چرا برگشتن بعد از اتمام تحصیلات حماقت ( حداقل در نظر اکثریت) هست!؟

[arash-iran]

وقتی دوستان انشالله خارج تشریف بیاورند میبینند که افراد جهان اولی و جهان سومی وجود ندارند. کانادائی ها و امریکائی ها فرق ذاتی با ما ندارند و همه ابنا البشر از نظر روحی و اخلاقی و فکری به هم بسیار شبیهند. تنها تفاوت در ساز و کار های سیستم اجتماعی است که اساس آن برپایه آزادی بیان استوار شده. همین و بس.

در محیطی که آزادی بیان وجود دارد ایراد ها و مشکلات به سرعت شناسایی و اصلاح می شود و در جوامعی که این آزادی محدود است مشکلات و مسائل پنهان می شوند و سیستم نا کارآمد باقی می ماند. بعقیده بنده که سالهاست مقیم کانادا هستم آزادی بیان تنها عاملی است که تمام تفاوتهای بین کانادا و ایران را ایجاد کرده است.

وگرنه خیالتان راحت باشد اگر شما کانادائی ها را بیاورید تحت سیستم ایران، از ایرانی ها بدتر می شوند. آدم ها فرق آنچنانی با هم ندارند.

کاملا موافقم. شما اگر بهترین روغن موتور را در یک ماشین فرسوده بریزید هیچوقت اون ماشین به اندازه یک بنز برای شما کار نمی کند. شما نمی تونید بگید خوب من در این ماشین همون بنزینی رو میریزم که اون آقا توی بی ام و خودش میریزه، پس چرا ماشین من به اندازه اون کار نمیکنه؟
مطلب دوم که خیلی دقیق اشاره کردید همین بحث آزادی است. فقط در یک کشور آزاد همه چیز می تواند به سوی بی نقص شدن حرکت کند. ممکنه اوایل نواقص زیادی وجود داشته باشه، ولی با این فاکتور آزادی، روز به روز مشکلات سیستم کمتر خواهد شد. در حالیکه تصور مسئولان کشور ما بر اینه که یک سازوکار perfect رو بوجود اوردن و دیگه نباید به اون دست بخوره.
مطلب دیگه اینکه اصولا یک سیستم درست و کارآمد از هوش افراد متوسط حداکثر بهره برداری را می کنه و حال آنکه در یک سیستم ناکارآمد افراد نابغه تنها می تونن از بخشی از توانایی های خودشون استفاده کنن.
یاد دکتر نادری، معاون JPL ناسا افتادم که وزارت علوم ایران به ایشون پیشنهاد معاونت سازمان سنجشو داده بود تا احتمالا بیان ایران و کنکورو برگزار کنن!!

[Sky Guard]

نظام برای یک کشور مثل چیدمان یا دکوراسیون داخلی برای یک خانه هست. نه پای بست!!! پای بست های یک خونه علم اون خونه هست. اشتباهمون اینکه به خودمون فقط داریم فکر می کنیم. 70 میلیون همه فعال سیاسی ( بهتره بگیم حراف سیاسی) ، حالا که با نظام مشکل داریم، کلا همه چی رو بی خیال بشیم، زباله ها رو بیرون نذاریم تا خونه گند بره، شیشه ی شکست رو عوض نکنیم چون از جای مبله راضی نیستیم.... خونه اونجاست و خواهد بود اتفاقا بدون علم خونه ای نخواهد بود که اصلا براش چیدمان لازم باشه یا نباشه.....

یک مثال می زنم تا واضح باشه، شما استاد اقتصاد از دانشگاه هاروارد یا یاله باش. و به هر دلیلی برگشتی! دوتا راه داری اولی بشی منتقد و هی نقد کنی و هی بی بی سی کنفرانس بدی و.... بعد هم هیچ نقطه تمام. یا بری دانشگاه تهران 50 نفر رو هر ساله تربیت کنی. که بعد سی سال شما 1500 نفر اقتصاد دان خواهی داشت. مطمئنا از این 1500 تا چندتاشون با دولت خواهند بود.

حالا این بنده خدا که این همه سال این همه اقتصاددان تربیت کرد عاقبتش چی شد!!!
http://www.aftabnews.ir/vdcb5gb88rhbfzp.uiur.html

[Sky Guard]

خوبه به اینم توجه کنید که کسی که ایشونو اخراج کرده کی بوده.........

