چرا برگشتن بعد از اتمام تحصیلات حماقت ( حداقل در نظر اکثریت) هست!؟

[ehsan4medicine]

من هم حرفی از پول نزدم. با این حال این پیش فرض شما که اگر علاقه به استخدام ارتش داری احتمالا بدبخت میشوی و بیا مثل من چند میلیارد تومن پول بریز در جیب انگلیسی ها که مدرک پزشکی بگیری چون ...(؟) قاعدتا منجر به این نتیجه گیری در خواننده میشود که دیدگاه شما از دید بحث مالی باشه که البته من به هیچ وجه با اون مخالفتی ندارم.

نکته جالب تر قضیه این که شما می فرمایید "اون ها اصلا انسان های موفقی نیستند" و این سوال برای من پیش اومد که شما الان دارید این پول های میلیاردی رو در جیب این waitress ها میریزی؟ یعنی اساتید شما همه waitress هستند؟ پزشکان خود انگلیس شغل اصلیشان modeling است؟ (هرچند که اصلا بعید نیست یک پزشک یا وکیل موفق و جوان و زیبا یک قرداد modeling هم در کنار کار اصلیش داشته باشد و این اصلا عار نیست) اگر اینها اینقدر آدم های بدبخت و بازنده ای هستند برای چی شما داری این همه هزینه میکنی که بین آنها باشی؟

نکته آخر هم اینکه یکی دیگه از تصورات جهان سومی شما اینه که "فلان مدرک را بگیر تا بهمان کار را بگیری". اصلا تصور شما از شغل مناسب فردی که رشته ادبیات خوانده چیست؟؟؟ فلسفه تحصیلات دانشگاهی در کشورهای پیشرفته لزوما این نیست که من این شهریه را امروز میدهم تا فردا وقتی فلان کار رو پیدا کردم جبران شهریه بشود. هرچند در کشورهایی که سرمایه داری عمق زیادی دارد و دانشگاه رایگان هم ندارند این قضیه هم نمود بیشتری دارد ولی همان امریکا هم لزوما این طور نیست. اصلا تب اخذ مدرک دانشگاهی حالا هر رشته ای مثل کشورهای جهان سومی وجود ندارد و موقعیت های متنوعی حتی بدون مدرک دانشگاهی هم وجود دارد. از جمله این مولتی میلیاردهایی که شرکت های کامپیوتری زده اند و هیچ کدام هم مدرک دانشگاهی ندارند. آن تعدادی هم که لیسانس یا فوق یا دکترای ادبیات میخوانند قطعا با معیارهای خودشان موقعیت مناسب برایشان هست و اینکه شما "لکچرر" شدن رو موقعیت و موفقیت محسوب نمی کنید دلیل آن نیست که آن فرد هم نکند! و همانطور که عرض کردم در کشورهای پیشرفته عموما و نه لزوما موقعیت پیشرفت برای خطوط مختلف فعالیت بشری از جمله فعالیت در همان هالیوود! تا نویسندگی تا پرورش گل و گیاه تا حقوق و مهندسی و پزشکی وجود دارد و این طرز فکر که حتما باید پزشکی یا مهندسی بخوانی تا آینده داشته باشی متعلق به جهان سوم است. با این حال من این رو کاملا تایید میکنم که برای کسی که از جهان سوم قصد مهاجرت دارد انتخاب ها خواه ناخواه بسیار محدود تر میشود و نمیشود مثلا هر رشته ای یا خط فعالیتی رو انتخاب کرد هرچند که همان هم افرادی هستند که کرده اند و موفق هم شده اند اگرچه زیاد قابل توصیه نباشه.

