مشاهدات و تجربيات شما در آمریکا

[khalas]

سلام،
فکر کنم خیلی هامون که هدف آخرمون آمریکاست، خیلی وقت ها سوال های بی جوابی توی مغزمون شکل میگیره. آمریکا چه شکلیه؟ مردم آمریکا خوردنین؟ فرهنگشون چه طوره؟ از ما باهوش ترن؟ اونجا واقعا سرزمین آرزوهاست و ...........توی این تاپیک قصد دارم هر مدت یک بار در مورد یک موضوع نظر یکی از دوستانی که چند سالی است در آنجا اقامت گزیده است را بیان کنم و در مقابل نظرات دوستانی که چه در آمریکا زندگی می کنند در مخالفت یا موافقت با این موضوع رو ببینیم، همین طور دوستانی که در حال سفر به اونجا هتسند یا هر فرد دیگری.
اما چند نکته:
این نظرات بنده نیست، و منم مثل بقیه دوستان نظرم رو به طور جداگانه بیان خواهم کرد.
شاید در مورادی نظرات این دوستمون به بعضی از دوستان بربخوره، اما امیدوارم که با دلیل و منطق این موضوع رو رد کنند.
من از ایشون اجازه گرفتم و این مطالب رو اینجا قرار میدم، حیفم اومد که این تجربات در این فروم به اشتراگ کذاشته نشود.
ایشون مثل خیلی از دوستان در اونجا تحصیل نکردند یا قصد تحصیل ندارند پس میتونه نوع نظرشون خیلی متفاوت باشه.
ذکر منبع رو ایشون ضروری نداسنتند اما همه ی دوستان میتونند نظرات ایشون رو در http://natashagodwin.blogspot.com/ مطالعه کنند.
و اما اولین موضوع:

ایرانیان مقیم در امریکا
میدونم که خیلی از شماها مشتاق زندگی در امریکا هستید و ممکنه در آینده دور و یا نزدیک به این کشور مهاجرت کنید. مطلبی را که میخواهم در این تاپیک مطرح کنم تجربه خودم از برخورد با ایرانیان مقیم در امریکا است که ممکن است به درد شما بخورد. در یک کلام ایرانیان مقیم امریکا در واقع امریکاییهای ناقصی هستند که نه میتوانند به زبان فارسی درست صحبت کنند و نه به زبان انگلیسی تسلط دارند. نه خصلتهای ایرانی خودشان را دارند و نه خصلتهای امریکایی را گرفته اند. وقتی به نفعشان باشد امریکایی هستند و وقتی به نفعشان باشد ایرانی هستند. میتوانم بگویم که از خصلتهای ایرانی تقریبا بدترینشان را مثل چشم و همچشمی و غیبت و ... را گرفته اند و از خصلتهای امریکایی هم بدترینش را گرفته اند مثل نوع آرایش و لباس پوشیدنی که مخصوص قشر خاصی از امریکاییها است و یا غذا نپختن و جدایی زن و مرد و ... بله آنها یک چیزی تو مایه های شترمرغ هستند. خدا را شکر من لس آنجلس زندگی نمیکنم ولی چند بار که برای دیدن موج عظیم فامیلهایم به آنجا رفتم احساس کردم که آنها حتی از مردم ایران از نظر فرهنگی 30 سال عقب تر هستند و مرا بیاد فیلمهایی می انداخت که مربوط به زمان قدیم میشد مثل دایی جان ناپلئون و غیره. خلاصه اینکه برایم مشمئز کننده بود و نمیتوانستم مدت زیادی آنها را تحمل کنم درحالی که مردمی که در ایران با آنها در ارتباط بوده و هستم آدمهای بسیار باکلاس تر و فهمیده تری هستند. خلاصه کلام اینکه اگر زمانی گذارتان به امریکا و مخصوصا لس آنجلس افتاد زیاد از دیدن مردم آنجا شوکه نشید و بدانید که آنها با شما خیلی فرق دارند. وقتی یه مهمونی ایرانی هست همه یا در حال پز و قمپز در کردن هستند و یا درباره ملک و املاک و مدل مو حرف میزنند. هیچکدامشان در عمرشان یک کتاب هم نخوانده اند و حتی بحثهای اجتماعی و سیاسیشان هم آب دوغ خیاری است. من که ترجیح دادم درجایی زندگی کنم که دور از آنها باشد و اگر هم بخواهم فارسی صحبت کنم با دوستان و آشنایانم در ایران صحبت میکنم. اگر در بین امریکاییها زندگی کنید نه تنها با زبان و فرهنگ آنها آشنا میشوید بلکه زبان و فرهنگ ایرانی شما هم دست نخورده باقی میماند و آلوده نمیشود. امیدوارم که این حرفها بدردتان بخورد و خوشحال میشوم اگر نظرتان را بشنوم.

