اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن كانادا

[esfahankavosh]

مرسی دوست عزیز
کسی اطلاعات بیشتری از شرایط ایجاد (بیزینس و یا تولیدی) و یا نحوه وام دهی دارد؟

شما باید در این زمینه مطالعه و تحقیق کنید
پیشنهاد میکنم این لینک ها رو ببینید
http://www.revenuquebec.ca/en/entreprise/demarrage
http://www2.gouv.qc.ca/entreprises/p...ang=fr&g=creer

[simorgh40]

دیدگاه شما در مورد این مطلب چیست

مدتی است تبلیغات گسترده‌ای در برنامه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان خارج از كشور، سایت‌های اینترنتی و نیز در گوشه و كنار شهر دیده می‌شود كه ایرانیان مایل به مهاجرت را به سرمایه‌گذاری در كانادا و اخذ ویزای سرمایه‌گذاری در آن كشور، تشویق می‌كنند.

در این تبلیغات آمده است: سرمایه‌گذاری مستقیم طرحی است كه فرصت و شانس آمدن به كانادا را به افراد و اعضاء خانواده آن‌ها می‌دهد. این برنامه به تأیید دولت كانادا رسیده است و نیز با ضمانت دولت كانادا انجام می‌شود. این طرح به افراد اجازه می‌دهد برای اخذ ویزاهای بدون قید و شرط و همچنین اقامت دائم اقدام كنند و این افراد قادر خواهند بود كه برای سیتی‌زن شدن (اخذ تابعیت دوم) در كانادا نیز اقدام كنند.

افرادی كه مایل به چنین سرمایه‌گذاری‌هایی هستند، باید دارای شرایط زیر باشند:

دارای 800هزار دلار دارایی خالص

دارای سابقه مدیریت موفق

مبلغ 400هزار دلار كانادا را به مدت 5 سال در یك بانك و یا مؤسسه كانادایی سرمایه‌گذاری كنند. ضمناً چون این سرمایه‌گذاری به وسیله دولت كانادا ضمانت شده است، كل مبلغی كه توسط افراد سرمایه‌گذاری می‌شود، بعد از 5 سال به طور كامل به افراد باز می‌گردد.

در تبلیغات مزبور همچنین تاكید شده است: اگر شما مایل به سرمایه‌گذاری به مبلغ 400 هزار دلار نیستید، یك راه ایده‌آل دیگر برایتان وجود دارد و این كه برای مثال می‌توانید مبلغ 120 هزار دلار سرمایه‌گذاری كنید و بقیه را از دولت كانادا وام بگیرید و همچنان می‌توانید برای مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری اقدام كنید.



كسانی كه سرمایه‌هایشان را می‌بازند

تبلیغات سایر شركت‌های مهاجرتی داخل و خارج از كشور نیز كمابیش شبیه به متن بالاست، و هم‌وطنان ایرانی بدون توجه به این كه به چه فریبی دلخوش می‌كنند، دست به سرمایه‌گذاری و عقد قرارداد می‌زنند و نتیجه آنكه هر روز عده زیادی از این متقضیان، مبلغ‌های كلانی ارز از كشور خارج می‌كنند و در نهایت سرمایه خود را می‌بازند و نتیجه‌ای هم نمی‌گیرند.

سرنوشت این اشخاص به چند دسته تقسیم می‌شود:

شركت‌های كانادایی در ابتدای امر اعلام می‌كنند كه سرمایه‌گذاری شما در یك مكان و پروژه بسیار امن و با ریسك سرمایه‌گذاری كم، صورت خواهد پذیرفت و در پایان امر، شما بخشی از سرمایه خود را به دست می‌آورید. ولی واقعیت این است كه تمامی این شركت‌ها مجازی هستند و شما در محلی سرمایه‌گذاری می‌كنید كه اصولاً وجود خارجی ندارد و یا اگر وجود داشته باشد، اعتباری ندارد. به این معنی كه:

می‌گویند برای پرداخت 400 هزار دلار كل مبلغ سرمایه‌گذاری، اگر سن متقاضی كمتر از 60 سال است، مبلغ 80 هزار دلار نقد بدهد و بقیه را از بانك آن كشور وام بگیرد و اگر سن متقاضی بیشتر از 60 سال است، مبلغ 120 هزار دلار بدهد و مابقی را از بانك آن كشور وام بگیرد و در نهایت سرمایه‌گذاری را به مبلغ كل 400 هزار دلار شامل بخشی نقد و مابقی قسط و در تعهد سرمایه‌گذار انجام بدهد تا به واسطه آن بتواند خود و خانواده‌اش اجازه مهاجرت به كانادا را داشته باشند.

