صفحه 14 از 20 نخستنخست ... 4567891011121314151617181920 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 131 تا 140 , از مجموع 195

موضوع: شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

  1. #131
    Senior Member control آواتار ها
    تاریخ عضویت
    May 2011
    رشته و دانشگاه
    UPC
    ارسال‌ها
    683

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    نقل قول نوشته اصلی توسط adrian نمایش پست ها
    با احترام به دوستان...
    تمام مواردی که دوستان قید کردن مثل رفتار نامناسب با ایرانی، شهروند درجه 2 و 3، احساس غربت و .... !
    این یه مسئله شخصیه و نمیشه یه تز کلی راجع بهش داد.
    اکثر آلمانیهایی که باهاشون سر و کار داشتم، شناخت نسبتا خوبی از ایران داشتند.
    تا به حال رفتار نامناسبی از هیچ آلمانی ندیدم. اصلا چرا باید انتظار رفتار نامناسب داشته باشم ؟!
    من خودم کلی دوست آلمانی دارم، کلی تمرین با هم حل میکنیم و اینور اونور میریم.
    این جماعت آلمانی خیلی سریع باهات گرم نمیگیرن و همیشه یه فاصله ای رو باهات حفظ میکنن !مگه اینکه رفیق صمیمیش باشه.
    این فاصله گرفتن، بین دو تا آلمانی هم اتفاق میفته و مختص خارجی ها نیست.
    تسلط به زبان آلمانی هم این وسط نقش کلیدی بازی میکنه !
    اسم این آلمانیها بد در رفته...
    اگه تلاش باشه، راه پیشرفت همه جا میسره .
    یعنی تو فرانسه، کانادا و آمریکا رفتار تبعیض آمیز وجود نداره ؟
    به هر حال اینا تجربیات من هستش.
    خوشحال میشم نظر سایر دوستان رو هم بدونم.
    تمام حرفهای شما درست
    اما این حقیقت رو که شرایط فعلی سیاسی وجه ایرانی رو خراب کرده رو نمیشه که کتمان کرد؟ درسته؟
    وضعیت الان ایرانی ها خیلی فرق می کنه با ایرانیه 12 سال پیش. 12 سال پیش حداقل بیشترشون ایران رو نمیشناختن اما
    الان اونقدر وجه سیاسی رو خراب کردن که پیش هر آدمی که می گی اهل ایرانی یا اصلا نمی دونه کجاست یا سریع یاد جنگ و "ب م ب" و "ت-ر و ر ی س ت" می افته.

  2. #132
    ApplyAbroad Veteran

    تاریخ عضویت
    Aug 2010
    ارسال‌ها
    776

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    نقل قول نوشته اصلی توسط control نمایش پست ها
    تمام حرفهای شما درست
    اما این حقیقت رو که شرایط فعلی سیاسی وجه ایرانی رو خراب کرده رو نمیشه که کتمان کرد؟ درسته؟
    وضعیت الان ایرانی ها خیلی فرق می کنه با ایرانیه 12 سال پیش. 12 سال پیش حداقل بیشترشون ایران رو نمیشناختن اما
    الان اونقدر وجه سیاسی رو خراب کردن که پیش هر آدمی که می گی اهل ایرانی یا اصلا نمی دونه کجاست یا سریع یاد جنگ و "ب م ب" و "ت-ر و ر ی س ت" می افته.
    دوست عزیز الان که وضعیت بهتر شده نسبت به 7-8 سال پیش !
    هر کشوری رو در دنیا به یه چیزی میشناسن خب !
    اونا این ذهنیت رو دارن ؟! باشه... شما میتونی درستش کنی.
    به شما بگن کره شمالی، یاد چی میفتین ؟ این دلیل میشه، بگیم هر کی از کره شمالی اومده، آدم نیست ؟!
    والا تا جایی که من با آلمانی جماعت سر و کار داشتم، ایران رو میشناختن.
    البته اینجا تاپیک غم غربت و ...


    این حساب کاربری دیگر فعالیتی در این فروم ندارد.







  3. #133
    Junior Member eebian آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Mar 2009
    رشته و دانشگاه
    Elektrotechnik - Universität Stuttgart
    ارسال‌ها
    42

