صفحه 5 از 9 نخستنخست 123456789 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 41 تا 50 , از مجموع 86

موضوع: مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

  1. #41

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    مسایلی که من تجربه کردم به این صورت بوده:

    سهولت زندگی:

    اول اینکه من یک سال اول زندگی خیلی راحتی مثل ایران نداشتم. که طبیعی بود. دلیل این یکی برمیگرده به خونه ای که داشتم و ناآشناییم با محیط. من از قبل خونه نگرفتم و با کسی از بچه های ایرانی هم مشورت نکردم. در نتیجه خونه جالبی گیرم نیومد. مساله ی خونه مساله ی مهمیه. اینو یک مشاور دانشجویان خارجی در اینجا هم میگفت. چون ما اینجا از کشور و خونه خودمون دوریم باید یک محیط دلپذیر در آپارتمانمون درست کنیم که راحت باشیم.

    دوم مساله ماشینه. در آمریکا تا اونجایی که من میدونم به جز شهر نیویورک (خود شهر نه ایالت) به ماشین نیاز دارید. این کلی زندگی رو راحتتر میکنه.به طور کلی هر چه بیشتر بمونید زندگی روانتر پیش میره چون شهرتون رو میشناسید و راههای ساده انجام کارها رو یاد میگیرید.

    تنهایی و دلتنگی:

    پیدا کردن و درست کردن social circle این خیلی مهمه که آدم تنها نباشه اینجا. باید آدم دوست پیدا کنه چه ایرانی و چه آمریکایی. از ایرانی ها دوری نکنید. در موقع نیاز میتونن جونتون رو نجات بدن. مبالغه نمیکنم وقتی میگم جونتون رو نجات بدن. برای خود من پیش اومده.

    لذت ببرید. در جامعه ی آمریکا حتما چیزی پیدا میشه که شما لذت ببرید. به خصوص در دانشگاه معمولا بسیاری کلاسهای مختلف ورزشی، هنری و غیره هست. حتما حداقل یه کار به غیر از درس، بسته به علاقتون انجام بدید.

    مسایل محیطی :

    مساله ی آب و هوا رو در نظر بگیرید. برای من و اکثر بچه هایی که خیلی بیشتر از من اینجا بودن(7-8 سال) مساله آب و هوا پذیرفتنی تر شده ولی حل نشده. یک مقدار در مورد آب و هوای مناطق مختلف آمریکا اطلاعات کسب کنید.میزان بارندگی، رطوبت و دمای هوا رو درست بررسی کنید.

    در مورد شهری که میرید اطلاعات کسب کنید از کسایی که اونجا بودن. ببینید میتونید پنج سال اونجا زندگی کنید؟ من همه ی این چیزا رو در نظر داشتم وقتی اومدم.

    در نهایت این رو بگم که تمام مشکلات اینجا رو قبل از شما یه کسی باهاش رو برو شده و حلش کرده. چیز غیر قابل حلی نیست.
    ویرایش توسط rezatheory : August 16th, 2011 در ساعت 08:11 AM
    ...زیرا که مردگان این سال عاشق ترین زندگان بوده اند.

  2. #42

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    اغلب دانشگاه های آمریکا در شهرهای کوچک هستن. از نظر اقتصادی، داشتن سیستم حمل نقل عمومی گسترده توجیه ناپذیر هست. تمام دوستانی که نِق میزنند، برگردند در ایران و سالاری کنند. شما وقتی مقایسه میکنی، باید شیکاگو و نیویورک رو با تهران مقایسه کنی. نه دهات 20 هزارنفری آمریکا رو با تهران! بله، دهات. برای ما که از ایران میائیم بودن Department store ها و خیابون آسفالته در دهات ها، نماد شهر هست. نه آقا اینا به نظر شما شهر هست و به نظر خود ساکنین دهات!
    سازگاری با محیط، اولش پذیرش فرهنگ هست. اینکه بشینی مدام فرهنگ و مردم آمریکا رو مسخره کنی، به هیچ جا نمیرسی. اصلاً معیار فرهنگ خوب چیه؟! خیلیا میگن فرهنگ خوب، فرهنگ ایرانه! هر کی اونو رعایت نمیکنه، بی فرهنگه.
    مسئله اینه که ما میخوایم همه چیز اونی باشه که میخوایم. نه آقا، اینجا یه کشور جدید با آدم های جدید هست.
    هر کی هم ناراضیه، یا فکر میکنه آمریکا فریبشون داده( که تا اونجایی که میدونم، ایرانی با التماس وارد آمریکا میشن، کافی برید ببنید که ملت دم در سفارت های آمریکا چه میکنن!!! که واقعاً شرم آوره) برگردن به خاک پاک ایران زمین. کسی اینجا براشون فرش قرمز پهن نکرده.
    یکنفر رفته شیکاگو، میگه حمل نقل عمومیش در حد گرگانه!!! سر ثانیه متروش میاد تو فرودگاه، 45 دقیقه بعدش میگذارتت تو downtown. کجای ایران همچین سرویسی بوده؟ تو گرگان؟ تو تهرانش، جونشون بالا میاد تا بتونن سر ساعت سرویس دهی کنن.
    ویرایش توسط Pearson : August 18th, 2011 در ساعت 11:35 PM