عزیز من، شما چطوری داری این جور پیش فرض ها رو درست میکنی برای خودت، من به جز چند سال اول که در کالج بودم و شهریه میدادم، یه یک پوندی برای مدارک دانشگاهیم تا الان ندادم. من بعد از اقامت دائمم وارد دانشگاه شدم، تازه اگر کسی بتونه زرنگی کنه و بیاد خودش با مخارج خودش سالی ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیون هزینه کنه و مدرک پزشکی بگیره (مدرک پزشکی با مهندسی گرفتن در موضوع شهریه کاملا متفاوته)، باید گفت مرحبا و هزار آفرین به او، چون هر جای دیگه دنیا بره (من جمله ایران) به راحتی میتونه کل خرجی که برای تحصیلش کرده رو تو نهایت سه سال در بیاره. این رو که میفرمایید "نکته جالب تر قضیه"، من قبلش برای شما نوشتم که منظورم از اونها کیا هستند، منظور من مردم عادی اینجاها یا هر جایی بود، نه نخبگان یک کشور. در مورد اینکه میفرمایید من لکچرر شدن در دانشگاه رو در رشته هایی مثل ادبیات موقعیت و موفقیت نمیدونم هم حرف صحیحی نیست، پست اول من رو در مورد رشته خوب مجددا با دقت بخونید، من گفتم که تعریف رشته خوب هم مهمه. اینکه برای هر کسی عموما موقعیت پیشرفت در کشورهای پیشرفته وجود دارد هم مختص کشورهای پیشرفته بنا به تعریف شما نیست، آمریکا یا ایران نداره این قضیه، بله، فرضا بله وجود داره، اما به چه نسبتی و با چه میزان فعالیت و صرف انرژی ای. اینکه پرورش گل و گیاه هم میتواند آینده داشته باشد هم، باز به صورت کلی نمیشه گفت، درصدی از موفقیت (بنا به تعریف شما یا هر کسی) هست ولی این درصد در مقایسه با رشته هایی مثل پزشکی خیلی پایین تر هست، و شاید این درصد در شغل های آزاد دیگر بیشتر هم باشد، ولی این درصد به هیچ وجه ۱۰۰ یا نزدیک به ۱۰۰ نیست. پست های قبلی من در این تاپیک کاملا منطقی هستند، شما بهتره که اونها رو یک بار دیگه با دقت بخونید قبل از اینکه بخواید با اصطلاحاتی مثل جهان اول یا جهان سوم بهشون ایرادی بگیرید.

اضافه: در مورد مدل بودن، شما مدل بودن رو ورداشتی قاطی کردی با پزشک یا وکیل بودن، اونها این شغل های اینچنینی رو معمولا به عنوان شغل دوم یا حتی در حد hobby دارند، مگر اینکه افرادی باشند در حد celebrity ها، که دیگه جز مردم عادی به حساب نمی یاند.

[Ermia_mmr]

من وقتی پذیرشم اومد انقدر ارق ملی گرفته بودم که می گفتم اصلا برم که چی... همین جا می مونم کنار خانواده ام مگه چند سال قراره زندگی کنم... برم هم حتما بر می گردم... اصلا همین جا پست های من رو سرچ کنید میبینید چه حرفهای احمقانه ای می زدم، به خدا که تو این دو - سه ماه گذشته انقدر زجر کشیدم که فقط می خوام فرار کنم! هیئت علمی با پارتی بازی نیست؟؟؟؟ این جک ساله! هیئت علمی ای که واقعا خودش بدون پارتی هم اومده باشه تا یک سال حقوق نداره! حتی تو بهترین دانشگاههای ایران!! استخدام رسمی نمیشه!! مگه پاچه خار و سینه چاک .... باشه، به یه مورد استثنا نگاه نکنید! این کشور رمز موفقیت توش پارتیه! دوستان برید پشت سرتون هم نگاه نکنید! چه مذهبی چه غیر مذهبی! این اشتباه بزرگ رو نکنید، فساد اداری تا خرخره این مملکت رو گرفته... شاید بعد سی سال برگشتن اشکال نداشته باشه مثلا یکی مثل پروفسور سمیعی برگرده خوبه ولی بعد 5 سال بزرگترین اشتباه یه نفر می تونه باشه!
سه تا دانشگاه اپلای کردم از هر سه فول فاند پذیرش گرفتم با فاند واقعا خوب، دوساله تو این کشور دنبال یه شغل عادی می گردم فقط پیشنهاد مترجمی، منشی داشتم! دانشگاه درس می دم بعد شش ماه پولی میریزن به حسابم که به زور پول تاکسیم میشه! همه اینجا تهمت میزنن، زیرآب میزنن، تقلب می کنند و دروغ میگن! لباس مذهب هم به تن می کنند!
به خدا اشتباهه برگشتن، برنگردید!