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    نقل قول نوشته اصلی توسط sia_1991 نمایش پست ها
    سلام
    کسی هست بتونه یه توضیح کامل راجع به فرهنگ آلمانی ها بده؟
    من قصد دارم برای تحصیل به این کشور برم. ولی یکی از بچه ها چیزایی گفت که تنم به لرزه افتاد
    می گفت به ایرانی ها به یک نگاه بد نگاه می کنن(پست، ترو-------ریستو ...) تازه مارو با عرب ها اشتباه می گیرن!!!!!!! فرض کن ما با 2500 سال تاریخ و تمدن همچین برخوردی باهامون بشه، ادم خورد میشه.
    من عاشق آلمانم دلیل هم زیاد هست. (علم بالا، فرهنگ خوب، بنز، BMW و...) و حاظرم با فرهنگشون کنار بیام و بپذیرمش ولی نمیتونم ایران رو هم نادیده بگیرم.
    این دوستم میگفت به ایرانی ها اول به دید ترو--ست نگاه میکنن بعد میشی شهرونددرجه 4 بعد میشی درجه3 و اگر خیلی نابغه باشی میشی درجه 2. تازه با اونا نمیتونی ازدواج کنی!!!! بحث ازدواج نیست بحث اینه که چقدر مارو پست میدونن که نمیزارن باهاشون قاتی بشیم. یکی بگه اینا درست نیست!!!!!
    ​راستی گفت اگه بفهمن مسلمانی زیاد خوب نمیشه!!!!
    ضمن تشکر از صحبت های خوب دوستان، یه مطلبی رو هم من اضافه کنم
    اینکه سعی کن شهرهایی رو در آلمان انتخاب کنی برای زندگی یا تحصیل که ترجیها غرب آلمان باشن.
    باضافه تعداد دانشجوی خارجی در اون شهرها زیاد باشه
    و بهتره شهرهای بزرگ رو در نظر بگیری تا شهرهای کوچک (در واقع همون قضیه تعداد بالاتر افراد خارجی رو منظورمه)
    در مورد تاریخ آلمان مطالعه کن( تایید پست های اول این تاپیک)
    ضمنا سعی کن زبان المانی رو خوب حرف بزنی و وقتی در مورد فرهنگ و زبان آلمانی اطلاعات داشته باشی، بهتر میتونی اشتراکاتت رو با اونها پیدا کنی و راه دوستی و رفاقت باهاشون رو پیدا کنی..
    و در آخر هم اینکه خودت اگر آدم با شخصیت و با روابط عمومی ایی باشی در هرجای دنیا میتونی خودتو نشون بدی، اگرم نباشی در کشور و شهر خودت هم نمیتونی دوست و همدل و آدم مهربون پیدا کنی!

    شاد باشی

  4. #134
    ApplyAbroad Hero chemistrymaste آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2012
    رشته و دانشگاه
    Biophysical and Bioanalytical Chemistry
    ارسال‌ها
    1,261

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    نقل قول نوشته اصلی توسط sia_1991 نمایش پست ها
    سلام
    کسی هست بتونه یه توضیح کامل راجع به فرهنگ آلمانی ها بده؟
    من قصد دارم برای تحصیل به این کشور برم. ولی یکی از بچه ها چیزایی گفت که تنم به لرزه افتاد
    می گفت به ایرانی ها به یک نگاه بد نگاه می کنن(پست، ترو-------ریستو ...) تازه مارو با عرب ها اشتباه می گیرن!!!!!!! فرض کن ما با 2500 سال تاریخ و تمدن همچین برخوردی باهامون بشه، ادم خورد میشه.
    من عاشق آلمانم دلیل هم زیاد هست. (علم بالا، فرهنگ خوب، بنز، BMW و...) و حاظرم با فرهنگشون کنار بیام و بپذیرمش ولی نمیتونم ایران رو هم نادیده بگیرم.
    این دوستم میگفت به ایرانی ها اول به دید ترو--ست نگاه میکنن بعد میشی شهرونددرجه 4 بعد میشی درجه3 و اگر خیلی نابغه باشی میشی درجه 2. تازه با اونا نمیتونی ازدواج کنی!!!! بحث ازدواج نیست بحث اینه که چقدر مارو پست میدونن که نمیزارن باهاشون قاتی بشیم. یکی بگه اینا درست نیست!!!!!
    ​راستی گفت اگه بفهمن مسلمانی زیاد خوب نمیشه!!!!
    سلام به دوست عزیز،
    البته یه سالی از ارسال این پست سپری شده...
    اما درباره آلمان:
    آدمایی بسیار مودب، اهل کمک، بسیار رک، بسیار صادق، بسیار با شخصیت هستن. وقتی حرفی رو به زبون می آرن، تا آخر پاش وا می ایستن. وقتی میگن این مطلب یا این موضوع رو کاملا بلدم و بهش اشراف دارم، یعنی طرف از غولهای جهانه در اون زمینه! مثل بعضی از ماها نیست که ادعا داریم همه چیز رو میدونیم و در عمل هیچی نمیدونیم.
    به هیچ عنوان دروغ نمیگن. به هیچ عنوان تهمت نمیزنن. اگه مشکلی رو در شما ببینن که واقعا مسئله ایجا کرده خودشون میان میگن (ایرانیهای اونجا نه ها! آلمانیا)، وگرنه کاری به رفتار شما ندارن. کاری ندارن شما چی میخوری، کی میخوابی، با کی میچرخی، ممکنه شما بخوای تو خیابون فحش بدی و راه بری، اونا کاری ندارن بهتون، حتی نگاهتون هم نمیکنن. حتی اگه دوستاتون هم شما رو تو این وضعیت ببینن، هیچی بهتون نمیگن و تو دیدشون هم تاثیر نمیذاره، بعدها میان ازتون میپرسن که به کمک نیاز دارین یا نه، اگه بگین بله، تمام انرژی خودشون و دور و بریاشون رو میذارن برای کمک به شما! اگه بگین "نه"، میرن و دیگه درخواست کمک رسوندن بهتون نمیکنن (در اون مورد البته)، به هیچ عنوان تو مسائل شما دخالت نمیکنن، اما اگه دلتنگ بشین، عین مادر ازتون پرستاری میکنن، کمکتون میکنن (برعکس بعضی از ماها که فقط ادعا داریم) هرقدرم پیششون درد دل کنین، واقعا تو دلشون میمونه و به کسی نمیگن و به خودتونم نمیگن. به نظرم تشبیه المان به مدینه فاضله، شاید بی ربط نباشه. اما اخیرا پناهنده ها و مهاجرینی که خیلی اختلاف فرهنگی دارن با آلمانیا، متاسفانه جو رو یه مقداری عوض کردن (مخصوصا ما ایرانیها!!!)، این دیدی که پناهنده ها ایجاد کردن، یه ذره تو دید المانیا نسبت به غیر المانیها تاثیر گذاشته. اما این اصلا به این منزله نیست که اونا از همه بدشون بیاد. الان بندگان خدا موقع صحبت با غریبه ها ممکنه یکمی "احتیاط" کنن! همین!
    درباره پذیرفتن بیگانه ها و... گفتم که ورود غیر قانونی پناهنده ها و کسانی که شبیه اونا نیستن از نظر فرهنگی، یه ذره ممکنه اونا رو محتاط تر کنه، اما غالب آلمانیا، تمام اون خصوصیاتی که عرض کردم رو دارا هستن. شما اگه لیاقتتونو نشون بدین، و با المانیا بچرخین، منظورم اینه که اونجا فقط با ایرانیا رفت و امد نکنین، چون المانیا در این صورت فکر میکنن که شما به اجبار دارین مملکتشونو تحمل میکنین، شاید یه ذره تو دیدشون اثر بذاره و تو یافتن کار توسط شما یکمی تاثیر داشته باشه. شما تو المان با هیچ مشکلی مواجه نخواهید شد (مگر از جانب غیر المانیا باشه)، غرب و شرقم نداره، گرچه تو غرب المان مهاجرا بیشتر سکونت دارن و سیاست المانم انگار (مطمئن نیستم) یه طوریه که پناهنده ها رو بیشتر تو غرب آلمان سکونت میده. در نتیجه مردم غرب ممکنه بهتر بتونن ما خارجیا رو قبول کنن و با ما کنار بیان.
    درباره فرهنگ دو هزار و پانصد ساله:
    دوست عزیز، هر کشوری فرهنگ خودشو داره. مصر فرهنگش به هفت هزار سال قبل از میلاد مسیح میرسه. یونان... ایتالیا... کشورای خیلی زیادین که فرهنگشون از ما قدیمی تره. ضمنا، "اکنون" مهم تره. قدیمیا زحمت کشیدن گذشته رو ساختن. مام باید همت به خرج بدیم و مایه افتخار آیندگان باشیم. چون ایران عزیز (که من شیفته سرزمینم هستم)، وطن ماست ما بهش تعصب داریم، وطن هرگس براش عزیزه و ما نباید از المانیا انتظار داشته باشیم به ما بیشتر احترام بذارن تا به خودشون.
    ضمنا: ما اونجا مهمون هستیم. ما مهاجریم. ما وارد اون کشور شدیم. ماملزم به رعایت فرهنگ اونا هستیم. اونا که دارن ما رو رعایت میکنن. اونا که به ما بی احترامی نمیکنن. ما هم باید احترام رو نگه داریم. اگه "خودمون" رو ارتقا بدیم و فرهنگ پذیرفتنی داشته باشیم، هیچ مشکلی در هیچ کجای جهان برای ما پیش نمیاد.
    امیدوارم هر جای دنیا که میخواین برین، موفق و پیروز باشین.


    "We believe in "Possibility

    به هر چیزی که فکر کنید از ته دلتون، بهش میرسید!

  5. #135
    Junior Member
    تاریخ عضویت
    Oct 2014
    رشته و دانشگاه
    chemical engineer
    ارسال‌ها
    7