درود بر شهداد
با اینکه از این پست خیلی میگذره تقریبا و من هم الان آمریکا هستم ولی هر دفعه که این تاپیک و تاپیک آخرش که چی رو میخونم یا احساس میکنم هنوز نرفتم! و یا احساس میکنم پست ها تازه هستش با اینکه 4 بار خوندمشون.
این جملت فوق العاده هستش:
وقتی به نفعشان باشد امریکایی هستند و وقتی به نفعشان باشد ایرانی هستند ...
این تجربه رو به عینه دیدم و البته نمیشه گفت همه ولی عده خیلی زیاد اینطوری هستشند و من اسم سینوسی گذاشتم روشون!! یه روز میان بغلت میشینن فردا از دور شما رو میبینن راهشون رو کج میکنن!!

[pimi810]

درسته..اصلا کسی به کسی توجهی نداره. اصلا. حتی وقتی پیش استاد هم میری که دیگه بزرگتر از استادت کسی نیست که تو اون شهر برای شما ولی مثلا شلوارک بپوشی و یا رسمی کراوات بزنی مهم اینه که چی میخوای ارایه بدی در meeting .
اتفاقا من هم به خاطر همون دلیل یک موبایل بسیار قدیمی نوکیا استفاده میکنم تا رسم رو بشکنم
ماشین هم که دیگه هیچی. هر چی داشته باشی اصلا مهم نیست باز...هر چند خودم ماشین ندارم
فقط نکته ای که من رو یکم اذیت میکنه اینه که درسته اونور آب! هم استفاده از موبایل داشت بحرانی میشد ولی اینجا دیگه واقعا شورش رو در آوردن. هر جا میری ملت دارن با موبایل بازی میکنن یا موزیک و هدفون گوششونه و یا تو سایتهای اجتماعی هستن از طریق آیفون در اتوبوس و قهوه خونه و حتی دانشگاه و ...
یادش به خیر اونور آب! که بودیم همه داخل اتوبوس جر و بحث میکردن...واقعا هم یادش به خیر

من یه مقاله هم خوندم اونروز در yahoo که فکر کنم مجله new-york times بود در امریکا هم میزان شادابی از سال 2008 روند نزولی پیدا کرده نمیدونم دیگه واقعا اینطوری باشه ولی در حالت کلی من هم این احساس رو دارم ازشون!
از دوستانی که حداقل 4 ساله اونجان یه لطفی بکنن نظر بدن...هر چند بازم نمیشه تعمیم داد یک شهر رو به کشور.

اینطوری نیست که لباس و ظاهر و ماشین و برند و .... تو آمزیکا مهم نباشه. اتفاقا خیلی هم مهمه. این همه فروشگاه جور وا جور فروش دارن که درشون بازه. یک عده آدم nerd تو بخش تحصیلات تکمیلی رو شما نباید معیار جامعه بگیرید

[khalas]

اینطوری نیست که لباس و ظاهر و ماشین و برند و .... تو آمزیکا مهم نباشه. اتفاقا خیلی هم مهمه. این همه فروشگاه جور وا جور فروش دارن که درشون بازه. یک عده آدم nerd تو بخش تحصیلات تکمیلی رو شما نباید معیار جامعه بگیرید

سلام
البته نوشته ها رو شما هم مثل من دقیق نمیخونید
منظور من این بود کسی با کسی کاری نداره. یعنی به فرق شما با شلوارک یا با بهترین برند شلوار لی باهاتون رفتار یکسانی میشه. حداقل من اینطور دیدم. حالا نمیدونم رسم مهمونی و اینجور چیزا چی هستش ولی اینجا کسی نمیگه فلانی فلان ماشین رو میرونه و خونش 1000 متر مربع هستش و استخر و جکوزی هم داره!

[Mehrad]

سلام
البته نوشته ها رو شما هم مثل من دقیق نمیخونید
منظور من این بود کسی با کسی کاری نداره. یعنی به فرق شما با شلوارک یا با بهترین برند شلوار لی باهاتون رفتار یکسانی میشه. حداقل من اینطور دیدم. حالا نمیدونم رسم مهمونی و اینجور چیزا چی هستش ولی اینجا کسی نمیگه فلانی فلان ماشین رو میرونه و خونش 1000 متر مربع هستش و استخر و جکوزی هم داره!

شما نديديد يا نشنيديد معنيش اين نيست كه وجود نداره. اينجا زندگي مبتني بر مصرف گرايي و تجمل هست. مدل و برند و ظاهر و اين چيزا خيلي مهمه. توي برخي محله هاي باكلاس با ماشين درب و داغون رانندگي كنيد (يا حتي با دوچرخه) احتمال pull-over شدنتون توسط پليس بالا ميره. صرفا به خاطر اينك تيپتون يا تيپ ماشينتون به اون محله نمي خوره. حتي اگه دكترا از هاروارد داشته باشيد. توي برخي فروشگاهها اگه ظاهرتون مطابق عرف مشتريان اون فروشگاه نباشه تحويلتون نمي گيرن يا حتي ممكنه پرسنل فروشگاه دنبالتون راه بيفتن كه احتمالا چيزي بلند نكنيد. حتي در مورد اينكه فلاني خونه و ماشين فلان داره اين حرفها اينجا هم هست. همونطور كه پيمان گفت چيزهايي كه توي محيط دانشگاه و در ارتباط با همكلاسيهاتون مي بينيد نشون دهنده جامعه آمريكا نيست.

[s.m.h.sh]

pimi810 کاملا درست میگه؛ پوشیدن برند های مارک و معروف، روندن یه ماشین متفاوت یا مثلا pimped out شده، پوشیدن کت شلوار چند صد دلاری در یه مهمونی رسمی و ... همه موجب میشه در gathering ها بسیار شما رو تحویل بگیرند و اصولا بتونید دوست پیدا کنید. بله الان دیگه گوشی اسمارت همه گیر شده ولی شما ساعت GPS دارتون رو که با موبایلتون synch شده و کالری سنج داره و ... رو به ملت نشون بدین تا ببینید میتونید باهاشون در باره ی همین ساعت ها حرف بزنید. روابط دانشجو - ادوایزر و غیره که فقط و فقط towards یه هدف مشترک هست و اون کار علمی هست، ولی اگه یه مدت روابط off campus با جماعت غیر دانشمند داشته باشید میبینید که دقیقا چه برند های لباس و کیف و کفش هست که برای شما احترام و popularity کسب میکنه. این که اینجا ماشینهایی که ایران ابهت دارن رو کسی نگاه هم نمیکنه اصلا به این معنی نیست که مدل ماشین اینجا مهم نیست.
@khalas اختیار دارید شما اینجا بفرمایید خونه ی 1000 متری با spa دارید تا ببینید چی میشه!!!!

اینطوری نیست که لباس و ظاهر و ماشین و برند و .... تو آمزیکا مهم نباشه. اتفاقا خیلی هم مهمه. این همه فروشگاه جور وا جور فروش دارن که درشون بازه. یک عده آدم nerd تو بخش تحصیلات تکمیلی رو شما نباید معیار جامعه بگیرید

سلام
البته نوشته ها رو شما هم مثل من دقیق نمیخونید
منظور من این بود کسی با کسی کاری نداره. یعنی به فرق شما با شلوارک یا با بهترین برند شلوار لی باهاتون رفتار یکسانی میشه. حداقل من اینطور دیدم. حالا نمیدونم رسم مهمونی و اینجور چیزا چی هستش ولی اینجا کسی نمیگه فلانی فلان ماشین رو میرونه و خونش 1000 متر مربع هستش و استخر و جکوزی هم داره!

[nimavojdani]

pimi810 کاملا درست میگه؛ پوشیدن برند های مارک و معروف، روندن یه ماشین متفاوت یا مثلا pimped out شده، پوشیدن کت شلوار چند صد دلاری در یه مهمونی رسمی و ... همه موجب میشه در gathering ها بسیار شما رو تحویل بگیرند و اصولا بتونید دوست پیدا کنید. بله الان دیگه گوشی اسمارت همه گیر شده ولی شما ساعت GPS دارتون رو که با موبایلتون synch شده و کالری سنج داره و ... رو به ملت نشون بدین تا ببینید میتونید باهاشون در باره ی همین ساعت ها حرف بزنید. روابط دانشجو - ادوایزر و غیره که فقط و فقط towards یه هدف مشترک هست و اون کار علمی هست، ولی اگه یه مدت روابط off campus با جماعت غیر دانشمند داشته باشید میبینید که دقیقا چه برند های لباس و کیف و کفش هست که برای شما احترام و popularity کسب میکنه. این که اینجا ماشینهایی که ایران ابهت دارن رو کسی نگاه هم نمیکنه اصلا به این معنی نیست که مدل ماشین اینجا مهم نیست.
@khalas اختیار دارید شما اینجا بفرمایید خونه ی 1000 متری با spa دارید تا ببینید چی میشه!!!!

جسارتا بنده هم تحت شرایطی با نظر آن دوستمون که فرمودن زیاد تاثیری نداره موافقم(البته در مقایسه با ایران). بله اگر هدف شما به عنوان مثال دوست شدن با دخترها باشد 100 البته مدل ماشین شما یا خانه شما اهمیت داره. آن مسئله پول اوور شدن هم که اصولا ربط به مسائل امنیتی داره خوب طبیعی است اگر پلیس به یک آدم با ماشین 2000 دلاری درب و داغون در یک محله که خونه زیر 2 میلیون دلار نداره مشکوک شه و گیر بده. اما در روابط روزمره زندگی مثل برخورد میان دوستان و اقوام یا نوع برخورد سوپرمارکت با شما (البته اگر رفتار شما هم با احترام و متشخصانه باشد) به خاطر مدل لباس یا ماشین تغییری ملموسی قابل مشاهده نیست. اصولا در ایران اگر شما به سوپر مارکتی بروی و مثلا 100 هزار تومان خرید کنی برخوردشان با شما فرق دارد و هی مهندس مهندس بارتان می کنند، اما اگر همان آدم با همان قیافه به یک فروشگاه بره و مثلا 3 تا تخم مرغ و یک بسته نون لواش! بگیره نحوه برخورد از زمین تا آسمان با او متفاوته ، ولی اینجا بارها شده من به فروشگاه رفتم و فقط مثلا یک جنس 2 دلاری خریدم، نهایت تغییر در جملات فروشنده افزوده شدن یک عبارت (جاست ایت) به مکالمه میان ما بوده همین و بس!

[pimi810]

سلام
البته نوشته ها رو شما هم مثل من دقیق نمیخونید
منظور من این بود کسی با کسی کاری نداره. یعنی به فرق شما با شلوارک یا با بهترین برند شلوار لی باهاتون رفتار یکسانی میشه. حداقل من اینطور دیدم. حالا نمیدونم رسم مهمونی و اینجور چیزا چی هستش ولی اینجا کسی نمیگه فلانی فلان ماشین رو میرونه و خونش 1000 متر مربع هستش و استخر و جکوزی هم داره!

دقیقا برعکسه. اصلا رفتار یکسانی باهاتون نمیشه. بار می گم به عنوان یه دانشجو یا یه کارگر شما ممکنه این چیزا رو حس نکنید (که حتی البته تو همون محیط دانشگاه هم مهمه) اما اگر وارد زندگی واقعی اینجا بشید و بخواید بیزینس کنید و برش داشته باشید این چیزا خیلی خیلی مهم میشه. نه تنها لباس و ... بلکه ظاهر شما هم تعیین کننده ست. هر نوع imperfection تاثیر بد خودش رو میذاره. it's a nation controlled by media.
من تو HGTV یه برنامه می دیدم که طرف دلال مسکن بود تو نیویورک و مردم بهش زنگ می زدن و بودجه و requirement ها شون رو می گفتن و اون مطابق اون براشون دنبال خونه میگشت. خودش می گفت بخش مهمی از درآمد من صرف خرید لباس و accessories ، ... میشه چون میگفت شما وقتی سر یه معامله ی 40 ملیون دلاری حاضر میشید باید کت شلوار 8000 دلاری بپوشی

[ZHALEH]

سلام
"به نظر من" ظاهر، قیافه، تیپ، ماشین، لباس و هر آنچه به بعد مادی انسان مربوط میشه در دنیای امروزی 99.9% حرف اول و آخر رو میزنه و قضاوت بر روی آدمها هم بر این اساس صورت میگیره. این یک حقیقت تلخ هست زیرا بیش از آنچه که باید، داره بهش توجه و پرداخته میشه و همین باعث شده که اکثریت ما آدمها "خود" واقعیمون نباشیم و با نقاب زندگی کنیم. نه تنها در آمریکا، بلکه در همه جای دنیا تا بوده همین بوده و خواهد بود. بدون شک انسان تحت تاثیر ظواهر قرار میگیره مگر اینکه از بعد روحی و معنوی به بلوغ رسیده باشه و این مسائل براش حل شده باشه. تجربه من از آمدن به آمریکا اینه که : " دوستان عزیز من، از هیچ کس و هیچ چیز و هیچ کجا برای خودتون بت نسازید، در غیر این صورت بعد از مواجهه با حقیقت دچار سرخوردگی خواهید شد".
مخلصیم

[khalas]

سلام
"به نظر من" ظاهر، قیافه، تیپ، ماشین، لباس و هر آنچه به بعد مادی انسان مربوط میشه در دنیای امروزی 99.9% حرف اول و آخر رو میزنه و قضاوت بر روی آدمها هم بر این اساس صورت میگیره. این یک حقیقت تلخ هست زیرا بیش از آنچه که باید، داره بهش توجه و پرداخته میشه و همین باعث شده که اکثریت ما آدمها "خود" واقعیمون نباشیم و با نقاب زندگی کنیم. نه تنها در آمریکا، بلکه در همه جای دنیا تا بوده همین بوده و خواهد بود. بدون شک انسان تحت تاثیر ظواهر قرار میگیره مگر اینکه از بعد روحی و معنوی به بلوغ رسیده باشه و این مسائل براش حل شده باشه. تجربه من از آمدن به آمریکا اینه که : " دوستان عزیز من، از هیچ کس و هیچ چیز و هیچ کجا برای خودتون بت نسازید، در غیر این صورت بعد از مواجهه با حقیقت دچار سرخوردگی خواهید شد".
مخلصیم

بحث بت ساختن نیست اینجا بحث مقایسه هستش با کشوری که ازش اومدی.اینجا به خاطر ماشین و خونه های ویلایی و اینجور چیزا پز نمیدن به همدیگه برخلاف اون مملکتی که ازش اومدی.دیگه این واضحه. موضوع اینه!
حداقل واسه من که دانشجو هستم چنین چیزی تا حالا ندیدم و شاید ساده ترین نوع لباسها رو من میپوشم تو دانشگاه و هنگام خرید اصلا تفاوتی احساس نمیکنم. بازم میگم روز اول با کراوات و کت و شلوار رفته بودم دانشگاه و فکر میکردم هم باید اینطوری باشه همیشه بعدا دیدم اصلا اینا توجهی نمیکنن به این چیزا. درسته در مهمانی های رسمی یا حالا مثلا دفاع پایان نامه یا به قول دوستمون معامله های آنچنانی که عمرا من سراغش برم! بهتره یا باید قیافه و تیپ خوب زد ولی این چیزی که شما میگید قطعی هست اصلا هم اینچنین نیست.
زندگی را ساده بگیرید وگرنه
ما هم مخلصیم

[mmsh81]

پستهای نامربوط حذف شدند.
از دوستان خواهش میشه فقط تجربیات و مشاهدات خودشون رو بدون تعمیم دادن، نسخه پیچیدن و نصحیت دیگران بیان کنن و در صدد اثبات نظر خود و یا نفی نظر دیگران نباشن. بالاخره هر شخصی طرز تفکر و منش زندگی خودشو داره و نمیتونه بیاد اینجا به کسی تحمیل کنه.
فراموش نشه آمریکا فقط شامل نقطه ای که من و شما زندگی میکنیم نیست و انواع و اقسام فرهنگها, انسانها و برخوردها رو میشه توش تجربه کرد. لذا هیچوقت نمیشه برای همه موقعیتها در آمریکا یه نسخه واحد پیچید.
تحمل نظر مخالف دیگران از نشانه های بلوغ فکریست.