مشاهدات و تجربيات شما در آمریکا

[ali12345]

اينكه گفتم قيافه ام لهجه داره كه شوخي بود و اشاره به يك جوك قديمي. يعني حركات و وجنات من مثل اينايي بود كه خارج بودن و تازه اومدن ايران. من قبل از اينكه برم آمريكا هم قيافه ام لهجه داشت. همون موقع هم پيش ميومد ملت يه جوري بهم زل بزنن و بعد بهم بگن شما خارج تشريف داشتيد. بابام هميشه به شوخي مي گفت تو رو توي بيمارستان عوض كردن. خيلي وقتها هم بهم مي گفت آقاي كلاسيك.

من توي بانك چيزي رو به انگليسي نمي نوشتم. به انگليسي هم حرف نمي زدم. فارسي حرف زدن من هم هيچوقت مثل اين بچه سوسولها نبود كه چند ماه ميرن خارج فارسي يادشون ميره (با اينكه من اينجا تمام وقتم با آمريكاييها ميگذره). اينها از اينكه مدت طولاني در حسابهاي بانكيم هيچ عملياتي انجام نشده بود و همينطور دفترچه هاي بانكي قديمي من متوجه مي شدن كه من اين مدت ايران نبودم. البته قيافه ام هم لهجه داشت . به اضافه سوالهايي كه درباره سرويسهاي بانكي مي پرسيدم. نمونه مي خواهيد؟ مثلا اينكه در كدوم يكي از خودپردازهاي بانك ميشه واريز وجه نقد انجام داد؟ جواب: نگاه اينجوري. اين سرويس يكي از پيش پا افتاده ترين كارهايي هست كه تقريبا در هر خودپرداز بانكي در هر دهكوره اي در آمريكا ميشه انجام داد. براي من استفاده از اين سرويس در آمريكا انقدر عادي بود كه وقتي برگشتم ايران و يك روز خواستم از طريق خودپرداز خارج شعبه بعد از وقت اداري پول نقد به حسابم بذارم و چنين قابليتي در دستگاه خودپرداز وجود نداشت، قيافه من اينجوري شده بود. بعد فكر كردم شايد اين امكان در اون خودپرداز وجود نداره (با اينكه اون شعبه يكي از شعبه هاي عمده بانك بود). بعد يك روز در ساعت اداري رفتم داخل شعبه و همين سوال رو پرسيدم و در جواب قيافه اونها اينجوري شد. اين اصلا جزء سرويسهاي پيشرفته بانكي در آمريكا به شمار نميره.

خوب با اينجوري شدن قيافه كارمندان بانك در جواب چنين سوالي، بديهي بود نمي بايست پرسيد (و من هم نپرسيدم) آيا امكان خوابوندن چك به حساب از طريق app تلفن هوشمند وجود داره يا نه. اين هم يكي از سرويسهايي هست كه از نظر من چيز خيلي عادي هست در آمريكا و من زياد از اين روش چك به حسابم مي خوابونم. يا مثلا وقتي مخ من رو كار مي گرفتن و من مي گفتم بانكها براي باز كردن حساب جاري منت مشتري رو مي كشن و جايزه نقدي قلمبه ميدن اگه بريد حساب جاري باز كنيد و اينكه من كلي پول به جيب زدم از همين طريق. كه باز قيافه كارمند محترم اينجوري ميشد از شنيدن اين. منت كشي و جايزه نقدي دادن بانكهاي آمريكا براي باز كردن حساب جاري براي يك دانشجوي خارجي (اون هم از نوع ايراني و ريشو) رو مقايسه كنيد با شرايط بسيار دشوار همين ايراني (كه در ضمن مهندس هم هست) براي باز كردن حساب جاري در كشور مادري خودش. حالا جايزه نقدي قلمبه كه هچ. يا اينكه من در آمريكا به اندازه مصرف تا آخر عمرم دسته چك دارم و هروقت اراده كنم مثل آب خوردن ميتونم دسته چك جديد بگيرم. باز قيافه كارمند محترم از شنيدن اين قضيه اينجوري ميشد. خوب همين چند نمونه بسه. سوال بيشتر در مورد مسايل بانكي داريد در تاپيك مرتبط بپرسيد. اونجا توضيحات مفصل دادم.