[esaraat]

دوست من رفت مالزی درسشو خوند برگشت ایران ۲ سال به زور! فرستادنش سربازی چند با قصد فرار و خود زنی داشت بعد از خدمت اش هم رفت که رفت.
همیشه میگفت حماقت کرد برگشت ایران

[strayphd]

ثانیا من دارم با چشم خودم دونه به دونه ورشکست شدن شرکتهایی که بخاطر سیاستهای احمقانه اقتصادی دچار بحران شدن رو میبینم اونوقت حالا بیام خودم اینجا شرکت تاسیس کنم. اگه من بخوام اینجا همه چیزو واسه شما توضیح بدم باید یه کتاب اینجا براتون بنویسم

داداش من ، چرا بياي شركت تاسيس كني !!! اون كارخانجات بزرگش .. كه با ساپورت آلمانيها و چارتا كله گنده ديگه تاسيس شد و يه زماني واسه خودشون غولي بودن توي صنعت ايران و حتي خاورميانه ، الان ترن اور ساليانشون از يه شركت كوچك زيرزميني كمتره ودارن به خاك سياه كشيده ميشن و خيلي از شركتهاي با آبروي ديگه كه هممون خبر داريم ازشون .
وقتي كه فارغ التحصيلاي يك و چند دانشگاه اون شهر و منطقه چشم اميدشون به كار كردن توي بزرگترين شركت شهرشون باشه ولي از هر 120 تا فارغ التحصيل يكيش ميتونه با هزارتا پارتي وارد اونجا بشه (چون اون شركت در حال تعديل نيرو هست نه جذب نيرو) ولي وقتي وارد ميشه شوك وارد شده بهش از شوك فرهنگي كه به يه خارجي كه تازه وارد يه كشور جديد ميشه بيشتره چرا چون خبري از علم ، دانش ، توليد ، تكنولوژي و حتي يه مونتاژ ساده نيست .. چرا ؟ واسه اينكه ملاك انتخاب مديران خدمتگزار بودن......... هستش و سواد كوچكترين نقشي در انتخاب فرد نداشته و از اول تقدير اين بنده خدا اين بوده كه مدير بشه و اگر همچين پستي نبود كه به ايشون بدن (بدليل كثرت خدمتگزاران... در حال حاضر!!) واسشون اين پست را بوجود ميارند و بعد از رفتنشون به همين راحتي اين پست از بين ميره !!!
حالا همين مدير خدتمتگزار با حقوق بالاشون تمام تلاششون را ميكنند كه طي مدتي كه مديريت اين شركت را بر عهده دارن ، 10 تا شركت خصوصي به نام خودشون ثبت ميكنند و از اعتبار اون كارخونه بدبخت آفت زده تحريم شده براي رونق شركتهاشون استفاده ميكنند ... و اون جوون بيچاره بايد تاوان مفت خوري هاي مديراني با حقوق هاي چند مليوني رو بده كه فقط ياد گرفتن بعنوان مدير بودن بايد جلسه بذارن و در جلساتشون از تيم فوتبال چلغوزآباد و سريال هاي ماه رمضان و ... صحبت كنند و جناب حراست بگردند جوونهاي گرامي را در محيط كار شناسايي كنند جهت گير دادن به ظاهرشون كه خدايي ناكرده تحريك برانگيز نباشه و خدايي ناكرده حين مبادلات علمي ايشان و جنس مخالفشون ، گناهي صورت نپذيرد!! حالا حقوق اين جوون ليسانس و فوق ليسانس متاهل چقدره ؟ 430 هزارتومن .
حالا جناب فارغ التحصيل خارج از كشور پاشه با اين همه ايده هاي جديد بياد اينجا چي بگه ... ميشه دكتر عبدي و امثالهم..
جناب attanew يه پيشنهاد واست دارم .. لطف بفرماييد 3 سال توي ايران كار كنيد ، بعدش خودم ميام دلداريتون ميدم . من خودم از شما مثبت بين تر بودم ، بطوري كه حتي تا 1 سال اول كارم هم اميد داشتم اين چيزا درست بشه ولي .... شنيدن كي بود مانند ديدن ...
به قول جناب sky guard بايد يه كتاب نوشت از محاسن و عظمت و بزرگي كار در ايران...

[inbox]

وقتی دوستان انشالله خارج تشریف بیاورند میبینند که افراد جهان اولی و جهان سومی وجود ندارند. کانادائی ها و امریکائی ها فرق ذاتی با ما ندارند و همه ابنا البشر از نظر روحی و اخلاقی و فکری به هم بسیار شبیهند. تنها تفاوت در ساز و کار های سیستم اجتماعی است که اساس آن برپایه آزادی بیان استوار شده. همین و بس.

ممنون از حسن توجه تون. ولی اگر اجازه بدید من با نظر شما موافق نباشم. فرمودید کانادایی ها رو بیارن تو سیستم ایران از ایرانیا بدتر میشن. به نظر من شما چند دهه بعد بیاید ایران میبینید ایران هم شده کانادا !
دلیلش رو از حافظه تاریخ جویا بشیم. یکی از پسران همون 12 میلیون برده ای که زیر شکنجه و سخت ترین شرایط کار بدون هیچ حق و حقوق مدنی نزدیک 3 قرن کار کردند الان رئیس جمهور همون آدمهایی هست که پدرانشون ارباب ها بودند. یقین بدانید آمریکایی ها خودشون به این آدمها آزادی ندادند مالکوم-ایکس ها زندگیشون رو فدا کردن تا به این نقطه رسیدن. واقعه 4 جولای رو بهش فکر کنیم. این کار رو توماس جفرسون انجام نداد. بلکه تفکر آزادی و همدلی مردم که سالها پیش شکل گرفته بود، باعث استقلال آمریکا از بریتانیای کبیر شد.
گاندی میگه:
"Be the change you want to see in the World"
بچه ها شاید ما نتونیم نلسون ماندلا باشیم که بعد از 27 سال اسارت در زندان و از دست دادن بهترین سالهای عمر، با وجود پیروزی حذب مون فرمان آشتی ملی بدیم و همه رو به بخشش و اتحاد دعوت کنیم. ولی هر جای دنیا که باشیم می تونیم شروع به اصلاح رفتار و اخلاقیات و در نهایت کنار گذاشتن تفکر جهان سومی بشیم. یقین بدونید روزی که ما تونستیم خودمون رو عوض کنیم جامعه شروع به دگرگونی خواهد شد.
از یک کاندایی که سالها در ارتباط نزدیک با ایرانی ها بود پرسیدم نظرت در مورد ایرانیا چیه؟ پاسخ داد:
"ایرانی ها ملتی هستند که همدیگر رو مسخره می کنند"
قضاوت در مورد درستی یا نادرستی نظر ایشون با شما. در جامعه ما علوم انسانی چون پیشرفتی زیادی نداشته مهندس یا دکتر هم بشیم هنوز با تفکر جهان اولی خیلی فاصله داریم.
James Allen توی کتاب above life's turmoil جمله زیبایی نوشته:

Do not say that your surroundings are against you. A man's surroundings are never against him; they are there to aid him, and all those outward occurrences over which you lose sweetness and peace of mind are the very conditions necessary to your development, and it is only by meeting and overcoming them that you can learn, and grow, and ripen. The fault is in yourself.

[hassanrouhi]

سلام
جناب inboxعزیز.پست جالبی بود.اما من با یک جمله شما مخالفم.اینکه چند دهه دیگه ایران میشه کانادا!!!! به نظر من چند صد دهه دیگه هم ایران بهشون نمیرسه.اونا که ماست نیستند وایسن تا ما بهشون برسیم. اصلا از اینا گذشته با تمام احترامی که برای بچه های این فروم و خانواده هاشون قائلم انسان هایی که در ایران زندگی میکنم متاسفانه از معیار های انسانی دور شدند.خیلی وقته اینجوری شده.دو ماثل واست میزنم که 1ماهی میشه برای خودم اتفاق افتاده.
با مسئول نظام وظیفه دانشگامون کار داشتم.رفتن سر میزش.اون چند متر اون طرف تر وایساده بود و داشت با همکاراش حرف میزد.دید من سر میزش وایسادم.بعد از چند دقیقه صداش کردم چندباری.بعد دید زیاد حرف میزنم گفت من امروز مرخضی هستم!!برو بعدا بیا!!!!!به همین راحتی!
دومیش این بود که من یه امضایی میخواستم برای درسی.رفتم پیش کارشناس رشته مون.داشت یه چیزی مینوشت.گفتم اقایXاگه میشه اینو امضا کنیم ما بریم.بعد با اخم میگه نمیکنم.میگم مگه شما مسئول برق نیستین.میگه نه!! میگم پس این چیه در اتاقت زده نوشه اقای X مسئول رشته های برق و مخابرات.میگه اون واسه قدیم بود.الان نیستم!!!! به همین راحتی.حالا به نظر شما کشوری با چنین نیروی کاری پیشرفت هم میکنه؟باور کنین نمیکنه! بچه های ماهم با همین سیستم بار میان.فرقی نداره.به نظر شما چین پیشرفت کرده اینطوری بوده؟ اصلا چرا چین.کره جنوبی تا 35سال پیش عددی نبود.خیلی ها از کره میومدن تبریز و ارومیه کار میکردن.الان چی شدن؟ چون مردم دوز و کلکی ندارن.ما هممون میخوایم سر همو شیره بمالیم تا کارمون سریع تر انجام بشه.با این مردمی که داریم چند دهه که سهله چند قرن دیگه هم کشور جهان سوم میمونیم