ولی موضوع مهم اینجاست كه شما در ابتدای امر، به بانك مقروض می‌شوید و در صورت عدم سوددهی آن پروژه، باید بدهی خود را به بانك بپردازید و اگر پرداخت نكنید، پرونده شما باطل است و سرمایه خود را هم از دست داده‌اید. این شركت‌ها در ابتدای امر به شما اطمینان می‌دهند كه مبلغی بیش از 80 هزار دلار برای افراد زیر 60 سال و 120 هزار دلار برای افراد بالای 60 سال دریافت نخواهند كرد، ولی واقعیت چیز دیگری است. از طرف دیگر شما بهای چیزی را می‌پردازید كه ارزش آن را ندارد، به طور مثال 100 ایرانی هر كدام مبلغ 80 تا 120 هزار دلار برای پروژه‌ای پرداخت می‌كنند كه اصولاً 50 هزار دلار هم اعتبار نخواهد داشت، یعنی عده‌ای از هم‌وطنان مبلغی بیش از چند میلیون دلار را در یك مجموعه 50 هزار دلاری سرمایه‌گذاری می‌كنند!

ایشان همچنین ادعا می‌كنند كه ما سه سال پس از سرمایه‌گذاری، بخشی از سرمایه شما را باز می‌گردانیم، به این ترتیب كه 50 درصد آن را باز پس می‌گیریم، ولی نصف آن حق كمیسیون ماست.

ولی واقعیت این است كه در پایان كار، هیچ چیز و حتی یك دلار به شما بازگردانده نمی‌شود.

*دولت كانادا ادعا می‌كند كه پس از بررسی مدارك و تست پزشكی، به شما ویزای موقت كانادا داده می‌شود تا از آن كشور بازدید كنید و سپس به وطن خود بازگردید تا به اصطلاح شرایط زندگی در آن كشور را ببینید و بپذیرید و سپس مبلغ مورد نظر را واریز كنید، و در ادامه ادعا می‌كنند كه پس از واریز مبلغ، یك ماهه به شما و تمامی اعضای خانواده شما، ویزای مهاجرت و بعد كارت اقامت داده می‌شود.

ولی واقعیت این است كه عده‌ای زیاد از هم‌وطنان ما پس از واریز مبلغ به حساب دولتی آنها، با صحنه دیگری روبه‌رو می‌شوند.



سرمایه‌گذاران، بدهكار هم می‌شوند

به طور مثال سرمایه‌گذاران ایرانی كه در ایالت ساسكاچوان كانادا سرمایه‌گذاری و ابتدای سال 1387 پول را به حساب آنها واریز كرده بودند، تا سال 1389 به پرونده آنها رسیدگی نشد. در صورتی كه طبق وعده‌های دولت آن كشور، یك ماه پس از پرداخت وجه، باید ویزای ایشان صادر و بلافاصله پس از ورود به خاك كانادا، كارت اقامت ایشان صادر می‌شد.

مسئولان دولتی كانادا می‌گفتند، كه ما می‌خواهیم مبلغ سرمایه‌گذاری را به دو برابر قبل افزایش دهیم، ولی از آنجا كه طبق قانون و قرار داد اولیه نمی‌توانستند فایل متقاضیان را منحل كنند، اقدام دیگری كردند، فایل این اشخاص را در «حالت انتظار» نگه می‌داشتند، تا در پایان، یا شخص متقاضی حاضر شود تغییر پرونده سرمایه‌گذاری از حالت اول به حالت جدید بدهد و دو برابر مبلغی كه به واسطه آن فریب خورده بود را بپردازد، و یا آنكه اگر توانایی پرداخت ندارد، كل مبلغ پرداختی اولیه در عوض اقساط بدهی به بانك توقیف شود و به شخص ویزای مهاجرتی هم تعلق نگیرد.

