سلام..
آره منم سوالم همینه سابقه کار مرتبط و کاملا کار آمد و نمره زبان بالا آیا میتونه جای معدل مثلا 14.30 و نداشتن مقاله رو بگیره؟؟؟
سلام..
آره منم سوالم همینه سابقه کار مرتبط و کاملا کار آمد و نمره زبان بالا آیا میتونه جای معدل مثلا 14.30 و نداشتن مقاله رو بگیره؟؟؟
ببخشید اینکه دوره ارشد 3 سال طول بکشه فاکتور منفی حساب میشه؟ در صورتی که معدل بالای 18 باشه
امیلیانو (emeliano) دیگر فعالیتی در اپلای ابرود ندارد (تاریخ: 6 مرداد 1394)
.I gave you a portion of my life that I will never get back
سلام
من قصد دارم برای رشته مدیریت تکنولوژی یا زنجیره تامین برای دانشگاه های آمریکا اپلای کنم. رشته لیسانس و ارشدم مدیریت صنعتی بوده در هر دو شاگرد دوم با معدل 17.5و17.22. 9تا مقاله در کنفرانس داخلی دارم و دوتا هم علمی پژوهشی. یه مقاله هم کنفرانس آمریکا ک اعتبار زیادی توی رشتم داره. آیلتس تازه نمره ام اومد و متاسفانه برخلاف انتظارم 6.5 شدم. به نظر شما با توجه ب اینکه برایgre حدود 6ماه وقت دارم و احتمالا نتیجه اش مهمتره، باز هم آیلتس بخونمو امتحان بدم برای 7 یا بیخیال بشم و روی greمتمرکز بشم؟ ضمن اینکه من فقط با شرط فول فاند شدن میتونم برم.
ممنون میشم راهنماییم کنین واقعا موندم چه کنم!
سلام
این که کدام آیتم مهمتر هست، بستگی داره به دپارتمان های هدف شما. به طور کلی، با همین نمرۀ آیلتس هم میشه برای دانشگاه های خوبی اقدام کرد که البته با توجه به معدلهایی که دارید، بعید نیست که سراغ گزینه هایی برید که نمرۀ آیلتس فعلی براتون ایجاد مشکل بکنه.
به طور طبیعی، نمرۀ بالای GRE، بهتر میتونه برای شما قدرت رقابت بیاره و از اولویت بالاتری برخورداره؛ اما نمیشه فراموش نکرد که بعضی موارد وجود داره که زیر نمرۀ 7، براشون اصلاً پذیرفتنی نیست.
پیشنهاد من اینه که قبل از هر اقدامی، سریع بررسی کنید که دپارتمان های هدف شما، براشون چه نمره ای کفایت می کنه. در ضمن، به نظر میاد که توانایی مطالعۀ همزمان برای هر دو آزمون هم در وجود شما باشه.
موفق باشید.
آیندهای خواهم ساخت که گذشتهام جلویش زانو بزند!
به دلیل محدودیت زمانی، از پاسخگویی به پیام های خصوصیِ قابل طرح در فورِم معذورم.
بنظر من فقط معدل مهمه ... اگه معدل پایینه منتظر ریجکتها باشین.... اگه بالاست منتظر یه عالمه ادمیشن باشید... بقیه چیزا هم کشکه.... ای کاش فقط یه نفر توجه میکرد این کسی معدلش الان این همه بالاست دقیقا با چه روشی نمره گرفته و چه جور ادمیه.... ای کاش فقط براشون معدل مهم نبود و به شخصیت افراد هم توجه میکردن بهرحال چندسال قراره خیلی نزدیک باهم کار کنن.
یکی هست توی دانشگاه ما که پاشنه در اتاق هر استادو میکند تا نمره مطلوبشو بگیره درحالیکه واقعا حقش نبود فقط استادا چون از دستش خسته میشدن دیگه اون چیزی که میخواست رو بهش میدادن تا از شرش خلاص بشن .... همه توی دانشکده ازش بدشون میاد.... بهر نحوی از همه سو استفاده کرده واسه کارای خودش و پیشرفت خودش ... الانم 3تا ادمیشن با فاند از رنک زیر 20 داره.
معدل باید با نمره جی ار ای همخوانی داشته باشه به نظر من. مدل بالا جی ار ای و زبان خوب = ادمیشن خوب. معدل پایین + جی ار ای خوب= ریجکت. معدل بالا+ جی ار ای ضعیف= ریجکت. دیگه خورده ریز کاریای رزومتونم مث مقاله خوب یا تجربه تدریس دانشگاهی میشه یه فاکتور واسه گرفتن فاند.
سلام بر دوستان من می خوام نظرم رو در مورد پذیرش در دانشگاه های آمریکا بگم و اینکه چی بیشتر تاثیر داره:
بنده دانشجوی ارشد صنایع شریف هستم و لیسانسم هم دانشگاه تهران بود. تا حالا از 4 تا جا فلوشیپ گرفتم و 6 تا جا هم هنوز نتیجه ای نیومده. فکر می کنم جاهایی که گرفتم جاهای بدی نیستن. برای دانشگاه هایی که رنکینگ کلیشون در US News و یا Times زیر 100 هستند، معدل کارشناسی از همه چیز مهمتره. من این رو با درنظر گرفتن نتیجه پذیرش بچه های شریف و تهران (در 4 سال گذشته) می گم. همچنین من با 7-8 تا استاد ایرانی که الان توی دانشگاه های خوب آمریکا هستن در مورد عوامل موثر بر پذیرش رودررو صحبت کردم.