[m.arash]

درود
راسش این چند روزه که از ایجاد این تاپیک توسط عطای عزیز میگذره من خیلی به این موضوع فکر کردم و پرس و جو هایی هم از دوستان در سنین و رتبه های مختلف در جامعه, البته اون هایی که من میشناسم و تعدادشون هم به تعداد انگشتان یک دست نمیرسه!, در این رابطه کردم.
مقذم بر همه جیز باید بگم برای اینکه فضای بحث باز بمونه بهتره دوستان و مهم تر از همه خودم تو پست هامون طوری عمل کنیم که بیشتر از حالت تخریبی به حالت سازنده عمل کنیم. شاید برخی از دوستانی که در این تاپیک میاند و پست ها رو مطالعه می کنند به روشنی میدونن که بازگشت به این کشور با شرایط کنونی در مجموع اصلا مناسب نباشه. اما شاید برخی از این دوستان راهی جز بازگشت برای خودشون نبینند و یا حتی مجبور به بازگشت باشند. پس از دید من این افراد به دنبال راهکارهایی هستند که بتونند با توجه به موقعیتی که با تحصیل در خارج به دست آوردند برای یازگشت خودشون برنامه ای بریزند.
از دید من اگر برخی از دوستان علارغم نامناسب بودن شرایط راهکاری در ذهنشون هست, ارئه بدند حتما کمک کننده خواهد بود.
به طور مثال اگر کسی کار کردن در ادارات و یا شرکت ها و ... بعد از بازگشت رو دارای حسنی نمیبینه و یا حتی ضرر یا ضرر هایی در اون میبینه بیاد با ذکر این موضوعات (ذکر هم نشه از نظر من موردی نداره) راهی برای بهتر زندگی کردن این دست افراد در اختیارشون بذاره!
مثلا نتایج بررسی هام با توجه به داده هایی که در مغز من هست و برخی از اون ها رو با بیانی خاص در ایــــــن و ایـــــــن پست گفتم در اینجا میگم:

ابتدا خدمتتون عرض کنم من با توجه به صحبت هایی که شنیدم از دوستانی که زمانی کشورهای مختلف بودند واکنون بازگشتند و دادها و بردداشت های خودم از شرایط موجود این نتایج رو گرفتم.

من خودم به شخصه با توجه به پست های قبلیم و عرایض برخی از دوستان دیگه بازگشت برای کار در این مملکت چه از لحاظ علمی و چه آبادانی سیاسی و اقتصادی و فرهنگی رو مناسب نمی بینم.
اگر کسی علاقه داره که بازگرده به کشور و شرایط فوق رو بسازه در جهت صحیح باید وارد ساختار اجتماعی بشه! این کار هم با همت قشر تحصیل کرده کارساز نخواهد بود و عده ی زیادی رو می طلبه و با تصمیم صدی ما ها این کار عملی نیست!
حالا اگر بخواهیم وارد ساختار اجتماعی بشیم و خرج زندگیمون رو هم در بیاریم. باید وارد جوان ها و نوجوان ها مون بشیم. این کار شاید واسه کسایی که به علم عالی فکر می کنند کاری برگشت به عقب باشه اما کسی که علاقه به اصلاح موارد فوق رو داشته باشه باید زحمت و رنج این کار رو بکشه و به حقوق بخور نمیر هم قانع باشه. این ایده با استقبال اکثریت( اکثریت که چه عرض کنم!!!! ) روبرو نخواهد شد چون چنین زندگی به درد افرادی میخوره که با اصلاح حتی یک نفر هم قانع هستند و احساس رضایت می کنند و رفاه دنیا واسشون مهم نیست. این انسان ها از دید من قابل احترام هستند اما باید بدونند که کار بسیــــــــــــار سختـــی خواهند داشت و باید بسیار مراقب باشند که فرسایشی عمل نکنند و هدفشون هم مخفی بمونه و سرعتی عمل نکنند چون قطعا از ادامه راهشون مورد بازموندن (!) قرار می گیرند.