من حس کردم مصداق اون شعر که می گه "عیب مِی جمله بگفتی هنرش نیز بگوی" چند مورد که سیستم بانکی ایران بهتره به نظرم رو بنویسم (کاری هم به دلیلش ندارم که چرا این سیستم تو ایران هست و اینجا نیست یا چرا من فکر می کنم این یه قابلیت بهتر حساب می شه!):

- گرفتن پول از ای.تی.ام. یه بانک دیگه خیلی پرهزینه تره در امریکا (در ایران مجانی بود یا هزینه اش بسیار کم بود)
- دریافت پول از ای.تی.ام بانک خود آدم در امریکا یه سقف محدود داره و از تعداد خاصی که عبور کنه هزینه داره (این طور بگم که حداقل مال بعضی از بانک هاشون داره)
- بر خلاف ایران چیزی به اسم کارت به کارت از یک بانک به بانک دیگه ندارن و از طریق اینترنت هم ممکنه نشه از هر بانکی به بانک دیگه انجام داد و انجامش خیلی ساده و روون نیست
- اطلاعات درج شده روی چک حساب جاریتون در امریکا می تونه واسه سوء استفاده کافی باشه و پیچیدگی اش خیلی کمتر از ایرانه که از حساب جاریتون سوء استفاده بشه و دادن چک به آدم ناشناس کار خطرناکی محسوب می شه.
- دریافت پول از حساب هایی به جز حساب جاری تابع ضوابطیه و فراتر از یه سقف خاصی ( که سقفش خیلی هم زیاد نیست) باید از قبل بانک رو مطلع کنین و چند روز حداقل منتظر باشید در حالی که در ایران این موارد فورا انجام می شه و تفاوتی در نوع حساب ها وجود نداره. در ایران اگه سقفی هم باشه رقم در حد چند صد میلیونه اینجا ظاهرا در ارقام خیلی خیلی کمتر (که یه آدم عادی هم می تونه این مقدار پس انداز داشته باشه) این محدودیت وجود داره.
- اگه مینیمم موجودی از حدی کمتر بشه بانک برای باز نگه داشتن حساب از شما مطالبه هزینه ماهیانه می کنه (در حد 10-12 دلار ماهیانه مثلا برای یکی از بانک ها که تازگی چک کردم)
- بانک ها در امریکا در همه ایالت ها شعبه ندارن و خیلی از بانک ها کاملا محلی هستن به جز چند مورد استثنا و این می تونه اذیت کنه وقتی بعضا این بانکهای محلی خیلی سرویس های بهتری ارائه می دن.
- اینکه در ایران برای پرداخت اینترنتی به پرتال بانک مرتبط می شین و اطلاعات کارت محافظت می شه خیلی فوق العادست در حالی که در امریکا باید مراقب بود که آدم از چه سایتی خرید می کنه.

در مجموع اگه ای.تی.ام های ایران هم پول/چک رو قبول کنن (که اون اوایل یادمه بعضی دستگاه ها این کار رو انجام می دادن و تبلیغش هم تو تلویزیون دیدم) به نظرم از بعد امنیت و راحتی استفاده برای کارهای روز مره سیستم بانکی فعلی ایران بهتر از سیستم بانکی امریکاست منتها در بخش مربوط به ارائه اعتبار و وام و امثالهم قبول دارم که فاصله خیلی زیاده و اصلا قابل مقایسه نیست.

[pimi810]

در مجموع اگه ای.تی.ام های ایران هم پول/چک رو قبول کنن (که اون اوایل یادمه بعضی دستگاه ها این کار رو انجام می دادن و تبلیغش هم تو تلویزیون دیدم) به نظرم از بعد امنیت و راحتی استفاده برای کارهای روز مره سیستم بانکی فعلی ایران بهتر از سیستم بانکی امریکاست منتها در بخش مربوط به ارائه اعتبار و وام و امثالهم قبول دارم که فاصله خیلی زیاده و اصلا قابل مقایسه نیست.

راحتی استفاده برای کارهای روزمره؟ مزاح می فرمایید
خود من یه شب یه باک بنزین سوزوندم تا یه عابر بانک پیدا کردم و تونستم پول انتقال بدم.

ولو اینکه هر دو سیستم بر پایه ی ربا و نزول خوری بنا نهاده شدن، این دیگه خیلی بی انصافیه بانکداری اینجا رو از نظر تکنولوژی با ایران مقایسه کرد.

[S03]

- اینکه در ایران برای پرداخت اینترنتی به پرتال بانک مرتبط می شین و اطلاعات کارت محافظت می شه خیلی فوق العادست در حالی که در امریکا باید مراقب بود که آدم از چه سایتی خرید می کنه.

در مجموع اگه ای.تی.ام های ایران هم پول/چک رو قبول کنن (که اون اوایل یادمه بعضی دستگاه ها این کار رو انجام می دادن و تبلیغش هم تو تلویزیون دیدم) به نظرم از بعد امنیت و راحتی استفاده برای کارهای روز مره سیستم بانکی فعلی ایران بهتر از سیستم بانکی امریکاست منتها در بخش مربوط به ارائه اعتبار و وام و امثالهم قبول دارم که فاصله خیلی زیاده و اصلا قابل مقایسه نیست.

اینها بیشتر هزینه هایی است که باید به خاطر راحتی کارهای روزمره پرداخت بشه، مثلا با سیستم ایران چیزی مثل iTunes یا آمازون ممکن نیست یا پرداخت های تلفنی یا پرداخت های اتوماتیک. تصور اینکه هر موقع من میخوام یه آهنگ یا فیلم یا برنامه از iTunes بگیرم که اکثرشون هم روی موبایله، بیام و یکبار برم به سایت بانک و ... در حالی که الان این کار رو در کمتر از 5 ثانیه انجام میدم. یا اینکه هر ماه حساب Netflix و Cable و موبایل و Spotify و قبض آب و برق و ... رو بخوام پرداخت کنم یا حساب شارژ کنم در حالی که همه اینها الان اتوماتیکه و یک ثانیه وقت من رو هم نمی گیره و همیشه خیالم هم راحته که هیچ وقت عقب نمی افته.

درسته که ریسک امنیتی بیشتره ولی من با سیستم های الکترونیک پشت بانک ها و ... آشنایی دارم، پیچیدگی بسیار عظیمی است که از Fraud جلوگیری کنند و تا حد بسیار بسیار زیادی هم موفق هستند و حتی در مواقع نادری هم که پیش میاد اکثر بانک ها و موسسات مالی مشتری هاشون رو اتوماتیک بیمه کردند و با یک تلفن قضیه حل میشه. سیستم ایران از این نظر فوق العاده ابتدایی و پیش پا افتاده طراحی شده چون هیچ کدوم از این دید ها موقع طراحیش وجود نداشته و زیرساخت های امنیتی سیستم بانکی ایران یک صد هزارم استانداردهای روز هم نیست. روزی که ایران هم به اون مرحله برسه که بخواد این سرویس ها رو ارائه بده، صدها برابر مشکلات بیشتری رو گریبانگیر خواهد شد و کارایی روزمره هم صدها برابر سخت تر و پیچیده تر خواهد بود. کامپیوتری که به شبکه متصل نیست نیازی به فایروال نداره ولی این مزیت اون کامپیوتر نیست.

[Mehrad]

من يك مقدار مقايسه رو دقيقتر بكنم. بعد با توجه به اينكه خودتون مدير هستيد، بيزحمت همه اين پستها رو منتقل كنيد به تاپيك مرتبط به مسايل بانكي.

- كارمزد برداشت پول از خودپردازهاي بانكهاي ديگه مدتي بحثش مطرح شد و تقريبا به مرحله عملياتي شدن هم رسيد (فكر كنم سال ١٣٨٥) بعد جيغ و داد ملت در اومد و موقتا مسكوت گذاشته شد.
- در مورد سقف برداشت از خودپرداز منظورتون اين نيست كه اين سقف در ايران بيشتر از آمريكا هست يا نامحدوده؟ پدر من از خودپرداز بانك خودش نمي تونه بيشتر از ٢٠٠ تومان در روز برداره. بانك سامان كه خيلي لطف مي كنه، اين سقف رو براي خودپردازهاي بانك سامان تا ٤٠٠ تومان در روز افزايش داده و براي برداشت از خودپردارهاي بانكهاي ديگه همون ٢٠٠ تومنه. خيلي زيادتر از بانكهاي آمريكا هست؟ البته اين سقفهاي ٢٠٠ تومني يا ٤٠٠ تومني رو ميشه تحت شرايط خاصي تغيير داد ولي بد نيست از بانكهاي معمولي آمريكا هم سقف بديد و با معادل ريالي بانكهاي ايراني مقايسه كنيد.
-انتقال اينترنتي كاملا امن و بدون كارمزد پول بين بانكهاي مختلف يكي از سرويسهايي هست كه من به فراواني ازش استفاده كردم. در برخي موارد اين كار يك روزه انجام ميشه و در برخي موارد ٣ تا ٤ روزه. در مورد سوء استفاده هاي درشتي كه با استفاده از كارت به كارت كردن انجام شده، چيزي توي روزنامه ها خونديد؟
- شما مي تونيد چكهاي بدون مشخصات از بانك بگيريد. در ضمن اين امكان در آمريكا وجود داره كه با پرداخت كارمزدي پرداخت چك (يا هر نوع پرداختي) رو متوقف كنيد. در برخي شرايط كه اين متوقف كردن پرداخت كارمزد هم نداره.
- اگه مي خواهيد سقف مقررات مربوط به پولشويي رو با هم مقايسه كنيد، بد نيست مقايسه با نرخ واقعي دلار انجام بشه. در ضمن براي مشتريهاي با گردش حساب بالا در هر دو سيستم بانكي شرايط ويژه وجود داره. در حالت عادي سقف برداشت از حساب سپرده خيلي كمتر از چند صد ميليون هست. از كسانيكه در جريان نوسانات ارزي سال گذشته پشت در بانكها از كله سحر صف مي كشيدن تا پول خودشون رو دربيارن بپرسيد. يا حتي دانشجوياني كه براي ارز خريدن مي خواستن "ريال" از حسابشون بردارن. يكيش خود من. بعد اين سقفهاي عادي رو با سقفهاي معادل در بانكهاي آمريكايي مقايسه كنيد.
- بانكهاي خيلي زيادي هستن كه حساب جاري معمولي به شما ميدن بدون هيچ كف موجودي و هيچ كارمزدي. در صورتيكه بخواهيد حسابهاي جاري ويژه داشته باشيد، بديهيه كه براي شما كف موجودي در نظر بگيرن با توجه به امتيازهاي خاص اون حساب. ولي براي دودر كردن اون كارمزدهاي ماهانه هم در بسياري از موارد راههاي ساده قانوني وجود داره. خود من حسابهاي اونجوري هم دارم و تا به حال يك قرون كارمزد ندادم. به علاوه در صورتي كه دانشجو باشيد، خيلي بانكها مزاياي ويژه برخي حسابهاي جاري رو بهتون ميدن بدون اينكه ازتون كارمزد بگيرن.
- لزومي نداره كه همه بانكها در همه ايالتها شعبه داشته باشن. من در برخي بانكها به صورت اينترنتي حساب باز كردم بدون اينكه حتي يك دفعه هم نياز به مراجعه به شعبه بانك داشته باشم و همه كارهاي بانكيم رو يا اينترنتي انجام دادم يا در برخي موارد خاص تلفني. شما ميتونيد (البته هيچ نياز مبرمي نيست) در يك بانك محلي حساب باز كنيد و برخي كارها رو با مراجعه به شعبه انجام بديد و برلي بقيه كارها از عمليات بانكي اينترنتي استفاده كنيد. خود من حسابم رو در دو تا از بانكهاي محلي باز نگه داشتم ولي هرچي فكر مي كنم كاري نيست كه من از طريق اينترنت يا تلفن يا حداكثر خودپرداز نتونم انجام بدم و مجبور باشم به خاطرش پا شم برم داخل شعبه. علاوه بر اين با توجه به سهولت فوق العاده عمليات بين بانكي در آمريكا (كه وضعيت فعلي عمليات بين بانكي ايران حتي با شرايط دهه نود آمريكا هم قابل مقايسه نيست) شما به راحني مي تونيد عمليات بين بانك محلي و غيرمحلي رو جوري انجام بديد كه انگار واقعا يك بانك هست. يكي از كارهايي كه من دايما انجام ميدم، خوابوندن چك يك بانك در حساب بانك ديگه هست و الان براي اين كار حتي مجبور نيستم تا خودپرداز هم برم. چك رو از طريق app بانك به حسابم ميذارم. الان بعد از چند سال سيستم بانكي ايران هنوز نتونسته (يا نخواسته) تمام ابعاد ACH رو در عمليات بين بانكي پياده كنه. جهت اطلاع ACH تكنولوژي خيلي قديمي سيستم عمليات بين بانكي آمريكا هست. من نمي خوام آمريكا رو بهشت جلوه بدم ولي فقط كار كردن با امكانات همين ACH به تنهايي براي من مثل اين بود كه توي بهشت هستم. بقيه امكانات بانكي بماند.
- در آمريكا هم SSL وجود داره كه ضريب اطمينان بالاتري ميده. به علاوه در آمريكا هم امكان mask كردن شماره واقعي كرديت كارد در برخي بانكها وجود داره كه يك لايه حفاظتي اضافي به شما ميده. در ضمن جهت اطلاع، در ايران مواردي پيش اومده كه كساني پورتال بانكي رو spoof كردن. منظورم هك نبود ها، spoof. اونجا هم آدم بايد حواسش باشه كه اين واقعا پورتال بانك واقعي هست يا spoof. نمونه اش رو خودم به چشم ديدم.
- تفاوتهاي بنيادين نحوه وام و اعتبار گرفتن در آمريكا با ايران هم كه بماند.

[transformer]

اینها بیشتر هزینه هایی است که باید به خاطر راحتی کارهای روزمره پرداخت بشه، مثلا با سیستم ایران چیزی مثل iTunes یا آمازون ممکن نیست یا پرداخت های تلفنی یا پرداخت های اتوماتیک. تصور اینکه هر موقع من میخوام یه آهنگ یا فیلم یا برنامه از iTunes بگیرم که اکثرشون هم روی موبایله، بیام و یکبار برم به سایت بانک و ... در حالی که الان این کار رو در کمتر از 5 ثانیه انجام میدم. یا اینکه هر ماه حساب Netflix و Cable و موبایل و Spotify و قبض آب و برق و ... رو بخوام پرداخت کنم یا حساب شارژ کنم در حالی که همه اینها الان اتوماتیکه و یک ثانیه وقت من رو هم نمی گیره و همیشه خیالم هم راحته که هیچ وقت عقب نمی افته.

درسته که ریسک امنیتی بیشتره ولی من با سیستم های الکترونیک پشت بانک ها و ... آشنایی دارم، پیچیدگی بسیار عظیمی است که از Fraud جلوگیری کنند و تا حد بسیار بسیار زیادی هم موفق هستند و حتی در مواقع نادری هم که پیش میاد اکثر بانک ها و موسسات مالی مشتری هاشون رو اتوماتیک بیمه کردند و با یک تلفن قضیه حل میشه. سیستم ایران از این نظر فوق العاده ابتدایی و پیش پا افتاده طراحی شده چون هیچ کدوم از این دید ها موقع طراحیش وجود نداشته و زیرساخت های امنیتی سیستم بانکی ایران یک صد هزارم استانداردهای روز هم نیست. روزی که ایران هم به اون مرحله برسه که بخواد این سرویس ها رو ارائه بده، صدها برابر مشکلات بیشتری رو گریبانگیر خواهد شد و کارایی روزمره هم صدها برابر سخت تر و پیچیده تر خواهد بود. کامپیوتری که به شبکه متصل نیست نیازی به فایروال نداره ولی این مزیت اون کامپیوتر نیست.

آقا دیگه خیلی هم اینطوریا نیست که میفرمایید!
اون دوستمونم که گفت یک باک بنزین برای پیدا کردن عابربانک سوزونده نمیدونم مربوط به چه سالی میشه! چون توی تهران که اینقدر بانک زیاد شده (و جدیدا باجه های عابربانک رو سر کوچه ها و یا جلوی مجتمع های مسکونی میذارن) هرکسی تا رسیدن به اولین عابر بانک ->حداکثر شاید پیاده 5 دقیقه راه باید بره چه رسد به سواره!

جدیدا این سیستم کارت به کارت از هر بانکی رو هم فعال کردند که کارو خیلی راحت کرده (قبلا باید عابر بانک مبدا یا مقصد میبودش)

اما در مورد توضیحات شما هم که نقل قول کردم . من خودم تا حالا برای استفاده از خدمات اینترنتی هیچ بانکی قرم پر نکردم (چون یه رمز مخصوص باید از شعبه بانک گرفت) اما چند ساله توی ایران موبایل بانک و اینترنت بانک و تلفن بانک و حتی استفاده از این دستگاه های فروش فروشگاه ها برای عملیات بانکی و یا پرداخت پول نیزین با کارت بانک و یا حتی جدیدا چند ماهه یه تبلیغی میکنن که شما با موبایلتون با دستگاه خرید اون فروشگاه ارتباط برقرار کنید و اونطوری پولشو پرداخت کنید(یعنی دیگه نیاز به کارت هم نیست)

در مورد خرید شارژ یا پرداخت قبوض و یا حتی پرداخت اقساط و حتی واریز اتوماتیک به یه حساب خاص برای خانواده (مثلا پول تو جیبی بچه ها) و خیلی از اینجور امکانات دیگه هم توی بانک ها وجود داره . حتی یه موردی هست شما با وارد کردن کد ها توی موبایل مثلا *740# یه منو براتون ظاهر میشه و انواع اقسام کارها (بسته به اون بانک که قبلا اطلاعات کارتتون رو توش وارد کردید) براتون میاد و میتونید با چنتا از این کدها انواع کار هارو انجام بدید (یعنی دیگه نیاز به نصب هیچ نوع نرم افزاری هم وجود نداره و با گوشی 1100 هم میشه اینکارارو کرد و امنیتشم خیلی بالاتره)

در مورد خریدهای اینترنتی هم شما لازم نیست وارد سایت بانک بشید . شما فقط در لحظه آخر که دکمه پرداخت توی فروشگاهو میزنید صفحه کلید پرداخت اینترنتی بانک باز میشه و با دادن شماره کارت و رمز کارتتون مبلغو به راحتی پرداخت میکنید)

-> ضمنا این امکانام وجود داره شما یکسری شماره حسابهارو از پیش تعریف کنید واسه حسابتون و مثلا شماره حساب اون فروشگاهم توش باشه که دیگه نیاز به وارد کردن اطلاعات کارت هم نداشته باشید!!

شما اگر خودتونم بخواید فروشگاه بزنید میرید از بانک یه اکانت از این درگاهای پرداخت میگیرد و بعد کدش رو روی فروشگاهتون میذارید و مشتریاتون اینترنتی خرید میکنن . و یا از اون ساده تر جدیدا شرکت هایی مثل زرین پال اومدن دیگه نیاز به مراجعه به بانک هم نیست و فقط کدش رو توی سایتتون میذارید .


خداییش ما توی ضنایعی که به سود بعضی ها!!! بوده خوب پیشرفت کردیم (صنایع دفاع - صنایع نفت - صنعت بانکداری و ...)

[transformer]

وضعیت امنیت شغلی و اصلا تعریف امنیت شغلی توی آمریکا به چه شکل هست؟ مثلا قرارداد های کاری آیا قانون های مشخصی داره ؟(چه به لحاظ مدت زمان - چه از لحاظ حق و حقوق کارمند و کارفرما ) یا اینکه همه چیز توافقیه و همون موقع عقد مشخص میشه؟ و اینکه کارفرما چطور کارمندهارو از لحاظ بهره وری یا نوآوری و خلاقیت کنترل میکنه؟ مثلا اگر ببینه یک کارمندی واسش سود دهی نداره و بخواد جایگزینش کنه خیلی راحت بهش میگه خوش اومدی؟ یا مجبوره باهاش کنار بیاد تا مثلا قراردادش تموم بشه؟ اصلا کارفرما چطور بر کار کارمنداش نظارت میکنه؟ و چطور نظراتشو بهشون اعمال میکنه *** اصل مطلب اینکه یه کارمند آمریکایی چقدر هر روز این استرس رو داره که اگر فردا up to date نباشم یا اینکه فردا یه قدم از امروزم جلوتر نباشم ممکنه کارمو از دست بدم؟ ***یه سوال دیگه هم اینکه آیا کارایی کارمند با میزان دریافتیش رابطه مستقیم داره یا نه؟ یعنی هرچی بیشتر و بهتر کار کنه به همون میزان بیشتر میشه مزایا و حقوق و درجاتش یا نه؟ (یه کلیت از فضای کار اونجا میخوام)

[ali12345]

من نظرات شما دوستان رو خوندم و تاکید دارم که من مشاهدات خودم و راحتی که با سیستم ایرانی داشتم رو دارم می گم و خیلی این احساسم شخصیه و سخت می تونم براش دلیل بیارم و می دونین که تفاوت های شخصیتی می تونه خیلی در این موارد تعیین کننده باشه مثلا من خیلی محافطه کارم و همین الانشم که گزینه ای.تی.ام. هست ترجیحم اینه که با یه آدم حرف بزنم و کار چک رو نهایی کنم و می دونم این خیلی خاص منه ولی در هر حال می خوام بگم که من سیستم امریکایی رو سخت تر از سیستم ایرانی پیدا کردم و باهاش راحت نیستم، حالا شاید 5 سال دیگه این موضوع تغییر کنه....ضمنا شخصا معتقدم که اصلی ترین کار سیستم بانکی سیستم اعتباریشه اینه که بهعنوان یه اقتصاد خونده اصلا بحثی ندارم که سیستم امریکایی بهتره!

فقط یک موضوع رو ظاهرا بد بیان کردم. در مورد سقف استفاده از ای.تی.ام. من در مورد سقف مبلغ برداشت از حساب صحبت نکردم در مورد سقف دفعات استفاده در ماه گفتم که سقف داره برای بعضی بانک ها (مثلا 5-6 بار در ماه) که اگرچه من خودم یه بار هم به این سقف نزدیک نشدم اما نفس وجودش منو اذیت می کنه!

[Mehrad]

اون سقف تعداد دفعات برداشت مربوط به حسابهاي "پس انداز" هست نه حسابهاي جاري. در صورتي كه از حساب پس انداز بخواهيد هر نوع برداشت غيرحضوري (شامل برداشت از طريق خودپرداز، انتقال بين حسابها به صورت آنلاين، پرداختهاي اتوماتيك و از اين قبيل) داشته باشيد، سقف شش بار در ماه وجود داره. در صورتيكه همين برداشت از حساب پس انداز رو داخل شعبه و از طريق كارمند داخل شعبه انجام بديد، شامل اين محدوديت شش بار در ماه نميشه و هر چند بار كه بخواهيد ميتونيد اين كار رو انجام بديد.
براي تعداد دفعات برداشت از حساب جاري، هر نوع برداشت كه باشه، هيچ محدوديتي وجود نداره. البته در صورتي كه از موجودي حساب جاري تجاوز نكنيد. اگه جزييات مقررات بانكي آمريكا رو بدونيد و چم و خم كار رو ياد بگيريد، اصلا دلتون براي سيستم بانكي ايران تنگ نميشه.

همچنان خواهشمندم كه اين پستها رو به تاپيك مرتبط با مسايل بانكي منتقل كنيد

[Mehrad]

در سيستم كاپيتاليستي چيزي به اسم امنيت شغلي وجود نداره. كارمند و كارگر در حد ابزار هست كه هر وقت توجيه اقتصادي نداشته باشه، ميندازنش دور. به همين راحتي. سابقه كار و كارايي و اينها هم اهميت زيادي نداره. اگه اخبار مربوط به "تعديل" نيرو رو در يكي دو دهه گذشته دنبال كرده باشيد، مي بينيد كه گاهي وقتها اين "تعديل" ها (يا به قول اينها layoff ) در موجهاي چندهزار تايي بوده. خيلي وقتها كلا يك كارخونه رو تعطيل كردن. اينجوري شد كه فلينت در ميشيگان كه زماني يكي از شكوفاترين مناطق آمريكا بود، الان يكي از خطرناك ترين مناطق آمريكا هست و در چند سال گذشته بر سر عنوان اولي جرم و جنايت با ديترويت و كمدن (در نيوجرزي) و كليولند رقابت مي كنه. كه همه اين شهرها هم زماني شهرهاي خيلي شكوفايي بودن و قلب صنعت آمريكا.

گاهي وقتها كسايي كه "تعديل" ميشن كارگران يا كارمنداني بودن كه ساليان سال با وفاداري كامل براي سيستم كار مي كردن و بعد سيستم خيلي راحت "برگه صورتي" دستشون داده. گاهي وقتها نزديك بازنشستگي. موج foreclosure هايي كه طي دهه گذشته در مناطق صنعتي آمريكا راه افتاد همه اش تقصير سيستم بانكي نبود. خيلي از اينها مال كسايي بود كه به همين صورت كارشون رو از دست دادن و كار ديگه اي هم پيدا نكردن و نتونستن از عهده قسط خونه بر بيان و در نتيجه خونه شون بر باد رفت.

همه گزارشهايي كه در مورد امواج "تعديل" نيروي انساني اينور و اونور خوندم به كنار، موارد زيادي از "تعديل" نيرو در كارمنداي دانشگاه خودمون ديدم. يك موردش بود كه چند سال پيش داد دانشجوها رو در آورد. يكي از كارمنداي امور دانشجويي دانشگاه كه واقعا در خدمت دانشجوها بود، بعد از بيش از بيست سال خدمت صادقانه "برگه صورتي" گرفت. توجيه قضيه هم كسر بودجه و اينكه ما در شرايط سختي هستيم و مجبوريم "صميمهاي دشوار" بگيريم. تمپليتهايي كه از شنيدنش حال آدم به هم ميخوره. اين شرايط سخت و تصميمهاي دشوار باعث نميشد كه مديران زحمتكش دانشگاه حتي گوشه پاداشهاي شش رقميشون سابيده بشه، ولي تعداد زيادي از كارمندان باسابقه به همين راحتي دچار "تصميمهاي دشوار" شدن. مورد خاص اين كارمند باسابقه امور دانشجويي داد همه ما رو در آورد. فقط براي اينكه دستتون بياد اين بابا چه جور آدمي بود، من ايران كه بودم و تازه ميخواستم برم آمريكا ايميلهاي متعددي به اين بابا زدم و سوالهاي مختلفي در مورد زندگي در توليدو پرسيدم. بعد از چند تا ايميل، من تصوير روشني در مورد محلات توليدو داشتم مثل كسي كه خودش در توليدو زندگي كرده و وقتي وارد توليدو شدم، اطلاعاتم جوري بود كه مي تونستم بقيه رو راهنمايي كنم. و من تنها كسي نبودم كه اين بابا به ايميلش جواب ميداد.

بعد از كلي داد و هوار كردن ما دانشجوها كه چه جوريه موقعيت شغلي همچين آدمي با اين همه سابقه خدمت صادقانه دچار "تصميمهاي دشوار" ميشه ولي پاداشهاي شش رقمي مديراني كه امروز اينجا هستن و فردا هرجايي كه عشقشون بكشه دچار تصميمهاي دشوار نميشه، بعد از مدتي كه اين بابا زندگيش تعطيل شده بود و در معرض فروپاشي بود، دستش رو يك جايي بند كردن. چند وقت پيش از دم محل كار جديدش رد ميشدم. اصلا اون آدم سرزنده اي كه چند سال پيش ميشناختم (و ايميلهاي اونجوري مي نوشت و اونجوري به دانشجوها كمك ميكرد) نبود و شده بود يك آدم عصبي و بيحوصله. اون اواخر قبل از اينكه "برگه صورتي" بگيره، گاهي وقتها كه ميرفتم دفترش احساس مي كردم كه حال خوشي نداره و مثل قديمها نيست ولي نمي فهميدم چرا. بعد كه دچار "تصميم دشوار" شد دوزاريم افتاد كه علت تغيير روحيه اش چي بوده.

تا دلتون بخواد داستانهاي واقعي اينجوري ميتونم بگم از كارمندها و كارگرايي كه دچار "تصميمهاي دشوار" شدن و زندگيشون از هم پاشيده. حالا اين بابا شانس داشت كه ما دانشجوها در موردش داد و هوار كرديم و به طور استثنايي در اين يك مورد براي نظر ما دانشجوها اندكي تره خرد كردن. بماند كه نظر ما دانشجوهاي محترم در اكثر مواقع دوزار ارزش نداره. و اين در حالي هست كه مديران زحمتكش دانشگاه با اون پاداشهاي شش رقميشون، گوش فلك رو كر كردن با شعار "دانشگاه دانشجومحور". اين "تصميمهاي دشوار" فقط شامل كارمندان نميشه. سال تحصيلي آينده قراره كه سونامي "تعديل" در مورد هيات علمي راه بيفته. زماني بود كه فكر مي كردم اگه يك استاد دانشگاه tenure بشه، ديگه امنيت شغلي داره. بعد مواردي ديدم از استادهاي tenured كه دچار "تصميم دشوار" شدن. سال پيش كه اين "تصميمهاي دشوار" در مورد هيات علمي يكي از دانشگاههاي نزديك ما اعمال شد نتيجه اش رو ديدم كه چي شد. الان برخي برنامه هاي graduate اون دانشگاه در معرض تعطيلي هست.

[rahi2012]

وضعیت امنیت شغلی و اصلا تعریف امنیت شغلی توی آمریکا به چه شکل هست؟ مثلا قرارداد های کاری آیا قانون های مشخصی داره ؟(چه به لحاظ مدت زمان - چه از لحاظ حق و حقوق کارمند و کارفرما ) یا اینکه همه چیز توافقیه و همون موقع عقد مشخص میشه؟ و اینکه کارفرما چطور کارمندهارو از لحاظ بهره وری یا نوآوری و خلاقیت کنترل میکنه؟ مثلا اگر ببینه یک کارمندی واسش سود دهی نداره و بخواد جایگزینش کنه خیلی راحت بهش میگه خوش اومدی؟ یا مجبوره باهاش کنار بیاد تا مثلا قراردادش تموم بشه؟ اصلا کارفرما چطور بر کار کارمنداش نظارت میکنه؟ و چطور نظراتشو بهشون اعمال میکنه *** اصل مطلب اینکه یه کارمند آمریکایی چقدر هر روز این استرس رو داره که اگر فردا up to date نباشم یا اینکه فردا یه قدم از امروزم جلوتر نباشم ممکنه کارمو از دست بدم؟ ***یه سوال دیگه هم اینکه آیا کارایی کارمند با میزان دریافتیش رابطه مستقیم داره یا نه؟ یعنی هرچی بیشتر و بهتر کار کنه به همون میزان بیشتر میشه مزایا و حقوق و درجاتش یا نه؟ (یه کلیت از فضای کار اونجا میخوام)

توی سیستم سرمایه داری هر چقدر "خودت" "فکرت" "ایدت" و ..... بتونه پول تولید کنه همون قدر هم امنیت شغلی پیدا میکنی. دقیقا مثل مسابقه. در باره اوضاع فعلی هم باید گفت خیلی نباید نگران بود. تجربه موفق سرمایه داری و بازار آزاد در دهه 20 و اواخر دهه 40 و وقوع وال استریت اول نشون داد. این بحران ها!(البته از دید خیلی از تحلیلگران اقتصادی صرفا مسئله هست و نه بحران) که زمانی اتفاق افتادند و دامنه وقوعش خییییییلی گسترده از مسئله فعلی بودند پشت سرگذاشته شدند و هیچ اتفاقی هم نیفتاد. این مسایل اقتصادی به این شدتی که الان هست به علت خاصیت نوزایی از درون سرمایه داری هست نه ناکارمدی سیستم یا اینکه کلا امنیت شغلی بی معنی هست و ....یه پوست اندازی ساده همین (: