مسائل مربوط به فرهنگ و آداب و رسوم کانادایی ها

[ghlobe]

ممنونم بابت اطلاعات مفیدی که در اختیار دوستان قرار دادید.
1-حالا که بحث مالیات شد و اینکه مالیات سنگینه این به اون معنیه که دولت در ازای مالیات خدمات مناسبی هم ارائه میده؟
2-ممکنه به صورت درصدی یه اطلاعاتی در مورد هزینه ها نسبت به حقوق بفرمایید که بدونیم با توجه به سبک زندگی عموم مردم، رفاه و قدرت خرید چجوریه؟ مثل هزینه مسکن، هزینه خوراک، هزینه رفت و آمد، تفریحات و غیره و اینکه چند درصد از حقوق رو به صورت میانگین میشه پس انداز کرد و اصلن آیا پس انداز اونجا مثل ایران دغدغه اصلی هست؟

برای پاسخ به این سوالات تاپیک های زیر را مطالعه بفرمایید (اطلاعات صفحات آخرشان به روز تر است) و اگر سوالی داشتید همانجا مطرح کنید.

http://www.applyabroad.org/forum/sho...A7%D8%AF%D8%A7

http://www.applyabroad.org/forum/sho...AF%DA%AF%DB%8C

[Aniaperth]

این نظر دوستمون رو که خوندم به نظرم رسید این چند خط را هم خودم اضافه کنم.

شاید عادت بیشتر ما آدمها این باشه که وقتی از یک چیزی فاصله میگیریم و از دور نگاهش می کنیم، بیشتر جنبه های مثبتش را می بینیم.
و هرچه بهش نزدیکتر میشیم، جزییات آزاردهنده اش بیشتر به چشممون میاد.

شاید برا همین باشه که وقتی تو ایران زندگی می کنیم، توجهمون بیشتر معطوف نکات منفیش میشه و وقتی ازش دور میشیم، منفی ها کمرنگ تر میشن و مثبت ها رو یادمون میاد.
یا برعکس، در مورد کانادا یا هرجای دیگری.

خلاصه اگه بشر واقعا اینجوریه، یا ایرانیها اینجورین یا هرچیز دیگه ای، یادمون باشه که اینجوری هستیم و این تفسیرات مثبت و منفی ای را که از دور راجع به چیزای مختلف می کنیم خیلی جدی نگیریم.

بیشتر هموطنای ایرانیمون از دور خیلی گرم و صمیمی به نظر میان ولی وقتی از یک فاصله ای بهشون نزدیکتر بشی، مساله صورت دیگه ای به خودش میگیره. (خودم هم ایرانی هستم و حتما این مورد شامل حال خودمم میشه. ولی قطعا دوستای اینجا استثنا هستن)

بارها برا من پیش اومده تو مکانهای عمومی، کنار یکی از این هموطن های گرم و صمیمی قرار گرفته ام. کسی که خیلی زود سر صحبت را باز میکند و تمام مدت به همراهیش ادامه می دهد. طوریکه وقتی یک نفر از بیرون نگاه می کند با خودش فکر میکند: عجب آدم خونگرم و بچسبی!! چقدر این ایرانیها آدمهای صمیمی و گرمی هستن!

از طرف دیگه، بنده که در کانون این توجه و خونگرمی و صمیمیت قرار گرفته ام، تمام مدت در معرض این پرسش هام:

چندسالته؟ شوهر کردی؟ چند ساله شوهر کردی؟ بچه داری؟ چرا؟ دیر میشه هااا!! کار میکنی؟ چی کار؟ کجا؟ چقدر حقوق میگیری؟ چی خوندی؟ کجا؟ شوهرت چیکاره س؟ کجا میشینین؟ و...

یا اگه فضا خیلی گرم تر و صمیمی تر بشه، سروکله ی سوالهای جدیدی پیدا میشن:

چنتا خواهر شوهر (یا جاری) داری؟ چند کیلویی؟ موهاتو رنگ کردی؟ آخی چه زود سفید شده!! الان داری کجا میری؟ (یا برا چی اینجا نشستی؟) این چیه داری میخونی؟ و...

(این را هم اضافه کنم. اینها پرسشهای مکرریه که بیشتر بین خانومها رد و بدل میشه و از فضای بین آقایون خبر ندارم ولی اینطوری که تو روابط همسرم با مردهای دیگه می بینم ظاهرا اوضاع به این حادی نیست!!)

