چرا برگشتن بعد از اتمام تحصیلات حماقت ( حداقل در نظر اکثریت) هست!؟

[attanew]

با سلام به همه دوستان

فارغ از سیاسی بازی، در راستای درک فضا و کمک به انتقال علم و تجربه به کشور خیلی مفید خواهد بود اگر بدانیم چه مشکلاتی در داخل هست که باعث می شود حتی فکر کردن به برگشت نوعی حماقت حساب شود. اگر مشکلات هست چرا راه حلی برای آن نیست؟ خوب چه دلیلی دارد که کسی که 6 سال 10 .... در خارج علمی را یادگرفته هست ناتوان ( ناتوانی شخصی) از برگشت به کشور هست؟ چه انتظاراتی دارید اگر فراهم شود می توانید به برگشت فکر کنید؟


من با دوستی صحبت می کردم، که سخنش را این چنین ادامه می داد : " ..... مشکلات زیاد هست، ولی اصلی ترین آن عدم وجود امکانات هست، وقتی آزمایشگاهی نداری و بودجه نداری ....."

دوست دیگری می گفت : " احترام به آدم نمی گذارند......"

دوست دیگری از قوانین احتماعی دست و پا گیر حرف می زند.......
و...

شما چرا؟؟؟

پ.ن :من وکیل مدافع و مشاور برگشت خواهم بود و شما شاکی از کلمه برگشت. در نهایت شاید بتوان راهکار هایی ارائه داد که این حماقت از روی برگشت برداشته شود...

[ghlobe]

مشکلات برگشت اینقدر مثالهاش زیاده که موارد مثبت را باید با ذره بین پیدا کرد.
یکی از دوستان من اخیرا لینکی رو فرستاده بود برای من که مثالش رو براتون میگذارم اینجا:

http://radiofarhang.ir/index.php?opt...=3097&Itemid=2

[attanew]

مشکلات برگشت اینقدر مثالهاش زیاده که موارد مثبت را باید با ذره بین پیدا کرد.
یکی از دوستان من اخیرا لینکی رو فرستاده بود برای من که مثالش رو براتون میگذارم اینجا:

http://www.cais-soas.com/persian/new...d=11&Itemid=32

من خواهش می کنم، شما مثال ها رو بزنید، تا بحث بشود. ولی در مورد دکتر عبدی و مشکلشان!

سوالی دارم چرا این لینک مانع می شود که به برگشت فکر کنید؟ ( دوست دارم واضح تر صحبت کنیم، چون مشکلات مجزا باشد بهتر می توان راه حل پیدا کرد.)

[mohammad8816]

من خواهش می کنم، شما مثال ها رو بزنید، تا بحث بشود. ولی در مورد دکتر عبدی و مشکلشان!

سوالی دارم چرا این لینک مانع می شود که به برگشت فکر کنید؟ ( دوست دارم واضح تر صحبت کنیم، چون مشکلات مجزا باشد بهتر می توان راه حل پیدا کرد.)

چرا؟!

مدرک رئیس موزه رو دیدین؟

مدرک منتقدی که اخراج شده بود رو چی‌؟

از حرفای رئیس موزه احتمالا متوجه شودین چه تناسبی با سواد و پستی که داره وجود داره...

واقعا چقدر هستن آدمای که جای که نشستن حقشون هست و بر اساس توانائیشون و اشرفشون به اون کار اونجا حضور دارن؟

[attanew]

چرا؟!

مدرک رئیس موزه رو دیدین؟

مدرک منتقدی که اخراج شده بود رو چی‌؟

از حرفای رئیس موزه احتمالا متوجه شودین چه تناسبی با سواد و پستی که داره وجود داره...

واقعا چقدر هستن آدمای که جای که نشستن حقشون هست و بر اساس توانائیشون و اشرفشون به اون کار اونجا حضور دارن؟

هدف دکتر عبدی انتقاد بود، ولی دکتر عبدی ها یک اشتباه استراتژیک می کنند آن این هست که منتظر هستند طرف بگوید من غلط کردم. دکتر عبدی ها شخصیت های شناخته شده هستند. دکتر عبدی ها شنیده می شوند، و اگر راهش را بلد باشند می تواند اثر گذار باشند. نیازی نیست خود طرف را مجاب کنند.

دنبال این نباشیم کی کجاست و کی کجا نیست، دنبال این باشیم که جایگاهمان را بگیریم و انتقال علم کمک کنیم. اینکار رو هم بدون سیاست انجام دهیم. صبر و تحملمان را اگر بالا ببریم اثر می گذاریم تا این انتقال به خوبی صورت گیرد. انتقال علم رو با انتقال فرهنگ اجتماعی و سیاسی و ... قاطی نکنیم . چون هزینه اش بالا می رود. ما در علم وارد شدیم نه در زمینه های دیگر.

