فرید جان ، شما نگفتی کدوم دانشگاه هستی و رشتت چیه ؟!
فرید جان ، شما نگفتی کدوم دانشگاه هستی و رشتت چیه ؟!
سلام حامد جان
مهندسی هست و در مورد اسم دانشگاه هم حساسیت به خرج نده من از همه جا پرسیدم لیورپول منچستر ساوهمپتون که الان رنکش زیر 50 هست (32) کاردیف و... همه کسایی که واقعا اومدن واسه تحصیل ناراضی هستن واسه خوش گذرونی که خوبه اما تحصیل نه خصوصا تو مهندسی مثلا همین ساوهمپتون تو رشته برق و کامپیوتر بدون شک تو بهترین رنکگ های دنیا اسمش رو زیر 20-30 میبینی اما بچه هایی که واسه تحصیل اومدن نه وقت کشی همه ناراضی هستن حتی کسایی که مدرک دکترا شون رو گرفتن
فرید جان
اول از همه بگم که رنک دانشگاهی بالاخره بر مبنای بازدهی دانشگاه هست و اگر سیستمی موفق نبود، بازدهی بالا نداشت. اما در این زمینه نمیخوام صحبت کنم. بحث من یک موضوع خیلی کلی هست که ارتباطی به انگلیس و آمریکا نداره و موردیه که در وهله اول به چشم میاد و همون مورد موجب ضرر میشه و اون هم انتخاب یک پروفسور با تجربه و معروفه.
این توصیه رو نه با توجه به تجربه خودم بلکه با توجه به تجربه دوستام میگم که سعی کنین استاد جوون و با انگیزه پیدا کنین. هیچ دلیلی نداره که فکر کنین استادای جوون که حتی هنوز فول پروفسور هم نیستن کمتر از بقیه باشن. من هنوز به انگلیس نرفتم!! ولی حداقل 50 تا ایمیل از استادم دارم و یک محقق کاملاً موفقه. ولی چون نسبتاً جوونه و پر انرژی، هر سوالی که من میپرسم وقت میذاره و کاملاً راجع به موضوعات مختلف راهنمایی میده، لینک میفرسته و اصلاً این شرایطی که شما توضیح دادی برای من پیش نیومد.
حتی خودش بهترین لینکها رو معرفی کرد و در نهایت از همون طریق من اسکالرشیپ گرفتم
چندین استاد دیگه هم تو بقیه دانشگاههای تاپ انگلیس همین رفتار رو داشتند، و اتفاقا علتی که من انگلیس رو انتخاب کردم توجهی بود که تا این درجه نسبت به دانشجوهاشون دارن، در حالی که استادا در مثلاً آمریکا حتی زحمت نمیدن به دانشجو جواب منفی بدن.
بازهم میگم، شاید اشتباه شما انتخاب نادرست استاد بوده و در مورد تک قطبی بودن هم به نظر من 100% باید اینطوری باشه. دانشجوی دکترا قراره روی یک فیلد مشخص تخصص بگیره و باید تمام تمرکزش روی اون فیلد باشه. دوره 3 ساله هم یکی دیگر از مزیتهای انگلیسه که دانشجو رو از درس خوندن بیزار نمیکنه.
بازهم خوشحال میشم اگر دوستان دیگه تو این بحث نظر بدن
جوون و با انگیزه بودن استاد مهمه، ولی باید ببینید اون استاد چقدر در صنعت و تحقیقات مربوط به فیلد خودش و شما در دنیا مطرحه، چون بعد ها برای کار پیدا کردن Recommendation همین استاده که قراره به شما اعتبار بده. باید یه توازنی بین اساتید جوون و با انگیزه و در عین حال مطرح و باتجربه باشه. سن و سال حدود 50 سال ایده آله از این نظر. سعی کنید هیچ وقت جزو 10-15 دانشجوی اول PhD استادی نباشید، چه انگلیس چه بقیه دنیا.