  3. #43

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    دوستان عزیزم سلام. لذت بردم ازین تاپیک ولی متاسفانه 7،8 ماهه خبری نیست از کسی. اصلا مطمئن نیستم کسی پست منو می خونه یا نه ولی می نویسم شاید کسی خوند.

    خوشبختانه خود من با اینکه عاشق آمریکا هستم هیچوقت دچار American dream نشدم و به مدد تمام امکانات امروزی علی الخصوص اینرنت پرگهر کلی از تصورهای اشتباهم از امریکا رو تصحیح کردم. من می گم رویای امریکایی یه خوابه، ولی از کابوس کنونی من در اینجا بهتره! این بود مخلص کلام.

    من می دونم توی فلوریدایی که میرم شاید مثل تهران نشه با 1000 یا 2000 تومن با اتوبوس و مترو کل تهران رو گشت ولی اینم می دونم که تو همون دانشگاه 6 کیلومتری مربعی که دارم می رم و اندازه ی وسعت شهری که الان توش هستم فقط امکانات تفریحی و و ورزشی داره شایدم نیازی به گشتن در کل ایالت نباشه. لااقل تا وقتی که آشنا شم و احتمالا دوستانی پیدا کنم که با ماشینشون من رو هم اینور و انور ببرن.

    اونجا همه چیز کامل نیست ولی فکر می کنم احترام ها و حقوق شهروندی خیلی بیشتره. فکر نمی کنم تعداد قابل قیاس اتفاق بیفته مثل اینجا که طرف با ماشین راهتو بگیره و تازه چپ چپ نگات کنه و درحالی که چوب دستیش رو اماده می کنه و دستش رو دستگیره ماشین آماده اس منتظر کوچیکترین اعتراضی از شما باشه تا پیاده شده و فرهنگ نمایی کنه . آیا تو اون متروهای قدیمی و داغونی بوستون که دوستان گفتن هم شکستن عینک و له شدن پیرمری و مو برداشتن ساق پای آدمها اتفاقی طبیعیست؟ آقاجون شما که می گی کجای فرهنگ ما از امریکایی ها سره؟ کجاش؟ اعتقاد شما محترم ولی ما که جلوه ای از این اعتقاد رو تو زندگیمون ندیدیم. اگه حرفت رو می ذاری رو این اساس که امریکا 300 ساله بوجود امده و مملکت ما هزاران سال فرهنگ داره، باید به اطلاعت برسونم صد در صد در شاتباهی برادر. حرف شما درسته فقط و فقط اگر کسایی که 300 سال پیش امریکا رو ساختن همون سوسمارخورهایی باشن که کشورهای عربی رو ساختن یا اونایی که با رسیدن به حکومت تاریخ قبلی رو عوض کردن. نه! کسایی 300 سال پیش امریکا رو ساختن که 3000 سال خودشون فرهنگ داشتن. اگه افریقایی ها اومدن تگزاس پنبه زار راه انداختن، اروپایی ها اومدن new england و 90% اختراعات حیاتی بشر رو پدید آوردند.