در این بین، افراد بسیار كمی كه توانایی و شانس ورود به كانادا را داشتند، جهت تبلیغات شركت‌ها به نمایش گذاشته ‌شدند، با آنها مصاحبه‌های متعددی صورت دادند و از ابراز رضایت و خرسندی ایشان برای تبلیغات بهره بردند و ایشان را مشتی از خروار نشان ‌دادند تا سایر هم‌وطنان فریب بخورند و برای سرمایه‌گذاری در كانادا اقدام نمایند. ولی در طرف مقابل عده زیادی كه سرمایه‌هایشان را كاملاً از دست داده بودند و علاوه بر سرمایه، چندین سال از زندگی با ارزششان را برای رسیدن به آرزوهای وعده داده شده باخته بودند، توانایی شكایت ندارند، زیرا چنانچه بخواهند به مجامع بین‌المللی شكایت كنند، ایشان طبق قرارداد مبلغی پیش پرداخت داشته و مبلغ بعدی دریافت وام از بانك بوده است و چون زمان رسیدگی به پرونده ایشان، در ابتدای امر یك الی دو سال گفته شده بود، ولی در انتهای امر زمانی بین 4 الی 6 سال سپری شده و پروژه فرضی، هنوز به اتمام نرسیده و تاریخ موعد قسط‌های شخص سرآمده است، سرمایه او مسدود می‌شود، نه به نفع دولت و نه به نفع شركت خدمات مهاجرتی، بلكه به نفع بانك كشور كانادا!

طبق قرارداد اولیه، متقاضیان مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری در كانادا همیشه بدهكار هستند و به همین دلیل در هر دادگاهی همواره محكوم خواهند شد، زیرا در ابتدای امر تمامی برگه‌های قرارداد را امضا كرده‌اند.

از طرف دیگر در داخل كشور هم شهامت شكایت به مراجع ذی‌صلاح قانونی را ندارند، زیرا می‌ترسند كه به خروج ارز از كشور محكوم شوند و در عین حال قرارداد معتبر بین‌المللی را كه مورد ثبت سفارت ایران در كانادا و تایید واحد اسناد و مدارك وزارت امور خارجه باشد، در اختیار ندارند.

نتیجه آن كه این ورشكستگان سكوت می‌كنند و همچنان به آرزوهایی كه شركت‌های طرف قرارداد به آنها وعده می‌دهند، دلخوش می‌دارند تا شاید طی چندین سال آینده، به نتیجه‌ای برسند! نتیجه‌ای كه قرار بود طی چند ماه به دست آید، ولی حال پس از گـذشت 4 الی 6 سال حاصل نشده است و علاوه بر اتلاف زمان و هدر رفتن سرمایه، بدهكار هم شده‌اند.

شما هرگز این افراد و یا اعتراض‌های مكتوب رسمی و مستند ایشان را نمی‌بینید، و در نقطه مقابل، تبلیغات بر روی افراد معدودی را كه به نتیجه‌ای رسیده‌اند، را می‌بینید و فریب می‌خورید!

[simorgh40]

ثبت‌نام از متقاضیان جدید

مشكل دسته سوم آنجاست كه پرونده‌های متقاضیان در ابتدای امر بدون ظاهراً هیچ مشكلی پذیرفته می‌شود، ولی در ادامه شرایط تغییر می‌كند. به طور مثال متقاضیانی كه از ابتدای سال 1386 الی 1387 جهت مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری در كانادا ثبت‌نام كرده‌اند، مبلغی بین 60 الی 120 هزار دلار باید بپردازند و بایستی در سال 1389 بررسی پرونده آنها تمام بشود، در اواسط سال 1389 دولت كانادا مبلغ سرمایه‌گذاری را از 60 الی 120 هزار دلار پیش‌پرداخت اولیه به 240 الی 270 هزار دلار افزایش داد و از متقاضیان جدید ثبت‌نام به عمل آورد.