اما کسی که میخاد برگرده و علم عالی در کنار مرفه زندگی کردن واسش مهمه, اصلا شانس خوبی واسه آزاده زندگی کردن نداره! باید وارد سیستم های پوسیده و هدفدار علمی و کاری اینجا بشه و چشم بسته با سرعت تو این راه بره جلو!!! اما قطعا زندگی این فرد سینوسی میشه!
راجع به این دسته من راهی واسه سالم زندگی کردن نمی بینم! اگر دوستان نظر دیگری دارند من استقبال می کنم.

و اما
کسایی که دوست دارند به هر دلیل برگردند و تلاش در راه علم هم واسشون مهم نیست و یا در حدی که بتونن خودشون رو بکشند بالا واسشون کافیه! اما رفاه حرف اصلی رو واسشون میزنه!
من با افرادی که از نظر من خیلی خوشبختند با وجود اینکه در این مملکت هستند راجع به این موضوع بحث کردم و به این نتیجه رسیدم:
فکر تخصصی که داری رو باید تا حد زیادی بذاری کنار! از کلاس و موقعیت و وجه ای که از تحصیل در خارج به دست آوردی استفاده کنی!
باید بدونی اینجا برخلاف هر جای دیگه پول در آوردن قاعده نداره فکر راجع به راههای میانبر (یه شبه ره صد سال رو رفتن) کمک میکنه! خارج واسه اینکه پولدار بشی (لطفا استثناها رو در نظر نگیرید) باید قانون مند و در چارچوب پیش بری, در یک کلام کار کردن چه علمی چه غیر علمی میتونه سخت تر از اینجا باشه!>>>توجه کنید درسته بعضی کارها در این مملکت سخت و استرس زاست اما من منظورم کارهای ساده و میانبری هست که فقط من نمونه هاش رو در اینجا دیدم.(جاهای دیگه هم هست اما نه به زیادی اینجا) !
خوب باید بشینی فکر کنی از این موقعیت که به دست میاری یا آوردی چه کارایی میتونی راه بندازی!
از تجارت گرفته تا کارهای فصلی! نمونه زیاد دارم اما ترجیح میدم خودتون فکر کنید! ولی باید در نظر داشته باشید که راهی که انتخاب می کنید باید کم ترین برهم نهی رو با سیستم دولتی داشته باشه! مثل برخی کارهای بین المللی! ولی باید مراقب باشید زود بزرگ نشید و سر زبون ها بیوفتید چون اون موقع راحت کله پا میشید. باید قدرت مالیتون رو به تدریج جا بندازین. کارهایی که حتی رفت و آمد هایی بین کشورها رو می طلبه! دوبی یا مالزی و ....!

بچها خیلی چیزای دیگه بود که می خواستم بگم اما چون بداهه نوشتم بدون فکر روی سلسله گفتاری یه حالی شده به نظرم! مسلما کامل نیست یا در حدی کامل نیست که انتظارش رو داشتم!
اگه جاییش مبهم بود یا موردی رو نگفتم یا اشتباه هست از دیدتون لطفا قید بفرمایید.
در آخر تاکید می کنم هدفم کمک به اونایی هست که میخان برگردند به هر دلیل!!! دقت داشته باشید همه کسایی که میرند نمیمونن و عده ای هم برمی گردند!
من از انتقاد و پیشنهاد و به چالش کشیدن منطقی هر بندی از این پست و یا پست های قبلیم خوشحال میشم و انتظار هم دارم که دوستان وارد یه بحث سازنده بشند و ذره ای احتمال بدند که شاید مجبور بشند برگردند. پس این تاپیک برای همه (از دید من) مهم هست و ارزش گذاشتن وقت رو داره!

شاد باشید!