با این قسمت حرفتون که سعی کنین جزو اولین دانشجوهای phd استاد نباشین کاملاً موافقم
اما من با توجه به رشتم که کامپیوتر هست میگم که واقعاً استادای جوون بهترن. چه ایران چه انگلیس چه آمریکا. با علم روز پیش میرن و انگیزه دارن. شما جزیی از کاراشون میشین. این هم مسلماً درسته که بالاخره باید جستجو کنین ببنین چه کارایی کرده و چه سوابقی داره. من حداقل با 4 تا استاد در انگلیس برای پذیرشم در ارتباط بودم. همشون زیر 40 سال بودن ولی واقعاً کارشون درست بود
مثلاً جالبه بدونین که استاد خودم رو با search پیدا نکردم. کارش رو به طور اتفاقی تو اخبار علمی فرهنگی شبکه 2 دیدم !
salam
دیگه بچه ها همه چیز روگفتن
نمیخوام چون امریکا هستم bias داشته باشم- امااگه خود من میخواستم انگلیس درس بخونم که الان 3 تا دکترا داشتم- استاد راهنما هم ما هفته ای یه میتینگ داریم گروهی- وحد اقل یکی داریمindividually
نه اینکه بد باشه- اما هزینه هاش هست-------------شنیدم بافت قدیمی و روحیه دلگیری داره
بیخیال شو- پاشو بیا امریکا - تازه میتونی با مجسمه ازادی هم عکس بگیری اما اونجا نمیتونی
ویرایش توسط S03 : July 29th, 2011 در ساعت 11:19 AM
همین بافت تاریخیشه که از خیلی کشورها متمایزش کرده.
در مورد اینکه جایی خوبه یا بد هم باید یه سری عوامل رو بزاریم کنار هم ببینیم کجا بهتره و واسه چه رشته ای و ...
راجع به هزینه هم باید بگم امریکا هم ارزون نیست چه بسا گرونتره در بعضی از موارد ولی خب فاند و کمک هزینه ی خیلی بهتری در امریکا هست.
بسادگی میشه فهمید چرا
چون اینجا تو این دانشگاهی که من هستم هم به خاطر کورس ها هم بخاطر امتحان جامع من پوستم کنده شد------------ کارای ریسرچ هم بکنار-
من شکی بر خوبیه دانشگاه های انگلیس ندارم- بسیار هم خفن هستند----------اما من چون رشتم مکانیک هست - باید از امریکا مدرک می داشتم - واسه کار و هدفی که من دنبالش بودم انگلیس یا هرجا دیگه به همه خوبی هاش بدرد من نمیخورد....نه- فکر نکنید واسه امریکا موندن- نه- ...واسه چیزایی دیگه
اما من یه سوال دارم --کسایی که دانشگاه های امریکا و انگلیس رو مقایسه می کنند به من بگند چرا دانشگاه های انگلیس من هنوز تافل نداده و یا نمره کم داشته بمن پذیرش دادند اما امریکا تا 623 نگرفتم از فاند و پذیرش خبری نبود؟ این روجواب بدید ما با هم حرفی نداریم ...........................................چرا من هنوز مدارکم به انگلیس نرسیده -پذیرش هاش در خونمون بود-----------اما دانشگاه های امریکا یه نمه نا مهربان بودند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اگه جواب این دو سوال روپیدا کردید- فرق بین انگلیس- امریکا- قطب شمال و ...معلوم میشه
بازم میگم دست گل همه کشورها درد نکنه- اما جواب اون 2 سوال در آن زمان بین انگلیس و امریکا دیگه من تصمیم خودم روگرفتم.
ناگفته نمونه من از یونیو های ناتینگهام- یومیست- و لیورپول پذیرش داشتم که نرفتم- سال بعدش به کانادا گیر دادم که سردم شد----------سال بعدش به امریکا---سال بعدش به ایران که دیگه نتونستم بیام
علاقه مندی ها (Bookmarks)