خاطر شریفتون باشه همین نتیجه که الان گرفتید رو همون موقع بنده خدمتتون عرض کردم پشیمون میشید گفتید نه من برم کشورای دیگه ببینیم شاخت شهرا و کشورها و آدمها رو ببینیم فقط جهان دیده تر میشم و با تجربه تر و عشقم به موندن بیشتر میشه و رفتم و دیدم و برام جذابیتی نداره و این مسایل. من برادر خودم هنوز درسش کارشناس تموم نشده تکلیف براش گذاشتم راهنمایی بچه ها رو بخونه تیو همین سایت روزی نیم ساعت حداقل! یاد بگیره مسیر رو! سربازی هم یه وثیقه براش میگذاریم به درک از 15 میلیون به زندگیش برسه بچه البته بهش میگم اشتباه من رو نکنه و آمریکا بره از همون اول نه جای دیگه. لقمه رو باید صد بار جرخوند اگه بری یکجا دیگه! . سخته برامون . ما خانواده بسیار وابسته به همدیگری هستیم. شاید باورش سخت باشه من تا چند ماه اول صدای بابا مامانم توی گوشم بود. ولی دیگه این سختیا رو هم داره به هر حال. تازه الان پدرم و مادرم خودشون بیشتر تشویقم میکنن.
هیئت علمی مخصوصا در دانشگاه های غیر معتبر تر یا درجه پایین تر کاملا پارتی بازی هست!هرچی دانشگاه به رده برتری برسه یک مقدار اوضاع بهتر خواهد شد البته فقط یک مقدار! استخدام رسمی هم فکرشم فعلا نکنید! من آدم میشناسم 10 ساله هنوز پیمانیه!
فساد اداری اقتصادی و همه انواعش!

[ali2291]

https://alhosseini.org/2014/05/02/%D...A%D9%85%D8%9F/

[ghlobe]

https://alhosseini.org/2014/05/02/%D...A%D9%85%D8%9F/

اگر مانند ایشان از خانواده های بانفوذ و لینک دار هستید مسلما برگشتن امکانات خوبی برای شما فراهم میکند. ایشان اگر درست یادم باشد فرزند نماینده مجلس بودند و خودشان از سنین جوانی سمتهای مدیریت و معاونت داشته اند.

[Cielhaut]

دوستان عزیز، خارج رفتن زیاد جالب هم نیست یعنی اصلا خوب نیست، میدونین چرا؟ اونجا زندگی سرد و بی روح و یکنواخته! کسی نیست نجومی اختلاس کنه که برق از سرت بپره و بعد به خودت بیایی که اره هنوز سواد و علمت اینقدر کامل نیست که بتونی تعداد صفراشو بشماری، و همین واست انگیزه میشه بری دنبال علم و دانش! و البته خیلی هم تاکید میشه که بش گیر ندیدن و گندش نکنین، حالا یکی یه اختلاس دورهمی کرده دیگه! شما فک کن تو خارج صبحا که بیدار میشی تا پایان روز باید یه روند خیلی تکراری رو سپری کنی بدون هیچ هیجانی، ولی اینجا هر روز صبح یه خبر رانت خواری که می شنوی یه شک بت وارد میشه که کلا سیستم گردش خونت رو متحول میکنه از بس خون و اکسیژن به مغزت میرسه بیچاره هنگ میکنه!
اینجا می تونی به خیلیا انگیزه بدی و سبب خیری باشی واس بقیه، مثلا 20 سال عمرتو میذاری پای درس و پژوهش بعد مدرکت رو میندازی گردنت دوره میوفتی تو کوچه خیابون که جناب دکتر مهندس داره ول میگرده، اینطوری خلق می فهمن که ارزشش رو نداره 20 سال عمرت رو پای مدرک بذاری، و جاهایی هست که خیلی راحت میتونی بری ازش مدرک بخری یا به هر صورتی تهیه کنی و با همون مدرک (مثلا دکتری) پستای رده بالایی رو هم بگیریی (البته هر چه ایمانت قوی تر باشه پست شما هم بالاتر خواهد بود)!
خارجیا (مخصوصا آمریکا و کانادا) خیلی بدبختن حتی غذا واس خوردن ندارن میگین نه؟!! اگه داشتن خو میدادن لباس لخت لخت نمی چرخیدن، حالا اینش به کنار تحریمای ما نابودشون کرده، هر کی بره از گشنگی نمیره اونا خام خام می خورنش (فیلمای هالیوود رو ندیدین مگه؟)
حرف واس گفت زیاده... سرتون رو درد نیارم و خلاصه کنم دوستان... همه جا داغون و همه بدبختن و فقط ما خوبیم