لازم به ذكر است كه بررسی پرونده‌ها برمبنای زمان ثبت‌نام است، یعنی شخصی كه سال 1389 اقدام كرده دست‌كم، سه سال آینده نوبتش خواهد شد، ولی دولت كانادا به پرونده آنها در عرض چند هفته سریع رسیدگی می‌كند و مابقی پرونده‌های قبلی را به «حالت انتظار» نگه می‌دارد تا سرنوشت مشابه گروه قبل را پیدا كنند، كه البته از نظر قانونی طبق قراردادهای بسته شده نمی‌توان ایراد قانونی به آنها گرفت، ولی واقعیت آن است كه هم‌وطنان ما به سرنوشت گروه قبل دچار می‌شوند.

پس از مدت یك ماه، وقتی دولت كانادا دید كه با افزایش رقم سرمایه‌گذاری، سیل متقاضیان ایرانی كم شد، رقم را به 170 هزار دلار پیش‌پرداخت اولیه كاهش داد، تا متقاضیان و در حقیقت قربانیان خود را از دست ندهد.



پرونده‌ها ناقص است

دسته چهارم افرادی هستند كه پرونده‌هایشان در ابتدای امر بدون ظاهراً هیچ مشكلی پذیرفته می‌شود و به مراحل پایانی می‌رسد و ایشان طبق قرارداد مبلغی پیش‌پرداخت داشته‌اند و مبلغ بعدی، دریافت وام از بانك بوده است ولی در آخرین لحظات در آخرین مرحله از پرونده ایشان به هنگام صدور روادید برای این افراد، سفارت كانادا از صدور آن اجتناب می‌كند و با بهانه‌های واهی به این اشخاص اعلام می‌دارد كه به طور مثال نقص مدرك داشته‌اند و یا در مورد پیشینه كیفری آنها موارد مشكوك احساس می‌شود (لازم به ذكر است كه تمامی متقاضیان در ابتدای امر برگه گواهی عدم سوء پیشینه كیفری را با ترجمه رسمی و تایید وزارت خارجه ایران باید ارائه دهند، در غیر این صورت پرونده ایشان اصلاً به مرحله پرداخت پول نمی‌رسد). حال چطور است كه سفارت مربوطه پس از پرداخت وجه، دوباره یادش می‌آید كه پرونده را بررسی و نواقصی پیدا كند كه مستلزم صرف زمان است؟

به این دسته از افراد وقت مصاحبه برای مرتبه دوم و سوم و چهارم می‌دهند و بین هر مرتبه نیز دست‌كم 6 الی 9 ماه زمان فاصله می‌اندازند و بعد مسئولین آنها در عین خونسردی و با آرامش كامل باز هم به شخص یك نوبت مصاحبه دیگر می‌دهند. توجه داشته باشید كه بسیاری از مدارك متقاضیان با گذشت زمان باید به روزرسانی شود و از طرف دیگر چون زمان رسیدگی به پرونده ایشان در ابتدای امر یك الی دو سال گفته شده، ولی در انتهای امر زمانی بیش از 4 الی 6 سال سپری شده است و پروژه فرضی هنوز به اتمام نرسیده و تاریخ موعد قسط‌های شخص نیز سرآمده است، سرمایه متقاضی به نفع بانك آن كشور مسدود می‌شود. سئوال اینجاست كه با فرض اینكه پرونده شخص نواقصی دارد، چرا سرمایه او را می‌گیرند و سپس با اتلاف وقت، او را به از دست دادن سرمایه نزدیك می‌كنند.

البته برخی از پرونده‌ها در ابتدای امر نواقصی دارند و سفارت كانادا از ایشان تقاضای رفع نقص می‌كند، و این در ابتدای امر است و با موردی كه در بالا گفته شد، اشتباه نشود.



برای افراد تحت تكفل ویزا صادر نمی‌كنند

دسته پنجم افرادی هستند كه پرونده‌هایشان در ابتدای امر بدون ظاهراً هیچ مشكلی پذیرفته شده، و به مراحل پایانی رسیده است و ایشان طبق قرارداد مبلغی پیش‌پرداخت داشته‌اند و مبلغ بعدی وام از بانك بوده است، ولی در آخرین لحظات و مرحله از پرونده ایشان به هنگام صدور روادید برای شخص اقدام‌كننده و همراهان وی، كه تحت كفالت او هستند و نام آنها در پرونده اولیه ثبت شده و در تمامی مراحل نام آنها به عنوان همراه پذیرفته شده است سفارت كانادا از صدور روادید برای برخی از همراهان تحت كفالت متقاضی اجتناب می‌كنند و با بهانه‌های واهی، به این اشخاص اعلام می‌دارند كه این اشخاص تحت كفالت شما محسوب نمی‌شوند و از اینرو برای ایشان روادید صادر نمی‌شود، می‌توانید برای آنها جداگانه اقدام كنید و تنهایی به كشور آرزوهای خود بروید و یا به‌طور كلی منصرف شوید و تمامی سرمایه خود را ببازید. كه البته اكثر متقاضیان به ناچار گزینه اول را انتخاب و سعی می‌كنند شرایط را بپذیرند و برای بقیه افراد تحت كفالت خود، دوباره سرمایه‌گذاری را انجام دهند. (لازم به ذكر است كه تمامی متقاضیان در ابتدا مدارك مربوط به كفیل بودن را ارائه داده‌اند و مدارك از سوی سفارت مربوطه پذیرفته شده و شخص پرداخت وجه را انجام داده است، حال چگونه است كه سفارت كانادا در آخرین لحظات تشخیص می‌دهد كه باید خانواده متقاضی را به چند قسمت تبدیل كند تا دوباره با پرداخت پول تحت عنوان سرمایه‌گذاری، سرمایه وارد كشورش كند!)



مهاجران متخصص، تحصیلكرده و كارآزموده

دولت كانادا در ابتدا اعلام می‌كند افرادی كه سرمایه‌گذاری را انجام داده‌اند و به خاك كانادا مهاجرت كرده‌اند، پس از مدتی كارت اقامت خود را دریافت می‌كنند و برای همیشه كارت اقامت خود را خواهند داشت و چنانچه متمایل به تابعیت آن كشور و «سی‌تی‌زن» شدن و اخذ پاسپورت كانادایی هستند، می‌بایست در مدت 5 سال، 3 سال آن را در خاك كانادا باشند. اگر بودند كه تابعیت كانادا به آنان اعطا می‌شود و اگر در مدت 5 سال، 3 سال را در كانادا حضور نداشتند، تابعیتی دریافت نمی‌كنند ولی كارت اقامت آنها تا پایان عمر برقرار است و مانند یك برگ سبز عبور و ورود به كانادا، همیشگی است.

دولت كانادا با فریب ایرانیان، حجم زیادی از سرمایه آنان را به بهانه سرمایه‌گذاری در آن كشور جذب می‌كند و در مقابل فقط به عده بسیار كمی از آنها اجازه ورود به خاكش را می‌دهد و سرمایه مابقی را با روش‌های نوین و البته به ظاهر قانونی، به تاراج می‌برد. سال 1389 و پس از آنكه عده زیادی از ایرانیان وارد آن كشور شدند، رسماً اعلام می‌كند كه تمامی كسانی كه كارت اقامت دارند، باید طی 5 سال 4 سال در كانادا باشند و در هر سال نصف بیشتر سال را در كانادا سپری كنند و در غیر این صورت كارت اقامت آنان باطل است (كارت اقامت یعنی تنها چیزی كه عده‌ای برای آن سرمایه خود را از دست داده‌اند)، این قانون عطف به ماسبق است و برای همه اجرا می شود.