خلاصه خواستم بگویم، این دوستی و صمیمیت و خونگرمی هموطنهای عزیزمون اگه جهتگیریش تجسس و فضولی و سوالهای بی ربط و سرک کشیدن تو حریم شخصی همدیگه باشه (که متاسفانه بیشتر وقتها هست) بنده ترجیح میدم بین آدمهایی زندگی کنم که با فاصله ی چندتا صندلی از همدیگه میشینن و خودشون رو با کارهای شخصی خودشون مشغول میکنن و تو کتاب و صفحه موبایل و قیافه و سر و لباس و زندگی خصوصی همدیگه دنبال سوژه نمیگردن.

شاید هم دلیلش ضعف شخصی خودم باشه که عادت ندارم در مقابل من هم چیزی بپرسم. یا بیشتر وقتها اصلا حال و حوصله و علاقه ای به دونستن چیزهای شخصی بقیه ندارم. حضور ذهن هم ندارم که الان چی بپرسم. با خودم میگم: حالا بدونم که چی؟ به من چه؟

همین است که اینجور وقتها فقط هنگ می کنم و وقتی هموطن عزیز بلند می شود که برود (و جالب است که خیلی وقتها خداحافظی هم نمیکنن!!) می بینم یک دور کامل تخلیه اطلاعاتی شده ام و قد و وزن و سن و سال خودم و باقی اطلاعات شخصیم رو تقدیم یک غریبه ی خونگرم و مهربون کرده ام که الان داره با عجله میره تا یک جای دیگر با یک نفر دیگر گرم بگیرد!

دقیقا مشکلی که من با هموطنها دارم!
و این خونگرمی هرگز منجر به کوچکترین دوستی یا نوعدوستی نشده، فقط در جهت کسب حداکثر ممکن جزئیات و اطلاعات هست!
یک تلاشی برای فروختن یک جنس یا خدماتی هم اون وسط میکنن، همین.
اصلا هم نمی فهمم این همه جزئیات درباره یک شخص دیگه به چه دردشون ممکنه بخوره؟

[Simge]

سلام
چند روز دیگه قراره یک بسته رو Fedex برام بیاره که باید یک مبلغی به عنوان تکس بدم، اینجا رسمه که به راننده ای که بسته رو میاره هم انعام بدم ؟ خصوصا در ایام کریسمس؟

[ghlobe]

سلام
چند روز دیگه قراره یک بسته رو Fedex برام بیاره که باید یک مبلغی به عنوان تکس بدم، اینجا رسمه که به راننده ای که بسته رو میاره هم انعام بدم ؟ خصوصا در ایام کریسمس؟

برای بسته فدکس نه رسم که نیست ولی طرف هم انعام شب کریسمس را رد نمیکنه. اون تکس توی جیب راننده یا حتی فدکس نمیره و مستقیما نصیب دولت کاناداست!

[vixen357ka]

با سلام خدمت دوستان گرامی
یه موردی ذهن من رو مشغول کرده و از عزیزان گرامی می خوام که تجربیاتشون رو در این خصوص بیان کنن
از اول که قصد مهاجرت کردیم کانادا رو انتخاب کردیم چون کانادا کشوریه که می تونی اونجا خودت باشی فراق از مذهب و هر رنگی
من به حجاب علاقه دارم و دوست دارم وقتی مهاجرت کردم خودم باشم صد البته میدونم که مهاجرت یعنی ذوب شدن تو فرهنگ جایی که می خوای بری
می خواستم بدونم اگه ما به مونترال عزیمت کنیم (طبق چیزهایی که از بعضی افراد شنیدم البته قصد پیش داوری ندارم میگن که شرق کانادا با غرب متفاوت هست البته مخالف این حرف رو هم شنیدم ) و بچه های من به مدرسه برن مشکلی از این بابت که مادرشون حجاب داره نخواهند داشت ؟ میدونم که از طرف کادر یا حتی سر کلاس ممکن نیست مشکلی پیش بیاد اما آیا تو حمع دوستانه و صمیمی هاشون کسی به این خاطر حرفی بهشون نمیزنه که اگه اینجور باشه ترجیح میدم که بچه هام تو اولویت باشن ممنون میشم پاسخ بدین
پینوشت : با توجه به فجایعی که داعش تو دنیا ایجاد کرده

[newapplicant]

