اصول اخلاقی برای چاپ مقاله

[maryamgoli]

سلام
میشه بیشتر در مورد این لیست به من بگین منظورم لیست سیاه هست؟ مثلا من یه مقاله رو واسه چند ژورنال فرستادم هنوز جواب بررسی نیومده خب چون چاپش نکردم که اسمم توی لیست سیاه نمیره ؟درسته؟

سلام
فرستادن یک مقاله به چند ژورنال به طور همزمان کاملا غیر قانونی هست، شما نمیتونید یه مقاله رو هم زمان به چند ژورنال یا کنفرانس بفرستین، مگر اینکه تغییرات روشون بدین که کاملا مثل هم نباشن.

[ellisa]

سلام
وای ... چی کار کنم؟؟؟ من نمیدونستم بخدا مقاله هاموپس بگیرم خوبه؟ اشتباه کردم .. من اصلا نمیدونستم .. پس بگیرم مقاله ای که توی کنفرانس رفته بالا تاثیری روی مقاله دیگم که تحت بررسی هست نمیذاره؟(ردش کنن).

[Hesamavr]

سلام
وای ... چی کار کنم؟؟؟ من نمیدونستم بخدا مقاله هاموپس بگیرم خوبه؟ اشتباه کردم .. من اصلا نمیدونستم .. پس بگیرم مقاله ای که توی کنفرانس رفته بالا تاثیری روی مقاله دیگم که تحت بررسی هست نمیذاره؟(ردش کنن).

هر ژورنال در یک قسمتی می نویسه که آیا می تونین به ژورنالهای دیگه بفرستین یا نه. اگر چیزی نگفته باشه قانونی وجود ندارد. اما اگر گفته باشه که نمی تونید، بله نباید می فرستادید.

مثلا بله بعضی ها دقیقا اشاره می کنند که مولف نمی تواند به جای دیگه بفرستد. بعضی ها می گن در طی این مدت زمانی حق ندارد به جای دیگه بدهد. بعضی ها می گن مشکلی نداره.

یک اشاره هم به دوستان دیگه بکنم اینه که چرا اینقدر خودتون رو دست کم می گیرید. مگه استاد چیه ؟ جز یک مدرک بالاتره ؟ ایده تون رو مفتی به همچین آدمهایی نسپرید. به فرض هم جایی اشتباه کنید قرار نیست کسی بره جهنم. خیلی بهتر از اینه که حقتون رو بخورند.

[ellisa]

من مقاله کنفرانسمو از ژورنالا پس گرفتم .... آخه میدونین مقاله من در ژورنالای السیور بود و به چند تا ژورنال هم فرستاده بودم ./.... امیدوارم بقیه مقاله هامو رد نکنن.....
خدا کمکم کنه ....
ممنون از همه شما ...

[maryamgoli]

[

من مقاله کنفرانسمو از ژورنالا پس گرفتم .... آخه میدونین مقاله من در ژورنالای السیور بود و به چند تا ژورنال هم فرستاده بودم ./.... امیدوارم بقیه مقاله هامو رد نکنن.....
خدا کمکم کنه ....
ممنون از همه شما ...

سلام
شما یه مقاله ای که در Elsevior چاپ شده، برای ژورنال دیگه هم فرستاده بودین؟ اگر میخواستین در رزومه تون مقالاتتون رو ذکر کنین، حوب چه فایده ای داشت که یه مقاله با عنوان یکسان در چند تا مجله چاپ شده باشه؟ استفاده ای براتون نداره. شما میتونین در مقالتون تعییرات بدین، مثل عنوانش. واینکه خود محتوی مقاله تا 25 درصد متفاوت باشه، که در نتایج یا مقدمش میشه این کار رو کرد( البته اگه مقاله برای بسط دادن محتوی داشته باشه) و میتونین هر دو مقاله رو به دو تا ژورنال متفاوت به طور همزمان بفرستین. اینجوری در وقت هم صرفه جویی میشه.

