اصول اخلاقی برای چاپ مقاله

[rezacomposite]

اره ايراني هستند و تاييد ميكنند حتي استادي كه اسمش هست full professor هست و احتمال 70 درصد تاييد ميكنه يعني شما ميگين ممكنه تاييد بخوان؟ تا حالا انجور اتفاقي افتاده؟

نه فکر نمیکنم تائید بخوان اما به حال باید بدونی که مقاله در مورد چی بوده و زیرکاری هاشو بلد باشی

[krig1960]

سلام دوستان عزیز.
می خواستم نظرات و ایده های شما را در مورد یک مسئله خاص بدانم. فرض کنید شما به دلایلی موفق نشده اید که از تز فوق لیسانستان یک مقاله ژورنال یا کنفرانس خارجی معتبر (مقاله ای انگلیسی که در جایی نمایه شود و قابل استناد باشد) استخراج کنید و حداکثر خروجی کار شما تعدادی مقاله فارسی کنفرانس های داخلی بوده است. بعد از مدتی متوجه می شوید که فردی از هموطنان ما که در یکی از دانشگاههای خارجی به عنوان دانشجوی مقطع تحصیلات تکمیلی تحصیل می کند، از ایده تز شما استفاده کرده وآن را در قالب یک مقاله انگلیسی، در یک ژورنال ISI به نام خودش و استادش چاپ کرده است، بدون آن که هیچگونه مرجع دهی به کار شما داشته باشد. در واقع این فرد با توجه به این که به زبان فارسی مسلط بوده است، مقالات کنفرانسی (و احتمالاً تز) شما را خوانده و با اعمال کمی تغییرات آن را به نام خودش ثبت کرده است. می خواستم از شما بپرسم که اگر شما در این وضعیت قرار می گرفتید آیا این قضیه را به طور قانونی پیگیری می کردید یا خیر؟ و اگر پاسختان آری هست چه ایده ای برای پیگیری قانونی این قضیه به ذهنتان می رسد؟ شواهد و قرائن (مانند موضوع و عنوان بندی مقاله، شکل ها، جدول ها و عبارات) نشان می دهد که قطعاً آن فرد از کار شما کپی برداری کرده است. همچنین معتبرترین مدرکی که در دست دارید، نسخه فارسی تز است که در کتابخانه دانشگاه ثبت شده است. و ضمناً این که می دانید پیگیری و اثبات این قضیه در خوش بینانه ترین حالت منجر به اخراج دانشجوی مورد نظر از آن دانشگاه و توبیخ استادش و در بدبینانه ترین حالت حتی ممکن است منجر به این شود که آن دانشگاه خارجی دیگر در هیچ رشته ای در مقاطع تحصیلات تکمیلی دانشجوی ایرانی پذیرش نکند. این سوال را از این جهت پرسیدم که این قضیه واقعاً برای یکی از دوستان بنده اتفاق افتاده است و ما هنوز در مورد راه حل این قضیه به نتیجه ای نرسیدیم. ضمن این که خواستم هشداری باشد برای دیگر دوستان که بدانند به تازگی چنین سوء استفاده هایی نیز رایج شده است و از ایده های علمی خودشان بهتر مراقبت کنند.
پیشاپیش از تمام دوستانی که ایده های خودشان را در مورد این مسئله به اشتراک می گذارند، سپاسگزارم.

[ghlobe]

سلام دوستان عزیز.
می خواستم نظرات و ایده های شما را در مورد یک مسئله خاص بدانم. فرض کنید شما به دلایلی موفق نشده اید که از تز فوق لیسانستان یک مقاله ژورنال یا کنفرانس خارجی معتبر (مقاله ای انگلیسی که در جایی نمایه شود و قابل استناد باشد) استخراج کنید و حداکثر خروجی کار شما تعدادی مقاله فارسی کنفرانس های داخلی بوده است. بعد از مدتی متوجه می شوید که فردی از هموطنان ما که در یکی از دانشگاههای خارجی به عنوان دانشجوی مقطع تحصیلات تکمیلی تحصیل می کند، از ایده تز شما استفاده کرده وآن را در قالب یک مقاله انگلیسی، در یک ژورنال ISI به نام خودش و استادش چاپ کرده است، بدون آن که هیچگونه مرجع دهی به کار شما داشته باشد. در واقع این فرد با توجه به این که به زبان فارسی مسلط بوده است، مقالات کنفرانسی (و احتمالاً تز) شما را خوانده و با اعمال کمی تغییرات آن را به نام خودش ثبت کرده است. می خواستم از شما بپرسم که اگر شما در این وضعیت قرار می گرفتید آیا این قضیه را به طور قانونی پیگیری می کردید یا خیر؟ و اگر پاسختان آری هست چه ایده ای برای پیگیری قانونی این قضیه به ذهنتان می رسد؟ شواهد و قرائن (مانند موضوع و عنوان بندی مقاله، شکل ها، جدول ها و عبارات) نشان می دهد که قطعاً آن فرد از کار شما کپی برداری کرده است. همچنین معتبرترین مدرکی که در دست دارید، نسخه فارسی تز است که در کتابخانه دانشگاه ثبت شده است. و ضمناً این که می دانید پیگیری و اثبات این قضیه در خوش بینانه ترین حالت منجر به اخراج دانشجوی مورد نظر از آن دانشگاه و توبیخ استادش و در بدبینانه ترین حالت حتی ممکن است منجر به این شود که آن دانشگاه خارجی دیگر در هیچ رشته ای در مقاطع تحصیلات تکمیلی دانشجوی ایرانی پذیرش نکند. این سوال را از این جهت پرسیدم که این قضیه واقعاً برای یکی از دوستان بنده اتفاق افتاده است و ما هنوز در مورد راه حل این قضیه به نتیجه ای نرسیدیم. ضمن این که خواستم هشداری باشد برای دیگر دوستان که بدانند به تازگی چنین سوء استفاده هایی نیز رایج شده است و از ایده های علمی خودشان بهتر مراقبت کنند.
پیشاپیش از تمام دوستانی که ایده های خودشان را در مورد این مسئله به اشتراک می گذارند، سپاسگزارم.

