اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن كانادا

[ghlobe]

این سه پست که دوستمون gole maryam198 به نقل از وبلاگ سلام کبک گذاشتند دقیق ترین توصیف ممکن از کبک و مونتریال و شرایط مهاجرین جدید بود. بنده هم بر اساس تجربیات شخصی گذشته میتونم تمام مواردی که در اون پست ذکر شد رو دونه به دونه تائید کنم.

[bernasha]

دوستان سلام
1- کسی میدونه فرق مدرک AEC وDEC چیه؟
کالج های دولتی با کالج های خصوصی چه فرقی دارن؟ (از نظر اعتبار )

[saman_shahin]

دوستان مي تونن در مورد تحصيل بعد از اقامت در كانادا و همچنين معرفي و پذيرش از كالج هاي مختلف به اين تاپيك ها مراجعه كنن:
http://www.applyabroad.org/forum/sho...A7%D8%AF%D8%A7
http://www.applyabroad.org/forum/sho...A7%D9%85%D8%AA
انجمن تحصيل در كانادا

[gole maryam198]

سلام
بازم یه مطلبی رو در مورد مشکلات پزشکان تازه وارد به کانادا تو یه وبلاگ دیدم که کپی کردم
http://shahrema.info/%D9%85%D8%B4%DA...D8%A7-688.html
همانند بسیاری از مهاجران دیگر، پزشکان تازه وارد به کانادا مجبور به دست و پنجه نرم کردن با مشکلاتی می شوند که در جلو طبابت کردن آنها در کانادا وجود دارد. اغلب پزشکان مهاجر از قوانین و مقررات کانادا برای اعطای اجازه طبابت به پزشکان تازه وارد آگاه نیستند و لذا با داشتن اطلاعات ناقص در مورد امتحانات کانادا.... برای پزشکان تازه وارد کانادا می شوند. معمولاً چند ماه اول و یا چند سال اول دنبال تثبیت کردن خود و خانواده خود هستند و از مراحل مختلف امتحانات خبر ندارند. به تدریج پس از مدتی متوجه می شوند که باید به دنبال کار کردن در حرفه پزشکی خود بروند که محتاج به زمان است و در اینجاست که متوجه سختی امتحانات و راه پر پیچ و خم برای رسیدن به حرفه پزشکی خود می شوند.

پس از ملاحظه سختی امتحانات و رقابت سنگین بین پزشکان تازه وارد برخی از آنها کلاً برای همیشه پزشکی را کنار می گذارند و بدنبال کارهای دیگر می روند. عده ای هم نا امید نشده و با پشتکار زیاد سرانجام به سر منزل مقصود می رسند. تعدادی هم که چندین شکست در امتحانات را تجربه می کنند برای همیشه به ایران بر می گردند و عطای پزشک بودن در کانادا را به لقایش می بخشند.
واقعیت این است که راز موفقیت در کانادا در درجه اول "باور کردن خود" و پافشاری کردن برای رسیدن به هدف است.
آنهایی که دائماً منفی فکر می کنند و یک لیوان نیمه پر را نیمه خالی می بینند هرگز نمی توانند در هیچ عرصه ای به اهداف خود برسند. آنهایی که به انتخاب خود مهاجرت را گزیده اند به احتمال زیاد پی سختی های آن را به تن خود مالیده اند. بهترین نوع مهاجران آنهایی هستند که قبل از مهاجرت به کانادا راجع به آن و راجع به مراحل رسیدن به هدف کاری خود تحقیق کرده اند و این گروه هدفدار جزء آندسته ای خواهند بود که سرانجام تمام موانع را یکی پس از دیگری پشت سر خواهند گذاشت و به هدف کاری خود خواهند رسید.
برای پزشکان مهاجر به کانادا چندین امتحان وجود دارد که شامل دو امتحان انگلیسی، 3 امتحان کتبی پزشکی و سه امتحان شفاهی و یک مصاحبه می باشند.
سالها پیش فقط 24 پزشک تازه وارد می توانستند پس از قبولی در امتحانات کانادا و انتاریو وارد سیستم پزشکی شوند و این خود رقابت را بین پزشکان مهاجر چندین برابر می کرد. در سالهای گذشته به تدریج این تعداد اضافه شد تا این که امروز تعداد آنان به 200 نفر در سال برای استان انتاریو رسیده است. توصیه من به پزشکان مهاجر این است که هیچگاه ناامید نشوند و بدانند اگر آنها توانستند از امتحان مشکلی مثل کنکور سراسری ایران عبور کنند، حتماً خواهند توانست از سد امتحانات کانادا هم بگذرند، فقط به خدا ایمان بیاورند و پشتکار داشته باشند.
برای کمک به پزشکان تازه وارد و افزایش شانس قبولی آنها در امتحانات کانادا، Ontario IMG School کلاسهای تقویتی و برای امتحانات کتبی و عملی کانادا و آمریکا و امتحانات شبیه به امتحانات واقعی کانادا برگزار می کند که تاکنون با درصد بالائی از موفقیت برخوردار بوده است.