با سلام خدمت دوستان گرامی
یه موردی ذهن من رو مشغول کرده و از عزیزان گرامی می خوام که تجربیاتشون رو در این خصوص بیان کنن
از اول که قصد مهاجرت کردیم کانادا رو انتخاب کردیم چون کانادا کشوریه که می تونی اونجا خودت باشی فراق از مذهب و هر رنگی
من به حجاب علاقه دارم و دوست دارم وقتی مهاجرت کردم خودم باشم صد البته میدونم که مهاجرت یعنی ذوب شدن تو فرهنگ جایی که می خوای بری
می خواستم بدونم اگه ما به مونترال عزیمت کنیم (طبق چیزهایی که از بعضی افراد شنیدم البته قصد پیش داوری ندارم میگن که شرق کانادا با غرب متفاوت هست البته مخالف این حرف رو هم شنیدم ) و بچه های من به مدرسه برن مشکلی از این بابت که مادرشون حجاب داره نخواهند داشت ؟ میدونم که از طرف کادر یا حتی سر کلاس ممکن نیست مشکلی پیش بیاد اما آیا تو حمع دوستانه و صمیمی هاشون کسی به این خاطر حرفی بهشون نمیزنه که اگه اینجور باشه ترجیح میدم که بچه هام تو اولویت باشن ممنون میشم پاسخ بدین
پینوشت : با توجه به فجایعی که داعش تو دنیا ایجاد کرده

من دقيقا مونترال را نميدونم ولي دختر من تو مدرسه دوست عرب داره كه خودش محجبه است و رابطه اش هم با بچه ها خوبه و مشكلي نداره.
توي كانادا اين چيزي نيست كه بخاطرش ناراحت و نگران باشيد. ممكنه ممكنه يه وقتي يكي تو خيابان چيزي بگه ولي كلا اينكه بعضي ها حجاب دارن از طرف كل جامعه پذيرفته شده.
من بارها بيرون خانم ها را با روبنده ديدم، ديگه حجاب كه جاي خود داره.

[zilloo]

با سلام خدمت دوستان گرامی
یه موردی ذهن من رو مشغول کرده و از عزیزان گرامی می خوام که تجربیاتشون رو در این خصوص بیان کنن
از اول که قصد مهاجرت کردیم کانادا رو انتخاب کردیم چون کانادا کشوریه که می تونی اونجا خودت باشی فراق از مذهب و هر رنگی
من به حجاب علاقه دارم و دوست دارم وقتی مهاجرت کردم خودم باشم صد البته میدونم که مهاجرت یعنی ذوب شدن تو فرهنگ جایی که می خوای بری
می خواستم بدونم اگه ما به مونترال عزیمت کنیم (طبق چیزهایی که از بعضی افراد شنیدم البته قصد پیش داوری ندارم میگن که شرق کانادا با غرب متفاوت هست البته مخالف این حرف رو هم شنیدم ) و بچه های من به مدرسه برن مشکلی از این بابت که مادرشون حجاب داره نخواهند داشت ؟ میدونم که از طرف کادر یا حتی سر کلاس ممکن نیست مشکلی پیش بیاد اما آیا تو حمع دوستانه و صمیمی هاشون کسی به این خاطر حرفی بهشون نمیزنه که اگه اینجور باشه ترجیح میدم که بچه هام تو اولویت باشن ممنون میشم پاسخ بدین
پینوشت : با توجه به فجایعی که داعش تو دنیا ایجاد کرده

بچه ها که مشکلی نخواهند داشت ، اینا پذیرفتن تفاوت ها و برابر بودن را از بچگی بهشون یاد میدن . البته من از دوستان کبکی خودم شنیدم که افکار دست راستی ،بین کبکی ها و فرانکوفون ها بیشتره. اخبار هم کم و بیش این مطلب را نشون میده .

[alikanosala]

با سلام خدمت دوستان گرامی
یه موردی ذهن من رو مشغول کرده و از عزیزان گرامی می خوام که تجربیاتشون رو در این خصوص بیان کنن
از اول که قصد مهاجرت کردیم کانادا رو انتخاب کردیم چون کانادا کشوریه که می تونی اونجا خودت باشی فراق از مذهب و هر رنگی
من به حجاب علاقه دارم و دوست دارم وقتی مهاجرت کردم خودم باشم صد البته میدونم که مهاجرت یعنی ذوب شدن تو فرهنگ جایی که می خوای بری
می خواستم بدونم اگه ما به مونترال عزیمت کنیم (طبق چیزهایی که از بعضی افراد شنیدم البته قصد پیش داوری ندارم میگن که شرق کانادا با غرب متفاوت هست البته مخالف این حرف رو هم شنیدم ) و بچه های من به مدرسه برن مشکلی از این بابت که مادرشون حجاب داره نخواهند داشت ؟ میدونم که از طرف کادر یا حتی سر کلاس ممکن نیست مشکلی پیش بیاد اما آیا تو حمع دوستانه و صمیمی هاشون کسی به این خاطر حرفی بهشون نمیزنه که اگه اینجور باشه ترجیح میدم که بچه هام تو اولویت باشن ممنون میشم پاسخ بدین
پینوشت : با توجه به فجایعی که داعش تو دنیا ایجاد کرده

