اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا

[yasinhajizadeh]

In some States, there is a public website to view salary information for all government employees. See the following for TX
http://salaries.texastribune.org
If you do a search on these websites, you will see that salaries of 150K+ are not very common in the academic world. You can get projects from industrial partners, but if you are left with a large teaching load (usually the case for fresh hires), then you wont have a lot of time to do these external projects.
You can even see that there are full professors with salaries of 90K. Well, there are people with 200K+ but really rare

[dexoey]

یک زمینه بسیار داغ فعلی بحث social/biological/technological network inference هست درباره استفاده از هوش مصنوعی و machine learning در پیدا کردن ساختار های مخفی شبکه های انتقال اطلاعات صرفا با مشاهده کردن snapshot هایی از گسترش اطلاعات در زمان های مختلف و زمینه های مرتبط. افرادی مثل Jon Kleinberg در کرنل در این زمینه تحقیق می کنند.

تخصص در این زمینه هم زمینه اپلای رو به خوبی فراهم می کنه و هم زمینه کار در آینده. اگه وارد باشید در این زمینه و چند تا مقاله خوب داشته باشید راحت با 250 هزار دلار می تونید کارتون رو شروع کنید.

قبلا یک مثال زدم. مثال دیگه استفاده صحیح از Bayesian network ها در مدل سازی رفتارهای مالی است که راحت میشه بعد از یکی دو سال هر ساعت 500-600 دلار درآمد داشت برای شخصی که Freelance کار می کنه (یا سالی 250-300 هزار دلار برای کارمند).

با احترام به نظر شما، اما این اعداد یک مقدار غیر منطقی به نظر میرسن (از نظر منی که از بیرون گود نظاره گر هستم). مثال: یکی از بنیانگذاران Accenture در فنلاند که 20 سال پیش بهش پیوستن ( اون موقع ایشون هفتمین عضو تیم بودند و بعد از استعفا، شرکت Accenture فنلاند 20000 کارمند داشت)، درامدش سالی 500 هزار یورو بود (با بیش از 20 سال سابقه در اون شرکت) که می شه حدودا 620 هزار دلار. البته این هم چیزی بود که خودش ادعا میکرد و لی با این حال، این شخص Director و جزو بنیانگزاران شرکت بود. حالا چطور ممکنه که یک متخصص (ولو خیلی حرفه ای) بعد از 2 سال براحتی بتونه نصف اون بگیره؟

پی نوشت: فنلاند کشور گرانی می باشد!

[khalas]

با احترام به نظر شما، اما این اعداد یک مقدار غیر منطقی به نظر میرسن (از نظر منی که از بیرون گود نظاره گر هستم). مثال: یکی از بنیانگذاران Accenture در فنلاند که 20 سال پیش بهش پیوستن ( اون موقع ایشون هفتمین عضو تیم بودند و بعد از استعفا، شرکت Accenture فنلاند 20000 کارمند داشت)، درامدش سالی 500 هزار یورو بود (با بیش از 20 سال سابقه در اون شرکت) که می شه حدودا 620 هزار دلار. البته این هم چیزی بود که خودش ادعا میکرد و لی با این حال، این شخص Director و جزو بنیانگزاران شرکت بود. حالا چطور ممکنه که یک متخصص (ولو خیلی حرفه ای) بعد از 2 سال براحتی بتونه نصف اون بگیره؟

پی نوشت: فنلاند کشور گرانی می باشد!

استثناها رو بگذاریم کنار دوست من ولی به نظر من هم این کار فقط از عهده سرمایه داران آمریکایی و یا حتی عرب بر میاد که چنین درآمدی داشته باشند.
حتی نخبه و متخصص هم که باشی به نظر من بهتره به جای فکر به درآمد به فکر گرین کارد باشی!

[S03]

با احترام به نظر شما، اما این اعداد یک مقدار غیر منطقی به نظر میرسن (از نظر منی که از بیرون گود نظاره گر هستم). مثال: یکی از بنیانگذاران Accenture در فنلاند که 20 سال پیش بهش پیوستن ( اون موقع ایشون هفتمین عضو تیم بودند و بعد از استعفا، شرکت Accenture فنلاند 20000 کارمند داشت)، درامدش سالی 500 هزار یورو بود (با بیش از 20 سال سابقه در اون شرکت) که می شه حدودا 620 هزار دلار. البته این هم چیزی بود که خودش ادعا میکرد و لی با این حال، این شخص Director و جزو بنیانگزاران شرکت بود. حالا چطور ممکنه که یک متخصص (ولو خیلی حرفه ای) بعد از 2 سال براحتی بتونه نصف اون بگیره؟

پی نوشت: فنلاند کشور گرانی می باشد!