[gole maryam198]

و این مطلب ...
http://kheradiran.blogfa.com/post-68.aspx

مشکلات روحی روانی جامعه مهاجر، یک واقعیت یا یک ناسزا؟!
یه همکار قدیمی داشتیم که در عین این که آدم ساده و ذاتا خوبی بود مثل هز آدم دیگه ای نقاط قوت و ضعف خودش رو هم داشت و از قضا این دوست و همکار قدیمی به کتب و تحقیقات و مطالعات روانشناسی علاقه ویژه ای داشت. تا اینجای قضیه زیاد بد نبود و اتقاقا در شرایط صلح آمیز و عادی که وضعیت قرمز نبود این دوست عزیز از یافته ها و دستاوردهای خودش که با مطالعه این کتب به دست آورده بود دیگران رو هم مستفیض می کرد و حتی در برخی موارد به اونا مشاوره هم می داد. مشکل اساسی دستاوردهای روانشناسانه این دوست عزیز زمانی خودش رو نشون می داد که ایشون به هر دلیل با کسی مشکلی پیدا می کرد. که اونوقت تمام تلاش و هم و غم خودش رو در استفاده از اون ابزار روانشناسانه که حاصل مطالعات مثبت و مفیدش بود بکار می گرفت تا بتونه افراد مخالف نظر خودش رو محکوم و سرکوب کنه و اونا رو به عنوان افرادی بی سواد، روانی، بدون تربیت خانوادگی (که این از نقاط حساس بسیار از آدما به شمار میره و نمی شه باهاش شوخی کرد) و دارای عقده های روانی از دوران کودکی تشخیص بده. با تکرار این اختلافات، کم کم این قضیه به مضحکه ای تبدیل شد و دیگه حتی کسی برای مشاوره یا گرفتن کمک به این شخص مراجعه نمی کرد.
عرض می کنم که چرا یاد این موضوع افتادم. مدت زیادی بود که به طور جدی به وبلاگ های کانادایی و ضد کانادایی و میانه کانادایی سر نزده بودم تا همین هفته پیش که فرصت کردم و علاوه بر مرور مطالب دیگر وبلاگها، مطلبی رو هم که مدتها بود در ذهنم بود و همواره در مکالمات روزمره با دوستان و همکاران و آشنایان قدیمی و جدید مورد بحث واقع می شد تحت عنوان "فرهنگ کار کانادایی" به وبلاگم آوردم. با دریافت برخی نظرات جالب نسبت به این مطلب، یادم اومد که تعدادی از خوانندگان این وبلاگها فقط با این منظور به این وبلاگها سر می زنند که با چند تا ترفند تکراری از جمله "حتما روانی هستی" به قول معروف پوز نویسندگان اونا رو بزنند! در واقع با خوندن نظرات مخالف از سوی مثبت نگرها و مثبت اندیشان نسبت به کانادا و گاها برعکس، شاهد برخوردی از نوع برخورد اون دوست قدیمی هستم با این تفاوت که این دوستان به احتمال قوی دارای اون سطح از مطالعاتی که اون همکار قدیمی داشت هم نیستند ولی به هر حال به خودشون این مجوز روانکاوی رو بدون هیچ مطالعه و معلوماتی دادند. "البته شاید این هم از همون جایی میاد که در کانادا خیلی ها معتقدند تحصیلات عالیه زیاد جایی از اعراب نداره و فقط تجربه است که حرف اول رو می