[mohammad8816]

ممنون از حسن توجه تون. ولی اگر اجازه بدید من با نظر شما موافق نباشم. فرمودید کانادایی ها رو بیارن تو سیستم ایران از ایرانیا بدتر میشن. به نظر من شما چند دهه بعد بیاید ایران میبینید ایران هم شده کانادا !
دلیلش رو از حافظه تاریخ جویا بشیم. یکی از پسران همون 12 میلیون برده ای که زیر شکنجه و سخت ترین شرایط کار بدون هیچ حق و حقوق مدنی نزدیک 3 قرن کار کردند الان رئیس جمهور همون آدمهایی هست که پدرانشون ارباب ها بودند. یقین بدانید آمریکایی ها خودشون به این آدمها آزادی ندادند مالکوم-ایکس ها زندگیشون رو فدا کردن تا به این نقطه رسیدن. واقعه 4 جولای رو بهش فکر کنیم. این کار رو توماس جفرسون انجام نداد. بلکه تفکر آزادی و همدلی مردم که سالها پیش شکل گرفته بود، باعث استقلال آمریکا از بریتانیای کبیر شد.
گاندی میگه:
"Be the change you want to see in the World"
بچه ها شاید ما نتونیم نلسون ماندلا باشیم که بعد از 27 سال اسارت در زندان و از دست دادن بهترین سالهای عمر، با وجود پیروزی حذب مون فرمان آشتی ملی بدیم و همه رو به بخشش و اتحاد دعوت کنیم. ولی هر جای دنیا که باشیم می تونیم شروع به اصلاح رفتار و اخلاقیات و در نهایت کنار گذاشتن تفکر جهان سومی بشیم. یقین بدونید روزی که ما تونستیم خودمون رو عوض کنیم جامعه شروع به دگرگونی خواهد شد.
از یک کاندایی که سالها در ارتباط نزدیک با ایرانی ها بود پرسیدم نظرت در مورد ایرانیا چیه؟ پاسخ داد:
"ایرانی ها ملتی هستند که همدیگر رو مسخره می کنند"
قضاوت در مورد درستی یا نادرستی نظر ایشون با شما. در جامعه ما علوم انسانی چون پیشرفتی زیادی نداشته مهندس یا دکتر هم بشیم هنوز با تفکر جهان اولی خیلی فاصله داریم.
James Allen توی کتاب above life's turmoil جمله زیبایی نوشته:

Do not say that your surroundings are against you. A man's surroundings are never against him; they are there to aid him, and all those outward occurrences over which you lose sweetness and peace of mind are the very conditions necessary to your development, and it is only by meeting and overcoming them that you can learn, and grow, and ripen. The fault is in yourself.

ببینید دوست عزیز، نکته اول اینکه اگه شما به topic دقت کنید، بحث در مورد الان هست، نه صد سال آینده...

نکته دوم، اینکه به نظر من کلید واژه در این بحث، سیستم هست! حلقه مفقوده‌ای که در محاسبات شما مغفول مونده!

شما یه dragon boat رو در نظر بگیرید، بهترین پارو زن هارو هم توش بذارید، اما هر کسی‌ واسه خودش پارو بزنه، توفیقی حاصل نمی‌شه

شما مهره‌های خوبی‌ دارید، اما وقتی‌ درست چیده نمیشن، راندمانی نخواهید داشت!

چیدمان مهره‌ها از دست فرد خارج هست... حالا افسوس رو اونجا باید خورد، که بعد از چند سال تلاش و سعی‌ و خطا، چیدمانی صورت میگیره، اما با عوض شدن یک سری پارامتر ها، کلّ چینش از بین میره!

راستی‌ آخر ما نفهمیدیم دیدگاه شما چیست! در پست قبلی‌ ایرانی‌ و تفکر اون رو به تمسخر گرفتید!

در این پست آینده‌ای سرشار از پیشرفت و موفقیت رو براش متصور شدید...

ما اینجا از انقلاب صحبت نمی‌کنیم که شما مثال گاندی و ماندلا رو میارید، نکته مورد بحث خیلی‌ ساده هست:

چرا برگشتن بعد از اتمام تحصیلات حماقت ( حداقل در نظر اکثریت) هست!؟

[mohammad8816]

دوست من رفت مالزی درسشو خوند برگشت ایران ۲ سال به زور! فرستادنش سربازی چند با قصد فرار و خود زنی داشت بعد از خدمت اش هم رفت که رفت.
همیشه میگفت حماقت کرد برگشت ایران

خوب حالا حرف شما چه ارتباطی‌ با topic داره؟

خیلی‌ از کشور‌ها خدمت اجباری سربازی دارند

ضمنا کسی‌ که چند بار قصد خود زنی‌ میکنه، حرفش نمیتونه سند باشه، و باید قبل از هر چیز، تحت درمان قرار بگیره!