در آستانه ورود به یک دانشگاه آمریکایی هستید؟ در این فکر هستید که چگونه هزینه های زندگی در ایالات متحده را فراهم کنید؟

شهریه

برای صرفه جویی در شهریه، بعد از آغاز تحصیل در دانشگاه، بررسی کنید ببینید آیا بورس های شایستگی وجود دارد که به دانشجویان ممتاز اعطاء شود. برخی از مؤسسات آموزش عالی تحت شرایطی خاص بخشودگی های شهریه غیرایالتی اعطاء می کنند و بعضی از دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی به دانشجویانی که در زمینه برنامه های فرهنگی یا رهبری فعالیت می کنند بورسیه ها و یا تخفیف هایی را اعطا می کنند. همه این امکانات می توانند هزینه های شما را چندین هزار دلار کاهش دهند - درباره آنها تحقیق کنید.

بسیاری از برنامه های مقاطع کارشناسی در ایالات متحده در ازای قبولی در آزمون هایی که حاکی از برخورداری از دانش هم سطح آن در دانشگاه است، واحدهای درسی را منظور می کنند. گرچه برخی از این آزمون ها، مانند آزمون تعیین سطح پیشرفته (Advance Placement )، باید طی مقطع متوسطه گرفته شوند، سایر آزمون ها، مانند «برنامه آزمون هم سطح دانشگاه» (College-Level Examination Program ) (CLEP ) ، و «آزمون های موضوعی استاندارد DANTES » (DANTES Standardized Subject Tests ) (یا به اختصار،DSST ) را می توان در هر مرحله ای از ثبت نام گرفت و نمره آن را برای تطبیق واحدها منظور نمود. یکی سری مراکز آزمون در خارج از ایالات متحده، از جمله امارات متحده عربی، وجود دارد و بسیاری از دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی هم دارای مراکز آزمونی هستند که این آزمون ها در آنها ارائه می شود. برای کسب اطلاعات راجع به دستورالعمل های مربوطه و نیز وجود مراکز آزمون محلی، به اداره پذیرش دانشگاه خود مراجعه کنید.

در برخی از دانشگاه ها نرخ شهریه طی ترم های تابستانی کمتر از شهریه در طول سال تحصیلی است. بنابراین، سعی کنید با گرفتن واحدها طی ترم های تابستانی نه تنها در شهریه ها صرفه جویی کنید، بلکه مدت زمان لازم برای تکمیل تحصیلات واخذ مدرک خود را نیز کاهش دهید. یک گزینه دیگر این است که برخی از واحدها را در کلاس های شبانه یا تابستانی یک دانشگاه محلی یا هر مؤسسه آموزش عالی که شهریه پایین تری دارد بگذرانید، البته مشروط به اینکه دانشگاه شما واحدهای گذرانده شده را قبول کند.

در خصوص محدودیت های موجود از نظر تعداد و نوع درس هایی که می گیرید واقع بین باشید. اتمام عجولانه یک برنامه درسی انگلیسی که واحدی برای آن منظور نمی گردد با هدف گرفتن درس هایی که واحدهایی برای آنها منظور می گردد و یا گرفتن چندین درس به طور همزمان می تواند مشکل آفرین باشد. اگر مجبور شوید مجدداً درسی را بگیرید، نه تنها سرخورده خواهید شد، بلکه مجبور خواهید بود هزینه بیشتری را نیز بپردازید.

اشتغال

اشتغال دانشجویان خارجی در ایالات متحده بسیار محدود و تابع مقررات سفت و سختی است. طی سال تحصیلی، فقط مجاز هستید هفته ای بیست و چهار ساعت کار کنید، و طی نه ماه اول تحصیلات خود، فقط می توانید مشاغلی را بپذیرید که در داخل دانشگاه موجود است.