زنه". ولی تا جایی که من می دونم این اصل فقط در مورد غیر مهاجران صادقه نه مهاجران! بنابراین این دوستان به اشتباه فکر کردند که روانکاوهای تجربی بسیار ماهر و حاذقی هستند. جالب این که بعضی از این دوستان، تازه به نویسندگان وبلاگها از جمله خود بنده که نظراتم رو بر مبنای تجربیات خود و دیگران و با ذکر ماخذ و آمار می نویسم اعتراض دارند که چرا "ایرانی بازی" در میاریم و بی تخصص حرف می زنیم! و ادعا می کنند که خوشبختانه اونا از کانادایی ها یاد گرفتند که بی تخصص حرف نزنند.
به هر حال، من یکی که با خوندن نظرات متفاوت در وبلاگم خوشحال هم میشم و هر چی نظرات مخالف بیشتر باشه (اگر توهین آمیز نباشه) متوجه میشم که موضوع مطلبم احتمالا با اهمیت تر بوده. ولی به عنوان یک دریافت مثبت از این نظرات می خوام بگم (من هم کم کم می تونم یک روانکاو تجربی باشم دیگه) که شاید اغلب انسانهای حتی غیر مهاجر در زندگی صنعتی و مدرن و سریع امروزه به خصوص در شهرهای بزرگ از نظر روانی "صددرصد" سالم نباشند. مهاجران که جای خود دارند. قطعا مهاجران ناراضی یا راضی (فرق نمی کنه چون بخش عمده ای از مشکلات مهاجرت در مورد هر دو مشترکه) با تحمل شرایط دشوار عاطفی، اقتصادی، اجتماعی زندگی، در معرض بروز مشکلات روحی و روانی بیشتری هستند. نکته قابل توجه اینه که اتفاقا اونایی که مشکلات بیشتری دارند کمتر به وجود این واقعیت اعتراف می کنند. به هر حال، اگر فقط با یکی دو کلمه افسردگی و مهاجرت یه جستجو در گوگل انجام بدید می تونید ببینید که چه مقالات و تحقیقاتی در همین مورد انجام گرفته و آمار بیماریهای روانی رو در مورد مهاحران بدست بیارید که اصلا هم کم نیست. خوب این هم یکی ار عوارص پدیده مهاجرته و باید پذیرفتش. ولی بهتون حتما توصیه می کنم که در صورت نیاز برای روانکاوی به متخصص واقعی و تحصیکرده و با تجربه مراجعه کنید نه به روانکاوهای تجربی که در وبلاگها پرسه می زنند. شاید هم کانادا باید با توجه به درصد افسردگی در جامعه کانادا (مهاجر و غیر مهاجر) یه شغل به مشاغلی که در اونا مهاجر می گیره اضافه کنه البته به شرطی که از اونا در همین تخصص استفاده کنه نه به عنوان راننده تاکسی و فروشنده و صندوقدار!

[arashoil]

سلام

من با خوندن مطالبی که دوستان ذکر کردن سوال برام پیش اومد که اگر واقعا انقدر اوضاع کار اونجا اسفناکه پس چرا انقدر متقاضی مهاجرت کبک و کانادا وجود داره؟

ماشاا.. همه هم که دکتر و مهندس هستن اینجا چرا باید برن کانادا بیکار بشن یا برن سر کارهای کاذب؟

من میخوام چند روز دیگه پرونده پست کنم ولی الان یه کم دلسرد شدم

خواهشا یه کم از مزایای مهاجرت بگید

[moonlight]

