اهمیت مقاله در برابر معدل

[amirhbll]

البته اینطور نیست برای اونا مقاله مهم نباشه. کلا assistant professor ها به مقاله اهمیت میدن که هم درجه علمیشون بالا بره و هم بتونن فاند بگیرن. ایرانی هایی که مقاله زیاد دارن از assistant professor ها بهتر جواب میگیرن. جدیدا برای یه پروژه هم با استادی در ارتباط هستم و تو پروپوزال تحقیقاتیش تاکید کرده که این کار باید به publication واسه فلان کنفرانس و فلان ژورنال برسه.

من با نظر شما مخالفم... آخه این طوری که می فرمایید دانشجویانی که این جا مقالات خوبی داشتند، مث ماشینی می مونن که ظرفیت تولید مقاله اش بالاست، اونی که نداره بلد نیست مقاله بده و یا باید استادش به جاش این کار رو بکنه یا هم برای کار های تدارکاتی گروه تحقیقاتی ازش استفاده می کنند! (شوخی کردم)
چیزی که یه استاد تمام به دنبالشه مگه غیر از چیزیه که استادیار می خواد؟ :پیشرفت کار تحقیقاتیش... البته قطعن در غالب موارد، شور و حال جوون ها که دنبال ارتقا هستند بیشتره، اما آیا این در انتخاب اپلیکنت تفاوت خاصی ایجاد می کنه؟ من که فکر نمی کنم.

[applied]

دوست عزیز شما معدل بسیار خوبی‌ دارید و نداشتن مقاله چندان برا شما مهم نیست. اگه نمرهٔ زبان مناسب بیارید از جاهای بسیار خوب فاند می‌گیرید

معدل چقدر اهمیت داره اگه مقاله نباشه
مثلا من
من معدلم لیسانسم 17:15 و رتبه 1 دانشگاه دولتی
فوقم 18:12 رتبه4
مقاله 1 (احتمالا) ای اس ای
کنفرانس بین المللی 1
امکان فاند گرفتن من هست ایا ؟؟؟؟؟؟

[applied]

اگر هدف شما ریسرچ و دکترا خوندن هست شک نکنید و مستر با تز‌ بردارید

سلام دوستان
من احساس کردم اینجا بهترین جایی هست که میتونم سوالم بپرسم.
من الان دانشجوی مستر course work هستم که عنوان رشتم master of engineering science هستش میخواستم بدونم از نظر شما من course work رو به research تغییر بدم یا نه؟ با توجه به اینکه شرایط فاند گرفتن خیلی راحتتر میشه ولی از نظر بار علمی فقط در یک field آدم پیشرفت میکنه.

[mahmoudb]

من با نظر شما مخالفم... آخه این طوری که می فرمایید دانشجویانی که این جا مقالات خوبی داشتند، مث ماشینی می مونن که ظرفیت تولید مقاله اش بالاست، اونی که نداره بلد نیست مقاله بده و یا باید استادش به جاش این کار رو بکنه یا هم برای کار های تدارکاتی گروه تحقیقاتی ازش استفاده می کنند! (شوخی کردم)
چیزی که یه استاد تمام به دنبالشه مگه غیر از چیزیه که استادیار می خواد؟ :پیشرفت کار تحقیقاتیش... البته قطعن در غالب موارد، شور و حال جوون ها که دنبال ارتقا هستند بیشتره، اما آیا این در انتخاب اپلیکنت تفاوت خاصی ایجاد می کنه؟ من که فکر نمی کنم.

استاد تمام هم دنبال مقاله هست ولی انگیزه ی یه اسیستنت رو واسه بالا بردن درجه ی علمی و گرفتن فاند نداره. واسه تاثیر حرفم هم میتونم با مدرک بهت تاثیر مقاله رو نشون بدم که با معدل معمولی ولی مقالات زیاد تاپ 10 پذیرش گرفتن

[applied]

نکته دقیقا همینه که اصولاً اساتید به دنبال مقاله نیستند. هرچند عدّه‌ای هستند که می‌بینید در وبسایتشون میان میگن چن تا مقاله داشتیم و چند بار سایت شدن و به این موضوع افتخار می‌کنن. اینو می‌شه به حساب عطش شخصی‌ فرد گذشت وگرنه اعتبار استاد در اینجا لزوماً مقالاتش نیست (هرچند کرلیشن قوی بینشون هست). برای اسیستانت پروفسورها بحث مقاله اهمیت داره چون هنوز آدم شناخت شده‌ای نیست و وقتی‌ پروپزال میده به مقاله هاش نگاه می‌کنن که قبلان چکار کرده. و البته در این مورد هم مهم نیست که چن تا مقاله داره یا ایمپکت فاکتورش چنده، مهم اینه که مقالاتش چقدر به موضوع funding agency مربوط می‌شه

اتفاقا به نظرمن اگه تعداد نویسنده های مقاله بیشتر باشند نشون می ده که از عهده کار گروهی هم خوب بر می یان! اگه اونا بیست نفری یه مقاله می دن دلیلش این نیست که یه نفر نمی تونسته این کارا رو انجام بده و دادنش به 20 نفر! بلکه به خاطر اینه که اونا معمولا یه پروژه خیلی بزرگ دارند که پروژه هر دانشجو بخشی از اون هست و به جای اینکه هر کدوم از 20 نفر یه مقاله تکی بدن در نوشتن 20 تا مقاله با هم شریک می شن و هر کسی از دید و تخصص خودش مقاله رو بررسی می کنه!
در ثانی هیچ جای دنیا مثل ما مجبور نیستن به مقاله متوسل بشن! اونا کارای خودشون رو انجام می دن اگه فرصت داشتند تحقیقاتشون رو با مقاله پرزنت می کنند نه مثل ما که تحقیق می کنیم که مقاله بدیم! اونا اهداف مهم تر از ین دارند که به خاطرشون فاند می گیرند

[ghlobe]

نکته دقیقا همینه که اصولاً اساتید به دنبال مقاله نیستند. هرچند عدّه‌ای هستند که می‌بینید در وبسایتشون میان میگن چن تا مقاله داشتیم و چند بار سایت شدن و به این موضوع افتخار می‌کنن. اینو می‌شه به حساب عطش شخصی‌ فرد گذشت وگرنه اعتبار استاد در اینجا لزوماً مقالاتش نیست (هرچند کرلیشن قوی بینشون هست). برای اسیستانت پروفسورها بحث مقاله اهمیت داره چون هنوز آدم شناخت شده‌ای نیست و وقتی‌ پروپزال میده به مقاله هاش نگاه می‌کنن که قبلان چکار کرده. و البته در این مورد هم مهم نیست که چن تا مقاله داره یا ایمپکت فاکتورش چنده، مهم اینه که مقالاتش چقدر به موضوع funding agency مربوط می‌شه

یکی از مهمترین فاکتورها در ارتقای درجه استادها تعداد و کیفیت مقالاتشونه. بخصوص برای اسیستنت پروفسور هایی که میخواهند tenure بگیرند بی نهایت مهمه. همینطور برای ارتقا درجه به فول پروفسوری و گرفتن موقعیتهای پژوهشی مثل research chair و نظیر اون بسیار مهمه. بقول خودشون publish or perish!

[shahrouz]

یکی از مهمترین فاکتورها در ارتقای درجه استادها تعداد و کیفیت مقالاتشونه. بخصوص برای اسیستنت پروفسور هایی که میخواهند tenure بگیرند بی نهایت مهمه. همینطور برای ارتقا درجه به فول پروفسوری و گرفتن موقعیتهای پژوهشی مثل research chair و نظیر اون بسیار مهمه. بقول خودشون publish or perish!

و به همین خاطر نمره جی ار ای اونم وربال براشون مهم تر از مقالات های ایمپکت فکتور نویسنده اول دانشجو است؟!!

[ghlobe]

و به همین خاطر نمره جی ار ای براشون مهم تر از مقالات های ایمپکت فکتور دانشجو است؟

من نمیدونم حتما نمره GRE مهمتر از مقالات خوب باشه ولی واقعیت اینه که بهرحال GRE یک امتحان استاندارده که سطح شما رو مشخص میکنه و تقلب و پول دادن و غیره هم در اون راهی نداره. در حالیکه مقاله دادن در بسیاری از کشورها منجمله کشور عزیز خودمون تا حدی کیلویی هم شده (چین و هند که دیگه بدتر). استادی که اسم یک متقاضی رو روی یک مقاله ببینه که راهی نداره بدونه اون خودش واقعا کار کرده یا فقط بخش کمی از کار رو انجام داده یا بدتر پول داده مقاله رو خریده یا اسمش رو زده! وقتی هر کسی که اپلای میکنه دو سه تا مقاله ISI توی رزومه اش میگذاره خوب طبعا ارزش مقاله میاد پائین.

ولی از اون طرف یک مقاله خوب که شما خودتون نویسنده اولش باشید و نشون بدید کار قوی کرده اید میتونه در جلب نظر استاد حتی بیشتر از GRE هم موثر باشه. بنظر من ریسک نکنید و سعی کنید هردو GRE و مقاله رو در کنار معدل بالا ببرید. شرایط جوری شده که دیگه صرف نقطه قوت برای گرفتن پذیرش کافی نیست باید سعی کنید نقطه ضعفی نداشته باشید.

[applied]

در واقع اینطور نیست و تعداد مقاله یا کیفیت آنها اهمیتی ندارد (هرچند که گفتم، کرلیشن دارد). میدونم برای تنیور شدن صرفاً کیفیت ریسرچ (جذب سرمایه) اهمیت دارد و احتمالا برای فول پروفسور شدن هم همین هست. در مورد کانادا نمیدونم اونجا هم همینجوری هست یا نه، ولی‌ تو آمریکا چیزی به نام research chair وجود نداره

یکی از مهمترین فاکتورها در ارتقای درجه استادها تعداد و کیفیت مقالاتشونه. بخصوص برای اسیستنت پروفسور هایی که میخواهند tenure بگیرند بی نهایت مهمه. همینطور برای ارتقا درجه به فول پروفسوری و گرفتن موقعیتهای پژوهشی مثل research chair و نظیر اون بسیار مهمه. بقول خودشون publish or perish!

[ghlobe]

در واقع اینطور نیست و تعداد مقاله یا کیفیت آنها اهمیتی ندارد (هرچند که گفتم، کرلیشن دارد). میدونم برای تنیور شدن صرفاً کیفیت ریسرچ (جذب سرمایه) اهمیت دارد و احتمالا برای فول پروفسور شدن هم همین هست. در مورد کانادا نمیدونم اونجا هم همینجوری هست یا نه، ولی‌ تو آمریکا چیزی به نام research chair وجود نداره

دوست عزیز تعداد و کیفیت مقاله بینهایت در تنیور شدن تاثیر دارد و صرف جذب سرمایه کافی نیست. من شخصا کسانی را میشناسم که با وجودی که گرنت هایشان نسبتا خوب بود بخاطر کم بودن مقاله هایشان تنیورشان ریجکت شد.
research chair که در واقع یک نوع گرنت پژوهشی دراز مدت است در کانادا بسیار معمول است ولی در امریکا هم فکر میکنم معادل آن وجود داشته باشد.