حتی بعد از آن هم، اشتغال در خارج از دانشگاه مستلزم شرایط و محدودیت های قانونی نسبتاً پیچیده ای است —راجع به این مسئله با مشاور دانشجویان خارجی دانشگاه خود گفتگو کنید. بررسی کنید ببینید آیا دانشگاه شما «برنامه تحصیلی تعاونی » دارد و یا می تواند اطلاعاتی را درباره دوره های دستیاری خارج از دانشکده مربوط به رشته شما ارائه دهد. متأسفانه، نمی توانید انتظار داشته باشید که از طریق اشتغال هزینه زندگی و تحصیل خود را تأمین کنید. اشتغال فقط می تواند در تأمین بخشی از مخارج روزمره به شما کمک کند.

باید برنامه های شغلی خود را به دقت تنظیم کنید تا بتوانید از وقت خود به نحو احسن استفاده نمایید. سعی کنید شغلی را پیدا کنید که پیشرفت های علمی شما را ارتقاء دهد (مثلاً، گردآوری پایگاه داده ای برای دانشکده بازرگانی یا کار کردن در آزمایشگاه شیمی). چنین تجاربی در رزومه شما نیز درخشان خواهند بود و می توانند این امکان را برای شما فراهم کنند که در حین کار به مطالعه و تحقیق هم بپردازید (به ویژه برخی از مشاغل در کتابخانه یا سایت کامپیوتر).

مسکن و خوراک

هزینه مسکن بعد از شهریه بزرگترین بخش از مخارج شما را تشکیل می دهد. سکونت در خارج از دانشگاه گاهی ارزانتر است، گاهی خیر. اگر سال اول تحصیلات خود را سپری می کنید، تقریباً همیشه بهتر است که در خوابگاه های خود دانشگاه ساکن شوید، زیرا سکونت در خوابگاه نه تنها معمولاً زمینه خوبی برای خو گرفتن به زندگی در ایالات متحده فراهم خواهد کرد، بلکه پیدا کردن و تجهیز یک آپارتمان با قیمت مناسب در یک محله امن هم نیاز به اطلاعات محلی دارد. شاید اجاره بهای مسکن های خارج از دانشگاه کمتر باشد، اما هزینه هایی همچون هزینه خدمات شهری، گرمایش، دسترسی به رایانه، امنیت و هزینه های ایاب و ذهاب ممکن است موجب شوند که زندگی در خارج از دانشگاه به مراتب پرهزینه تر باشد.

بسیاری از دانشگاه ها خانه های تعاونی و یا مسکن های آپارتمان- مانند دارند و می توانند امکانات خوبی برای افرادی فراهم آورند که ترجیح می دهند از خلوت زندگی خارج از دانشگاه بهره مند شوند یا می خواهند اعضای خانواده شان نیز نزد آنها در دانشگاه زندگی کنند. دانشجویان خارجی جدید غالباً می توانند برای این گونه مسکن ها درخواست دهند. حتماً زود در این مورد اقدام کنید، زیرا احتمالاً تقاضای زیادی برای این گونه مسکن ها وجود دارد.

هزینه غذاهایی که در غذاخوری دانشگاه سرو می گردد معمولاً بیشتر از غذایی است که خود شما می پزید. به هرحال، بررسی کنید ببینید آیا واقعاً مایل هستید و قادر خواهید بود که مرتباً آشپزی کنید —برنامه های غذایی دانشگاه گزینه های ارزانتر ( و عموماً مغذی تری) را نسبت به غذاهای رستوران ها ارائه می دهند.

برخی دیگر از گزینه های موجود برای صرفه جویی در هزینه های خوراک و مسکن به شرح زیر است:

*

هم خانه شدن با دوستان و هم کلاسی ها و تقسیم اجاره بها. اما باید درباره تعداد افراد و اینکه دقیقاً با چه کسانی می توانید راحت زندگی کنید واقع بین باشید. صرف نظر از قوانین مسکن (که تعداد افرادی که می توانند به طور مشترک در یک مسکن زندگی کنند را محدود می سازند)، شما برای مطالعه نیاز به مقداری فضای خصوصی خواهید داشت. هم اتاقی ها، به ویژه آنهایی که عادات و اولویتهایی متفاوت با شما دارند، می توانند تنش زا باشند.
*

