ببخشيد من اون ايميل رو الان ديدم. نوشته دانشجوي بدون ادوايزر پذيرش نميديم. يعني شما فرضا جي آر اي 1300 داريد و زمينه اتو با يه استادي مشتركه و يكي ديگه جي آر اي 1400 داره كه با اون استاد مشتركه, استاد اونو بر ميداره و شما سرتون بي كلاه ميمونه. بعد يكي با جي آر اي 1100 زمينه اش با يه استاد ديگه مشتركه و چون تنها كسيه كه به اون استاد ميخوره استاد اونو برميداره. به تبع شما ريجكت ميشيد و از اولشم معلوم بود كه ريجكت ميشيد.
من ميدونم بعضي دانشگاه هاي ديگه كه استاد محور هستن (مخصوصا اونايي كه استادا رو ميگن موقع اپلاي مشخص كنيد) تقريبا همين خصوصيات رو دارن. حالا شما هي بياييد بگيد جي آر اي 1200 خوبه, يا 1300.
(جي آر اي رو فقط به عنوان مثال نوشتم. شما ميتونيد جاش امتياز اپليكشين رو در نظر بگيريد كه كل فاكتور ها توش باشه.)
ببخشيد به نظرم پذيرش اين دانشگاه ها همچين سناريويي رو داره:
استاد اين نقش رو بازي ميكنه كه تنها اپليكيشن چند نفري رو كه انتخابش كردن رو بررسي ميكنه و بعد تصميم گيريش اونقدر كار سختي نيست كه نتونه يكيشونو برداره. وقت زيادي هم ازش گرفته نميشه تا اين چند نفر معدود رو ببينه. آخر سر كه استادا دانشجوهاشونو برداشتن, يه تعدادي كه سرشون بي كلاه مونده رو نگاه ميكنن و اگر جا داشتن باشن به اونا هم ميدن و اگر نداشته باشن, به سلامتي آخراي وقت اعلام همه رو ريجكت ميكنن.
فقط من نميدونم چرا معدل ايراني ها رو كه ميبينم اينقدر كم هستن, يا اين اپليكنت هاي ايراني اينقدر كم بوده معدلشون يا اينا يه روشي براي محاسبه ابداع كردن كه اينقدر معدل اينا كم ميشه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)