پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
سلام به دوستای عزیز
من تمامی مطالب این پستو خوندم. ولی نتونستم به یک نتیجه گیری کامل برسم. من فوق لیسانس برق قدرت دارم و برای ادامه تحصیل میخوام بیام آمریکا.
حالا سوالم اینه که بعد از تموم شدن دکترا من چقد شانس دارم که کار گیرم بیاد؟ اصلا هم نوع کار برای من مهم نیست. در ضمن من در خیلی کارهای کارگری مهارت دارم مثل جوشکاری، نصب آسانسور و غیره.
متوسط درآمد سالانه ی یک مهندس برق- قدرت در سال چقدره؟
من میتونم بعد از یک مدت از صفر شروع به تاسیس یک شرکت بکنم؟
ممنون میشم اگه کمکم کنین.
پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
بله امکان پذیر است ولی مسئله اصلی همون پیدا کردن کار است که شاید براتون خیلی ساده نباشه به خصوص که سابقه کار در آمریکا یا اروپا ندارید و رفرنس و ... معتبر هم نمی تونید در اختیار اونها بگذارید ولی اگه تخصص داشته باشید احتمالا مشکل جدی برای کار پیدا کردن نخواهید داشت.نوشته اصلی توسط drifter
پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
ممنون از جوابتون شما لیستی از این دانشگاه دارین که سخت گیر نباشن و وبشه سریع ردیفش کرد ..درجه 2 درجه 3
پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
دانشجوهای ایرانی بعد از فارق التحصیلی در چه طبقه اجتماعی قرار میگیرند؟ (برپایه ی نوع کار و درآمدش). آیا راه ورودی به طبقه ی بالای اجتماع(همون ثروتمندان) برای این دانشجوها فراهم است یا با محدودیت ها و موانعی مواجه میشند؟
اگر راه باز هست، از چه راه هایی یک فارق التحصیل دکترای ایرانی، میتونه به اون طبقه راه پیدا کنه؟ و این پروسه معمولا چقدر به طول خواهد انجامید؟
از بدبختی های مملکت من این است که به ورودی ها توجه میکنند نه خروجی ها. گیریم نفر اول المپیاد ، گیریم نفر اول کنکور ، گیریم شاگرد اول دانشگاه ، گیریم .....نتیجه اش چه بود؟ چرا کسی از نتیجه ها سوال نمیکند ، سوال است برای من!
پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
در طبقه اجتماعی متناسب با نوع کار و درآمدشون
برای طول زمان پولدارشدن هم هنوز معادله خاصی بدست نیامده.
پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
بستگی داره منظورتون از ثروتمند چی باشه. اگه منظورتون میلیونر شدن هست طوری که بدون دغدغه هرچی دلش می خواد خرج کنه، پروسه طولانی و بسیار دشواری است و معمولا مسیر به اون سمت هم از راه کارآفرینی و راه انداختن بیزنس خود هست.
پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
بله دقیقا منظورم همون طبقه اشراف(مرفحین بی درد خودمون) هست. میخواستم مطمئن شم که با کارمندی(حتی بگو مهندس ارشد مایکروسافت-گوگل و ...) نمیشه به اون ثروت ها دست پیدا کرد. درسته؟
آیا (فارق از کارهای خلاف) و به غیر از کارآفرینی، بازم راه دیگه ای برای رسیدن به همچین ثروت هایی هست؟ مثلا تجارت(همون دلالی- یعنی خرید فروش کالایی که سازنده اش کس دیگه است- همون واسطه بازی) یا پزشکی یا ...؟
از بدبختی های مملکت من این است که به ورودی ها توجه میکنند نه خروجی ها. گیریم نفر اول المپیاد ، گیریم نفر اول کنکور ، گیریم شاگرد اول دانشگاه ، گیریم .....نتیجه اش چه بود؟ چرا کسی از نتیجه ها سوال نمیکند ، سوال است برای من!
پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
حقیقت اینه: http://www.myplan.com/careers/top-te...est-paying.php
طبق این لیست (و تقریبا همه ی لیست های مشابه) بالاترین حقوق در امریکا در بهترین شرایط چیزی حدود 250k میشه. که این در آمد با اینکه 2-3 برابر درآمد نرمال امریکا هست اما فاصله ی خیلی زیادی با طبقه ی اشرافی داره. به عنوان مثال قیمت این penthouse "یک خوابه" در نیویورک ببینید. (که تازه این view آنچنانی هم نداره!) شما اگه سالی 100k هم جمع کنی باید 20 سال منتظر باشی تا این خونه رو بخری. با حقوق 250 هم کسی وام 2میلیونی نمیده.
حالا این لینک رو ببینید. یعنی اگه 190 نفر هم با هم جمع شده بودن و whatsapp رو ساخته بودن، الان نفری 100 میلیون بهشون رسیده بود. معادل 400 سال حقوق اون دوست Anesthesiologists مون!