    کم لطفی کرده همشهری من که میگه جوونای امریکایی دنبال عیش و نوش و پارتی هستن و جوون ایرانی دنبال درس و موسیقی! برادر من اگه اینجا خانه فساد و کاباره نیست دلیل نمیشه که درصد کسایی که می رن کاباره و فاسدن کمتر باشه! فرقش اینه اینجا آمار دورغین و ریاکارانه هست و اونجا آمار دقیق. اگه "جوونای امریکایی" دنبال این چیزان پس همه این اختراعات و پیشرفت ها رو توی پارتی ها و توی مستی شون ایجاد کردن؟ نمونه ی شما چیه برای این حرف؟ نکنه مثلا رفتی توی شهری مثل لاس وگاس نمونه گیری کردی یا تو سایتی مثل فیس بوک. کسایی که مثال نقض به تعمیم نادرست شما هستن هیچوقت براحتی تو این جور جاها پیدا نمیشن که احتمالا توی نمونه ی شما جا بگیرن.

    من خودم 100 ها صفحه درباره ی امریکا خوندم. یه مستند 12 قسمتی با بیش از 900 دقیقه درباره امریکا دیدم و حداقل 10 دوست نیتیو امریکایی دارم. پس فکر نکنید رو هوا حرف می زنم. من هیچوقت نمیرم امریکا که برم بهشت. ولی می رم امریکا که تو جهنم نمونم. به نظر من اینکه شما چقدر از امریکا و امریکا رفتن راضی باشی بستگی به سطح اندیشه وبلوغت و مرتبه ی نیازهات داره. کسایی که منتظرن برن امریکا و تو یه کوچه 2 متری با اتوبوس دولوکس اسکانیا توی شهر کوچیکی در 100 کیلومتری یه شهر متوسط جابجاشن مسلما ناامید میشن. ولی اگه کسی میره امریکا که اگه بهش گفتن همون اتوبوس کوچیک قدیمی راس ساعت فلان میاد، واقعا بیاد، ناامید نمیشه. اگه کسی میره امریکا که ببینه مردم برای جون و مال هم احترام می گذارن و حق خوری و لایی کشی زرنگی محسوب نمیشه، ناامید نمیشه. اگه کسی میره که درس بخونه و در حد معلومات و تواناییهاش بهش احترام بگذارن، ناامید نمیشه.

    با اینکه من می خوام برم امریکا که بعد درسم یا بعد مدتی بعد درسم مقیم شم جایی، بنظرم می تونم با مدرک دانشگاه امریکا تو هر کشوری بخوام مشغول کار شم. منظورم این نیست مدرک امریکا گارانتی میده بلکه اینکه استانداردهای همه کشورها را meet میکنه. به نظر من سیستم آموزشی امریکا هیچ جا پیدا نمیشه. لااقل برای دکترا می تونم بگم برنامه های research محور اروپا در برابر برنامه های course+research محور امریکا بسیار حقیره و مخصوصا برای ما ها که سطح دانشگاه های مقاطع قبلیمون پایینه، حتی شریف و تهران (یونی خودمه پس به کسی بر نخوره ) دو سال اول برنامه های امریکا غنیمته.

    خلاصه که دوستان عزیز، مبنای قضاوتمون رو یه نمونه ی جزیی و غیر واقع بینانه قرار ندیم و به بقیه هم فاز منفی هدیه ندیم دم عیدی
    برای معوضه دلار بین آمریکا و ایران لطفا پیام خصوصی بدهید.

  4. #44
    Banned
    تاریخ عضویت
    Oct 2009
    ارسال‌ها
    629

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    نقل قول نوشته اصلی توسط s19297 نمایش پست ها
    دوستان عزیزم سلام. لذت بردم ازین تاپیک ولی متاسفانه 7،8 ماهه خبری نیست از کسی. اصلا مطمئن نیستم کسی پست منو می خونه یا نه ولی می نویسم شاید کسی خوند.

    خوشبختانه خود من با اینکه عاشق آمریکا هستم هیچوقت دچار American dream نشدم و به مدد تمام امکانات امروزی علی الخصوص اینرنت پرگهر کلی از تصورهای اشتباهم از امریکا رو تصحیح کردم. من می گم رویای امریکایی یه خوابه، ولی از کابوس کنونی من در اینجا بهتره! این بود مخلص کلام.

    من می دونم توی فلوریدایی که میرم شاید مثل تهران نشه با 1000 یا 2000 تومن با اتوبوس و مترو کل تهران رو گشت ولی اینم می دونم که تو همون دانشگاه 6 کیلومتری مربعی که دارم می رم و اندازه ی وسعت شهری که الان توش هستم فقط امکانات تفریحی و و ورزشی داره شایدم نیازی به گشتن در کل ایالت نباشه. لااقل تا وقتی که آشنا شم و احتمالا دوستانی پیدا کنم که با ماشینشون من رو هم اینور و انور ببرن.

    اونجا همه چیز کامل نیست ولی فکر می کنم احترام ها و حقوق شهروندی خیلی بیشتره. فکر نمی کنم تعداد قابل قیاس اتفاق بیفته مثل اینجا که طرف با ماشین راهتو بگیره و تازه چپ چپ نگات کنه و درحالی که چوب دستیش رو اماده می کنه و دستش رو دستگیره ماشین آماده اس منتظر کوچیکترین اعتراضی از شما باشه تا پیاده شده و فرهنگ نمایی کنه . آیا تو اون متروهای قدیمی و داغونی بوستون که دوستان گفتن هم شکستن عینک و له شدن پیرمری و مو برداشتن ساق پای آدمها اتفاقی طبیعیست؟ آقاجون شما که می گی کجای فرهنگ ما از امریکایی ها سره؟ کجاش؟ اعتقاد شما محترم ولی ما که جلوه ای از این اعتقاد رو تو زندگیمون ندیدیم. اگه حرفت رو می ذاری رو این اساس که امریکا 300 ساله بوجود امده و مملکت ما هزاران سال فرهنگ داره، باید به اطلاعت برسونم صد در صد در شاتباهی برادر. حرف شما درسته فقط و فقط اگر کسایی که 300 سال پیش امریکا رو ساختن همون سوسمارخورهایی باشن که کشورهای عربی رو ساختن یا اونایی که با رسیدن به حکومت تاریخ قبلی رو عوض کردن. نه! کسایی 300 سال پیش امریکا رو ساختن که 3000 سال خودشون فرهنگ داشتن. اگه افریقایی ها اومدن تگزاس پنبه زار راه انداختن، اروپایی ها اومدن new england و 90% اختراعات حیاتی بشر رو پدید آوردند.

    کم لطفی کرده همشهری من که میگه جوونای امریکایی دنبال عیش و نوش و پارتی هستن و جوون ایرانی دنبال درس و موسیقی! برادر من اگه اینجا خانه فساد و کاباره نیست دلیل نمیشه که درصد کسایی که می رن کاباره و فاسدن کمتر باشه! فرقش اینه اینجا آمار دورغین و ریاکارانه هست و اونجا آمار دقیق. اگه "جوونای امریکایی" دنبال این چیزان پس همه این اختراعات و پیشرفت ها رو توی پارتی ها و توی مستی شون ایجاد کردن؟ نمونه ی شما چیه برای این حرف؟ نکنه مثلا رفتی توی شهری مثل لاس وگاس نمونه گیری کردی یا تو سایتی مثل فیس بوک. کسایی که مثال نقض به تعمیم نادرست شما هستن هیچوقت براحتی تو این جور جاها پیدا نمیشن که احتمالا توی نمونه ی شما جا بگیرن.

    من خودم 100 ها صفحه درباره ی امریکا خوندم. یه مستند 12 قسمتی با بیش از 900 دقیقه درباره امریکا دیدم و حداقل 10 دوست نیتیو امریکایی دارم. پس فکر نکنید رو هوا حرف می زنم. من هیچوقت نمیرم امریکا که برم بهشت. ولی می رم امریکا که تو جهنم نمونم. به نظر من اینکه شما چقدر از امریکا و امریکا رفتن راضی باشی بستگی به سطح اندیشه وبلوغت و مرتبه ی نیازهات داره. کسایی که منتظرن برن امریکا و تو یه کوچه 2 متری با اتوبوس دولوکس اسکانیا توی شهر کوچیکی در 100 کیلومتری یه شهر متوسط جابجاشن مسلما ناامید میشن. ولی اگه کسی میره امریکا که اگه بهش گفتن همون اتوبوس کوچیک قدیمی راس ساعت فلان میاد، واقعا بیاد، ناامید نمیشه. اگه کسی میره امریکا که ببینه مردم برای جون و مال هم احترام می گذارن و حق خوری و لایی کشی زرنگی محسوب نمیشه، ناامید نمیشه. اگه کسی میره که درس بخونه و در حد معلومات و تواناییهاش بهش احترام بگذارن، ناامید نمیشه.

    با اینکه من می خوام برم امریکا که بعد درسم یا بعد مدتی بعد درسم مقیم شم جایی، بنظرم می تونم با مدرک دانشگاه امریکا تو هر کشوری بخوام مشغول کار شم. منظورم این نیست مدرک امریکا گارانتی میده بلکه اینکه استانداردهای همه کشورها را meet میکنه. به نظر من سیستم آموزشی امریکا هیچ جا پیدا نمیشه. لااقل برای دکترا می تونم بگم برنامه های research محور اروپا در برابر برنامه های course+research محور امریکا بسیار حقیره و مخصوصا برای ما ها که سطح دانشگاه های مقاطع قبلیمون پایینه، حتی شریف و تهران (یونی خودمه پس به کسی بر نخوره ) دو سال اول برنامه های امریکا غنیمته.

    خلاصه که دوستان عزیز، مبنای قضاوتمون رو یه نمونه ی جزیی و غیر واقع بینانه قرار ندیم و به بقیه هم فاز منفی هدیه ندیم دم عیدی
    عزیزم شما برو بعد بیا 1000 صفحه بنویس. وقتی فعلا نرفتی به نظر من حرفات چه مثبت و چه منفی درست نیست و همه چیزها را صرفا از اینترنت نمی توان دید و بعضی چیزها را باید تجربه کرد.

  5. #45

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    بله، کاملا درسته که بعضی چیز ها رو حتما باید تجریه کرد ولی خیلی چیز ها رو هم می شه بدون تجربه ی فیزیکی با پیشرفت تکنولوژی و امکانات از راه دور تجربه کرد. من این موضوع رو توی پست ابتداییم هم گفتم.
    برای معوضه دلار بین آمریکا و ایران لطفا پیام خصوصی بدهید.

  6. #46

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    نقل قول نوشته اصلی توسط s19297 نمایش پست ها
    بله، کاملا درسته که بعضی چیز ها رو حتما باید تجریه کرد ولی خیلی چیز ها رو هم می شه بدون تجربه ی فیزیکی با پیشرفت تکنولوژی و امکانات از راه دور تجربه کرد. من این موضوع رو توی پست ابتداییم هم گفتم.
    دوست عزیز من مشتاقم که بعد از رفتن نظراتتو بنویسی و مقایسه کنی که چی فک میکردی و واقعیت چی بود. امیدوارم واقعیت همونی باشه که فکر میکردی. موفق باشی

  7. #47
    ApplyAbroad Veteran
    alireza.p آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Apr 2010
    رشته و دانشگاه
    Electrical Engineering - Texas A&M University
    ارسال‌ها
    323

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    نقل قول نوشته اصلی توسط s19297 نمایش پست ها
    دوستان عزیزم سلام. لذت بردم ازین تاپیک ولی متاسفانه 7،8 ماهه خبری نیست از کسی. اصلا مطمئن نیستم کسی پست منو می خونه یا نه ولی می نویسم شاید کسی خوند.

    خوشبختانه خود من با اینکه عاشق آمریکا هستم هیچوقت دچار American dream نشدم و به مدد تمام امکانات امروزی علی الخصوص اینرنت پرگهر کلی از تصورهای اشتباهم از امریکا رو تصحیح کردم. من می گم رویای امریکایی یه خوابه، ولی از کابوس کنونی من در اینجا بهتره! این بود مخلص کلام.

    من می دونم توی فلوریدایی که میرم شاید مثل تهران نشه با 1000 یا 2000 تومن با اتوبوس و مترو کل تهران رو گشت ولی اینم می دونم که تو همون دانشگاه 6 کیلومتری مربعی که دارم می رم و اندازه ی وسعت شهری که الان توش هستم فقط امکانات تفریحی و و ورزشی داره شایدم نیازی به گشتن در کل ایالت نباشه. لااقل تا وقتی که آشنا شم و احتمالا دوستانی پیدا کنم که با ماشینشون من رو هم اینور و انور ببرن.

    اونجا همه چیز کامل نیست ولی فکر می کنم احترام ها و حقوق شهروندی خیلی بیشتره. فکر نمی کنم تعداد قابل قیاس اتفاق بیفته مثل اینجا که طرف با ماشین راهتو بگیره و تازه چپ چپ نگات کنه و درحالی که چوب دستیش رو اماده می کنه و دستش رو دستگیره ماشین آماده اس منتظر کوچیکترین اعتراضی از شما باشه تا پیاده شده و فرهنگ نمایی کنه . آیا تو اون متروهای قدیمی و داغونی بوستون که دوستان گفتن هم شکستن عینک و له شدن پیرمری و مو برداشتن ساق پای آدمها اتفاقی طبیعیست؟ آقاجون شما که می گی کجای فرهنگ ما از امریکایی ها سره؟ کجاش؟ اعتقاد شما محترم ولی ما که جلوه ای از این اعتقاد رو تو زندگیمون ندیدیم. اگه حرفت رو می ذاری رو این اساس که امریکا 300 ساله بوجود امده و مملکت ما هزاران سال فرهنگ داره، باید به اطلاعت برسونم صد در صد در شاتباهی برادر. حرف شما درسته فقط و فقط اگر کسایی که 300 سال پیش امریکا رو ساختن همون سوسمارخورهایی باشن که کشورهای عربی رو ساختن یا اونایی که با رسیدن به حکومت تاریخ قبلی رو عوض کردن. نه! کسایی 300 سال پیش امریکا رو ساختن که 3000 سال خودشون فرهنگ داشتن. اگه افریقایی ها اومدن تگزاس پنبه زار راه انداختن، اروپایی ها اومدن new england و 90% اختراعات حیاتی بشر رو پدید آوردند.

    کم لطفی کرده همشهری من که میگه جوونای امریکایی دنبال عیش و نوش و پارتی هستن و جوون ایرانی دنبال درس و موسیقی! برادر من اگه اینجا خانه فساد و کاباره نیست دلیل نمیشه که درصد کسایی که می رن کاباره و فاسدن کمتر باشه! فرقش اینه اینجا آمار دورغین و ریاکارانه هست و اونجا آمار دقیق. اگه "جوونای امریکایی" دنبال این چیزان پس همه این اختراعات و پیشرفت ها رو توی پارتی ها و توی مستی شون ایجاد کردن؟ نمونه ی شما چیه برای این حرف؟ نکنه مثلا رفتی توی شهری مثل لاس وگاس نمونه گیری کردی یا تو سایتی مثل فیس بوک. کسایی که مثال نقض به تعمیم نادرست شما هستن هیچوقت براحتی تو این جور جاها پیدا نمیشن که احتمالا توی نمونه ی شما جا بگیرن.

    من خودم 100 ها صفحه درباره ی امریکا خوندم. یه مستند 12 قسمتی با بیش از 900 دقیقه درباره امریکا دیدم و حداقل 10 دوست نیتیو امریکایی دارم. پس فکر نکنید رو هوا حرف می زنم. من هیچوقت نمیرم امریکا که برم بهشت. ولی می رم امریکا که تو جهنم نمونم. به نظر من اینکه شما چقدر از امریکا و امریکا رفتن راضی باشی بستگی به سطح اندیشه وبلوغت و مرتبه ی نیازهات داره. کسایی که منتظرن برن امریکا و تو یه کوچه 2 متری با اتوبوس دولوکس اسکانیا توی شهر کوچیکی در 100 کیلومتری یه شهر متوسط جابجاشن مسلما ناامید میشن. ولی اگه کسی میره امریکا که اگه بهش گفتن همون اتوبوس کوچیک قدیمی راس ساعت فلان میاد، واقعا بیاد، ناامید نمیشه. اگه کسی میره امریکا که ببینه مردم برای جون و مال هم احترام می گذارن و حق خوری و لایی کشی زرنگی محسوب نمیشه، ناامید نمیشه. اگه کسی میره که درس بخونه و در حد معلومات و تواناییهاش بهش احترام بگذارن، ناامید نمیشه.

    با اینکه من می خوام برم امریکا که بعد درسم یا بعد مدتی بعد درسم مقیم شم جایی، بنظرم می تونم با مدرک دانشگاه امریکا تو هر کشوری بخوام مشغول کار شم. منظورم این نیست مدرک امریکا گارانتی میده بلکه اینکه استانداردهای همه کشورها را meet میکنه. به نظر من سیستم آموزشی امریکا هیچ جا پیدا نمیشه. لااقل برای دکترا می تونم بگم برنامه های research محور اروپا در برابر برنامه های course+research محور امریکا بسیار حقیره و مخصوصا برای ما ها که سطح دانشگاه های مقاطع قبلیمون پایینه، حتی شریف و تهران (یونی خودمه پس به کسی بر نخوره ) دو سال اول برنامه های امریکا غنیمته.

    خلاصه که دوستان عزیز، مبنای قضاوتمون رو یه نمونه ی جزیی و غیر واقع بینانه قرار ندیم و به بقیه هم فاز منفی هدیه ندیم دم عیدی



    مام مثل شما فكر ميكرديم! همين الانم كه فك ميكني خيليييي اطلاعات دقيقي داري از واقعيت خيلي فاصله داري... اينجام راهتو ميكيرن! اينجا هم بهت بي احترامي
    ميكنن!!! جووناي امريكايي هم ٨٠ درصد فقط دنبال عشق و حالن! و بقيه نكات... متاسفانه بر عكس تفكرتون روياي امريكا در سر داريد....
    اتفاقا امريكا اصلا اوني كه تو اينترنت فيلم يا كتاباست نيست! كلا فرق داره... هدف اينه كه شما از طريق اينترنت و فيلم و كلا مديا عاشق امريكا بشي!

    بعد از اومدن اينجا برامون بنويسيد
    موفق باشيد
    Last name: Ever

    First name: Greatest


  8. #48
    ApplyAbroad Veteran
    alireza.p آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Apr 2010
    رشته و دانشگاه
    Electrical Engineering - Texas A&M University
    ارسال‌ها
    323

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    نقل قول نوشته اصلی توسط pimi810 نمایش پست ها
    دوستای من اونایی که phd برق دانشگاههای تاپ رفتن (top 30) به شدت سرشون شلوغه و فشار کاری زیاد، طوری که هنوز بعد از 2 سال خیلی فرصت explore کردن بقیه ی جوانب امریکا رو پیدا نکردن، به گفته ی خودشون این مشغله از همون اوایل ورود به آمریکا شروع شده و برای کسانی که بلد نیستن تحت فشار کار کنند سخته عادت کردن بهش....
    حالا نمی دونم کلا" trend اینه یا گروهی که اینا رفتن سخت گیرن...

    نه عزيزم همينه! كلا استادت بهت در سال دو هفته آف ميده! البته منم برقم؛) ميدونم دوستاي عمرانيم اينجوري نيستن! ولي كلا به بالاي ١٢ ساعت كار در روز فكر كنين!!
    Last name: Ever

    First name: Greatest


  9. #49
    Junior Member arshia.st آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2010
    رشته و دانشگاه
    Milner School of English
    ارسال‌ها
    59

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    سلام دوستان اینجا هرکسی نظرات خودشو داره و خیلی‌ نظرات باهم فرق نه؟ داره،ولی‌ در کّل اگر نتیجه گیری کنیم زندگی‌ در آمریکا بهتراز ایران یا اروپا هست و نه؟؟

  10. #50
    Junior Member
    تاریخ عضویت
    Aug 2011
    رشته و دانشگاه
    EE - UT
    ارسال‌ها
    93

    پیش فرض پاسخ : مسائل و مشکلات از لحظه ورود به آمریکا تا سازگاری با محیط (علل و راهکارها)

    نقل قول نوشته اصلی توسط arshia.st نمایش پست ها
    سلام دوستان اینجا هرکسی نظرات خودشو داره و خیلی‌ نظرات باهم فرق نه؟ داره،ولی‌ در کّل اگر نتیجه گیری کنیم زندگی‌ در آمریکا بهتراز ایران یا اروپا هست و نه؟؟
    من تو همين انجمن افرادي رو ديدم كه از رفتن پشيمون بودن. خيلي هاشونم به برگشتن فكر مي كنند.
    ویرایش توسط ElectricalENG : April 29th, 2012 در ساعت 01:27 AM

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •