قانون سرزمین های دومینین، بخشی از قانونگذاری اتنجام شده در سال ۱۸۷۲می باشد که بر اساس آن، یک چهارم اراضی آزاد (۱۶۰ایکر از ۶۴/۷ هکتار) به هر فرد مقیم که حداقل ۲۱سال سن داشته است و ده دلار حق ثبت نام داده باشد و حداقل سه سال در این بخش ها زندگی کرده باشد و ۳۰ایکر (۱۲/۱هکتار) از اراضی را به زیر کشت برده باشد و اقامت دائم داشته است تعلق گرفته است.
• بین سال های ۱۹۰۱و ۱۹۱۴، بیش از ۷۵۰ هزار مهاجر از ایالات متحده وارد کانادا شده اند. در حالی که بسیاری از آن ها کانادایی هایی بوده اند که به سرزمین خود برگشته اند، و همچنین حدود یک سوم از تازه واردها ریشه اروپایی داشته – آلمانی ها، مجارستانی ها، نروژی ها، سوئدی ها و ایسلندی ها – که در ابتدا در غرب آمریکا اقامت داشته اند.