اقامت در خوابگاه های دانشگاه به عنوان دستیار مقیم. (این فرصت، که مستلزم کمک به سایر دانشجویان برای خوگیری به زندگی دانشگاهی و حل دغدغه های مسکن آنها است، معمولاً فقط برای دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی و یا آن دسته از دانشجویان کارشناسی که چندین سال در دانشگاه بوده اند فراهم است).
*

زندگی در خارج از دانشگاه نزد اقوام یا دوستان خانوادگی. البته این گزینه منوط به آن است که شما آن قدر خوش شانس باشید که بتوانید دانشگاه مناسبی را در نزدیکی محل زندگی افرادی که مایل به میزبانی از شما هستند پیدا کنید.
*

شرکت در «هوم استی» (Homestay ) مشروط به اینکه چنین امکانی در دانشگاه یا جامعه ای که شما مستقر شده اید موجود باشد. اینها نمی توانند مسکن دائمی برای شما فراهم کنند، بلکه می توانند به شما کمک کنند به صورت رایگان یا در ازای هزینه ای ناچیز مستقر شوید و زندگی در کنار یک خانواده آمریکایی را تجربه کنید. برقراری رابطه خوب و صمیمانه با «خانواده میزبان» نیز غالباً در کاهش هزینه های طولانی مدت مؤثر است. خانواده های میزبان شاید بتوانند جایی را برای اقامت در طول تعطیلات و نیز امکانات ایاب و ذهاب به دندانپزشکی که در طرف دیگر شهر قرار دارد را فراهم کنند و توصیه ها و پیشنهاداتی را راجع به محل های مناسب برای خرید ارائه دهند.
* در برخی از دانشگاه ها، ممکن است دانشجویان بتوانند در ازای دریافت غذای رایگان «در حد خوراک یک نفر» در سالن غذاخوری کار کنند.

مخارج مربوط به تحصیل

خرید کتاب های مستعمل یکی از مهارت های مهم دانشجویانی است که سعی می کنند در هزینه های خود صرفه جویی کنند. کلید موفقیت آنها این است که زود به کتاب فروشی ها بروند تا بتوانند کتاب ها را به مناسب ترین قیمت بخرند و یا اینکه در پایان ترم با دانشجویانی که درس مربوطه را به اتمام رسانده اند به صورت خصوصی معامله کنند و کتاب های آنها را خریداری کنند.

شما هم اغلب می توانید کتب درسی خود را در پایان ترم بفروشید، اما به خاطر داشته باشید که آنها را تمیز و مرتب نگه دارید تا بتوانید بهای خوبی در ازای فروش مجددد آنها دریافت کنید.

استفاده از رایانه های موجود در سایت کامپیوتر دانشگاه کم هزینه تر از خرید رایانه شخصی است، اما در پایان ترم، این سایت ها شلوغ خواهند بود. اگر مجبور هستید از سایت کامپیوتر دانشگاه استفاده کنید، باید منظم باشد و در انجام کارهای خود تعلل نورزید.

مراقبت های بهداشتی درمانی

قبل از ترک کشور خود، معاینات دندانپزشکی و چشم پزشکی لازم را انجام دهید و به نیازهای بهداشتی سلامتی خود رسیدگی کنید. مراقبت های بهداشتی درمانی عموماً در ایالات متحده گرانتر از کشور خود شما است.

مضایقه در خرید بیمه درمانی بدترین روش ممکن برای صرفه جویی در هزینه ها است. بیمه درمانی در ایالات متحده بسیار گران است، اما ارزش آن را دارد. اگر بیمار و یا مصدوم شوید و پوشش بیمه درمانی کافی نداشته باشید، باید هزینه به مراتب بیشتری را بپردازید. خطر نکنید.