یک نکته ی دیگه ای هم که خیلی مهمه اینه که شما اگه کارمند بانک مرکزی باشی، معنیش این نیست که ثروت کل مملکت مال شماست. این دقیقا در مورد کارمندای facebook و google و microsoft صدق می کنه. حقیقت اون لیستی که بهتون دادم اینه که تا رتبه ی 39 به جز یکی دو مورد که شامل خلبان ها و مسئولای برج مراقبت میشه، همه ی حقوق های بالا برای متخصص های پزشکی هست. (اکثرشون شامل تحصص هایی میشه که ما یا تاحالا نشنیدیم، یا مسخرشون می کنیم!) و از 39 به بعد تازه مهندسی ها شروع میشن که اولیشم باز مهندسی هسته ایه نه کامپیوتر!
تجارت که تجارته، دلالی هم دلالی. در این مورد نظر تحصصی نمیدم ولی باز با نگاهی به حقایق میشه دید که اونجا مثل ایران نیست که امروز خونه باشه متری یک ملیون، هفته ی بعد بشه دو میلیون! برای کالا هم تقریبا دیگه این روش ها از بین رفته و الان بیشتر کارخونه ها عرضه ی مستقیم دارن یا آخرش اینه که آنلاین برای مشتری ها میفرستن.
کار خلاف هم حتی اندازه ی کار خلاقانه درآمدزا نیست. خدا بیامرز Walter White هم آخرش بعد اون همه جون کندن 80-90 میلیون تونست دربیاره. (مقایسه کنید با مبالغی که نرم افزارایی مثل skype, youtube, whatsapp و.. برای صاحباشون داشتند)
**دوستان کامپیوتری و برقی، اپلیکنت های امریکا، اگه دوست داشتید -> اینجا<- رو مطالعه بفرمایید**
**سوالات محتمل روز مصاحبه سفارت امریکا**
پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
بله با مهندس ارشد در گوگل و مایکروسافت هم نمیشه (درآمد مهندس های ارشد با سابقه توی این شرکت ها بین 150 تا نهایتا 250 هزار دلار است). اگه وارد تیم Executive بشید فرق داره ولی در هر کمپانی بزرگ حتی 30 نفر در اون لول نیستند و چنین درآمدهایی ندارند. از راه های دلالی هم نمیشه به این درآمدها رسید مگه اینکه یه کار بسیار اساسی باشه (مثلا سفارش تولید و واردات بسیار عمده یک سری کالا از چین) که دیگه اسم این همون کارآفرینی میشه. با کارمندی هیچ کس به مرحله اشرافیت نمی رسه.
پاسخ : اوضاع واقعی کار و روش‌های سرمایه‌گذاری به روایت دوستان ساکن آمریکا
ممنون از hpmoner بابت این توضیحات کامل و لینک هایی که زحمتشو کشیدین. همینطور محاسبات جالبی که انجام دادین(یادمه یه بار معلم دبیرستانمون از بچه ها پرسید فکر میکنید اگر کسی بخواد از 1 تا 1 میلیون بشماره چقدر طول میکشه؟ و آدم بعد از حساب و کتاب تازه متوجه میشد اگر صد سال هم عمر کنه و بشماره بازم به آخرش نمیرسه!!)
همچنین توضیحان جناب S03 که منو ترغیب کرد که از ایشون بپرسم به نظرتون همین مثالی که دوستمون زدن(نرم افزار whatsapp) چند نفر عامل مستقیم و غیرمستقیم در ساختش شریک بودن و اون اعضای اجرایی که گفتید سود اصلی رو میبرند چند نفر باشن؟ و به هرکدوم چقدر رسیده باشه؟
یعنی در اصل میخوام بدونم یه بیزنس چطوری شکل میگیره و به این حجم فروش میرسه؟ آیا واقعا یک ایده ی دانشجویی بوده و افراد محدودی روش کار کردن و بعد یهو در جهان فراگیر شده و اینها پولدار شدن؟ یا این هارو افراد با سابقه و کارکشته بعد از سالها تحصیل و کسب تجربه و البته آزمون و خطاهای متعدد تونستن بسازن و این نتیجه ی همون 3000 تا آزمایش ادیسون بوده که بالاخره جواب داده و اینطوری تر*****؟
خلاصه اینکه ما هم میتونیم همچین رویاهایی رو در ذهن بپرورانیم یا نه؟
از بدبختی های مملکت من این است که به ورودی ها توجه میکنند نه خروجی ها. گیریم نفر اول المپیاد ، گیریم نفر اول کنکور ، گیریم شاگرد اول دانشگاه ، گیریم .....نتیجه اش چه بود؟ چرا کسی از نتیجه ها سوال نمیکند ، سوال است برای من!
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)