کیفیت بسیار پایین تحصیل در ایران و تصمیم به آغاز مجدد در دانشگاه‌های باکیفیت خارجی
درود،
در دانشگاه آزاد شیراز رشته مهندسی برق ترم پنجم می‌خوانم، اما کیفیت و محیط اینجا به شدت افتضاح است و نمی‌شود اسم «دانشگاه» روی آن گذاشت و در آن نه از نظر تئوری باسواد خواهید شد، و نه از نظر عملی، و بیشتر حس اتلاف وقت و زمان و انرژی به من القاء می‌شود و از نظر عدم تامین نیازها و انتظارات، آسیب روانی بسیاری بر من وارد می‌کند، مثل افسردگی، اضطراب، خشم، و درگیری دائمی ذهنی که باعث خستگی جسمی-روانی هم می‌شود؛ به‌طوری که زمان کافی برای یادگیری شخصی از منابع گوناگون (اینترنت و ویدئو، سایت و کتاب) یا وجود ندارد یا اینکه بسیار کم می‌شود و نمی‌توان در حد کافی آموخت و همان هم به علت مشکلات روانی ناشی از «دانشگاه» بسیار بازده کمی خواهد داشت و اضطراب و افسردگی حافظه را محدود می‌کند. غالب اساتید دروس را به‌صورت سمبلیک و رفع تکلیفی تدریس می‌کنند و دانشجویان بی‌انگیزه حتی خواهان کمتر و کمتر کردن مطالب درسی هستند، به‌طوری که حتی از سرفصل وزارت علوم هم کمتر و در حدود 60% سرفصل تدریس می‌شود و همان هم تا حد امکان ساده می‌شوند.
جالب اینکه هیچ‌کس را مثل خودم در اینجا تاکنون پیدا نکردم! البته مشکلات و اتفاقاتی در مسیرم بود که باعث شد نتوانم وارد دانشگاه‌های خوب دولتی شوم که موضوعی خارج از این تاپیک است.
بنابراین به این فکر افتادم که با وجود این نارسایی‌ها شاید بهتر باشد کلا بیخیال لیسانس اینجا شوم... یا اینکه حداقل با گذراندن حدودا 80 واحد، فوق دیپلم بگیرم، یا اینکه صرفا درسها را در حد کمی که خودشان اینجا از ما می‌خواهند بخوانم و مدرک را بگیرم اما تمرکزم روی گرفتن مدارک زبان، مدارک GRE و آزمون‌های دیگر، یا کسب تجربیات کاری مثل برنامه‌نویسی یا... باشد، سپس بعد از گرفتن مدرک لیسانس از اینجا، هم برای لیسانس خارج پذیرش بگیرم، و هم برای فوق‌لیسانس، اما برای لیسانس مجدد اقدام کنم و به سفارت نامه پذیرش فوق‌لیسانس را نشان دهم (طبق توصیه یکی از دوستان).
اما دو مورد وجود دارد. یکی اینکه سن چندان کمی ندارم (چند روز دیگر وارد 24 سال می‌شوم) و دیگری اینکه از نظر مالی، با توجه به نرخ برابری ارزها، در وضعیت چندان مناسبی قرار ندارم و بدتر از آن اینکه این نرخ ثابت نیست و نمی‌توان روی آن برنامه‌ریزی کرد که بالاخره با کدام نرخ باید حساب و تعیین بودجه کرد (همچنین اوضاع کاملا متغیر اقتصادی، سیاسی، و... کشور).
دوست داشتم نظر شما رو داشته باشم و اینکه چه کاری به نظر شما با توجه به شرایط من بهتر است؟
آیا برای مقطع لیسانس هم می‌توان به هر نوع، کمک هزینه‌ای دریافت کرد؟ یا به نوعی دیگر مشکل مالی را پوشش داد؟
آیا کشور یا کشورهای خاصی رو برای این منظور پیشنهاد می‌فرمایید؟ آیا آلمان یا کشورهای دیگر آلمانی زبان با توجه به شهریه‌های کم دانشگاهی و امکان کار دانشجویی، مورد خوبی است؟ یا مثلا کانادا؟
یا مثلا بعضی دوستان کشورهایی مثل ترکیه و ایتالیا رو پیشنهاد می‌کنند که واقعا شناخت چندانی از کیفیت و شرایط تحصیل در آن‌ها ندارم.
از نظر زبان (انگلیسی و آلمانی) امیدوارم تا 2-3 سال دیگر مشکلی نخواهم داشت، چون علاقه و استعداد زبان‌آموزی خوب و پیشرفت سریعی دارم.
سپاس از توجه شما.
پاسخ با نقل قول
پاسخ : بورس تحصیلی لیسانس.. یا... فوق لیسانس؟؟
نوشته اصلی توسط houramhd
علاقه مندی ها (Bookmarks)