سلام به همگی.من ترم اول عمران نقشه برداری دانشگاه تفرشم.چقدر شانس دارم رشته فیزیک دانشگاه MITیا استنفورد بتونم فاند بگیرم؟چی کار کنم؟
سلام به همگی.من ترم اول عمران نقشه برداری دانشگاه تفرشم.چقدر شانس دارم رشته فیزیک دانشگاه MITیا استنفورد بتونم فاند بگیرم؟چی کار کنم؟
شما در این اظهار نظر اغراق کردید یا اینکه باور دارید باید شرایط فوق وجود داشته باشه تا پذیرش از این دانشگاه ها ممکن بشه؟
به نظر شما معدل 18 از یک دانشگاه دواتی در تهران و 2 یا 3 تا مقاله ISI و تافل و GRE کاملا بالا از این دانشگاه ها شانسی نداره؟ اگه مواردی وجود داشته باشه که پذیرش شدن باز هم نظرتون همینه؟
نه اغراقی در کار نیست. یک دنیا خواهان و متقاضی هست و یک!!!! دانشگاه MIT در آمریکا.دیگه خودتون حدیث مفصل بخوانید از این مجمل!!!!
دوست عزیز رزومه ی ما که به رنک این دانشگاهها نمیخوره،و اقدامی هم نکردیم. ولی دوستانی که با رزومه ی بسیار پربار برای این دانشگاه اپلای کردن و ریجکت شدن در همین تاپیک بودن،من از روی رزومه ی اونا گفتم،حالا صحت و سقمش باشه با اون دوستانمون.ولی به نظر من صحبت های اون دوستمون منطقی به نظر میرسه. به نظر من این عجیب و غیر منطقی نیست که برای هر رشته در این دانشگاه ده هزار نفر اپلای کنن. حالا هر کی میخواد اپلای کنه باید در خودش اینو ببینه که چیزی در چنته داره برای رقابت با اونا یا خیر.
ویرایش توسط amir110 : December 25th, 2012 در ساعت 07:02 PM
هر چی اینجا می نویسم نظر شخصیه و قابل تعمیم نیست
این دیگه بستگی به شرایط هر فرد داره اما برای MIT و استنفورد و ..... با مدرک دانشگاه آزاد اقدام کردن دیگه از اون حرفهاست. حالا شریف نشد دانشگاه تهران هم باشه اون نشد خواجه نصیر و امیرکبیر هم شاید شانس داشته باشه چون کلا پروسه اپلای پیچیده تر از این حرفهاست به میزان زیادی بستگی به دیگرانی که اقدام میکنند هم داره.
نظر من نیست نظر عموم همینه. ممکنه موارد نادر هم باشه که همیشه هست.
قبول دارم که وجود دارند افرادی که با رزومه های بسیار عالی ریجکت شدن. حالا اگه افرادی مثلا با معدل 15 رفته باشن نظرتون چیه؟
حالا معدل 15 که من براش مثال دارم ولی شما همون شرایط پست قبلی رو در نظر بگیر تا گفته نشه که استثنا بوده. برای دیدنش هم میشه به نتایج پذیرش این سایت و فوروم های خارجی نگاه کرد. مثلا یه بنده خدا از علم و صنعت رفته MIT . حالا فرق شریف و علم و صنعت توی چشم اساتید MIT واقعا چقدر پر رنگه؟ من فکر کنم شاید بعضی هاشون به دلیل دانشجوی گذشته که داشتن یه دید مثبتی به یه دانشگاهی داشته باشن ولی نه اینکه برای همه شون مثلا شریف با علم و صنعت تفاوت بزرگ داشته باشه. فکر کنم مای جهان سومی اینقدر ها هم توی کانون توجه شون نباشیم و کم و بیش به یک چشم دیده بشیم. من که دانشگاه تهرانم ولی باور ندارم که من با یک دانشگاه آزادی تفاوت بزرگ داشته باشم و این قضیه رو شامل حال خودم هم میدونم. فکر می کنم اثر معدل یا GRE بیشتر از نام دانشگاه باشه.
به نظر دوستان واقعا میشه قالبی فکر کرد یا اینکه اگه ما یه حداقل هایی رو داشته باشیم برامون شانسی وجود خواهد داشت؟
حداقل ها برای پذیرش از "هرجایی" هست نه از MIT و ....
در باره فرق علم و صنعت و شریف من همینقدر میدونم که وقتی ما کنکور ریاضی میدادیم و میخواستیم اتخاب رشته کنیم اینطوری بود که د بین دانشگاه های فنی تهران شرف از همه بالاتر و علم و صنعت از همه پایین تر بود.(در تهران فقط) بین اینها هم فنی تهران و امیرکبیر و خواجه نصیر و ... بودند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)