دوست من مهندسی موادشریف بود. زمینه کاری بیو. امروز 17 روزه از دبی کلیر شد! روانین این امریکایی ها . جدا روانین!
دوست من مهندسی موادشریف بود. زمینه کاری بیو. امروز 17 روزه از دبی کلیر شد! روانین این امریکایی ها . جدا روانین!
من شروع کردم به نوشتن، یهویی یه اینتراپت اومد و باید بقیه شو بعدا بنویسم. حالا ازونجایی که هر کاری شروعش سخته، به نظرم واسه شروع خوبه. دوستان تا اینجا رو تصحیح کنن و همینو ادامه بدن دیگه.
البته من نظرم اینه که ریجکتی های 306 با 212 موردششون فرق داره و چون تو نامه باید خیلی ریز بشیم، به نظرم بهتره دو نامه ی جدا نوشته شه. بازم نظر دوستان.
خواهشا نخندید فقط! من تکمیلش می کنم تا فردا شب
We, a group of Iranian Students whom their visa applications are refused under Section 306 of Enhanced Border Security and Reform Act, feel that we have a right to be so upset, not just for refusing our visa applications, but for knowing that our case must have been misconstrued.
We are proud to say (claim) that we have devoted all our life to the academic activities, as our resumes clearly show. Even we had a chance to pass our military service, doing our technical jobs(?), as a teacher in an school, an instructor in a university, or even a physician in a clinic, which were our interests and expertise, because we were outstanding enough to be eligible for applying to those fantastic options.
Also, in comparison to those who are passing their military services in (Padegan?), our mandatory training duration, was shorter and actually we didn’t receive any practical training related to the military skills. We just
علی جان میشه بگی چرا ما باید به این متن بخندیم؟! خیلی هم عالیه! من که به شخصه از این که تو کلیر نشدی ناراحتم، ولی خوشحالم که شخصیتی مثل تو رو بین خودمون داریم....من که خودم فقط و فقط از روی تنبلی حوصله نوشتن نداشتم. البته باید بگم اگر هم مینوشتم متن من مثل مال تو انقدر باحال و کاردرست نمیشد. البته من زاویه نگاهت به ماجرا رو نمیپسندم چون فکر میکنم نامه ما نباید یک نامه شکایت و اعتراض و... باشه.
فقط دو نکته رو در نظر داشته باش:
اولاً، من نظرم اینه که نامه جامعی باید نوشته بشه و هردو گروه 306 و 212 اون رو امضا کنن . (و نه جدا جدا) تا تعداد امضا کننده ها انقدر زیاد باشه که قابل بی توجهی کردن نباشه.
ثانیاً اصلاً انقدر رو این ماجرای سربازی مانور نده، دوبار اشاره به سربازی نظرشون رو به مساله سربازی جلب میکنه. فراموش نکن که ما اصلاً نمیدونیم برای چی مارو ریجکت کردن و هیچ دلیل موجهی برای این کار نمیبینیم و خیلی هم از این بابت شاکی هستیم (البته محترمانه) چون برنامه زندگیمون رو به هم ریخته. نباید بهشون گرا داد و به نظر من صرفاً یه اشاره خیلی گذرا به مساله سربازی بشه بهتره. این مثل اینه که من بگم حالا درسته که من اجباراً رفتم دانشگاه مالک اشتر ولی در راستای برنامه نظامی ایران کار نکردم!! به نظر من، بدنه اصلی نامه باید اینطور باشه که: دیدی که شما نسبت به ما دارین غلطه و ما ملت آریایی! مطلقن تروریست(306) ویا منتقل تکنولوژی و جاسوس (212) نیستیم. در حقیقت، باید بیشتر رو خود اونها زوم کنیم نه رو خود ما! یه جوری که اونها به عملکرد و رویه خودشون شک کنن ونه به سابقه ما!!! ملتفتی؟ یا مثلن بگیم که به نظر ما این کار اونها اصلن حرفه ای و عاقلانه و منطقی و عادلانه نیست و باز به نظر ما صرفاً به خاطر مشکلات سیاسی بین ایران و آمریکا ما ریجکت (قربانی) شدیم و این رویه باید عوض شه....من ادبیاتی که آقای حمید (haami) تو مصاحبه داشتند رو خیلی دوست داشتم و میپسندم ولی باز تو این مساله رویکرد تابع جمع خواهم بود.
حتی به نظر من بگیم که سیاست های ماجراجویانه دولتمون و رابطه و نگاه اشتباه دولت ایران به آمریکا رو قبول نداریم و عاشق کشور ایران و دوست دار آمریکا هستیم. (کلن پاچه خواری باید حضور پررنگی تو نامه داشته باشه چون مساله صرفاً کنسولی و اداری نیست، یه خورده سیاست تو نامه میتونه برای خواننده های رده بالای احتمالی نرم کننده! باشه)
ویرایش توسط sajjadtech : December 18th, 2012 در ساعت 12:26 AM
مرسیاز لطفت سجاد جان. با نطرت کاملا موافقم و نامه رو یکجا بنویسید. به نظر من اصلا در مورد ریز قضیه خودتون و علت احتمالی ریجکت حرفی نزنید. فقط روی این مانور بدید که تعداد زیادی با تاریخ مصاحبه های گوناگون توی یک هفته ریجکتیشون اومد. اکثرا هم باز رفتن مصاحبه مجدد چون واسه فرصتی که توی امریکا به دست اوردن سال ها زحمت کشیدن . حتی بگید که خود افیسر ها توی مصاحبه های مجدد به چند نفر گفتن قضیه به خاطر روابط پیچیده ایران امریکاست و این مساله امسال بیشتر از هر سالی رخ داده و عجیب غریبه امار ریجکتی . بگید که بچه ها توی ریسرچ پلناشون از طرف دانشگاه ذکر شده که به هیچ تکنولوژی حساسی دسترسی ندارند اونوقت با بند تکنولوژی ترنسفر ریجکت شدند. اگر به ریسرچ پلن توجه نمیکنید پس اصلا برای چی از دانشجو ها میخواهید؟ من یادمه یه نفر F2 هم با بند 306 ریجکت شده بود بنده خدا ! این دیگه واقعا نوبر بود و حتی به این مورد خاص هم اشاره کنید.
در ضمن واقعا ممنون علی جان که همت کردی. امیدوارم که یه فرجی بشه هر چه زودتر. کمکی از من برمیومد در خدمتم . چون خیلی اینجا سر نمیزنم این روزا.
علاقه مندی ها (Bookmarks)