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    با سلام خدمت دوستان . اول از همه خیلی ممنونم از دوستانی که تجربیاتشون رو در اختیار ما قرار میدن و با نظراتشون دید مارو نسبت به اینجور مسائل روشن تر میکنند .
    این تاپیک در مورد شوک فرهنگی هست و سوال منم تا حدودی کلی میشه واسه همین گفتم اینجا مطرحش کنم . من واسه ارشد و سپس اقامت قصد دارم برم به یک کشور دیگه و فعلا وقت زیادی واسه تحقیق دارم . تا الان با تحقیقاتی که انجام دادم تقریبا فرهنگ کلی اکثر کشور های مورد نظرمو شناختم و به همین دلیل کشور های اسکاندیناوی رو بیخیال شدم به خاطر سرد بودن مردمش و کمی نژاد پرستی بیشتر نسبت به کشور های دیگه .
    امریکا و کانادا رو هم به دلایل دیگه بیخیال شدم ( نمیخوام پستم طولانی و بی ربط باشه نسبت به موضوع تاپیک واسه همین دلایل نمیگم ) الان کشور های مورد نظرم به ترتیب استرالیا - هلند - المان - ایتالیا هست که از اونجا که من دانشجوی ممتازی نیستم ( از سیستم اموزشی اینجا به شدت بیزارم واسه همین علاقه ای ... ) و نمیتونم بورس بگیرم و هزینه در استرالیا برای رشته مهندسی شیمی .... روی المان و ایتالیا توجه بیشتری دارم . از نظر اخلاقی در بعضی موارد خودمو به جرمن ها و بعضی هم به ایتالیایی ها نزدیک میدونم ولی در کل به دلیل خون گرمی و social بودن ایتالیایی ها اونجارو بیشتر میپسندم اما مثل اینکه بازار کارش ... در مورد المان اینجا دوستان زیادی تجربیاتشون رو گفتن ولی برای اطمینان بازم میپرسم . میدونم هرجا که بریم به چشم یک بیگانه بهمون نگاه میشه و کاملا طبیعیه ولی چیزی که نگرانم کرده اینه که من به هیچ عنوان نژاد پرست نیستم و نمیتونم همچین رفتاریو تحمل کنم و همه انسان هارو برابر میدونم و نباید به خاطر رنگ پوست و ملیتشون در موردشان قضاوت کرد برعکس رفتار مردم ایران با افغان ها ..... تقریبا مطمئن شدم در هیچ کشور پیشرفته ای همچین رفتاری تا این حد وجود نداره . از نظر شما وقتی که خودمونو کاملا با شرایط و فرهنگ زندگی المانی ها وفق بدیم ممکنه همچین برخوردی با ما صورت بگیره ؟ ( میدونم برای هر شخص میتونه این جواب متفاوت باشه ) یا اینجور بپرسم اگر در هر جای دنیا برای شما یک برخورد کاملا نژاد پرستانه پیش اومده باشه چجوری باهاش کنار اومدید ؟

  6. #136
    ApplyAbroad Hero chemistrymaste آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2012
    رشته و دانشگاه
    Biophysical and Bioanalytical Chemistry
    ارسال‌ها
    1,261