انتظار چه هزینه های درمانی (با بیمه) را داشته باشم؟ برای کاهش این هزینه ها چه اقداماتی انجام دهم؟

به خاطر بالا بودن هزینه های درمانی در ایالات متحده، بیمه درمانی برای دانشجویان خارجی ضروری است. در این باره با مشاور دانشجویان خارجی دانشگاه خود مشورت کنید و اطمینان حاصل کنید که هم برای خود و هم برای اعضای خانواده ای که شما را همراهی می کنند بیمه خدمات درمانی کافی داشته باشید.

برنامه های بیمه معمولاً خدمات عادی چشم پزشکی و دندانپزشکی را تحت پوشش قرار نمی دهند. بسته به توافق های صورت گرفته بین دانشگاه و شرکت بیمه، بیمه نامه ها ممکن است «بیماری هایی که ازقبل وجود داشته اند» را تحت پوشش قرار دهند یا قرار ندهند. چنانچه از قبل بیماری دارید که فکر می کنید برای درمان آن نیاز به پوشش درمانی مداوم دارید، در این باره با مشاور دانشجویان خارجی دانشگاه خود صحبت کنید و از او بپرسید که آیا و چگونه باید پوشش بیمه ای اضافی خریداری کنید.

حتی با وجود بیمه، باز هم باید انتظار هزینه های درمانی را داشته باشید، نظیر مشارکت در پرداخت هزینه های ویزیت پزشک و نسخه ها (یعنی اینکه شما بخشی از هزینه را می پردازید—اغلب مبلغ ناچیزی در حد 10 یا 20 دلار—و بیمه مابقی را پرداخت می کند). بیمه نامه خود را بخوانید و از قبل بدانید که بیمه شما چه مواردی را تحت پوشش قرار می دهد.

اینکه شما برای درمان به چه محلی مراجعه کنید هم تفاوت زیادی در هزینه ایجاد می کند—در اکثر دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی که دانشجویان در خود دانشگاه زندگی می کنند امکانات بهداری و مراقبت های درمانی وجود دارد که مراقبت های درمانی خوبی را با هزینه ای مناسب ارائه می دهند، اما میزان خدمات موجود متفاوت است و اغلب این نوع خدمات فقط مختص دانشجویان است نه خانواده های ایشان. مشاور شما می تواند اطلاعات بیشتری درباره سایر منابع مراقبت های درمانی موجود در جامعه، از قیبل پزشکان خصوصی، برنامه های گروهی، و مراکز فوریت های پزشکی، ارائه دهد. فقط در صورت بروز یک فوریت واقعی باید به مراکز اورژانس بیمارستان ها مراجعه کرد؛ هزینه درمان و مراقبت در این مراکز به مراتب از هزینه مراجعه به پزشک یا کلینیک فوریت ها بیشتر است، و اگر شرکت بیمه از قبل اعلام کرده باشد که چنین هزینه هایی را متقبل نخواهد شد و یا تشخیص دهد که بیماری به اندازه کافی حاد و اضطراری نبوده است که به اورژانش بیمارستان مراجعه شود، چنین هزینه هایی را تحت پوشش قرار نخواهد داد.

اطلاعات و رهنمودهای مربوط به مراقبت های بهداشتی درمانی و بیمه را می توان در دو کتابچه که توسط NAFSA: انجمن آموزش دهندگان بین المللی منتشر شده است یافت—این دو کتابچه عبارتند از:To Your Health: Health and Wellness for International Students, Scholars, and Their Families (بهداشت و سلامت شما: بهداشت و سلامت دانشجویان و پژوهشگران خارجی و خانواده های آنها) و To Your Health: Medical Insurance for International Students, Scholars, and Their Families (بهداشت و سلامت شما: بیمه درمانی دانشجویان و پژوهشگران خارجی و خانواده های آنها). اطلاعات مربوط به نحوه سفارش دادن این دو کتابچه و نسخه های اینترنتی آنها را می توان در این وب سایت یافت: http://www.nafsa.org/publication.sec...ional_students.


ایاب و ذهاب

سعی کنید هزینه های ایاب و ذهاب خود را با اقامت در نزدیکی دانشگاه و/یا اقامت در جایی که اکثر خدمات مورد نیاز شما فراهم است به حداقل ممکن برسانید. سعی نکنید اتومبیل بخرید، مگر آنکه داشتن اتومبیل در محلی که هستید کاملاً ضروری باشد. به خاطر داشته باشید که خرید اتومبیل فقط یکی از هزینه ها است — پول بیمه و تعمیرات لازم هم به میزان چشمگیری بر هزینه ها خواهد افزود. اگر واقعاً مجبور هستید اتومبیلی را خریداری کنید، حتماً در یک کلاس تعمیر و نگهداری خودرو شرکت کنید تا بتوانید از هزینه های تعمیر خودرو بکاهید. همچنین با فردی که با آن ناحیه آشنا است مشورت کنید تا مبادا یک مکانیک بی انصاف پول بیشتری از شما بگیرد.

پوشاک و «هزینه های متفرقه»

هزینه خرید پوشاک زمستانی می تواند یکی از مخارج عمده دانشجویانی باشد که اهل کشورهای گرمسیرتر هستند. در خصوص نحوه خرید کت زمستانی، نحوه پوشیدن چندین لباس روی هم، که پارچه های آنها گرما را به مؤثرترین نحو ممکن در خود نگه دارند، و اینکه چه نوع پاپوشی ازپاهای شما در برابر یخ و برف مراقبت می کند، با دانشجویان مجرب تر مشورت کنید. به محض اینکه به دانشگاه رسیدید، سعی کنید با افرادی که جامعه محل اقامت شما را به خوبی می شناسند دوست شوید —آنها می توانند شما را در خصوص بهترین مکان ها برای خرید راهنمایی کنند.

اقلام ضروری را قبل از امکانات تفریح و سرگرمی بخرید. یاد بگیرید که «نیازهای متفرقه» خود را از منابع رایگان تأمین کنید. بسیاری از کتابخانه ها فیلم های سینمایی دارند که آنها را به طور رایگان امانت می دهند. همچنین به جای خرید مجلات و روزنامه ها، سعی کنید آنها را در کتابخانه بخوانید. فعالیت های تفریحی را پیدا کنید که رایگان هستند و یا هزینه آنها ناچیز است، ماننند کنسرت های رایگان در دانشگاه یا در جامعه محلی، فیلم های سینمایی رایگان که هزینه آنها را گروه های دانشگاهی می پردازند، پیک نیک در پارک ها و جنگل های ناحیه، و غیره.

چند پیشنهاد دیگر برای صرفه جویی در هزینه ها به شرح زیر است:

*

حتی الامکان از طریق ایمیل، IM ، یا نامه با خانواده خود تماس بگیرید —فقط گاهی اوقات و یا در موارد اضطراری از طریق تلفن با آنها تماس بگیرید. برنامه خود را با خانواده درمیان بگذارید تا مبادا نگران شوند.
*

بررسی کنید ببینید چه چیزهایی را می توانید به جای خریداری آنها در ایالات متحده، از کشور خود بیاورید. تحقیق کنید ببینید چه وسایل ضروری در ایالات متحده احتمالاً به میزان قابل ملاحظه ای گران تر (و یا اصلاً کمیاب هستند).
*

از فروشگاه هایی که لوازم دست دوم می فروشند و فروشگاه های دارای تخفیف خرید کنید. برای خرید اجناس با تخفیف، به فروشگاه های حراج لوازم و اثاثیه مستعمل مراجعه کنید.
*

سعی کنید کالاها و اقلام بدون مارک بخرید نه اقلام دارای مارک تجارتی خاص.
*

هنگام بیرون رفتن مبلغ کمی پول با خود بردارید و کارت اعتباری خود را در منزل بگذارید.
*

دور اندیش باشید. از گرفتن کارت های اعتباری و وام های با بهره بالا خودداری کنید.