[civil2016]

دوستان عزیز، خارج رفتن زیاد جالب هم نیست یعنی اصلا خوب نیست، میدونین چرا؟ اونجا زندگی سرد و بی روح و یکنواخته! کسی نیست نجومی اختلاس کنه که برق از سرت بپره و بعد به خودت بیایی که اره هنوز سواد و علمت اینقدر کامل نیست که بتونی تعداد صفراشو بشماری، و همین واست انگیزه میشه بری دنبال علم و دانش! و البته خیلی هم تاکید میشه که بش گیر ندیدن و گندش نکنین، حالا یکی یه اختلاس دورهمی کرده دیگه! شما فک کن تو خارج صبحا که بیدار میشی تا پایان روز باید یه روند خیلی تکراری رو سپری کنی بدون هیچ هیجانی، ولی اینجا هر روز صبح یه خبر رانت خواری که می شنوی یه شک بت وارد میشه که کلا سیستم گردش خونت رو متحول میکنه از بس خون و اکسیژن به مغزت میرسه بیچاره هنگ میکنه!
اینجا می تونی به خیلیا انگیزه بدی و سبب خیری باشی واس بقیه، مثلا 20 سال عمرتو میذاری پای درس و پژوهش بعد مدرکت رو میندازی گردنت دوره میوفتی تو کوچه خیابون که جناب دکتر مهندس داره ول میگرده، اینطوری خلق می فهمن که ارزشش رو نداره 20 سال عمرت رو پای مدرک بذاری، و جاهایی هست که خیلی راحت میتونی بری ازش مدرک بخری یا به هر صورتی تهیه کنی و با همون مدرک (مثلا دکتری) پستای رده بالایی رو هم بگیریی (البته هر چه ایمانت قوی تر باشه پست شما هم بالاتر خواهد بود)!
خارجیا (مخصوصا آمریکا و کانادا) خیلی بدبختن حتی غذا واس خوردن ندارن میگین نه؟!! اگه داشتن خو میدادن لباس لخت لخت نمی چرخیدن، حالا اینش به کنار تحریمای ما نابودشون کرده، هر کی بره از گشنگی نمیره اونا خام خام می خورنش (فیلمای هالیوود رو ندیدین مگه؟)
حرف واس گفت زیاده... سرتون رو درد نیارم و خلاصه کنم دوستان... همه جا داغون و همه بدبختن و فقط ما خوبیم

خخخخخخخ خیلی باحال بود ) مخصوصا هیجان صبح )))))

[amirfriendship]

عجب تاپیک خوبی!
من الان از آلمان برای مستر دوم پذیرش گرفتم برای دکترای چین هم با فول فاند اپلای کردم! دقیقا طبق گفته همون دوستمون که می گفت باید دنبال چیزهای جدید باشی.من رشته ام بیزنس و چین امروز حرف اول و تو دنیا می زنه.پیش خودم گفتم چه برگردم و چه بر نگردن با تحصیل به زبان انگلیسی تو چین و یادگیری زبان چینی تو این مدت, هر جای دنیا جام هست.
اما دقیقا همین الان که می خوام بین مستر آلمان و چین تصمیم بگیرم, یک شغل خوب با درآمد بالا بهم پیشنهاد شده. بعد این همه سال بالاخره یک کار خوب با پارتی بازی و .. پیدا شد!
حالا اگر برم و اونجا نتونم کار اینطوری گیر بیارم یا اگر برگردم و چنین پیشنهادی بهم نشه چی...
بعد از 1 سال بیکاری و 200 تا رزومه فرستادن و 20 تا مصاحبه بالاخره یک کار پیدا کردم.این همه تحقیر را تحمل می کردم وقتی می دیدم موقع مصاحبه بالاترین مدرک و سابقه مرتبط و من دارم و پیشنهاد حقوقشون حداکثر 1.200!!
بعد طرف با دیپلم مدیر ارشد من بود و من باید بهش یاد می دادم و 3 برابر من حقوق می گرفت.
خیلی دو دل شدم که چی کار کنم