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    نقل قول نوشته اصلی توسط Alirezaw نمایش پست ها
    با سلام خدمت دوستان . اول از همه خیلی ممنونم از دوستانی که تجربیاتشون رو در اختیار ما قرار میدن و با نظراتشون دید مارو نسبت به اینجور مسائل روشن تر میکنند .
    این تاپیک در مورد شوک فرهنگی هست و سوال منم تا حدودی کلی میشه واسه همین گفتم اینجا مطرحش کنم . من واسه ارشد و سپس اقامت قصد دارم برم به یک کشور دیگه و فعلا وقت زیادی واسه تحقیق دارم . تا الان با تحقیقاتی که انجام دادم تقریبا فرهنگ کلی اکثر کشور های مورد نظرمو شناختم و به همین دلیل کشور های اسکاندیناوی رو بیخیال شدم به خاطر سرد بودن مردمش و کمی نژاد پرستی بیشتر نسبت به کشور های دیگه .
    امریکا و کانادا رو هم به دلایل دیگه بیخیال شدم ( نمیخوام پستم طولانی و بی ربط باشه نسبت به موضوع تاپیک واسه همین دلایل نمیگم ) الان کشور های مورد نظرم به ترتیب استرالیا - هلند - المان - ایتالیا هست که از اونجا که من دانشجوی ممتازی نیستم ( از سیستم اموزشی اینجا به شدت بیزارم واسه همین علاقه ای ... ) و نمیتونم بورس بگیرم و هزینه در استرالیا برای رشته مهندسی شیمی .... روی المان و ایتالیا توجه بیشتری دارم . از نظر اخلاقی در بعضی موارد خودمو به جرمن ها و بعضی هم به ایتالیایی ها نزدیک میدونم ولی در کل به دلیل خون گرمی و social بودن ایتالیایی ها اونجارو بیشتر میپسندم اما مثل اینکه بازار کارش ... در مورد المان اینجا دوستان زیادی تجربیاتشون رو گفتن ولی برای اطمینان بازم میپرسم . میدونم هرجا که بریم به چشم یک بیگانه بهمون نگاه میشه و کاملا طبیعیه ولی چیزی که نگرانم کرده اینه که من به هیچ عنوان نژاد پرست نیستم و نمیتونم همچین رفتاریو تحمل کنم و همه انسان هارو برابر میدونم و نباید به خاطر رنگ پوست و ملیتشون در موردشان قضاوت کرد برعکس رفتار مردم ایران با افغان ها ..... تقریبا مطمئن شدم در هیچ کشور پیشرفته ای همچین رفتاری تا این حد وجود نداره . از نظر شما وقتی که خودمونو کاملا با شرایط و فرهنگ زندگی المانی ها وفق بدیم ممکنه همچین برخوردی با ما صورت بگیره ؟ ( میدونم برای هر شخص میتونه این جواب متفاوت باشه ) یا اینجور بپرسم اگر در هر جای دنیا برای شما یک برخورد کاملا نژاد پرستانه پیش اومده باشه چجوری باهاش کنار اومدید ؟
    سلام عرض میکنم خدمت دوست عزیز،
    ضمن آرزوی موفقیت برای شما، تجربیات ناچیزمو بیان میکنم:
    دلایل شما کاملا مورد احترام بنده هست و قطعا شناخت شما از شرایط و روحیات خودتون بیشتر از هرکس دیگریه.
    بنده از ایتالیا شناخت ندارم. تجربیاتم درباره المان میگم و بعد مختصرا به نزاد پرستی ربطش میدم تا پاسخ سوال شما هم تا حدودی روشن شه.
    ببینید، اول اینکه بهتره از روی کشور کانادا به سادگی رد نشید. به نظرم گزینه مناسبی برای تحصیل و اقامته.
    درباره آلمان: (قبل از هرچیزی: اینا نتیجه نظر و تجربه شخصی منه، ممکنه نادرست باشه از نظر کسی، من دارم تجربیات و نظرمو بیان میکنم و کاملا شخصیه) مردم المان در اکثریت موارد، نژاد پرست نیستن، حداقل مردم امروزی اینطوری نیستن، به شدت "وطن پرست" هستن و به کشورشون احترام زیادی میذارن و واقعا هم کشورشون بر خودشون ارجحه و فقط ادعا ندارن. به جز یکی دو تا ناحیه که من شنیدم (خودم برخورد نکردم) اونجا یه عده نژاد پرست زندگی میکنن که پلیسم هر ازگاهی دستگیرشون میکنه و باهاشون برخورد شدید میشه، من دیگه به موارد دیگه ای برنخوردم.
    کشور آلمان، الان دیگه آلمانی نیستن همه ساکنهاش. الان ترکها و ایرانیا زیاد شدن (و بیشترشون پناهنده ان)، بنابراین فرهنگ مردم المان، اخیرا متشکل از فرهنگ آلمانیا + ترکهای ترکیه + ایرانیان عزیز + سایر کشورهاست. ببینید، وطن پرستی با نژاد پرستی خیلی فرق داره. ما تو ایران گاهی به نژاد پرستها برخورد میکنیم. به کسانی که هیچی از آریایی ها، هخامنش ها، دوران ایران باستان و.. نمیدونن، یا کم میدونن، اما مداما از آریایی ها صحبت میکنن، و تمام ملل دیگه رو محکوم میکنن و میکوبن. پس بعید نیست که تو آلمانم ازین ادما باشن. مگه همه مردم ایران نژاد پرستن؟؟؟ نه! پس اگه شما فردا چهار تا المانی دیدین که نژاد پرستن، نباید تعمیم بدین به همه مردم. تو پست بالا، خصوصیات مردم المان رو (آلمانی های اصیل، نه سایر مللی که رفتن اونجا)، شرح دادم. دیگه اینجا تکرار نمیکنم. ببینید، تو همین ایران عزیز ما، گاها مردم از هم خسته میشن، میگن بسه، فلانی چقدر تو کار ما دخالت میکنه. مردم آلمان ازین برنامه ها ندارن. تو مترو، تو اتوبوس، تو هر جای دیگه، حتی اگه شلوغم باشه، شما یه فاصله نیم متری بین مردم میبینین، ادما ترجیح میدن تو مترو سر پا بمونن، اما به هم نچسبن. این دلیل بر نژاد پرستی یا سرد بودن اونها نیست. این رعایت حریم خصوصیه. اما همین موارد توسط بیشتر ایرانیهای عزیز ما تو المان رعایت نمیشه. المانیا (حداقل بنده دیدم) تو وقت نیاز ما، خیلی مفید تر و بهتر و سنجیده تر از بعضی ایرانیهای ماعمل میکنن. آلمانیها بسیار دل رحمن، بسیار خوددارن. بسیار مودبن. تعارف ندارن. شما اگه تو خیابون به کمک احتیاج داشته باشین، میان میپرسن کمک میخواین؟ اگه بگین بله، شروع میکنن به کمک! اگه بکین نه، میرن! چون اونا تعارف ندارن. شما کدوم رو میپسندین؟ تعارفات بعضی ایرانیای عزیز ،که میگن داداش رو من حساب کن و بعد هیچ کمکی نمیکنن؟ یا المانیا؟ المانیا به هیچ عنوان دروغ نمیگن. به هیچ عنوان. گاهی میدیدم که ایرانیا کارایی که توایران انجام میدادن رو تو اونجا هم انجام میدن (حک کردن، و...) اینا جرمه! زندان داره! جریمه مالی داره! اینا مخل آسایش مردمه!
    شما کدومو میپسندین؟ اگه دوست دارین حریموتون رعایت بشه، اگه دوست دارین اذیت نشین، اگه دوست دارین با لیاقتتون ارتقا پیدا کنین، اگه دوست دارین بین شما و بقیه احترام باشه، اگه دوست دارین وقتی درد دل میکنین همه جهان متوجه نشن! اگه موارد این چنینی رو میپسندین، کشور آلمان کشور بسیار مناسبیه. و ضمنا شدیدا منظمه، شما تاخیر قطار و اتوبوس نمیبینین. کسی یه باره اسلحه نمیکشه رو شما! (بر خلاف امریکا)، کلا به نظرم جای زندگیه. البته برای کسی که خواهان این نوع زندگی هست. ضمنا به وطن عزیز ما، ایران ما هم نزدیکتره، میتونین هر وقت خواستین بعد چند ساعت تو خونه باشین.
    موفق باشین.


