من این چیزا رو از دوستانی که توی خارج از کشور ادامه ی تحصیل دادن پرسیدم:

1) توی اروپا کشور هلند یکی که ارشد علوم کامپیوترو از دانشگاه دلفت گرفته بعد تموم شدن ارشدش برای دو سه تا شرکت اپلای می کنه توی هلند و همه ی شرکتها دعوتش می کنن به مصاحبه و سریع قبولش می کنن. با حقوق اولیه ی بین 2000 تا 2600 یورو ولی یه ارشد مکانیک توی همون دانشگاه تا الان برای 10 تا شرکت توی هلند و آلمان اپلای کرده و هیچکی هنوز قبولش نکرده و احتمالا حقوقشم باید کمتر باشه.

2) توی آمریکا تو که یه ارشد مهندس مکانیکی وقتی میری توی شرکت تقاضا بدی طرف یه نگاهی به قیافت میندازه ولی اصلا به مدرکت نگاه نمی کنه و کلا ارشد یا دکتری یا دیپلم واسشون فرقی نداره چیزی که واسشون مهمه اینه که یه کاری ، نرم افزاری چیزی بلد باشی. اگرم خودتو بکشی و دکتری بدی و بری بشی استاد دانشگاه یه جای خوب و کلی هم فعال باشی و مقاله بدی و اینا حقوقت نهایتا میشه سالانه 120000 دلار . همین آدمی که الان استاد مکانیکه با این حقوق یه زندگی خیلی مختصر داره و کریسمسام واسه اینکه خرج لباسه زن و بچشو در بیاره میره میشه پیک موتوری واسه پیتزا فروشیه پسر داییه ما!!! ( البته کار عار نیست، من فقط می خوام کاملا وضع زندگی رو توضیح بدم)

3) یه دکترای اقتصاد یا مدیریت یا رشته های مشابه الان توی آمریکا یه ماشین آخرین مدل زیر پاشه با یه خونه ی رویایی و یه زندگی کاملا ایده آل. اینو گفتم که بگم این رشته ها اولا واسه ما که تو ایران کنکور دادیم راحت تو مشتمون بوده و می تونستیم بریم این رشته ها ولی به خاطر رتبه ی بهترمون رفتیم مکانیک که صد برابرم سخت تره دوما اینکه پذیرش توی این رشته ها واسه ما ایرانیا کلا سخت تره چون معمولا خود اروپایی ها و آمریکاییها میرن توی این رشته ها.

با ابن حساب به قول معروف ما مهندسین ول معطلیم دیگه!!!!!

نظر یا تجربیات شما......؟؟!!