بسیاری از هموطنان سرمایه‌گذار ما، در ایران شغل و كار و زندگی دارند و نمی‌توانند نیمی از سال را در كانادا حضور فیزیكی داشته باشند، دلیل سرمایه‌گذاری و انتخاب كانادا برای آنها فقط اخذ كارت اقامت بوده است و تمایلی به تابعیت دوم نداشته‌اند، ولی حالا دولت كانادا و با بررسی‌های ظریف، این سیاست را اتخاذ كرده است، این سیاست چیست؟

مقامات دولت كانادا وقتی دیدند كه اكثریت ایرانیان مهاجر از قشر تحصیلكرده و متخصص و ثروتمند جامعه ایران هستند، سیاستی را اتخاذ كرده‌اند كه این افراد پس از ورود به كانادا و وقتی می‌شنوند كه باید نیمی از سال را در كانادا باشند، و گرنه همان كارت اقامت را هم از دست می‌دهند، مطمئناً تصمیم نخواهند گرفت كه كارت اقامت و مبلغ سرمایه‌ای را كه باخته‌اند، همه را از دست بدهند و به فراموشی بسپارند، بلكه طبق آماری كه جمع كرده اند، دریافته‌اند كه این افراد ابتدا سعی می كنند تا نیمی از سال را داخل كانادا و نیمی از سال را داخل ایران بگذرانند، ولی پس از مدتی نمی‌توانند این وضعیت را ادامه دهند و از این‌رو در كانادا می‌مانند و به عنوان یك قشر متخصص و كارآزموده و تحصیلكرده در آنجا و برای حركت چرخ اقتصاد آن كشور فعالیت می‌كنند و مابقی سرمایه خود را نیز به محل سكونت دائم یعنی كانادا انتقال می‌دهند. لطفا این بخش آخر گزارش را دوباره بخوانید، تا به نكات ظریف این سیاست پی ببرید!

[ghlobe]

دیدگاه شما در مورد این مطلب چیست

مهاجرت سرمایه گذاری فدرال که فعلا بسته شده و کانادا مهاجر جدید در این زمینه نمی پذیرد. دقیق اینکه روال مهاجرت سرمایه گذاران و معامله با بانکها چطور بوده است را نمیدانم و میتوانید روی تاپیک مهاجرت به روش سرمایه گذاری سئوال کنید ولی این متن ایرادات متعددی دارد که آدم را در مورد صحت بعضی از این ادعاها به شک میندازد.

دسته پنجم افرادی هستند كه پرونده‌هایشان در ابتدای امر بدون ظاهراً هیچ مشكلی پذیرفته شده، و به مراحل پایانی رسیده است و ایشان طبق قرارداد مبلغی پیش‌پرداخت داشته‌اند و مبلغ بعدی وام از بانك بوده است، ولی در آخرین لحظات و مرحله از پرونده ایشان به هنگام صدور روادید برای شخص اقدام‌كننده و همراهان وی، كه تحت كفالت او هستند و نام آنها در پرونده اولیه ثبت شده و در تمامی مراحل نام آنها به عنوان همراه پذیرفته شده است سفارت كانادا از صدور روادید برای برخی از همراهان تحت كفالت متقاضی اجتناب می‌كنند و با بهانه‌های واهی، به این اشخاص اعلام می‌دارند كه این اشخاص تحت كفالت شما محسوب نمی‌شوند و از اینرو برای ایشان روادید صادر نمی‌شود

قوانین مربوط به افراد تحت کفالت کاملا مشخص است و بهانه های واهی و غیر واهی ندارد. کسانی تحت کفالت باشند برایشان روادید صادر میشود و من تاحالا ندیده ام کسی شرایط قانونی را داشته باشد و روادیدش را دریافت نکند.

دولت كانادا در ابتدا اعلام می‌كند افرادی كه سرمایه‌گذاری را انجام داده‌اند و به خاك كانادا مهاجرت كرده‌اند، پس از مدتی كارت اقامت خود را دریافت می‌كنند و برای همیشه كارت اقامت خود را خواهند داشت و چنانچه متمایل به تابعیت آن كشور و «سی‌تی‌زن» شدن و اخذ پاسپورت كانادایی هستند، می‌بایست در مدت 5 سال، 3 سال آن را در خاك كانادا باشند. اگر بودند كه تابعیت كانادا به آنان اعطا می‌شود و اگر در مدت 5 سال، 3 سال را در كانادا حضور نداشتند، تابعیتی دریافت نمی‌كنند ولی كارت اقامت آنها تا پایان عمر برقرار است و مانند یك برگ سبز عبور و ورود به كانادا، همیشگی است.

دولت كانادا با فریب ایرانیان، حجم زیادی از سرمایه آنان را به بهانه سرمایه‌گذاری در آن كشور جذب می‌كند و در مقابل فقط به عده بسیار كمی از آنها اجازه ورود به خاكش را می‌دهد و سرمایه مابقی را با روش‌های نوین و البته به ظاهر قانونی، به تاراج می‌برد. سال 1389 و پس از آنكه عده زیادی از ایرانیان وارد آن كشور شدند، رسماً اعلام می‌كند كه تمامی كسانی كه كارت اقامت دارند، باید طی 5 سال 4 سال در كانادا باشند و در هر سال نصف بیشتر سال را در كانادا سپری كنند و در غیر این صورت كارت اقامت آنان باطل است (كارت اقامت یعنی تنها چیزی كه عده‌ای برای آن سرمایه خود را از دست داده‌اند)، این قانون عطف به ماسبق است و برای همه اجرا می شود.

این موضوع از بیخ دروغ است. قوانین اقامت و شهروندی کانادا سالهاست که بدون تغییر مانده و کاملا روشن است. برای حفظ اقامت باید دو سال از پنج سال در کانادا حضور داشته باشید (نه 4 سال از 5 سال که این متن ادعا کرده است) و برای شهروندی باید 3 سال از 4 سال در کانادا باشید. حالا اگر کسی فکر کرده با کلاهبرداری و عدم حضور در کانادا میتواند پاسپورت کانادایی بگیرد مشکل از خودش است وگرنه قوانین کانادا در این خصوص همیشه کاملا روشن بوده است.

[solitude]

مهاجرت سرمایه گذاری فدرال که فعلا بسته شده و کانادا مهاجر جدید در این زمینه نمی پذیرد. دقیق اینکه روال مهاجرت سرمایه گذاران و معامله با بانکها چطور بوده است را نمیدانم و میتوانید روی تاپیک مهاجرت به روش سرمایه گذاری سئوال کنید ولی این متن ایرادات متعددی دارد که آدم را در مورد صحت بعضی از این ادعاها به شک میندازد.



قوانین مربوط به افراد تحت کفالت کاملا مشخص است و بهانه های واهی و غیر واهی ندارد. کسانی تحت کفالت باشند برایشان روادید صادر میشود و من تاحالا ندیده ام کسی شرایط قانونی را داشته باشد و روادیدش را دریافت نکند.


این موضوع از بیخ دروغ است. قوانین اقامت و شهروندی کانادا سالهاست که بدون تغییر مانده و کاملا روشن است. برای حفظ اقامت باید دو سال از پنج سال در کانادا حضور داشته باشید (نه 4 سال از 5 سال که این متن ادعا کرده است) و برای شهروندی باید 3 سال از 4 سال در کانادا باشید. حالا اگر کسی فکر کرده با کلاهبرداری و عدم حضور در کانادا میتواند پاسپورت کانادایی بگیرد مشکل از خودش است وگرنه قوانین کانادا در این خصوص همیشه کاملا روشن بوده است.

علاوه بر این کانادا هیچ نیازی به جذب سرمایه ایرانیها نداره چون هر چقدر بخواهد چینی ها حاضرن اقدام کنن. در حقیقت ظرفیت محدود رو چینی ها پر میکردن و به ایرانیهای زیادی نمیرسید.

[anihoo]

نقل قول موثق ولی غیر رسمی میگه که مهاجرین سرمایه گذار اگر سرمایه بیشتری بگذارند احتیاجی نخواهند داشت سه سال اقامت کنند و میتوانند همون اول پاسپورتشون رو بگیرند.
منبع هم همون وبلاگ که نمیتونم اسم ببرم.

این موضوع از بیخ دروغ است. قوانین اقامت و شهروندی کانادا سالهاست که بدون تغییر مانده و کاملا روشن است. برای حفظ اقامت باید دو سال از پنج سال در کانادا حضور داشته باشید (نه 4 سال از 5 سال که این متن ادعا کرده است) و برای شهروندی باید 3 سال از 4 سال در کانادا باشید. حالا اگر کسی فکر کرده با کلاهبرداری و عدم حضور در کانادا میتواند پاسپورت کانادایی بگیرد مشکل از خودش است وگرنه قوانین کانادا در این خصوص همیشه کاملا روشن بوده است.

[solitude]

نقل قول موثق ولی غیر رسمی میگه که مهاجرین سرمایه گذار اگر سرمایه بیشتری بگذارند احتیاجی نخواهند داشت سه سال اقامت کنند و میتوانند همون اول پاسپورتشون رو بگیرند.
منبع هم همون وبلاگ که نمیتونم اسم ببرم.

این سرمایه گذاری باید حتماً به شکل خرید یک شرکت یا تاسیس یه شرکت یا مزرعه و اینها باشه یا هر نوع سرمایه گذاری رو شامل میشه؟
مثلاً خرید اوراق قرضه هم حسابه؟ اگه اینجوری باشه که قضیه ریسک کاملاً دست خود سرمایه گذار هست و دیگه جای شکایتی باقی نمیمونه. مثلاً کسانی که میخوان اصلاً ریسک نکنن برن money market funds بخرن و کسانی که یکم میخوان ریسک کنن برن bond fund بخرن و کسانی که اهل ریسک بیشترن برن equity fund بخرن و کسانی که حرفه ای تر هستن خودشون portfolio بسازن یا از portfolio های آماده استفاده کنن.

پی نوشت:
از تمام بانکهای معتبر کانادا میتونن به راحتی اینهایی رو که گفتم بخرن.

[ghlobe]

نقل قول موثق ولی غیر رسمی میگه که مهاجرین سرمایه گذار اگر سرمایه بیشتری بگذارند احتیاجی نخواهند داشت سه سال اقامت کنند و میتوانند همون اول پاسپورتشون رو بگیرند.
منبع هم همون وبلاگ که نمیتونم اسم ببرم.

امکان نداره. قانون شهروندی کانادا مستقل از نوع مهاجرته و سرمایه گذاری و غیرسرمایه گذاری نداره. اون وبلاگ اشتباه کرده است.

[ghlobe]

این سرمایه گذاری باید حتماً به شکل خرید یک شرکت یا تاسیس یه شرکت یا مزرعه و اینها باشه یا هر نوع سرمایه گذاری رو شامل میشه؟
مثلاً خرید اوراق قرضه هم حسابه؟ اگه اینجوری باشه که قضیه ریسک کاملاً دست خود سرمایه گذار هست و دیگه جای شکایتی باقی نمیمونه. مثلاً کسانی که میخوان اصلاً ریسک نکنن برن money market funds بخرن و کسانی که یکم میخوان ریسک کنن برن bond fund بخرن و کسانی که اهل ریسک بیشترن برن equity fund بخرن و کسانی که حرفه ای تر هستن خودشون portfolio بسازن یا از portfolio های آماده استفاده کنن.

پی نوشت:
از تمام بانکهای معتبر کانادا میتونن به راحتی اینهایی رو که گفتم بخرن.

تا جایی که بنده میدونم مهاجرت از طریق سرمایه گذاری یعنی شما یک مبلغی رو در اختیار دولت ایالتی قرار میدید (برنامه فدرال که فعلا تعطیل شده) و کنترلی بر نحوه سرمایه گذاری آن ندارید. حالا دوستان دیگر مثل anihoo که از این روش اقدام کرده اند بهتر میتونند نظر بدهند.

روش تاسیس شرکت برای مهاجرت از طریق کارآفرینی بود که اون هم فعلا تعطیل شده است.

[anihoo]

این قانون قراره در آینده اعمال بشه و از وزیر مهاجرت آقای جیسن کنی نقل شده:
ایشان در نظر دارند شرط اقامت سه ساله برای دریافت شهروندی را در مورد کسانی که با ویزای سرمایه گذاری وارد کانادا می شوند به شرط انجام سرمایه گذاری بیشتر بردارد. این موضوعی است که به صورت جدی مورد بحث است و ممکن است با تغییرات جدید در سال ۲۰۱۳ اعلام شود.......
البته هنوز رسمی نشده این خبر!