عامل بعدی که در گرفتن فاند تاثیر داره نمره جی آر ای هستش. نمره ی قسمت وربال نشون میده که چقدر سختکوش هستین و نمره قسمت کوانت میگه که چقدر با ریاضیات به صورت کلی خوب هستین. قسمت آنالیتیکال رایتینگ هم نشون می ده که چقدر ذهن نقادی دارین و می تونید تفکراتتون رو با انگلیسی نشون بدین.
عامل بعدی نمره تافل هست. به نظر من در نمره تافل فقط باید مینیمم رو پاس بکنین و توی بردن فلوشیپ خیلی مهم نیست. مگر اینکه بخواهید تی ای بشید که اونوقت نمره ی تافل مخصوصا قسمت اسپیکینگ مهم میشه.
من خودم 1 مقاله علمی پژوهشی و 2 تا کنفرانس بین المللی دارم؛ ولی به نظر من برای آمریکا، مقاله کمترین تاثیر رو در پذیرش داره. اگر اول راه اپلای هستین و می خواین اقدام کنید، به نظر من بجای اینکه بشینید و مقاله بدین، اون وقت رو برای بالا بردن معدلتون و یا حوندن برای جی آر ای بگذارید. من کسایی رو می شناسم که با معدل بالا و حتی بدون مقاله از 10 دانشگاه اول توی مهندسی فاند گرفتن؛ ولی در عوض کسایی میشناسم که با 7-8 مقاله آی اس آی دانشگاه بالای 100 رفتن. خود من هم اگر تونستم از تاپ تن فلوشیپ بگیرم، بیشتر بخاطر معدلم بود تا مقاله هام.
در دوره ارشد بیشتر از معدل، مهم اینه که چه درسایی پاس می کنین. سعی کنین درس هایی بردارین که به هم نزدیک باشن. در کمیته های پذیرش بیشتر از اینکه به معدل کلتون در ارشد نگاه کنند، به اینکه چه درسایی با چه نمره ای پاس کردین نگاه می کنن. سعی کنید درسهایی که در ارشد بر میدارید به موضوع پایان نامه تون هم نزدیک باشه.
حالا اگر اولای راه نیستین و مثلا معدل بدی هم در کارشناسی دارین، میشه جبران کرد. ولی باید همزمان هم نمره جی آر ای خوبی بیارین و در اولویت بعدی می تونین رو پروژه های تحقیقاتی وقت بذارید. ولی به نظر من نباید انتظار داشته باشید که هم سطح کسی در نظر گرفته بشید که معدلش خوبه.
به طور کلی، موارد زیر باید مورد نظر باشه:
1- معدل لیسانس و فوق لیسانس
2- نمرۀ زبان
3- نمرۀ GRE
4- سوابق پژوهشی
5- سایر نکات مثبت مثل افتخارات مهم و سوابق شغلی مرتبط
موارد بالا لزوماً در همۀ کشورها به یک اندازه اهمیت ندارند. مثلاً در امریکا، معمولاً معدل لیسانس مهمتر از معدل فوق لیسانس هست در حالی که در کانادا معمولاً برعکس هست. در امریکا، نمرۀ چشمگیر GRE معمولاً میتونه عامل جبرانساز معدل لیسانس باشه؛ ولی طبق دیده های من، معدل بالای 14 تا 15 با GRE بالا تا حدودی جبران میشه و معدل زیر 14، خیلی سخت پیش میاد که اثر منفیش پاک بشه.
سابقۀ کار مرتبط هم قاعدتاً برای دانشگاه هایی باید پررنگ باشه که شما وارد دورۀ by research یا Master of Engineering بشید؛ وگرنه، استادی که دنبال محقق توانا باشه، شاید سابقۀ کار صنعتی خیلی براش جذابیت نداشته باشه.
ضمناً توجه داشته باشید که استادها معمولاً به سابقۀ پژوهشی، خیلی بیشتر از نمرۀ زبان اهمیت میدند. مواردی که من دیدم استادی بوده که خیلی روی نمرۀ زبان حساس بوده، قبلش، خیلی بیشتر روی رکورد پژوهشی متقاضی دقت نظر داشته. به طور کلی، نمرۀ زبان برای جلب نظر دپارتمان برای اخذ پذیرش هست و البته دریافت فاند TA.
توصیۀ من اینه که سعی کنید بجای داشتن یک رکورد درخشان و چند رکورد ضعیف، یک بالانس معقول در رزومه تون داشته باشید. طبق تجربۀ من، در رقابت با رقبای بین المللی، قدم اول این هست که نقطۀ ضعفی نداشته باشید که یک ضرب از دور رقابت خارج بشید؛ همین میشه موفقیت در قدم اول و دوام آوردن در رقابت. در قدم بعد، نقاط پررنگ رزومه هست که باعث کنار زدن رقبا میشه.
همگی موفق باشید.
آیندهای خواهم ساخت که گذشتهام جلویش زانو بزند!
به دلیل محدودیت زمانی، از پاسخگویی به پیام های خصوصیِ قابل طرح در فورِم معذورم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)