درآمد ها در کشورها و صنایع مختلف متفاوت است (و لزوما گرونی یک کشور ربطی رابطه خطی یا حتی مستقیم با درآمد های افراد متخصص نداره، در آمریکا درآمد خیلی راحت تر بالا میره نسبت به شمال اروپا). به علاوه در پست های رده بالا درآمدهای نقدی مدیران بی اهمیت است و اکثر سودی که می کنند از پکیج های بورس و bonus و ... است. خیلی از مدیران درآمدشون 1 دلار در سال است. غیرممکنه بنیان گذار شرکت های عظیم مثل چیزی که مثال زدید همه درآمدشون روی هم نهایتا بعد از 20 سال کار سالی 600 هزار دلار باشه.

[rio]

In some States, there is a public website to view salary information for all government employees. See the following for TX
http://salaries.texastribune.org
If you do a search on these websites, you will see that salaries of 150K+ are not very common in the academic world. You can get projects from industrial partners, but if you are left with a large teaching load (usually the case for fresh hires), then you wont have a lot of time to do these external projects.
You can even see that there are full professors with salaries of 90K. Well, there are people with 200K+ but really rare

درآمدهای گزارش شده در سایتی که معرفی کردید بعد از کسر مالیات است. درسته؟ تخمینی از مقدار مالیات بر درآمدی در حدود 3 میلیون دلار دارید؟

[yasinhajizadeh]

No before tax - I have few friends who work as a faculty in the petroleum engineering department of TAMU and have confirmed the numbers with them.

It is not easy to give a number for your question. Depends on where you live and if you know (or willing to do) many existing tricks to avoid paying high taxes. Also it depends if you are single or supporting someone and other factors such as charity donations. I did the calculation for myself and my federal tax will be 1100000 for 3M of income. There could be some State tax as well depending on where you live.

http://apps.irs.gov/app/withholdingcalculator/

درآمدهای گزارش شده در سایتی که معرفی کردید بعد از کسر مالیات است. درسته؟ تخمینی از مقدار مالیات بر درآمدی در حدود 3 میلیون دلار دارید؟

[Hadi1337]

درآمدهای گزارش شده در سایتی که معرفی کردید بعد از کسر مالیات است. درسته؟ تخمینی از مقدار مالیات بر درآمدی در حدود 3 میلیون دلار دارید؟

بستگی به ایالت داره. برای ایالتی مثل کالیفرنیا (که مالیات متوسطی برای درآمد میگیره) مجموع مالیات ایالتی و فدرال برای همچین درآمدی حدود 45% خواهد بود.

[fyo]

برای رشته هایی مثل مهندسی شیمی و مواد وضعیت گیر آوردن کار و سطح درآمدی چطوره؟
برای مهاجرت آیار ارزش تغییر فیلد رو داره.؟از یکی از زشته های خوب تجربی مثلا پزشکی و دندون به اینها. (چون اون رشته محدود میکنه امکان مهاجرت رو به شدت)

[alamdar_313]

سلام
سوالیست در ذهن من که سالهاست فکرمو مشغول کرده! سوالم اینه که هسته های R&D در شرکت های متوسط و یزرگ چند نفر هستش و اینها چطور اداره میشه؟ آیا میشه فرض کرد توی شرکت های بزرگ هم ، استارت آپ هایی شبیه استارت آپ های دانشجویی تشکیل میشه و یک تعداد محدودی (که برام سوال هست این تعداد چند نفرند) روی یک ایده جدید کار میکنند و موارد پایه ای و اساسیش رو پیدا میکنن و بعدش میدن به کارمندان رنده پایینتر که پیاده سازی رو انجام بدن و خودشونم فقط نظارت میکنن؟

شبیه چندتا مهندس عمران یا معمار که ایده و طرح و نقشه و متریال یک سازه یا بنا رو مشخص میکنن ، و بعدش میدن دست عمله و بنا که کار رو بسازن و خودشونم نظارت میکنن ، برای ساخت نرم افزار یا سخت افزار الکترونیک یا مکانیکی هم کار به همین صورت هست؟

یعنی میخوام ببینم چند نفر هستن که یک پروژه بسته به اونهاست و اونها اگر نبودن این پروژه شکل نمیگرفت. و یا رفتنشون میتونه کل پروژه رو تغییر بده یا اصلا مختل کنه. یک نفر؟ دو نفر؟ ده نفر؟


یکسوال دیگه هم (چون اصولا تو ایران تا به حال کار علمی گروهی ندیده ام) برایم مطرحه و اونم این هست که ، فرضا یک نفر ایده خیلی خوب برای ساخت یک محصول دارد ، و میرود به دو یا سه یا هر تعداد نفر دیگر که لازم باشد میگوید برای تشکیل همان هسته ی اصلی پروژه، حالا وسط کار یکی میگوید منصرف شدم، یکی به سرش میزند ایده را ببرد با گروه دیگری پیاده سازی کند، یکی به سرش میزند ببرد ایده را بفروشد، یکی وسط کار قهر میکند و میگوید هرچقدر سهم من از کار بوده حق ندارید استفاده کنید و .........

اینها چطور مدیریت میشه ؟ ما که هروقت خواستیم پروژه ای در دانشگاه شروع کنیم یک یا چند مورد از موارد بالا رخ میده. تا جایی که یک معمای لاینحل شده برایمان که چطور باید یک ایده فناورانه رو به محصول و فناوری تبدیل کرد؟ شرکت هایی که در این راه موفق شدند چه راهی رو دنبال کردند؟ چکار کنیم وقتی ایده های خوب تجاری داریم ، ایده مان دزدیده نشود و یا تیم قابل اعتماد و اطمینانی پیدا کنیم که تا پایان کار همراهی کنند و یا حداقل به پروژه (از هر طریق) ضربه نزنند؟

آیا بین شرکت های بزرگ هم رخ مده که مثلا طرف از samsung زنگ بزند به مهندسان apple بگوید چه ایده های جدیدی قرار است در محصول آینده به کار برید ، یا به چه فناوری های نوینی دست یافته اید ، اینهارو بیار هرچی اپل بهت میده من چند برابرشو بهت میدم؟ یا اصلا خود افرادی که در هسته های اصلی کار میکنند اطلاعات رو بفروشند و .......

یا حتی یک کارمند رده پایینتر که فقط مسئول پیاده سازی هست ، ببره ایده یا حتی کدهای یک نرم افزار که در مرحله تولید هست رو بفروشه

[S03]

سلام
سوالیست در ذهن من که سالهاست فکرمو مشغول کرده! سوالم اینه که هسته های R&D در شرکت های متوسط و یزرگ چند نفر هستش و اینها چطور اداره میشه؟ آیا میشه فرض کرد توی شرکت های بزرگ هم ، استارت آپ هایی شبیه استارت آپ های دانشجویی تشکیل میشه و یک تعداد محدودی (که برام سوال هست این تعداد چند نفرند) روی یک ایده جدید کار میکنند و موارد پایه ای و اساسیش رو پیدا میکنن و بعدش میدن به کارمندان رنده پایینتر که پیاده سازی رو انجام بدن و خودشونم فقط نظارت میکنن؟

شبیه چندتا مهندس عمران یا معمار که ایده و طرح و نقشه و متریال یک سازه یا بنا رو مشخص میکنن ، و بعدش میدن دست عمله و بنا که کار رو بسازن و خودشونم نظارت میکنن ، برای ساخت نرم افزار یا سخت افزار الکترونیک یا مکانیکی هم کار به همین صورت هست؟

یعنی میخوام ببینم چند نفر هستن که یک پروژه بسته به اونهاست و اونها اگر نبودن این پروژه شکل نمیگرفت. و یا رفتنشون میتونه کل پروژه رو تغییر بده یا اصلا مختل کنه. یک نفر؟ دو نفر؟ ده نفر؟

هر کمپانی ساختار خودش رو داره و این ساختارها خیلی با هم متفاوت است مثلا اپل به شکل به کل متفاوتی نسبت به مایکروسافت یا گوگل مدیریت میشه و بله درون این کمپانی ها گروه های کوچکتر که حالت استارت آپ داشته باشند وجود دارند. طبیعتا ایده ها بسته به وسعت و اهمیت و ضرورت زمانی نیاز به تعداد افراد متفاوت دارند و بعضی پروژه ها ممکنه صدها یا حتی هزاران نفر درش مشغول بشوند و بعضی ها شاید فقط 2-3 نفر. معمولا در تیم های طراحی اون افرادی که بطور کلی ساختار محصولات رو طراحی می کنند کسانی نیستند که خط به خط کد رو بنویسند و اون کارها رو مهندسان نرم افزار رده پایین تر انجام می دهند.

یکسوال دیگه هم (چون اصولا تو ایران تا به حال کار علمی گروهی ندیده ام) برایم مطرحه و اونم این هست که ، فرضا یک نفر ایده خیلی خوب برای ساخت یک محصول دارد ، و میرود به دو یا سه یا هر تعداد نفر دیگر که لازم باشد میگوید برای تشکیل همان هسته ی اصلی پروژه، حالا وسط کار یکی میگوید منصرف شدم، یکی به سرش میزند ایده را ببرد با گروه دیگری پیاده سازی کند، یکی به سرش میزند ببرد ایده را بفروشد، یکی وسط کار قهر میکند و میگوید هرچقدر سهم من از کار بوده حق ندارید استفاده کنید و .........

اینها چطور مدیریت میشه ؟ ما که هروقت خواستیم پروژه ای در دانشگاه شروع کنیم یک یا چند مورد از موارد بالا رخ میده. تا جایی که یک معمای لاینحل شده برایمان که چطور باید یک ایده فناورانه رو به محصول و فناوری تبدیل کرد؟ شرکت هایی که در این راه موفق شدند چه راهی رو دنبال کردند؟ چکار کنیم وقتی ایده های خوب تجاری داریم ، ایده مان دزدیده نشود و یا تیم قابل اعتماد و اطمینانی پیدا کنیم که تا پایان کار همراهی کنند و یا حداقل به پروژه (از هر طریق) ضربه نزنند؟

در کمپانی های بزرگ شما ایده ها رو به مدیران بالاتر میگید و اونها تصمیم می گیرند که آیا این ایده ارزش ادامه دادن رو داره یا خیر. حتی ممکنه از ایده خوششون بیاد ولی ایده رو بدن به افراد دیگه که اجرا کنند. اینطور نیست که درون کمپانی خود شما برای ایده هاتون گروه جمع کنید. کمپانی ها به شما حقوق میدن که کار کنید نه اینکه بازی در بیارید یا به سرتون بزنه ایده بفروشید. اگه کسی ایده ای داره که راضی نیست در حین کارمندی برای شخص دیگه ادامه بده، باید بره شرکت خودش رو تاسیس کنه.

اگه منظورتون خارج از کمپانی بزرگ و در استارت آپ هاست، همیشه بین افراد حرفه ای در جلسه اول وضعیت مالکیت و بیزنس مدل و ... بحث و حل و فصل میشه و خیلی سریع رسمی میشه و دیگه کسی حق بازی در آوردن نداره. شما ایده های تجاری رو یا باید Patent کنید یا تریدمارک ثبت کنید تا ارزش مالیشون برای شما محفوظ باشه. بین کارمندان و حتی قبل از جلسه با سرمایه گذارها و ... هم NDA امضا میشه همون ابتدا که چیزی لو نره.

آیا بین شرکت های بزرگ هم رخ مده که مثلا طرف از samsung زنگ بزند به مهندسان apple بگوید چه ایده های جدیدی قرار است در محصول آینده به کار برید ، یا به چه فناوری های نوینی دست یافته اید ، اینهارو بیار هرچی اپل بهت میده من چند برابرشو بهت میدم؟ یا اصلا خود افرادی که در هسته های اصلی کار میکنند اطلاعات رو بفروشند و .......

یا حتی یک کارمند رده پایینتر که فقط مسئول پیاده سازی هست ، ببره ایده یا حتی کدهای یک نرم افزار که در مرحله تولید هست رو بفروشه

همه کارمند ها (حتی آبدارچی) فرم های NDA امضا می کنند که اونها رو بطور قانونی مسئول رازداری می کنه و لو دادن اطلاعات برای این افراد جدا از اینکه اونها رو از نظر مالی مسئول ضررهای ناشی از لو رفتن اطلاعات می کنه که ممکنه میلیون ها دلار باشه، این در سابقه افراد هم ذکر میشه و در هر بکگراند چکی هم مشخص خواهد بود و این افراد عملا تا پایان عمر غیر قابل استخدام خواهند شد (اون شخص حتی در مکدونالدز هم برای همبرگر درست کردن استخدام نخواهد شد). اون کمپانی هم که قصد خرید رازها رو داشته از نظر قانونی وارد مشکلات جدی خواهد شد که چیزی نیست که هیچ کمپانی مطرحی بهش رو بیاره. ریسک قانونی این کارها بسیار بالاست. من هیچ موردی رو نشنیدم که این مسائل پیش بیاد.