[civil2016]

عجب تاپیک خوبی!
من الان از آلمان برای مستر دوم پذیرش گرفتم برای دکترای چین هم با فول فاند اپلای کردم! دقیقا طبق گفته همون دوستمون که می گفت باید دنبال چیزهای جدید باشی.من رشته ام بیزنس و چین امروز حرف اول و تو دنیا می زنه.پیش خودم گفتم چه برگردم و چه بر نگردن با تحصیل به زبان انگلیسی تو چین و یادگیری زبان چینی تو این مدت, هر جای دنیا جام هست.
اما دقیقا همین الان که می خوام بین مستر آلمان و چین تصمیم بگیرم, یک شغل خوب با درآمد بالا بهم پیشنهاد شده. بعد این همه سال بالاخره یک کار خوب با پارتی بازی و .. پیدا شد!
حالا اگر برم و اونجا نتونم کار اینطوری گیر بیارم یا اگر برگردم و چنین پیشنهادی بهم نشه چی...
بعد از 1 سال بیکاری و 200 تا رزومه فرستادن و 20 تا مصاحبه بالاخره یک کار پیدا کردم.این همه تحقیر را تحمل می کردم وقتی می دیدم موقع مصاحبه بالاترین مدرک و سابقه مرتبط و من دارم و پیشنهاد حقوقشون حداکثر 1.200!!
بعد طرف با دیپلم مدیر ارشد من بود و من باید بهش یاد می دادم و 3 برابر من حقوق می گرفت.
خیلی دو دل شدم که چی کار کنم

یه سوال شما برای ازشد مجدد توی ویزا به مشکل نمیخورید؟

[civil2016]

عجب تاپیک خوبی!
من الان از آلمان برای مستر دوم پذیرش گرفتم برای دکترای چین هم با فول فاند اپلای کردم! دقیقا طبق گفته همون دوستمون که می گفت باید دنبال چیزهای جدید باشی.من رشته ام بیزنس و چین امروز حرف اول و تو دنیا می زنه.پیش خودم گفتم چه برگردم و چه بر نگردن با تحصیل به زبان انگلیسی تو چین و یادگیری زبان چینی تو این مدت, هر جای دنیا جام هست.
اما دقیقا همین الان که می خوام بین مستر آلمان و چین تصمیم بگیرم, یک شغل خوب با درآمد بالا بهم پیشنهاد شده. بعد این همه سال بالاخره یک کار خوب با پارتی بازی و .. پیدا شد!
حالا اگر برم و اونجا نتونم کار اینطوری گیر بیارم یا اگر برگردم و چنین پیشنهادی بهم نشه چی...
بعد از 1 سال بیکاری و 200 تا رزومه فرستادن و 20 تا مصاحبه بالاخره یک کار پیدا کردم.این همه تحقیر را تحمل می کردم وقتی می دیدم موقع مصاحبه بالاترین مدرک و سابقه مرتبط و من دارم و پیشنهاد حقوقشون حداکثر 1.200!!
بعد طرف با دیپلم مدیر ارشد من بود و من باید بهش یاد می دادم و 3 برابر من حقوق می گرفت.
خیلی دو دل شدم که چی کار کنم

والا به نظر من که برید، عمر همینه که داره میگذره و دیگه هیچ وقت برنمیگرده! هم درس میخونی هم چیزای مفید یاد میگیری خارج درس و هم هزینه ات میدن!چی میخوای دیگه!!؟مگه چند بار از این فرصتا تو زندگی یه جوون پیش میاد؟؟
میخوای بمونی اینجا که چی بشه!!!؟ دو روز دیگه به زور زنت بدن، به زور کاری کنن بچه دار بشید بعد هم که خوب گرفتار شدین و پیر شدین ولت کنن!!! میشی مثل بقیه!!معمولی وساده...خاص زندگی کن برادر

[amirfriendship]

یه سوال شما برای ازشد مجدد توی ویزا به مشکل نمیخورید؟

نه. دوستان زیادی مستر دوم پذیرش گرفتم و ویزا هم گرفتن.

مسئله اینجاست برای مستر دانشگاه رایگان ولی هزینه زندگیت با خودته و باید تلاش کنی کار پیدا کنی.وگرنه کل پول و پس اندازی که از ایران می بری تموم میشه و بر می گردی...