سلام

من با خوندن مطالبی که دوستان ذکر کردن سوال برام پیش اومد که اگر واقعا انقدر اوضاع کار اونجا اسفناکه پس چرا انقدر متقاضی مهاجرت کبک و کانادا وجود داره؟

ماشاا.. همه هم که دکتر و مهندس هستن اینجا چرا باید برن کانادا بیکار بشن یا برن سر کارهای کاذب؟

من میخوام چند روز دیگه پرونده پست کنم ولی الان یه کم دلسرد شدم

خواهشا یه کم از مزایای مهاجرت بگید

دوست عزیز!!این نشون می ده اوضاع ایران در حال حاضر برای ما که جزو مهندسین و دکترهای این مملکتیم چقدر اسفناک شده که در جایی مانند کانادا که در اول کار به این راحتیا نمی دن،بازهم با کله می ریم!
من خودم در ایران در بهترین دانشگاه های دولتیش درس خوندم اما برای کار در جاهای خوب شدید دچار مشکلم.به علاوه اینکه غیر از مقوله کار شما آینده ای در این سرزمین برای خودت می تونی متصور بشی؟آیا اگر در آینده بچه دار شدی،تو این مملکت آینده خواهد داشت؟
شما با داشتن اقامت کانادا می تونی از مزایای شهروندی انجا استفاده کنی:از جمله با هزینه پایین درس بخونی و از وامهای تحصیلی استفاده کنی که تا حد بسیار زیادی مخارجت رو پوشش می ده..
در ضمن شما با گرفتن اقامت کانادا اگر 3 سال از 4 سال رو کامل در کانادا باشی بهت پاسپورت کانادایی می دن که باهاش می تونی بری آمریکا و اونجا هم اگر بخوای درس بخونی و کار پیدا کنی و....دلایل برای رفتن در ذهن من زیاده اما برای موندن نه!
این همه فواید در رفتن هست پس باید دست کم زحمت پیدا کردن کار و سختی چند وقته رو به جون بخریم ..این حداقل بهای به دست آوردن یک زندگی بهتره...

[shamim-b]

سلام

من با خوندن مطالبی که دوستان ذکر کردن سوال برام پیش اومد که اگر واقعا انقدر اوضاع کار اونجا اسفناکه پس چرا انقدر متقاضی مهاجرت کبک و کانادا وجود داره؟

ماشاا.. همه هم که دکتر و مهندس هستن اینجا چرا باید برن کانادا بیکار بشن یا برن سر کارهای کاذب؟

من میخوام چند روز دیگه پرونده پست کنم ولی الان یه کم دلسرد شدم

خواهشا یه کم از مزایای مهاجرت بگید

با سلام
اگه دوستان خوبمون اینجا وقایعی رو که هرمهاجرتازه واردی به محض ورودبا اون مواجه میشه روبیان میکنن هدفشون این نیست که کسی دلسرد بشه وبه جای دنبال راه حل گشتن کل صورت مسیله رو پاک کنن به نطرمن اگه الان این وقایع روبدونیم وبراشون برنامه ریزی کنیم (مثل بالا بردن سطح زبان ) بهترازاینکه اونجا این واقعیتها رو ببینیم وتامدتی گیج وسردرگم باشیم
موفق باشید

[ghlobe]

من میخوام چند روز دیگه پرونده پست کنم ولی الان یه کم دلسرد شدم

خواهشا یه کم از مزایای مهاجرت بگید

بستگی داره که شما برای چه منظوری و هدفی قصد مهاجرت داشتید؟

[arashoil]

والا ما توقعی زیادی ندارم فقط میخایم از طبیعی ترین حقوق انسانی و شهروندی برخوردار باشیم و مثل یه انسان ازاد زندگی کنیم.

ولی دوستان یه مطالبی رو ذکر کردن که منی که نرفتم کانادا(البته خواهرم امریکا زندگی میکنه) تصور میکنم که کانادا به جای سرزمین فرصت ها،سرزمین تبعیض هاست .تبعیض نژادی،تبعیض زبانی،.......