بنده صد در صد پیگیری میکردم و مدارکم را به مجله مزبور ارائه میکردم. غیر از آن با استاد راهنما و دانشکده اش تماس میگرفتم و رسما شکایت میکردم. اگر استاد ایرانی معتبری را در این فیلد میشناختم که کمک کند (در جهت اثبات و تائید ترجمه) از ایشان هم کمک میگرفتم. البته توجه کنید که همه این مدارک ممکن است لزوما برای مجله مزبور قانع کننده نباشد و مثلا طرف بگوید که مستقلا به نتایج مشابه رسیده است. در نتیجه استراکچر مقاله و جزئیات نتایج اهمیت زیادی دارد.

گمان نمیکنم صرف این موضوع اتوماتیک باعث اخراج دانشجوی مزبور بشود ولی درس خوبی خواهد بود که از این به بعد درست کار کند. ما ایرانیها کلا خیلی عادت داریم گناههای بقیه را بشوئیم ولی اینکار فقط شرایط را بدتر میکند. مثالش هم این آبروریزی مقاله های کپی شده توسط استادان ایرانی است که نیچر افشا کرده بود. در این حالت principle قضیه مهمتر از همه چیز است. کار دزدی نباید پاداش بگیرد. همین.

[krig1960]

بنده صد در صد پیگیری میکردم و مدارکم را به مجله مزبور ارائه میکردم. غیر از آن با استاد راهنما و دانشکده اش تماس میگرفتم و رسما شکایت میکردم. اگر استاد ایرانی معتبری را در این فیلد میشناختم که کمک کند (در جهت اثبات و تائید ترجمه) از ایشان هم کمک میگرفتم. البته توجه کنید که همه این مدارک ممکن است لزوما برای مجله مزبور قانع کننده نباشد و مثلا طرف بگوید که مستقلا به نتایج مشابه رسیده است. در نتیجه استراکچر مقاله و جزئیات نتایج اهمیت زیادی دارد.

گمان نمیکنم صرف این موضوع اتوماتیک باعث اخراج دانشجوی مزبور بشود ولی درس خوبی خواهد بود که از این به بعد درست کار کند. ما ایرانیها کلا خیلی عادت داریم گناههای بقیه را بشوئیم ولی اینکار فقط شرایط را بدتر میکند. مثالش هم این آبروریزی مقاله های کپی شده توسط استادان ایرانی است که نیچر افشا کرده بود. در این حالت principle قضیه مهمتر از همه چیز است. کار دزدی نباید پاداش بگیرد. همین.

سلام دوست عزیز.
با سپاس از پاسخ شما. راستش در تماسی که دوست بنده با فرد ایرانی مزبور گرفته است وی به طور تلویحی اعتراف کرده که مقالات دوست بنده را خوانده اما صرفاً به خاطر فارسی بودن مراجع لزومی ندیده که اصلاً مرجع بدهد. چون احتمالاً پیش خودش فکر می کرده است که مراجع علمی فارسی به دلیل این که برای افراد غیرفارسی زبان قابل درک نیست، ارزش ذکر کردن ندارد. ایشان ادعا کرده که حتی این قضیه را به استاد راهنمای خارجیش هم گفته است. البته بنده به شخصه فکر می کنم این فرد به احتمال فراوان مورد آخر را بلوف زده است، چون علاوه بر آن که استاد راهنمای وی در رشته خودش فرد بسیار مشهوری است و اعتبار جهانی دارد، بسیار بعید است که با مطلع شدن از این موضوع واکنشی به آن نشان نداده باشد. جدا از این که اساتید خارجی در مورد عواقب Plagiarism بسیار حساس هستند و آن را به مثابه طاعونی می دانند که یک شبه اعتبار و آبرویشان را بر باد می دهد، این استاد خارجی حتی اگر خیلی هم ناشی بود بایستی با مطلع شدن از این قضیه این احتمال را می داد که ممکن است آن فرد فارسی زبان (یعنی دوست بنده) به طور همزمان در تدارک تهیه یک مقاله ژورنال انگلیسی باشد که در مرحله داوری یا پذیرش است و اگر مقاله مولف اصلی از مقاله آنها زودتر چاپ می شد، قطعاً یک رسوایی بزرگ را در پی داشت. با این اوصاف بنده بعید می دانم آن استاد چنین ریسکی کرده باشد. ضمن این که در مقالات ژورنالی بسیار پیش می آید که مراجع استفاده شده غیرانگلیسی باشند و در این حالات نویسندگان با ذکر عنوان In Russian، In Arabic، In Chinese، In Swedish و... در پایان مرجع در واقع تاکید می کنند که مرجع مورد نظر به زبان انگلیسی نیست، از این رو این فرد می توانست با ذکر مرجع و عنوان In persian رعایت امانتداری را بکند. دو نکته مهم که بیشتر در اثبات تقلب این فرد ما را مطمئن می کند این است که اولاً یک شکل را به عینه از مقاله دوست بنده برداشته کرده و فقط محتویات آن را از فارسی به انگلیسی برگردانده است. ثانیاً این که مطالعه موردی استفاده شده همان مطالعه موردی در مقاله فارسی اصلی است و تنها تفاوت موجود بین دو کار این است که فرد مورد نظر به ایده دوست بنده یک تکنیک خیلی جزیی و کوچک افزوده است که جزو نوآوری اصلی مقاله ایشان محسوب نمی شود و در واقع مواد خام و بدنه روش متعلق به مقاله و تز دوست بنده است.
متاسفانه فارسی بودن مدارکی که ما در دست داریم (از قبیل مقاله و تز) عملاً دستمان را برای اقدامات موثر بسته است. البته این راه حل به ذهنمان رسیده که مدارک را به صورت رسمی ترجمه کرده و از طریق دانشگاه اقدام کنیم که در آن صورت به نظر می رسد نیاز به همکاری جدی استاد راهنمای دوست بنده و خود دانشگاه جهت تائید مدارک باشد. از طرفی فرد مورد نظر زیربار اشتباه بودن کار خود و جبران کردن قضیه هم نرفته است که همین ناراحتی ما را بیشتر می کند. البته دوست بنده، بسیار فرد ماخوذ به حیا، باگذشت و آبروخواهی است و نمی خواهد زندگی آن فرد را دستخوش مشکلات اساسی کند (به خصوص آن طور که ما متوجه شده ایم آن شخص یک خانم متاهل هست)، منتهی بنده به شخصه فکر می کنم اگر قرار باشد افرادی اینگونه با ناجوانمردی کردن در حق هموطنان خودشان مدرکی بگیرند و به جایی برسند و بدتر این که حاضر به قبول اشتباه بودن عمل خود نیز نباشند، همان بهتر که با آنها برخوردی صورت بگیرد تا آئینه عبرت بقیه گردد.
به هر حال امیدوارم به نتیجه ای برسیم. مجدداً از تمام دوستانی که نظر می دهند، سپاسگزاری می کنم.

[amish]

دوست خوبم . به نظر من هم حتما پیگیری کنند موضوع رو . سوپروایزر فوف من دانشگاه UCL انگلیس درس خونده و مگه تو دانشگاه ما یک دانشجوی دکتری را به خاطر این مساله و شکایت یک فرد کلا از دانشگاه اخراج کردند . این یک نوع دزدی است و نباید با سکوت ترویج بشه. فرضا که متن فارسی بوده غکسها و نقشه ها که تصویرند و زبان ندارند حتما میدونید تو یه مقاله معتبر تمام عکسها . نمودارها .... باید رفرنس داشته باشند و تو این مورد هم با دقت به تاریخ پایان نامه و مقاله خارجی کاملا محرز هست که مقاله از روی پایان نامه کپی کرده.

به نظرم اون شخص به صورت خیلی سر بسته و کلی با استادش مطرح کرده که ایا لازمه از رفرنسهای فارسی هم استفاده کنم و ایشون هم جواب دادن که در سعی کن بیشتر از انگلیسی استفاده کنی که برای همه قابل دسترس باشه اما به نظر من استاد ایشون به هیچ وجه از ماجرا خبر نداره و اگر بتونید استادی ایرانی در خارج رو پیدا کنید که محتوای فارسی پایان نامه رو تایید کنه یا ترجمه رسمی از پایان نامه یا مقالات داخلی تهیه کنید و یا حتی به عکسهای کپی شده ..... استناد کنید و به سوپروایزر ایشون امیل بزنید و همه چیز رو توضیح بدید استاد خودش پیگیری میکنه چون اونا حتی اگر 1% هم شک کنن بخاطر اعتبارشون سعی میکنن مطمئن بشن که همچین چیزی اتفاق نیفتاده و قطعا برخوردشون متفاوته و قضیه شکایت از جانب شما رو جدی میگیرن.
نکته دیگه اینکه من خودم مقالات زیادی از استادای معروف ایرانی تو رشته خودم خوندم که تو همشون از رفرنسهای فارسی استفاده شده بود و این کاملا طبیعیه و اصلا توجیه قابل قبولی نیست.

کلا این چیزا برعکس ایران اونجا خیلی مهمه و حتی شک وجودش هم لرزه بر تن همه میندازه به نظرم اگر پیگیری کنید حتما به نتیجه میرسید

[ghlobe]

دو نکته مهم که بیشتر در اثبات تقلب این فرد ما را مطمئن می کند این است که اولاً یک شکل را به عینه از مقاله دوست بنده برداشته کرده و فقط محتویات آن را از فارسی به انگلیسی برگردانده است.

این نکته حتی اگر فرد مزبور مقاله دوست شما را cite هم کرده بود باز هم تقلب و غیر قابل قبول می بود. مقایسه نسخه فارسی و انگلیسی شکل باید برای قانع کردن ادیتور مجله کافی باشد.

[Mehdi.Chem.Eng]

سلام دوستان عزیز.
می خواستم نظرات و ایده های شما را در مورد یک مسئله خاص بدانم. فرض کنید شما به دلایلی موفق نشده اید که از تز فوق لیسانستان یک مقاله ژورنال یا کنفرانس خارجی معتبر (مقاله ای انگلیسی که در جایی نمایه شود و قابل استناد باشد) استخراج کنید و حداکثر خروجی کار شما تعدادی مقاله فارسی کنفرانس های داخلی بوده است. بعد از مدتی متوجه می شوید که فردی از هموطنان ما که در یکی از دانشگاههای خارجی به عنوان دانشجوی مقطع تحصیلات تکمیلی تحصیل می کند، از ایده تز شما استفاده کرده وآن را در قالب یک مقاله انگلیسی، در یک ژورنال ISI به نام خودش و استادش چاپ کرده است، بدون آن که هیچگونه مرجع دهی به کار شما داشته باشد. در واقع این فرد با توجه به این که به زبان فارسی مسلط بوده است، مقالات کنفرانسی (و احتمالاً تز) شما را خوانده و با اعمال کمی تغییرات آن را به نام خودش ثبت کرده است. می خواستم از شما بپرسم که اگر شما در این وضعیت قرار می گرفتید آیا این قضیه را به طور قانونی پیگیری می کردید یا خیر؟ و اگر پاسختان آری هست چه ایده ای برای پیگیری قانونی این قضیه به ذهنتان می رسد؟ شواهد و قرائن (مانند موضوع و عنوان بندی مقاله، شکل ها، جدول ها و عبارات) نشان می دهد که قطعاً آن فرد از کار شما کپی برداری کرده است. همچنین معتبرترین مدرکی که در دست دارید، نسخه فارسی تز است که در کتابخانه دانشگاه ثبت شده است. و ضمناً این که می دانید پیگیری و اثبات این قضیه در خوش بینانه ترین حالت منجر به اخراج دانشجوی مورد نظر از آن دانشگاه و توبیخ استادش و در بدبینانه ترین حالت حتی ممکن است منجر به این شود که آن دانشگاه خارجی دیگر در هیچ رشته ای در مقاطع تحصیلات تکمیلی دانشجوی ایرانی پذیرش نکند. این سوال را از این جهت پرسیدم که این قضیه واقعاً برای یکی از دوستان بنده اتفاق افتاده است و ما هنوز در مورد راه حل این قضیه به نتیجه ای نرسیدیم. ضمن این که خواستم هشداری باشد برای دیگر دوستان که بدانند به تازگی چنین سوء استفاده هایی نیز رایج شده است و از ایده های علمی خودشان بهتر مراقبت کنند.
پیشاپیش از تمام دوستانی که ایده های خودشان را در مورد این مسئله به اشتراک می گذارند، سپاسگزارم.

نظر منم اینه که در صورتی که واقعا حق با شما باشه در صورت پیگیری قضیه از طریق یه مرجع رسمی مثل دانشگاهتون نتیجه بهتری خواهید گرفت.
بهتره که قضیه رو اول با ژورنال مربوطه و بعد با دانشگاه محل تحصیل ایشون (فرد خاطی) پیگیری کنید.
در ضمن لطف کنید نتیجه پیگیری رو هم اینجا با دوستان به اشتراک بگذارید، مفید خواهد بود.

[rezacomposite]

سلام دوستان عزیز.
می خواستم نظرات و ایده های شما را در مورد یک مسئله خاص بدانم. فرض کنید شما به دلایلی موفق نشده اید که از تز فوق لیسانستان یک مقاله ژورنال یا کنفرانس خارجی معتبر (مقاله ای انگلیسی که در جایی نمایه شود و قابل استناد باشد) استخراج کنید و حداکثر خروجی کار شما تعدادی مقاله فارسی کنفرانس های داخلی بوده است. بعد از مدتی متوجه می شوید که فردی از هموطنان ما که در یکی از دانشگاههای خارجی به عنوان دانشجوی مقطع تحصیلات تکمیلی تحصیل می کند، از ایده تز شما استفاده کرده وآن را در قالب یک مقاله انگلیسی، در یک ژورنال ISI به نام خودش و استادش چاپ کرده است، بدون آن که هیچگونه مرجع دهی به کار شما داشته باشد. در واقع این فرد با توجه به این که به زبان فارسی مسلط بوده است، مقالات کنفرانسی (و احتمالاً تز) شما را خوانده و با اعمال کمی تغییرات آن را به نام خودش ثبت کرده است. می خواستم از شما بپرسم که اگر شما در این وضعیت قرار می گرفتید آیا این قضیه را به طور قانونی پیگیری می کردید یا خیر؟ و اگر پاسختان آری هست چه ایده ای برای پیگیری قانونی این قضیه به ذهنتان می رسد؟ شواهد و قرائن (مانند موضوع و عنوان بندی مقاله، شکل ها، جدول ها و عبارات) نشان می دهد که قطعاً آن فرد از کار شما کپی برداری کرده است. همچنین معتبرترین مدرکی که در دست دارید، نسخه فارسی تز است که در کتابخانه دانشگاه ثبت شده است. و ضمناً این که می دانید پیگیری و اثبات این قضیه در خوش بینانه ترین حالت منجر به اخراج دانشجوی مورد نظر از آن دانشگاه و توبیخ استادش و در بدبینانه ترین حالت حتی ممکن است منجر به این شود که آن دانشگاه خارجی دیگر در هیچ رشته ای در مقاطع تحصیلات تکمیلی دانشجوی ایرانی پذیرش نکند. این سوال را از این جهت پرسیدم که این قضیه واقعاً برای یکی از دوستان بنده اتفاق افتاده است و ما هنوز در مورد راه حل این قضیه به نتیجه ای نرسیدیم. ضمن این که خواستم هشداری باشد برای دیگر دوستان که بدانند به تازگی چنین سوء استفاده هایی نیز رایج شده است و از ایده های علمی خودشان بهتر مراقبت کنند.
پیشاپیش از تمام دوستانی که ایده های خودشان را در مورد این مسئله به اشتراک می گذارند، سپاسگزارم.

ببین اگه خودش رفته اون آزمایشات رو انجام داده و نتیجه گرفته اون موقع بحث فرق میکنه. به هر حال شما میگید نتونستتم از پایان نامم مقاله در بیارم ولی ایشون تونسته. پس معلومه که روش کارش فرق داشته و اصولی تر کار رو انجام داده. من با نظر دوستان موافقم که پیگیری کنی اما اینو بدون که ایشون اومده یه کار زشتی رو انجام داده و از از ایده شما استفاده کرده اما نه به این معنی که مجله مقالشو ریجکت کنه. چون آزمایشات رو خودش انجام داده و نتایجش حتما فرق میکنه که شما نتوستید اما اون تونسته. مجله موقعی دخالت میکنه که شما فایل های خام رو براش بفرستی و بگی ایشون دزدی اطلاعاتی کرده. در غیر این صورت با دزدی ایده چیزی به نفع شما تموم نخواهد شد. خیلی راحت میگه من هم تفاقی همین برنامه رو داشتم و کاری هم به کار ایشون نداشتم. نهایتا شاید اون فرد بدنام بشه توی اون مجله. اونم شاید تازه. این روزها ایده برداری کاملا معمول هست. که خیلی هم کار زشتی هست. من خودم هیچ کدوم از نتایج پایان نامه ارشد رو تو کنفرانس های داخلی چاپ نکردم. الان که همش آی اس آی شده دیگه خیالم راحته که بفرستم کنفرانس داخلی. اما باز هم اینکارو نخواهم کرد. ایده برداری بسیار زیاد هست. به هر حال من شمارو درک میکنم. من هم بودم حرصم میگرفت. اما کاریش نمیشه کرد. میتونه بهونه بیاره...بگه من اینکار تو ذهنم بود و مقاله فارسی ایشون رو که دیدم بیشتر تشویق به این کار شدم...بعیده که مشکلی پیش بیاد...

[krig1960]

ببین اگه خودش رفته اون آزمایشات رو انجام داده و نتیجه گرفته اون موقع بحث فرق میکنه. به هر حال شما میگید نتونستتم از پایان نامم مقاله در بیارم ولی ایشون تونسته. پس معلومه که روش کارش فرق داشته و اصولی تر کار رو انجام داده. من با نظر دوستان موافقم که پیگیری کنی اما اینو بدون که ایشون اومده یه کار زشتی رو انجام داده و از از ایده شما استفاده کرده اما نه به این معنی که مجله مقالشو ریجکت کنه. چون آزمایشات رو خودش انجام داده و نتایجش حتما فرق میکنه که شما نتوستید اما اون تونسته. مجله موقعی دخالت میکنه که شما فایل های خام رو براش بفرستی و بگی ایشون دزدی اطلاعاتی کرده. در غیر این صورت با دزدی ایده چیزی به نفع شما تموم نخواهد شد. خیلی راحت میگه من هم تفاقی همین برنامه رو داشتم و کاری هم به کار ایشون نداشتم. نهایتا شاید اون فرد بدنام بشه توی اون مجله. اونم شاید تازه. این روزها ایده برداری کاملا معمول هست. که خیلی هم کار زشتی هست. من خودم هیچ کدوم از نتایج پایان نامه ارشد رو تو کنفرانس های داخلی چاپ نکردم. الان که همش آی اس آی شده دیگه خیالم راحته که بفرستم کنفرانس داخلی. اما باز هم اینکارو نخواهم کرد. ایده برداری بسیار زیاد هست. به هر حال من شمارو درک میکنم. من هم بودم حرصم میگرفت. اما کاریش نمیشه کرد. میتونه بهونه بیاره...بگه من اینکار تو ذهنم بود و مقاله فارسی ایشون رو که دیدم بیشتر تشویق به این کار شدم...بعیده که مشکلی پیش بیاد...

سلام دوست عزیز.
ضمن تشکر از همکاری شما در این بحث ذکر چند نکته را لازم دیدم:
1 - همان طور که در پست ابتدایی گفتم، مقاله مورد سرقت گرفته مورد بحث متعلق به بنده نیست، بلکه متعلق به دوست بنده هست. من صرفاً به ایشان جهت پیگیری این موضوع مشاوره می دهم و تصمیم نهایی در مورد پیگیری یا عدم پیگیری با خود ایشان است.
2 - تز و مقاله مورد سرقت گرفته موضوعش اصلاً آزمایشگاهی نبوده است، بلکه از جنس کارهای تحلیلی بوده است (یعنی آن شخص متخلف جهت تهیه مقاله مورد بحث، از مهارت تجربی، وسایل و تجهیزات یا ایده پردازی خاصی استفاده نکرده است).
3 - اگر دقت بفرمایید بنده در پست اولم، این عبارت را ذکر کرده ام : "به دلایلی موفق نشده اید که..."، این عبارت مترادف با این نیست که فرد مزبور به دلیل ناتوانی علمی از پس استخراج مقاله از تزش بر نیامده است (حداقل بنده این طور استنباط نمی کنم). ممکن است فردی بعد از دفاع از پایان نامه اش، دچار مشکلی شود مثلاً یکی از نزدیکانش فوت کند، یا بیمار شود، یا دچار مشغله کاری خاصی شود یا با استادش مشکل پیدا کند یا این که اصلاً دوست نداشته باشد که از تزش مقاله در بیاورد. در تمام حالات فوق الذکر این که از تز مورد نظر، مقاله انگلیسی استخراج نشده است، نه دلیلی بر این خواهد بود که نویسنده تز توانایی انجام آن را ندارد(در واقع به طور خیلی ساده انجام ندادن دلیلی بر نتوانستن نیست) و نه دلیلی بر این که با سهل انگاری آن فرد در استخراج مقاله (که در اینجا مطمئن نیستم که بحث سهل انگاری مطرح بوده باشد) مجوزی برای سوء استفاده دیگران صادر می گردد (یا به قولی در دیزی بازه حیای گربه کجا رفته). البته جهت اطلاع شما بایستی عرض کنم که دوست بنده مدتها پیش از چاپ مقاله این فرد، از تزش مقاله انگلیسی جهت ارسال به مجلات ISI آماده کرده بود، منتهی به دلایلی که به بنده ارتباطی ندارد و کنجکاو هم نیستم که بدانم، آن موقع مقاله انگلیسی را برای جایی ارسال نکرد.
4 - دوست عزیز اگر پست قبلی بنده را می خواندید (که احتمال می دهم آن را نخوانده اید یا حداقل به دقت نخوانده اید)، ذکر کرده بودم که فرد متخلف در تماسی که دوستم با وی داشت به طور تلویحی اعتراف کرده که مقاله فارسی دوست بنده را خوانده منتهی صرفاً به دلیل فارسی بودن مقاله به آن مرجع دهی نکرده است. پس بحث این که کار این فرد مستقل بوده است و خودش آزمایش انجام داده و از این دست احتمالات اصلاً موضوعیت ندارد. اگر ایشان یک فرد پرتغالی، فرانسوی، روسی، چینی، ژاپنی، آمریکایی و به طور کلی یک فرد خارجی بود که اصلاً زبان فارسی نمی دانست آن موقع شاید عذرش پذیرفته بود که مثلاً چون من زبان فارسی را بلد نبودم، متوجه نشدم که به طور همزمان همین کار در جای دیگری انجام شده است و مرجع ندادم. در حالی که اولاً ایشان ایرانی و فارسی زبان است، ثانیاً خودش اعتراف کرده که مقاله دوست بنده را خوانده است (پس حداقل این قضیه برای خود ما اثبات شده است)، ثالثاً همان طور که در پست قبلی گفتم این فرد در مقاله خود یک شکل را به طور کامل از مقاله دوست بنده بدون مرجع دهی کپی برداری کرده و صرفاً نوشته های آن را از فارسی به انگلیسی برگردانده (در حالی که می توانست به صورت ... adapted from مرجع دهی کند) و رابعاً مطالعه موردی استفاده شده همان مطالعه موردی مقاله فارسی دوست بنده است. پس با این حساب هیچ عذری برای مرجع ندادن ایشان باقی نمی ماند. در مورد ایده ای که فرد مزبور خودش به مقاله فارسی اولیه اضافه کرده و در مقاله انگلیسی آورده است، به همین قدر توضیح بسنده کنم که در حد این است که فرضاً دوست بنده گفته باشد جواب مسئله شش تا سیب است و ما آنها را در دو دسته سه تایی دسته بندی می کنیم و ایشان گفته باشد جواب مسئله شش تا سیب است و ما آنها را در سه دسته دوتایی دسته بندی می کنیم، یک فرد دیگر هم می تواند بیاید بگوید که جواب مسئله شش تا سیب است و ما در شش دسته یک تایی دسته بندی می کنیم (یعنی جواب اصلی مسئله را که همان شش عدد سیب باشد، به زبان دیگر بیان کرده است که امتیاز خاصی محسوب نمی شود).
5 - اتفاقاً دزدی ایده از مواردی است که در صورت اثبات آن منجر به این خواهد شد که مقاله مورد نظر از دیتابیس ژورنال مورد نظر حذف شود (چون بحث پرداخت غرامت که مطرح نیست). الان اگر دوست بنده بخواهد مقاله انگلیسی با همین محتوا ارائه بدهد، مجبور است به کار این فرد مرجع دهی کند (در حالی که ایده اولیه مال خودش بوده است) ضمن این که با چاپ مقاله این فرد، ایده اولیه پیش و پا افتاده شده و شاید سردبیر ژورنالها دیگر برای چاپ، مقاله دوست من را قبول نکنند.
6 - و در پایان این که به شما اطمینان خاطر می دهم بنده اگر در مورد صحت این قضیه اطمینان نداشتم اصلاً این سوال را اینجا مطرح نمی کردم و قبل از مطرح کردن این سوال تمام جوانب امر را سنجیده ام و این قضیه تقلب علمی بر من و دوستم اثبات شده است. بحث اصلی ما این بود که با توجه به این که تمام مدارک موجود فارسی است (از قبیل مقاله و تز) چگونه می توان این قضیه را برای سردبیر آن ژورنال اثبات کرد؟ پس از شما بسیار سپاسگزار خواهم شد، اگر راهکاری برای حل این موضوع به ذهنتان می رسد در همین جا مطرح بفرمایید.
موفق باشید.

[rezacomposite]

سلام دوست عزیز.
ضمن تشکر از همکاری شما در این بحث ذکر چند نکته را لازم دیدم:
1 - همان طور که در پست ابتدایی گفتم، مقاله مورد سرقت گرفته مورد بحث متعلق به بنده نیست، بلکه متعلق به دوست بنده هست. من صرفاً به ایشان جهت پیگیری این موضوع مشاوره می دهم و تصمیم نهایی در مورد پیگیری یا عدم پیگیری با خود ایشان است.
2 - تز و مقاله مورد سرقت گرفته موضوعش اصلاً آزمایشگاهی نبوده است، بلکه از جنس کارهای تحلیلی بوده است (یعنی آن شخص متخلف جهت تهیه مقاله مورد بحث، از مهارت تجربی، وسایل و تجهیزات یا ایده پردازی خاصی استفاده نکرده است).
3 - اگر دقت بفرمایید بنده در پست اولم، این عبارت را ذکر کرده ام : "به دلایلی موفق نشده اید که..."، این عبارت مترادف با این نیست که فرد مزبور به دلیل ناتوانی علمی از پس استخراج مقاله از تزش بر نیامده است (حداقل بنده این طور استنباط نمی کنم). ممکن است فردی بعد از دفاع از پایان نامه اش، دچار مشکلی شود مثلاً یکی از نزدیکانش فوت کند، یا بیمار شود، یا دچار مشغله کاری خاصی شود یا با استادش مشکل پیدا کند یا این که اصلاً دوست نداشته باشد که از تزش مقاله در بیاورد. در تمام حالات فوق الذکر این که از تز مورد نظر، مقاله انگلیسی استخراج نشده است، نه دلیلی بر این خواهد بود که نویسنده تز توانایی انجام آن را ندارد(در واقع به طور خیلی ساده انجام ندادن دلیلی بر نتوانستن نیست) و نه دلیلی بر این که با سهل انگاری آن فرد در استخراج مقاله (که در اینجا مطمئن نیستم که بحث سهل انگاری مطرح بوده باشد) مجوزی برای سوء استفاده دیگران صادر می گردد (یا به قولی در دیزی بازه حیای گربه کجا رفته). البته جهت اطلاع شما بایستی عرض کنم که دوست بنده مدتها پیش از چاپ مقاله این فرد، از تزش مقاله انگلیسی جهت ارسال به مجلات ISI آماده کرده بود، منتهی به دلایلی که به بنده ارتباطی ندارد و کنجکاو هم نیستم که بدانم، آن موقع مقاله انگلیسی را برای جایی ارسال نکرد.
4 - دوست عزیز اگر پست قبلی بنده را می خواندید (که احتمال می دهم آن را نخوانده اید یا حداقل به دقت نخوانده اید)، ذکر کرده بودم که فرد متخلف در تماسی که دوستم با وی داشت به طور تلویحی اعتراف کرده که مقاله فارسی دوست بنده را خوانده منتهی صرفاً به دلیل فارسی بودن مقاله به آن مرجع دهی نکرده است. پس بحث این که کار این فرد مستقل بوده است و خودش آزمایش انجام داده و از این دست احتمالات اصلاً موضوعیت ندارد. اگر ایشان یک فرد پرتغالی، فرانسوی، روسی، چینی، ژاپنی، آمریکایی و به طور کلی یک فرد خارجی بود که اصلاً زبان فارسی نمی دانست آن موقع شاید عذرش پذیرفته بود که مثلاً چون من زبان فارسی را بلد نبودم، متوجه نشدم که به طور همزمان همین کار در جای دیگری انجام شده است و مرجع ندادم. در حالی که اولاً ایشان ایرانی و فارسی زبان است، ثانیاً خودش اعتراف کرده که مقاله دوست بنده را خوانده است (پس حداقل این قضیه برای خود ما اثبات شده است)، ثالثاً همان طور که در پست قبلی گفتم این فرد در مقاله خود یک شکل را به طور کامل از مقاله دوست بنده بدون مرجع دهی کپی برداری کرده و صرفاً نوشته های آن را از فارسی به انگلیسی برگردانده (در حالی که می توانست به صورت ... adapted from مرجع دهی کند) و رابعاً مطالعه موردی استفاده شده همان مطالعه موردی مقاله فارسی دوست بنده است. پس با این حساب هیچ عذری برای مرجع ندادن ایشان باقی نمی ماند. در مورد ایده ای که فرد مزبور خودش به مقاله فارسی اولیه اضافه کرده و در مقاله انگلیسی آورده است، به همین قدر توضیح بسنده کنم که در حد این است که فرضاً دوست بنده گفته باشد جواب مسئله شش تا سیب است و ما آنها را در دو دسته سه تایی دسته بندی می کنیم و ایشان گفته باشد جواب مسئله شش تا سیب است و ما آنها را در سه دسته دوتایی دسته بندی می کنیم، یک فرد دیگر هم می تواند بیاید بگوید که جواب مسئله شش تا سیب است و ما در شش دسته یک تایی دسته بندی می کنیم (یعنی جواب اصلی مسئله را که همان شش عدد سیب باشد، به زبان دیگر بیان کرده است که امتیاز خاصی محسوب نمی شود).
5 - اتفاقاً دزدی ایده از مواردی است که در صورت اثبات آن منجر به این خواهد شد که مقاله مورد نظر از دیتابیس ژورنال مورد نظر حذف شود (چون بحث پرداخت غرامت که مطرح نیست). الان اگر دوست بنده بخواهد مقاله انگلیسی با همین محتوا ارائه بدهد، مجبور است به کار این فرد مرجع دهی کند (در حالی که ایده اولیه مال خودش بوده است) ضمن این که با چاپ مقاله این فرد، ایده اولیه پیش و پا افتاده شده و شاید سردبیر ژورنالها دیگر برای چاپ، مقاله دوست من را قبول نکنند.
6 - و در پایان این که به شما اطمینان خاطر می دهم بنده اگر در مورد صحت این قضیه اطمینان نداشتم اصلاً این سوال را اینجا مطرح نمی کردم و قبل از مطرح کردن این سوال تمام جوانب امر را سنجیده ام و این قضیه تقلب علمی بر من و دوستم اثبات شده است. بحث اصلی ما این بود که با توجه به این که تمام مدارک موجود فارسی است (از قبیل مقاله و تز) چگونه می توان این قضیه را برای سردبیر آن ژورنال اثبات کرد؟ پس از شما بسیار سپاسگزار خواهم شد، اگر راهکاری برای حل این موضوع به ذهنتان می رسد در همین جا مطرح بفرمایید.
موفق باشید.

ببین یکی از استادای ما اومد یه کاری کرد. دانشجوش اسمشو نزده بود. رفت اداره ارتباطات بین الملل دانشگاه. پایان نامه دانشجوشو برد اونجا و یه نامه های مخصوصی براش آماده کرد. اون اداره مکاتبات لازم رو انجام داد و اون دانشجو بدبخت شد. اسمش از مقاله حذف شد. راستی شما چقد حوصله داری...ماشالله...به هر صورت با توجه به این چیزایی که گفتی من به شما و دوستت حق میدم. حالا متوجه شدم جریان چیه. موفق باشید