سلام
من هدفم از قبل ادامه ی تحصیل در مقطع دکتری بوده و ترجیحا از بین دانشگاههای خوب خارج از کشور (بخصوص آمریکا). در این راه هم تلاش کردم و سعی کردم تا جائی که امکان دارم رزومه ام قوی بشه هرچند قسمت اعظم رزومه ام چند ماه بعد به تائید میرسه.

حالا بین راه، آزمون دکتری داخل رو پذیرفته شدم و با شرایط رزومه ی فعلیم (2 مقاله ی آی اس آی) و چندین مقاله ی سابمیت شده، امکان ارائه رکامندیشن و ... شانس پذیرش از دانشگاههای تهران و شهرستان رو دارم.
چون برنامه ای واسه آزمون دکتری نداشتم رتبه ام به دانشگاههای تاپ تهران نمیخوره و از بین دانشگاههای موجود دانشگاه اصفهان و تبریز مناسب تر میبینم. فقط هم مصاحبه ی این دو تا رو میرم.

حالا واقعا نگران شدم ازینکه نکنه پذیرش بگیرم و بعد پشیمان بشم! به نظرتون با توجه به پتانسیلی که دارم بهتر نیست روی تحصیل در خارج از کشور (به جای تحصیل در دانشگاههای داخلی اونم شهرستان) تمرکز کنم؟ یه جورائی این چند وقته هوائی شدم و باعث شده کمتر به کارام برسم....

ضمنا دوستان اطلاعی از وضعیت تامین مالی دانشجویان دکتری داخل دارند؟ آیا بیشتر همون تدریس های داخل دانشگاه هست؟ یعنی من نمیخوام 4 سال توی ایران بمونم اما نهایتش یه حقوق متوسط رو در بیارم.....به احتمال زیاد هم در تهران نتونم برای امسال پذیرش بگیرم که بخوام به مسئله ی کار در کنار تحصیل فکر کنم...