برخلاف تصور شما اینجا هیچ کس مجبور نیست در فرهنگ دیگری ذوب بشود یا نشود،تمام افتخار کانادا به اینست که هر مهاجری با هر عقیده و شکل ظاهری و...میتواند در جامعه حضور فعال داشته باشد ولی دنیای کودکان متفاوت است چون کودکان هیچ تصور دقیقی از فرهنگهای مختلف ندارند از هر ملیتی که باشند با شرایط مشابه ودر کنارهم رشد میکنند و تربیت میشوند و تاثیری که از جامعه و دوستان میگیرند بسیار بیشتر و قوی تر از چیزی است که ما بزرگسالان دوست داریم به عنوان فرهنگ سنتی خودمان به زور به آنها آموزش دهیم.

[Peyman7293]

این سئوال رو اینجا می پرسم چون مدتی هست که دارم مهاجرت به کانادا و عواقب مثبت و منفی اون رو ارزیابی می کنم.
اجازه بدید اول تعریفم از واژه نژادپرستی پنهان رو دقیق بگم:

نژادپرستی پنهان یعنی رفتارهای تبعیض آمیزی که چون خیلی واضح و در رابطه با مسائل مدنی نیستند، یا مربوط به سلایق شخصی هستند، غیرقانونی نیستند و نمی شه روشون نام نژادپرستی گذاشت. تعریفم شامل اون دسته از پیش داوری ها و تصورات ذهنی در مورد افراد و کشورها می شه (stereotype) اما مقداری خاص تر هست: برای نمونه، داشتن stereotype به خودی خود جزو نژادپرستی پنهان از دید من نیست، اما اگر این پیش زمینه ذهنی باعث دوری از گروه افراد خاصی در جامعه بشه جزو نژادپرستی پنهان طبقه بندی اش می کنم. از طرف دیگه، سلایق شخصی مثل عدم علاقه به داشتن دوست از یک فرهنگ یا نژاد خاص یا حتی ازدواج فقط با یک گروه خاص رو هم جزو نژادپرستی پنهان طبقه بندی می‌کنم.

حالا سئوال من اینجاست، تا چه اندازه تو کانادا حس می‌کنید نژادپرستی پنهان وجود داره؟ این سئوال رو بیشتر می‌خوام پسرها و مردهای ایرانی پاسخ بدن چون احتمالاً اونها بیشتر در معرض نژادپرستی پنهان باشند البته خانم‌ها هم لطفاً تجربیاتشون رو به اشتراک بگذارند. آیا تا حالا شده احساس کنید که به عموم جامعه کانادا تعلق ندارید؟ نه اینکه حق و حقوق کمتری داشته باشید یا اینکه برخورد بدی باهاتون بشه، بلکه فقط حس غربت کنید و احساس کنید که با بقیه افراد جامعه فرق می‌کنید؟ تو فرهنگ ما گاهی به این احساس حس غربت می‌گن. من می‌خوام بدونم تا چه اندازه این حس رو در کانادا داشتید؟

دلیل اینکه این سئوال رو می‌پرسم این هست که خیلی جاها اگر شما با نژادپرستی برخورد کنید می‌تونید حقتون رو پیگیری کنید، مثلاً در کار یا هنگام درس خوندن یا موارد مشابه. اما اینکه مثلاً یک سری افراد از شما خوششون نیاد یا نخوان با شما دوست بشن رو هیچ وقت نمی‌تونید بهش اعتراض کنید چون حق شخصی اونها هست که انتخاب کنند با کی می‌تونند دوست بشن. اما بهرحال مجموعه همه این‌ها، باعث می‌شه شما ته دلتون احساس کنید با نرم جامعه فرق می‌کنید و به نوعی تو اون جامعه freak هستید. امیدوارم منظورم رو تونسته باشم رسونده باشم. منتظر نظرات دوستانی که مدت زیادی در کانادا زندگی کردند هستم.

[ghlobe]

نژادپرستی پنهان همه جا و بین همه اقوام وجود داره. منتهی جمعیت مهاجر در کانادا و بخصوص در شهرهایی مثل تورنتو و ونکوور اینقدر زیاده که شما هیچ وقت freak نیستید. در تورنتو حدود 50 درصد جمعیت رنگین پوست هستند (و این آمار تازه خیلی از مهاجران را که سفیدپوست هستند را هم شامل نمیشه). این امر اعتماد به نفسی به مهاجران میده که حتی اونها هم میتونند نسبت به بقیه نژادپرست باشند! بعبارت دیگر کانادایی بودن مستلزم داشتن رنگ پوست و فرهنگ مشابه کانادایی های انگلیسی الاصل نیست. ایالت کبک البته در این مورد استثناست.