.....

[ghlobe]

من خواهش می کنم، شما مثال ها رو بزنید، تا بحث بشود. ولی در مورد دکتر عبدی و مشکلشان!

سوالی دارم چرا این لینک مانع می شود که به برگشت فکر کنید؟ ( دوست دارم واضح تر صحبت کنیم، چون مشکلات مجزا باشد بهتر می توان راه حل پیدا کرد.)

http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%...A8%D8%AF%DB%8C
دوست عزیز وقتی فردی که برای ادامه تحصیل به بهترین دانشگاه امریکا در رشته خودش رفته، چند سالی استاد یک دانشگاه تاپ 10 امریکا بوده، از معدود متخصصین جهانی یکی از رشته های مربوط به ایرانه، چند سالی یه همه این افتخارات رو کنار گذاشته و برگشته و در مملکت خدمت میکنه و در نهایت اینجور باهاش برخورد میشه، شما میپرسید چرا نباید به برگشت فکر کرد؟

ایشان منتظر پذیرش اشتباه نیست. بر اساس صفجه فیس بوک ایشان نه فقط ورود ایشان به موزه ملی ممنوع شده بلکه اجازه حفاری هم از ایشان گرفته شده و دانشگاه هم اجازه استخدام رسمی ایشان را ندارد.

ایشان یک مثال از دهها مثال مشابه است و این قضیه هم مشکل امسال و این دولت نیست که بگوئیم انشالله حل میشود. این رشته سردراز دارد.

[attanew]

http://en.wikipedia.org/wiki/Kamyar_abdi
دوست عزیز وقتی فردی که برای ادامه تحصیل به بهترین دانشگاه امریکا در رشته خودش رفته، چند سالی استاد یک دانشگاه تاپ 10 امریکا بوده، از معدود متخصصین جهانی یکی از رشته های مربوط به ایرانه، چند سالی یه همه این افتخارات رو کنار گذاشته و برگشته و در مملکت خدمت میکنه و در نهایت اینجور باهاش برخورد میشه، شما میپرسید چرا نباید به برگشت فکر کرد؟

ایشان منتظر پذیرش اشتباه نیست. بر اساس صفجه فیس بوک ایشان نه فقط ورود ایشان به موزه ملی ممنوع شده بلکه اجازه حفاری هم از ایشان گرفته شده و دانشگاه هم اجازه استخدام رسمی ایشان را ندارد.

ایشان یک مثال از دهها مثال مشابه است و این قضیه هم مشکل امسال و این دولت نیست که بگوئیم انشالله حل میشود. این رشته سردراز دارد.

خوب این مشکلات هست، و فکر می کنید چقدر از این مشکلات به عدم تطابق تحصیل کرده های خارج با شرایط جامعه بر میگرده؟ منظورم اینکه وقتی انتظار داشته باشیم که همان رفتاری که با ما در خارج می شد تو ایران هم بشه... خودبخود حساسیت هم برای خود و هم برای اطرافیان ایجاد می کنیم. در ثانی باید دید با این همه مشکلات آیا ایشان در انتقال علم موفق بوده اند یا خیر؟

البته قبول دارم این بحث برای افرادی که به هدف زندگی راحت به خارج رفته اند جذاب نیست، چون حقوق چند هزار دلاری و رفاه نسبتا بالا در آن طرف برایشان فراهم هست. بیشتر بحث من برای ایجاد فضای بهتر انطباق پذیری هست برای آنانکه می خواهند برگردد یا مردد هستند. افرادی هستند که بر خواهند گشت و مطمئنا مشکلاتی از قبیل مسائل بالا برایشان پیش خواهد آمد. ولی آیا می توان این مشکلات را به حداقل رساند؟ جواب من بله هست.

راهکارهای من :

1. تغییر در نحوه ی یادگیری مخصوصا برای علوم پایه و مهندسی ( تا به نوعی توان از صفر شروع کردن آنهم با امکانات ایران را داشت.)

2. افزایش ارتباطات علمی با مراکز علمی دنیا در زمان تحصیل برای فردایی که می خواهید شروع کنید.

3. در داخل کشور، فاصله از سیاست ، و نگاه تک بعدی به مساله علمی و انتقال آن

4. هماهنگ شدن با قوانین جاری کشور برای کم کردن هر نوع واکنشی که مانع این انتقال علمی شود.