هر ژورنال در یک قسمتی می نویسه که آیا می تونین به ژورنالهای دیگه بفرستین یا نه. اگر چیزی نگفته باشه قانونی وجود ندارد. اما اگر گفته باشه که نمی تونید، بله نباید می فرستادید.

مثلا بله بعضی ها دقیقا اشاره می کنند که مولف نمی تواند به جای دیگه بفرستد. بعضی ها می گن در طی این مدت زمانی حق ندارد به جای دیگه بدهد. بعضی ها می گن مشکلی نداره.

.

قانونی که شما اشاره کردید،معمولا مربوط به کنفرانس هاست، اونم کنفرانس هایی که معمولا خوب باشن، این قانون رو دارن، کنفرانسهای رنک پایین معمولا مقالات چاپ شده رو ، دوباره ممکنه چاپ کنن، اونم به خاطر این هست که کمبود مقاله دارن. قانون ژورنال این هست که نمیشه مقاله چاپ شده رو دوباره براشون فرستاد یا یه مقاله رو به دوتا ژورنال متفاوت به طور همزمان.

[ellisa]

[


سلام
شما یه مقاله ای که در Elsevior چاپ شده، برای ژورنال دیگه هم فرستاده بودین؟ اگر میخواستین در رزومه تون مقالاتتون رو ذکر کنین، حوب چه فایده ای داشت که یه مقاله با عنوان یکسان در چند تا مجله چاپ شده باشه؟ استفاده ای براتون نداره. شما میتونین در مقالتون تعییرات بدین، مثل عنوانش. واینکه خود محتوی مقاله تا 25 درصد متفاوت باشه، که در نتایج یا مقدمش میشه این کار رو کرد( البته اگه مقاله برای بسط دادن محتوی داشته باشه) و میتونین هر دو مقاله رو به دو تا ژورنال متفاوت به طور همزمان بفرستین. اینجوری در وقت هم صرفه جویی میشه.




قانونی که شما اشاره کردید،معمولا مربوط به کنفرانس هاست، اونم کنفرانس هایی که معمولا خوب باشن، این قانون رو دارن، کنفرانسهای رنک پایین معمولا مقالات چاپ شده رو ، دوباره ممکنه چاپ کنن، اونم به خاطر این هست که کمبود مقاله دارن. قانون ژورنال این هست که نمیشه مقاله چاپ شده رو دوباره براشون فرستاد یا یه مقاله رو به دوتا ژورنال متفاوت به طور همزمان.

سلام
من مقاله ام توی پراسیدینگ کنفرانس چاپ شده شما که گفتین منم از ژورنالا پسش گرفتم. نمیخواستم که یه مقاله رو توی چند ژورنال چاپ کنم ... مگه دیوونه ام .. واسه چند ژورنال فرستادم که هر کدوم زودتر جواب دادن من اونو اکسپت کنم ... همین ، حالا این ایرادی داره؟!؟!؟!!؟!!؟!؟!؟!؟؟ یکی به من این مسئله رو توضیح بده من دیوونه شدم . چرا نمیشه مقاله ای که در پراسیدینگ کنفرانس چاپ شده رو در یه ژورنال چاپ کرد ؟؟؟؟!!!؟!؟!؟؟!؟!؟!؟؟

ممنون از جوابتون ...

[maryamgoli]

سلام
من مقاله ام توی پراسیدینگ کنفرانس چاپ شده شما که گفتین منم از ژورنالا پسش گرفتم. نمیخواستم که یه مقاله رو توی چند ژورنال چاپ کنم ... مگه دیوونه ام .. واسه چند ژورنال فرستادم که هر کدوم زودتر جواب دادن من اونو اکسپت کنم ... همین ، حالا این ایرادی داره؟!؟!؟!!؟!!؟!؟!؟!؟؟ یکی به من این مسئله رو توضیح بده من دیوونه شدم . چرا نمیشه مقاله ای که در پراسیدینگ کنفرانس چاپ شده رو در یه ژورنال چاپ کرد ؟؟؟؟!!!؟!؟!؟؟!؟!؟!؟؟

ممنون از جوابتون ...

سلام
1- مقاله ای رو که در یک کنفرانس چاپ شده باشه، اگه به عنوان مقاله برتر همون کنفرانس برگزیده بشه و از شما دعوت بشه که در ژورنال مربوطه" همون کنفرانس" هم چاپش کنی میتونی. بهش معمولا میگن: invited paper
2- فرستادن یه مقاله به طور همزمان به دو سه ژورنال -که هرکدوم accept شد همونو قبول و بقیه رو کنسل - غیر قانونیه ، هیات داوران هر ژورنالی دارن وقت هزینه میکنن و اون مقاله رو میخونن و اگه بفهمن که همین مقاله داره یه جای دیگه هم بررسی میشه، نویسنده رو متخلف اعلام میکنن.
3- شما اگه مقاله اکسپ شده در کنفرانس داری ، برای ژورنال یا کنفرانس دیگه تغییرش بده و بفرست .
4- اگه می خوای مقالت که مال کنفرانسه، حتما در یه ژورنال چاپ بشه باید بهتر و advance ترش کنی. چون ژورنال ها استاندارد هاشون از کنفرانس ها بالاتره.

[biscuitpolo]

سلام
من مقاله ام توی پراسیدینگ کنفرانس چاپ شده شما که گفتین منم از ژورنالا پسش گرفتم. نمیخواستم که یه مقاله رو توی چند ژورنال چاپ کنم ... مگه دیوونه ام .. واسه چند ژورنال فرستادم که هر کدوم زودتر جواب دادن من اونو اکسپت کنم ... همین ، حالا این ایرادی داره؟!؟!؟!!؟!!؟!؟!؟!؟؟ یکی به من این مسئله رو توضیح بده من دیوونه شدم . چرا نمیشه مقاله ای که در پراسیدینگ کنفرانس چاپ شده رو در یه ژورنال چاپ کرد ؟؟؟؟!!!؟!؟!؟؟!؟!؟!؟؟

ممنون از جوابتون ...

هر مجله ای یه سری قوانین داره که شما وقتی که مقاله ای برای اون مجله ارسال میکنید به طور ضمنی اون قوانین رو پذیرفتید... یکی از قوانینی که کلیه مجله ها بدون هیچ استثنایی دارن اینه که مقاله ی شما قبلاً به جای دیگه ای ارائه نشده باشه و یا در جایی چاپ نشده باشه... دفعه قبل هم عرض کردم، در مورد ارسال مقاله به صورت موازی به چند ژورنال فقط کافیه که مقاله ی شما از جانب دو تا ژورنال مختلف به دست یه داور خاص که داور هر دو ژورنال هست برسه (این احتمال اصلاً دور از ذهن نیست چون مقالات با توجه به زمینه ی تخصصی خاص به استادی که توی اون زمینه کار میکنه برای داوری ارسال میشن) اونوقت اسم شما میره توی بلاک لیست و نه تنها دیگه نمیتونین توی اون مجلات مقاله ای چاپ کنید بلکه ممکنه توی مجلات دیگه هم نتونید مقاله چاپ کنید...
در این مورد یک استثنا فقط وجود داره که اون رو هم maryamgoli فرمودند... بعضی از کنفرانسها مقالات برگزیده شون رو به بعضی از ژورنالهای برای چاپ ارائه میدن... دقت کنید که در اینجا ژورنال کاملاً اطلاع داره از اینکه این مقاله قبلاً جایی ارائه شده و تنها به جهت اعتبار اون کنفرانس و ارزش علمی مقاله اقدام به چاپ اون میکنه

[maryamf]

در خبر چهار شنبه ۹ دسامبر، نیچر پس از ارائه خلاصه ایی از یافته‌های قبلی‌ (۱ مقاله تقلبی از بهبهانی‌ و ۴ مقاله تقلبی از دانشجو که قبلا کشف شده بودند)، به افشای موارد جدیدی از تقلب علمی‌ پرداخت است. در لیست داده شده در آخر صفحه لینک، مقالات شماره ۴، ۶، ۷، ۱۳ و ۱۵ که به تازگی یافته شده اند تقلبی هستند. نویسندگان شناخته شده و متقلب عبارتند از حمید بهبهانی‌ وزیر راه، حسن زیاری رئیس دانشگاه پیام نور، محمد علی‌ کی‌ نژاد عضو شورای عالی‌ انقلاب فرهنگی‌، علیرضا علی‌ احمدی وزیر آموزش و پرورش (در کابینه نهم) و حسن ظهور دبیر فرهنگستان علوم. در ضمن، ادیتوریال (سخن سردبیر) نشریه نیچر هم به همین موضوع اختصاص داده شده است که لینک آن در زیر می‌‌آید:
http://www.nature.com/nature/journal...l/462699a.html

Editorial

Nature 462, 699 (10 December 2009) | doi:10.1038/462699a; Published online 9 December 2009

A question of integrity
Top of page
Abstract

Iran's institutions must investigate allegations of scientific plagiarism as a matter of urgency.

Fresh evidence that senior officials in the Iranian government have co-authored scientific papers that show signs of plagiarism came to light this week (see page 704). This follows similar revelations in October (see Nature 461, 578–579; 2009).

The first wave of alleged plagiarism cases was widely discussed both inside and outside Iran, and provoked dismay among the country's researchers and reformist bloggers. The cases were also reported by Iran's mainstream media, which deserve credit for airing the story despite the present regime's record of shutting down newspapers, arresting journalists and otherwise intimidating free inquiry.

The regime's research institutions, however, have done little to investigate the allegations. This is perhaps not surprising, given the extreme political sensitivity of the accusations. One of the disputed papers was co-authored by transport minister Hamid Behbahani, who supervised President Mahmoud Ahmadinejad's PhD. Other questionable papers were co-authored by science minister Kamran Daneshjou, who oversaw this year's disputed presidential election. An official investigation is needed to clarify the circumstances of these and the new cases of alleged plagiarism. Senior scientists also have a responsibility for what happens in their labs, and for papers on which their names appear.

One can only speculate over what might cause such plagiarism. In some cases, using texts to help counter a poor command of English may provide extenuating circumstances. And in Iran, as in several developing countries, there is a cultural expectation that officials should have strong academic credentials. This could tempt weaker academics to inflate their publication record, perhaps by plagiarism. It can also lead to other types of academic fraud: in November 2008, the late Ali Kordan was impeached by the Iranian parliament and removed as interior minister after he admitted that his honorary law doctorate from the University of Oxford was fake.

Another factor could be the politicization of Iran's research system. After the 1979 Islamic revolution, universities were purged of perceived Western influences and staff. Many of the best scientists left the country. The Iranian research enterprise began to recover in the late 1990s under reformist president Mohammad Khatami — academic appointments were more often based on merit, and the country's research output improved in both quantity and quality. But the research environment has deteriorated since Ahmadinejad took power in 2005, as his regime has exerted political influence over promotions within universities. And in the aftermath of this summer's protests over the election, Iran's universities have become a hotbed of opposition — a prime focus for the government's crackdown. The regime now says that it intends to reinforce Islamic values across academic staff and courses, which many scientists take as code for further repression.

Leading researchers inside Iran are keeping their heads down. But many are quietly pressing for the authorities to investigate the plagiarism allegations, which, they note, would be consistent with wider demands by academics for the current regime to be more accountable and respectful of the republic's values and civil rights. They are also pushing for merit-based promotion practices, and are having some success in persuading Iran's academic institutions to emphasize ethics in the practice of research and publishing.

Iran's researchers, both inside and outside the country, are to be applauded for their defence of excellence and scientific integrity in such difficult political conditions. The actions of a few must not be allowed to soil the reputation of the majority of Iran's scientists. Rather, the international scientific community must redouble its efforts to support and collaborate with its Iranian colleagues.

Also read here:
http://www.nature.com/news/2009/0912...l/462704a.html

[maryamgoli]

در خبر چهار شنبه ۹ دسامبر، نیچر پس از ارائه خلاصه ایی از یافته‌های قبلی‌ (۱ مقاله تقلبی از بهبهانی‌ و ۴ مقاله تقلبی از دانشجو که قبلا کشف شده بودند)، به افشای موارد جدیدی از تقلب علمی‌ پرداخت است. در لیست داده شده در آخر صفحه لینک، مقالات شماره ۴، ۶، ۷، ۱۳ و ۱۵ که به تازگی یافته شده اند تقلبی هستند. نویسندگان شناخته شده و متقلب عبارتند از حمید بهبهانی‌ وزیر راه، حسن زیاری رئیس دانشگاه پیام نور، محمد علی‌ کی‌ نژاد عضو شورای عالی‌ انقلاب فرهنگی‌، علیرضا علی‌ احمدی وزیر آموزش و پرورش (در کابینه نهم) و حسن ظهور دبیر فرهنگستان علوم. در ضمن، ادیتوریال (سخن سردبیر) نشریه نیچر هم به همین موضوع اختصاص داده شده است که لینک آن در زیر می‌‌آید:
http://www.nature.com/nature/journal...l/462699a.html



Also read here:
http://www.nature.com/news/2009/0912...l/462704a.html

سلام
جمعی از اساتید بنام و شناخته شده ایرانی در پاسخ به این مقاله مجله نیچر نامه ای رو به اون مجله فرستاده اند که چند روز پیش چاپ شده. لطفا ببینید:




Correspondence

Nature 462, 847 (17 December 2009) | doi:10.1038/462847a; Published online 16 December 2009

Iran's scientists condemn instances of plagiarism



Farhad Ardalan1, Hessamaddin Arfaei1, Reza Mansouri1, Mahdi Balalimood2, Dariush Farhud3, Reza Malekzadeh3, Habib Firouzabadi4, Keramatollah Izadpanah-Jahromi4, Afsaneh Safavi4, Ali Kaveh5, Farrokh Saidi6, Abbas Shafiee6 & Yousef Sobouti7



1- Sharif University of Technology and the Institute for Research in Fundamental Sciences (IPM), Tehran, Iran
2-Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
3-Medical University of Tehran, Iran
4-Shiraz University, Shiraz, Iran
5-Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran
6-Shahid Beheshti Medical University, Tehran, Iran
7-Institute for Advanced Studies in Basic Sciences, Zanjan, Iran



The Iran chapter of the Academy of Sciences for the Developing World, speaking for the country's academic community, deplores the recent cases of alleged plagiarism by Iranian scientists (see Nature 462, 704–705; 2009).
Iran's scientific community is largely free of such unethical behaviour. The calibre of its scientific output is reflected by the substantial growth in recent years in its share of research articles published in high-quality, peer-reviewed international journals.
Several factors account for this improvement in Iran's research output, including sustained and generous government support for science, a swelling of the ranks of young researchers and increasing international collaboration.
The Internet has facilitated communication with our colleagues elsewhere — but the availability of journals on the Internet has also made plagiarism easier. This widely acknowledged problem affects the scientific community worldwide. Iran, sadly, is no exception, and the country's science community is overhauling its practices to counter this scourge.
But circumstances more specific to Iran are also conducive to the spread of plagiarism. Iranian culture places an excessive emphasis on the value of academic credentials, both for advancement in official professions and in social standing. In particular, Iran's political class has an unusual affinity for possessing academic distinctions, as exemplified by the fact that a university degree is a prerequisite for election to parliament. A higher degree is also considered an important qualification for holding other government offices. As a result, the Iranian political class, across the political and ideological spectrum, accounts for a disproportionate share of academic fraud.

Contributions to this page may be sent to Email: correspondence@nature.com. Please see the Guide to Authors at http://go.nature.com/cMCHno. We also welcome comments at Nautilus (http://blogs.nature.com/nautilus).

http://www.nature.com/nature/journal/v462/n7275/full/462847a.html