از پست اول تا اخر الان خوندنم ...
اول از همه بگم که منم ذهن خودم شدیدا درگیر این موضوع هست که برم یا نه !
به نظرم ما آدمها مثل یه تیکه پازل هستیم .... باید اول شکل خودمون رو بدونیم و بشناسیم و اینکه بدونیم محیط چه شکلی داره و درست اطراف خودمون رو تحلیل کنیم تا بفهمیم کجا قرار بگیریم و باشیم بهتره ...
و اینکه خیلی از نظرات بچه ها روی مسایل شخصی بود ( پول و ثروت و جایگاه علمی و ... ) که قطعا اگه توی ایران حاصل نشه برگشت معنی نداره ...
به نظرم برگشت برای کسی معنی داره که ارزش هایی مثل خودگذشتگی برای اجتماع و خانواده و ... اولویت داشته باشه نه صرفا پول و جایگاه علمی که این مورد هم کم هست .
البته با این مورد هم موافق نیستم که همه ی اونایی که میرن خارج در موقعیت بهتری قرار میگیرن ... خیلیا هستن با بدبختی و خرج های زیاد میرن خارج و اونجا زندگی سخت و دانشجویی دارن به امید روزای بهتر و دست آخر هم روشون نمیشه برگردن ! ... ازین مورد ها هم زیاد هست (البته نیست اینجا همه رتبه های خوب دانشگاهی رو می بینیم فکر میکنیم نه همچین خبری نیست ...)
به نظرم آدم باید اول هدف زندگیشو برای خودش مشخص کنه ... چیزی که توی زندگی تو رو ارضا میکنه چیه ؟ اونو پیدا کن و برو سراغش ... حالا چه اینور باشه چه اونور ...
علاقه مندی ها (Bookmarks)