5. ایجاد بستر برای کارهای علمی ( از قبیل پایگذاری موسسات علمی، واحد های آموزشی، دروس جدید تخصصی و....)

....

با موارد بالا می توان زندگی تا حدودی آسوده و مهمتر از آن مفید داشت. افرادی بودند که این کارها رو کردند ولی تعدادشان کم بوده هست. چون برخلاف موارد بالا ، ما در خارج تنها یادگرفتیم چطور ماهی رو بخوریم ولی یاد نگرفتیم یعنی نخواستیم ماهیگیری رو یاد بگیریم. و وقتی وارد کشور شدیم مشکلاتمان صد چندان شد. چون دیگه دانشگاه خارجی نیست که با یک نامه فلان دستگاه صدهزاردلار ارسال بشه. داخل هست و باید با مسئول خرید چونه بزنی که چرا فاکتورت تاریخش خط خوردگی داره یا چرا بجای وانت با تاکسی نیاوردی....

[mohammad8816]

هدف دکتر عبدی انتقاد بود، ولی دکتر عبدی ها یک اشتباه استراتژیک می کنند آن این هست که منتظر هستند طرف بگوید من غلط کردم. دکتر عبدی ها شخصیت های شناخته شده هستند. دکتر عبدی ها شنیده می شوند، و اگر راهش را بلد باشند می تواند اثر گذار باشند. نیازی نیست خود طرف را مجاب کنند.

دنبال این نباشیم کی کجاست و کی کجا نیست، دنبال این باشیم که جایگاهمان را بگیریم و انتقال علم کمک کنیم. اینکار رو هم بدون سیاست انجام دهیم. صبر و تحملمان را اگر بالا ببریم اثر می گذاریم تا این انتقال به خوبی صورت گیرد. انتقال علم رو با انتقال فرهنگ اجتماعی و سیاسی و ... قاطی نکنیم . چون هزینه اش بالا می رود. ما در علم وارد شدیم نه در زمینه های دیگر.

.....

دوست عزیز شما ایده‌آل گرا هستید ظاهراً، با گذشت زمان واقع گرا میشید...شما این topic رو ایجاد کردید نصیحت کنید!؟ یا مشکلو بشنوید و قبول کنید!؟... اینکه آدم حد اقل حق خودشو مطالبه کنه زیاده خواهی‌ حساب می‌شه؟

زندگی‌ نباید صحنه جنگ باشه که ما هی‌ دنبال احقاق حق خودمون و بدست آوردن جایگاه باشیم، شما اگر جای باشی‌ که سیستمش درست باشه، خود به خود سر جای درست قرار میگیری.... شما چطور میتونید از انجام کار بدون در نظر گرفتن سیاست حرف بزنی‌، وقتی‌ سیاست در کوچکترین مسائل هم نقش اصلیو بازی می‌کنه!

انسان، چون حیوان نیست، احساسات و شعور داره، و نمیتونه سرشو بندازه پین و خودشو به حماقت بزنه و خیلی‌ چیزارو نبینه، و خودشو مجاب کنه فقط باید به فکر انتقال علم بود! انتقال علم مجرای مناسب، و ابزار لازم خودشو میطلبه..

[ghlobe]

دوست عزیز کارعلمی مفید احتیاج به بسترسازیی دارد که ورای توانائی یک دانشمند است. مشکل ایران الآن کمبود کار علمی نیست؛ مملکت ما مسائل بسیار بزرگتری دارد. حالا فرض کنیم شما برگشتید و انتقال علم هم تا حدی انجام دادید. آیا این انتقال علم واقعا برای جامعه سودی هم دارد؟ مثل قضیه یک نفر است که از تشنگی دارد میمیرد و شما برایش نرم ترین بستر برای استراحت را آماده کنید.

مسئله هم صرفا دشواری کار نیست. مسئله اینست که حالا فرضا کار علمی هم انجام شد سود چندانی ندارد بحال کشور و جامعه ای که مشکلش ساختاری و فرهنگی در مقیاس وسیع است. یک دکترای مهندسی یا علوم یا نظیر آن کار چندانی برای حل این مشکلات نمی تواند انجام بدهد.

[mohammad8816]

3. در داخل کشور، فاصله از سیاست ، و نگاه تک بعدی به مساله علمی و انتقال آن

مشکل همین جاست، که این مساله، یه مساله دینامیک هست نه استاتیک، نگاه تک بعدی، آفت انتقال دانش هست... چطور مساله‌ای مثل دانش که اصلی‌‌ترین محور پیشرفت جوامع هست با نگاه تک بعدی قابل حل هست از نظر شما!؟