    "We believe in "Possibility

    به هر چیزی که فکر کنید از ته دلتون، بهش میرسید!

  7. #137
    Junior Member
    تاریخ عضویت
    Oct 2014
    رشته و دانشگاه
    chemical engineer
    ارسال‌ها
    7

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    نقل قول نوشته اصلی توسط chemistrymaste نمایش پست ها
    سلام عرض میکنم خدمت دوست عزیز،
    ضمن آرزوی موفقیت برای شما، تجربیات ناچیزمو بیان میکنم:
    دلایل شما کاملا مورد احترام بنده هست و قطعا شناخت شما از شرایط و روحیات خودتون بیشتر از هرکس دیگریه.
    بنده از ایتالیا شناخت ندارم. تجربیاتم درباره المان میگم و بعد مختصرا به نزاد پرستی ربطش میدم تا پاسخ سوال شما هم تا حدودی روشن شه.
    ببینید، اول اینکه بهتره از روی کشور کانادا به سادگی رد نشید. به نظرم گزینه مناسبی برای تحصیل و اقامته.
    درباره آلمان: (قبل از هرچیزی: اینا نتیجه نظر و تجربه شخصی منه، ممکنه نادرست باشه از نظر کسی، من دارم تجربیات و نظرمو بیان میکنم و کاملا شخصیه) مردم المان در اکثریت موارد، نژاد پرست نیستن، حداقل مردم امروزی اینطوری نیستن، به شدت "وطن پرست" هستن و به کشورشون احترام زیادی میذارن و واقعا هم کشورشون بر خودشون ارجحه و فقط ادعا ندارن. به جز یکی دو تا ناحیه که من شنیدم (خودم برخورد نکردم) اونجا یه عده نژاد پرست زندگی میکنن که پلیسم هر ازگاهی دستگیرشون میکنه و باهاشون برخورد شدید میشه، من دیگه به موارد دیگه ای برنخوردم.
    کشور آلمان، الان دیگه آلمانی نیستن همه ساکنهاش. الان ترکها و ایرانیا زیاد شدن (و بیشترشون پناهنده ان)، بنابراین فرهنگ مردم المان، اخیرا متشکل از فرهنگ آلمانیا + ترکهای ترکیه + ایرانیان عزیز + سایر کشورهاست. ببینید، وطن پرستی با نژاد پرستی خیلی فرق داره. ما تو ایران گاهی به نژاد پرستها برخورد میکنیم. به کسانی که هیچی از آریایی ها، هخامنش ها، دوران ایران باستان و.. نمیدونن، یا کم میدونن، اما مداما از آریایی ها صحبت میکنن، و تمام ملل دیگه رو محکوم میکنن و میکوبن. پس بعید نیست که تو آلمانم ازین ادما باشن. مگه همه مردم ایران نژاد پرستن؟؟؟ نه! پس اگه شما فردا چهار تا المانی دیدین که نژاد پرستن، نباید تعمیم بدین به همه مردم. تو پست بالا، خصوصیات مردم المان رو (آلمانی های اصیل، نه سایر مللی که رفتن اونجا)، شرح دادم. دیگه اینجا تکرار نمیکنم. ببینید، تو همین ایران عزیز ما، گاها مردم از هم خسته میشن، میگن بسه، فلانی چقدر تو کار ما دخالت میکنه. مردم آلمان ازین برنامه ها ندارن. تو مترو، تو اتوبوس، تو هر جای دیگه، حتی اگه شلوغم باشه، شما یه فاصله نیم متری بین مردم میبینین، ادما ترجیح میدن تو مترو سر پا بمونن، اما به هم نچسبن. این دلیل بر نژاد پرستی یا سرد بودن اونها نیست. این رعایت حریم خصوصیه. اما همین موارد توسط بیشتر ایرانیهای عزیز ما تو المان رعایت نمیشه. المانیا (حداقل بنده دیدم) تو وقت نیاز ما، خیلی مفید تر و بهتر و سنجیده تر از بعضی ایرانیهای ماعمل میکنن. آلمانیها بسیار دل رحمن، بسیار خوددارن. بسیار مودبن. تعارف ندارن. شما اگه تو خیابون به کمک احتیاج داشته باشین، میان میپرسن کمک میخواین؟ اگه بگین بله، شروع میکنن به کمک! اگه بکین نه، میرن! چون اونا تعارف ندارن. شما کدوم رو میپسندین؟ تعارفات بعضی ایرانیای عزیز ،که میگن داداش رو من حساب کن و بعد هیچ کمکی نمیکنن؟ یا المانیا؟ المانیا به هیچ عنوان دروغ نمیگن. به هیچ عنوان. گاهی میدیدم که ایرانیا کارایی که توایران انجام میدادن رو تو اونجا هم انجام میدن (حک کردن، و...) اینا جرمه! زندان داره! جریمه مالی داره! اینا مخل آسایش مردمه!
    شما کدومو میپسندین؟ اگه دوست دارین حریموتون رعایت بشه، اگه دوست دارین اذیت نشین، اگه دوست دارین با لیاقتتون ارتقا پیدا کنین، اگه دوست دارین بین شما و بقیه احترام باشه، اگه دوست دارین وقتی درد دل میکنین همه جهان متوجه نشن! اگه موارد این چنینی رو میپسندین، کشور آلمان کشور بسیار مناسبیه. و ضمنا شدیدا منظمه، شما تاخیر قطار و اتوبوس نمیبینین. کسی یه باره اسلحه نمیکشه رو شما! (بر خلاف امریکا)، کلا به نظرم جای زندگیه. البته برای کسی که خواهان این نوع زندگی هست. ضمنا به وطن عزیز ما، ایران ما هم نزدیکتره، میتونین هر وقت خواستین بعد چند ساعت تو خونه باشین.
    موفق باشین.
    با تشکر فراوان از جوابتون . بله من تمام این خصوصیات رو در مورد المان ها شنیدم مخصوصا منظم بودنشون و خیلی هم خوبه از نظر من و مشکلی باهاش ندارم . بخوام خلاصه بگم من از اخلاق و رفتاری که اکثر مردم ما دارن مثل همین نمونه هایی که ذکر کردید بیزار هستم و اصلا همچین رفتارهایی رو در خودم پرورش ندادم و خیالم راحته ( جسارت نباشه ) . این حریم شخصی هم مثلا در ایتالیا زیاد رعایت نمیشه ولی در المان و کانادا و سایر کشور های اروپایی رایجه که بسیار امر مورد پسندیه . خیلی در اینترنت جستجو کردم و تا اونجا که شد در مورد فرهنگ این کشور ها و نحوه رفتارشون تحقیق کردم تا جایی که به فروم های اجتماعی این کشور ها هم سرک کشیدم که با افکارشون بیشتر اشنا شم . ولی سوال کردن از یک هم زبان برای من اهمیت بیشتری داره .... و همچنین حق با شماست تنها کشوری که خیلی کم در موردش تحقیق کردم ( که همه نکاتشم خوب بود از تربیت عالی فرزندان گرفته تا .... ) کانادا بود که مثل امریکا تصور میکردم که هم وطن های زیادی در اون کشور ساکن هستن و ممکنه بازم رفتار هایی که از بعضی هم وطنانم در اینجا شاهد هستم اونجا ام ببینم که البته این مورد بسیار بعیده و حتما سر فرصت درباره این کشور هم تحقیق کاملی میکنم . بازم تشکر میکنم از پاسختون .

  8. #138
    Junior Member mahdi_haraty آواتار ها
    تاریخ عضویت
    May 2012
    رشته و دانشگاه
    Electrical Eng. Amirkabir University of Technology
    ارسال‌ها
    20

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    » سلام به همه دوستان گرامی اپلای ابرود
    تبریک سال نو میلادی

    راستش وقتی به همه این پست ها و دیگر تاپیک های مشابه نگاه میکنم و نظرات مختلف رو کنارهم میگذارم، به نظرم میرسه فقط به پست هایی که کامل و با جزئیات و منصفانه و بعد از تجربه های شخصی خودشون و دوستانشون نظراتشون رو بیان کردن ، میشه اعتماد کرد!
    بیاید قبل اینکه زندگی در هر جای دنیا رو نقد کنیم ، اول زندگی خودمون رو نقد کنیم ! ببینیم اصلا زندگی ما و روحیات ما اینجا توی کشور خودمون استاندارد بوده و هست ؟ طبق قوانین مشخصیه ؟ داوری ها مون منصفانه است ؟ منطقی هست ؟ احترام به قانون و احترم به بقیه اجتماع رو رعایت میکنیم ؟ اصلا ی نگاهی بندازیم روحیات و اخلاقیاتمون !

    ی نمونه یکی ازدوستای دانشگاهم(هم خوابگاهی) ! طرف از ادم و عالم نالان بود ! از چپ و راست زندگیش نگران بود ! جالبه که وضع زندگیش خوب بود رشته اش خوب و ساده و کاربردی بود استادش خوب بود ! یا حداقل در کل شرایطش بد نبودن، اما الکی بدبین بود و نگران بود و همه نگرانیش هم بر دوش ما بود ، غر و غر کردنش درد دل کردنش همه برای ما بود ! اخرش هم موفق میشد ازمون هاش رو بگذرونه و کاراش رو انجام بده اما باز شکوه و ناله رو اغاز میکرد ! (خیلی از ما ها اینطوری هستیم اما در مسایل مختلف ! یادمون میره ایراداتمون رو )
    از طرفی فکر میکرد همه ما شرایطمون خوبه و فقط خودش شرایطش بده ! همیشه به همه سرکوفت میزد که مشکلاتی که داری تقصیر خودته ! اصلا براش مهم نبود دلیل واقعی و جزئیات ماجرا چیه ! ساده نگر و سطحی نگر در کار دیگران بود !
    حالا شما بیاید در نظر بگیرید یکی از همین افرادیکه سطحی نگر بوده ،و یا ترسو و ریسک ناپذیر بوده ، یا یا یا.... (عذر میخوام شما که اینطوری نیستید، ولی هستن افرادیکه اینطوری هستن) به هر دلیلی و با هر تلاشی بیاد خارج ... چه انتظاری دارید ؟ انتظار دارید درک درستی از همه چیز داشته باشه ؟ انتظار دارید بتونه شرایط همه رو درک کنه ؟ اصلا بیاد توی اپلای ابرود نظر بذاره چی میخواد بگه ؟! و بعد شمایی که طرف رو نمیشناسید بیاید و به حرفش اعتماد کنید و کل زندگی تون رو بخاطر یک تصمیم با معیار های غلط این دسته افراد به سمت دیگه ای ببرید!

    بعد این همه صحبت من حرفم اینه : در همین تاپیک ی بنده خدایی اومد گفت بابا شما اول خودتون رو درست کنید بعد بیاید نقد کنید خارج رو ! یا از اون طرف، اول بیاید درست خودتون رو بشناسید و خارج رو بشناسید بعد در مورد خوبی هاش تعریف کنید برای بقیه ! رو هوا نظر ندید ! یکی دیگه میگفت که اینجا بعضیا از همه چیز الکی ایراد میگیرن (دقیقا یاد همین دوستم افتادم که به عالم و ادم گیر میداد غیر از خودش ! )
    یک کلام : اول خودتون و زندگی تون رو دقیق بررسی و نقد کنید ! ببینید تو ایران به همه این مسایلی که مهمه پایبند بودید، همه اینها رو قانونی و صحیح میدید و یا چون بهش "عادت" کرده بودید باهاش مشکلی نداشتید؟! بعد با دقت زیاد و صداقت و بدون پیش داوری و با کمال دلسوزی نظر بدید ! طوری حرف بزنید هم از خوبی ها و هم از بدی ها که من خواننده بتونم بفهمم اون عزیزی که نظر داده، واقعا فرد فهمیده ای بوده ! واقعا درک کاملی از نکات مثبت و منفی داشته ! تا بتونم اعتماد کنم ! تا دیگه برام بین دو تا پست متضاد ابهام و دودلی پیش نیاد ! قطعا یکی با چیزی موافقه و ممکنه همون موضوع برای یکی دیگه بد باشه، اما حداقل نظراتتون رو در مورد اصل موضوع بدرستی بیان کنید و داوری نهایی رو بر عهده خواننده بگذارید . نه اینکه اجبارا بخواید نظرتون رو تحمیل کنید! منصفانه حرف بزنید ، نظر بذارید و حتی منصفانه نظر همدیگه رو نقد کنید !
    * ببخشید طولانی شد. امیدوارم مفید بوده باشه .
    هرکس ساز خودش را می زند. این تو هستی که نباید به ساز کسی برقصی.
    " I'd rather be hated for who I am, than loved for who I am not "
    Kurt Cobain 1967-1994


  9. #139
    Junior Member saeed_90 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jul 2013
    رشته و دانشگاه
    UNIVERSITY OF TEHRAN - CHEMICAL ENGINEERING
    ارسال‌ها
    74

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    نقل قول نوشته اصلی توسط ManHatan نمایش پست ها
    سلام دوستان
    چند روز پیش یکی از دوستانم سوالی رو مطرح کرد که دوست دارم شما جواب بدین. سوال این بود:" فرضا تو 90 سال عمر میکنی، آیا ارزششو داره سه چهارم از عمرتو دور از خانواده ات بگزرونی برای اینکه به موفقیت برسی؟؟؟"
    با اینکه من هم مثه اکثر دوستان خانواده خیلی خوبی دارم و دوری ازشون برام عذاب آوره...آیا واقعا ارزششو داره؟؟؟؟(البته خانوادم موافق با رفتنم هستند وبنده هم متاهلم)

    سلام
    ممنون بخاطر سوال و دیدگاه جالبتان

    خانواده من آنقدر برایم مهم است که حاضرم تمام عمرم را در هرجا که باشد، باشم... اما آنها سرشان را بالا بگیرند.
    این اقتضای جو اجتماع بیمار ماست که من قادر به تغییرش نیستم، پس از خودم مایه میگذارم.

    بازهم سپاس

  10. #140

    پیش فرض پاسخ : شوك فرهنگي / غم غربت - راهكارهاي آن

    نقل قول نوشته اصلی توسط ghlobe نمایش پست ها
    یکنفر هم ممکنه سوال رو اینجوری مطرح کنه: ما نهایتش 90 سال عمر میکنیم، آیا ارزش داره تمام این عمر را ور دل خانواده بچسبیم؟! نه دنیا را ببینیم و نه چیزهای جدید تجربه کنیم؟ گلدان حیاط نیستیم که لازم باشه هر روز ببیننمون!
    It's been a long while since you put your question, however I reflect on it this moment as it may help others. "Nothing has any intrinsic value". Every value makes sense "in the system of your thought-beliefs. Therefore asking whether or not leaving your family worth for pursuit of success, depends fully on the one who is to answer and you should always keep this fact in your mind. In the end when you make it to your 90s you might regret about lots of things. But remember that there is a risk to every choice we make and we always pay "the opportunity costs". No one can escape this. That's why religions offer heaven!
    Whatever doesn't kill you simply makes you Stranger

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •