو . تا اونجا که دیگه خانواده ای نزدیکم نیست که باهاش مشورت کنم ، توی تصمیم گیری کمتر دچار مشکل بشم . همان طور که دوستان گفتند ما خودمون داریم این راه رو انتخاب میکنیم پس اولا باید با دید باز باشه که بعدا پشیمون نشیم . ما داریم یه چیزای خوب و مهم رو از دست میدیم و باید به جاش یه چیزای بهتر و موفقیت بدست بیاریم . تا هم خودمون و هم خانوادمون از این انتخاب ما خوشحال باشند . ثانیا اگه فکرمونو به درس و کار وهدفهامون بدیم ، افکار مزاحم و ناراحت کننده کمتری سراغمون میاد .من فکر میکنم چه الان و چه اون موقع عبادت و تقویت روح، تجسم خودمون در حالی که موفق شده ایم ، تفکرمثبت در مورد زندگی جدید آینده و .. میتونه کمکمون کنه. اما لازمه آن تمرین و ایجاد عادتهای متفاوته که باید از الان شروع کنیم . یه نکته دیگه هم اینه که الان از وجود خانواده لذت ببریم تا اون موقع خاطرات خوب برامون بمونه .
    به امید موفقیت هممون.

  8. #18
    Member Aranjuez آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2009
    رشته و دانشگاه
    معماری شهید بهشتی
    ارسال‌ها
    170

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    نقل قول نوشته اصلی توسط pimi810 نمایش پست ها

    2. این قضیه ی زبان رو خیلی جدی بگیرین، زبان ضعیف یعنی گوشه گیری مضاعف....

    3. اگه می تونین زودتر برین کشور مقصد. با این شرایط شما که من دارم میبینم اینکه از هواپیما پیاده بشین و فرداش برین سر کلاس و زیر فشار درس و کار و تحقیق برین خیلی سخته و ممکنه از پس کاراتون برنیاید و استرس ناشی از این هم به بدتر شدن اوضاع روحیتون منجر بشه.

    .
    من فکر می کنم پیشنهاد 3 شما یه مقداری دور از واقعیت هست برای خیلی از بچه های ایران. من خودم از نظر مالی توی یه وضعیت متوسطی هستم و میدونم خیلی از ایرانیهایی که دارن اپلای میکنن مثل من هستن، خارج زندگی کردن برای ما یه جورایی پروژه کلان اقتصادی محسوب میشه. خیلی ها که اصلا پذیرششون رو بیخیال میشن چون فاند بهش تعلق نگرفته و بدون فاند نمیتونن برن. برای همین ورود به کشور مقصد برای ما نهایتا یه چند روز قبل از شروع کلاس ها ممکنه.

    شماره 2 رو کاملا موافقم. زبان ابزار قدرته.
    .
    از حرف استاد AmirSam خوشم اومد، خوبه آدم یادبگیره در کنار درسا زندگی کنه، نه اینکه زندگی رو بذاره برای بعد از درس. متاسفانه من خودم از این اخلاقای بد زیاد دارم.

  9. #19

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    شما اگر اشتباه نکنم هنوز جدا نشدی. درسته؟ وقتی جدا میشی این مساله گاه و بیگاه سراغ آدم میاد که طبیعیه.

    راههای مختلفی هست:
    مثل پیدا کردن دوستهای همزبون، خوردن غذای ایرانی، پیدا کردن دوست در دانشگاه به خصوص از کشور میزبان، مشغول کردن ذهن به کار و درس و ورزش و تفریح و پیدا کردن یک کسی که تنهایی ها تو پر کنه. اینا را حلهایی که کمی می تونه این دلتنگی رو کم میکنه ولی از بین رفتنی نیست.

    من هم به خانوادم وابسته بودم مثل خیلی بچه های دیگه. یهو پرت شدم وسط امریکا که حالا حالا ها هم نمیشه بر گردم. همین کارا رو میکنم یکم سبک تر میشم.
    در ضمن این جدایی فرصت خوبی بود برای رشد کردن.
    ...زیرا که مردگان این سال عاشق ترین زندگان بوده اند.

  10. #20
    ApplyAbroad Veteran
    saman_shahin آواتار ها
    تاریخ عضویت
    May 2010
    رشته و دانشگاه
    Law, aiuctb.ac.ir
    ارسال‌ها
    1,589

    پیش فرض پاسخ : مشکلی بنام دلتنگی و راه حل،اصلا راه حلی داره؟

    به نظر من بستگی به هدفتون از رفتن به خارج از کشور داره!!!
    به نظر من باید کنده باشی از این خاک ... من همیشه به خودم میگم: هدفت برات مهم تره یا فسنجون ِ مامان جون!!!
    همه افرادی که در این فروم میان و میرن، همه برای هدفشون میجنگن.
    - یکی شب و روز بیداره تا به اون سطح علمی برسه (مقاله بنویسه، سطح زبانش رو ok کنه و ...)
    - یکی شب و روز کار میکنه که خرج اونورش رو دربیاره ......
    و ....
    بهرحال آرزوی موفقیت دارم برای تمامی دوستای گلم.......................
    موفق باشید
    ... Aimons, gardons espoir, restons optimistes et nous changerons le monde - Jack Layton ...

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •