مشاهدات و تجربيات شما در آمریکا

[ShahdaD]

نقل قول مستقیم نمیکنم چون شاید جو داره به کل کل نزدیک میشه، اما:
اتفاقا من کاملا مخالفم که شما همراه خانوادت برای تحصیل به امریکا بری. البته باز این به هدف هر فردی بستگی داره، یک نفر فقط قصد تحصیل توی آمریکا رو داره، و یک نفر هدفش وقف دادن خودش با اون شرایط و همین طور تحصیله برای من گزینه ی دوم صادقه. پس به قطع شما وقتی با خانواده میری خیلی مسایل رو نمیبینی یا نمیتونی با خیلی مسایل خودت رو وقف بدی. به طبع خانواده ی شما و خانواده ی بنده و هر فردی بخشی از این جامعه هتسند حال با کمی تفاوت در طرز تفکر اما باز بخشی از این جامعه محسوب میشن و اگه شما قصد داری خودت رو با یک جامعه جدید وقف بدی، چه بهتر که هیچ وقت خانوادت رو همراه خودت نبری. بنده 18-19 سالم نیست، اما توی همین سن 1 سال پیش خانوادم نبودم و توی کشوری که بودم مشکلاتی رو پشت سر گذاشتم که واقعا غیر قابل باوره، اما در همین حین تجرباتی رو به دست اوردم که اگر خانوادم همراهم بود هیچ وقت نمیتونستم به دست بیارم، مهم تر از اون شما طرز تفکراتتون به این دیدگاه شرقی هست در حالی که توی خیلی از کشورهای غربی خود فرد باید از 18 سالگی خودش دنبال زندگی خودش بره، و به طبع همین طور که آرش هم گفت این افراد خیلی کمتر به خانواده وابسته هستند، اما ما به دلیل این نیازهایی که همیشه با وجود افرادی چون"خانواده" پرشون میکنیم همیشه خودمون رو وابسته به اون ها میدونیم، در حالی که وابستگی اصلی ما به دلیل نیاز عاطفیمون نیست بلکه در خیلی موارد به خاطر رفع بسیاری از مشکلات ما توسط خانواده است.

اما در مورد اون دوتسمون که گفتم وابسته به ایران هست و چه ربطی به دانشگاه داره؟ اینجا منظور من اهداف یک فرد بود، اون فرد شاید تصمیم به زندگی در یک کشور خارجی نداشته باشه و به محض اینکه PHD شو رفت بیاد ایران و به وطنش خدمت کنه. اما من اهدافم با اون فرد فرق میکنه من قصد زندگی توی اون کشور رو دارم برای یک مدت طولانی پس هرچه سریع تر وارد شدن من به این جامعه و همین طور تنهاتر بودن من توی این مسیله مصادف هست با زودتر روی پای خود ایستادن از هر نوعی در کشور خارجی.

در کل بحث طولانی هست، اما اون موارد آرامش روانی رو خیلی از دوستان از قلم انداختند، شاید برای خیلی ها هم این موضوع خیلی مهم نیست. در هر صورت این ها تنها نظرات بنده بود.

[sjjpo2002]

یکی روز یک کلاسی برای ما گذاشتن که برای تفریح رفتم ببینم چی میگن. اولین درسی که تو دانشکاه به بجه ها دادن در مورد استریو تایپینگ بود. مفهوم خیلی ساده ای داشت ولی قابل تامل بود.
می خواست بگه:
رفتارهایی رو که از فرد یا گروه خاصی می بینید تعمبم ندی

رفتار یک شخص ناشی از خیلی عوامل هست که ملیت و نژاد تو اون خیلی ممکنه کمرنگ باشه. بحثهای این تاپیک شاید بتونه یه اطلاعات مفید بهتون بده ولی باید دقت کنید تا دچار این آسیب تعمیم دادن نشید.
مثالهای تقض زیادی رو میشه به تعمیم های داده شده در اینجا مطرح کرد. مثلا من اینجا چند خونواده ایرانی میشتاسم که خیلی آدمهای موجه و با احترام هستند و به دانشجوهای اینجا هم خیلی کمک می کنند.

[ShahdaD]

یکی روز یک کلاسی برای ما گذاشتن که برای تفریح رفتم ببینم چی میگن. اولین درسی که تو دانشکاه به بجه ها دادن در مورد استریو تایپینگ بود. مفهوم خیلی ساده ای داشت ولی قابل تامل بود.
می خواست بگه:
رفتارهایی رو که از فرد یا گروه خاصی می بینید تعمبم ندی

رفتار یک شخص ناشی از خیلی عوامل هست که ملیت و نژاد تو اون خیلی ممکنه کمرنگ باشه. بحثهای این تاپیک شاید بتونه یه اطلاعات مفید بهتون بده ولی باید دقت کنید تا دچار این آسیب تعمیم دادن نشید.
مثالهای تقض زیادی رو میشه به تعمیم های داده شده در اینجا مطرح کرد. مثلا من اینجا چند خونواده ایرانی میشتاسم که خیلی آدمهای موجه و با احترام هستند و به دانشجوهای اینجا هم خیلی کمک می کنند.

توی این مورد شکی نیست که همیشه مورد نقض پیدا میشه، اما به نظر من کلا موارد نقض خیلی کم هستند، به طور مثال: Channel 4 یک برنامه داشت که اومده بود توی بخش های مرکزی LA که پارک ممنوع بود ماشین ها رو تحت نظر گرفته بود، 90% ماشین ها کارت معلولیت وصل کرده بودن، حالا توی چند موردی که نشون داد 4 مورد رو من دیدم ایرانی بودن، که وقتی میرفت میپرسید ماشینتو کجا پارک کردی خیلی راحت دروغ میگفت به طرف مقابل و در جواب این سوال که ماشین شما کارت معلولیت داره؟ خیلی راحت زل میزدند تو چشم طرف میگفتند نه. و بعدم که ماجرا مشخص میشد یا با طرف مقابل درگیر میشدند، یا اینکه میگفتند آقا دستبند بزن ببرم دیگه. یا اینکه وقتی یک سفارت اعلام میکنه که ایرانی ها از قلان کانال وقت نگیرند و ایرانی ها دقیقا میرن همین کار رو می کنند، یا وقتی یک استاد دانشگاه یک دانشجوی ایرانی وسط پروژه قالش میذاره میره، فکر می کنید اون ها جور دیگه به مسایل نگاه می کنند؟ یا شخصیت افرادی مثل ژاپنی ها رو که توی زلزله 9 ریشتری هم پشت چراق قرمز می ایستند یا در کمال حفظ نظم یک صف طولانی رو تشکیل میدهند با ایرانی ها یکسان بدونند؟ تجربه و ظاهر قضیه این هست که این پیش قضاوت در مورد شما میشه و شما هم هیچ کاریش نمیتونی بکنی، مگر اینکه سعی کن با رفتاری که نشون میدی خودت رو یک نقیض معرفی کنی.

[saeed_oroomy]

در مورد آداب دست دادن با استاد و دوستان هم اگر مطلبی باشه...دوستان لطف کنن بذارن استفاده کنیم

[Ario_80]

در مورد آداب دست دادن با استاد و دوستان هم اگر مطلبی باشه...دوستان لطف کنن بذارن استفاده کنیم

بله و اینکه مثلا وقتی میخوایم وارد اتاقش بشیم یا چیزی رو بدیم دستش چطوری اینکار و بکنیم که محترمانه باشه. فکر نکنم مثل ایران "دو دستی" رو به معنی محترمانه بدونن!

[ghlobe]

در مورد دست دادن: دفعه اول که به کسی معرفی میشوید دست میدهید. دفعات بعد دیگه دست دادن معمول نیست. با دست راست فقط دست بدید. در مورد استادتون صبر کنید که اون دستش رو دراز کنه و به اصطلاح افتخار دست دادن به شما بده (همینطور در مورد خانمها).

اگر کسی دستش رو برای دست دادن دراز کرد هیچ وقت رد نکنید و دستش رو بفشارید چون در غیر این صورت خیلی بی ادبی یه. مگر اینکه دستتون کثیف باشه (که در این صورت توضیح میدید و عذرخواهی میکنید).

برای خداحافظی هم فقط اگر با کسی برای همیشه خداحافظی میکنید (مثلا شما یا اون برای همیشه محل رو ترک میکنه) بعنوان آخرین خداحافظی دست میدید.

من به آزمایشگاه استادم که اومده بودم روز اول موقع رفتن طبق سنت ایران شروع کردم با همه دست دادن! و بچه های غیر ایرانی با تعجب و کنجکاوی دست میدادند و لابد فکر میکردند من دیگه فردا قصد ندارم برگردم!!

[Ario_80]

در مورد دست دادن: دفعه اول که به کسی معرفی میشوید دست میدهید. دفعات بعد دیگه دست دادن معمول نیست. با دست راست فقط دست بدید. در مورد استادتون صبر کنید که اون دستش رو دراز کنه و به اصطلاح افتخار دست دادن به شما بده (همینطور در مورد خانمها).

اگر کسی دستش رو برای دست دادن دراز کرد هیچ وقت رد نکنید و دستش رو بفشارید چون در غیر این صورت خیلی بی ادبی یه. مگر اینکه دستتون کثیف باشه (که در این صورت توضیح میدید و عذرخواهی میکنید).

برای خداحافظی هم فقط اگر با کسی برای همیشه خداحافظی میکنید (مثلا شما یا اون برای همیشه محل رو ترک میکنه) بعنوان آخرین خداحافظی دست میدید.

من به آزمایشگاه استادم که اومده بودم روز اول موقع رفتن طبق سنت ایران شروع کردم با همه دست دادن! و بچه های غیر ایرانی با تعجب و کنجکاوی دست میدادند و لابد فکر میکردند من دیگه فردا قصد ندارم برگردم!!

ممنون از توضیحات مفیدتون. در مورد بغل کردن چطور؟ من خودم ادم با محبتی هستم و تو فیلم های امریکایی زیاد دیدم که همو بغل می کنن. این درسته؟

[ghlobe]

ممنون از توضیحات مفیدتون. در مورد بغل کردن چطور؟ من خودم ادم با محبتی هستم و تو فیلم های امریکایی زیاد دیدم که همو بغل می کنن. این درسته؟

اگر خیلی صمیمی باشید اونهم موقعی که بعد از چند وقت همدیگر رو میبینید یا اینکه برای یک جدائی طولانی خداحافظی میکنید. معمول نیست هر روز صبح همدیگر رو بغل بزنید مردها بندرت همدیگر رو بغل میکنند.

[ghlobe]

در ضمن یک گوگل سرچ در زمینه handshaking etiquette و hugging etiquette بکنید خیلی لینکهای مناسب پیدا میکنید.

[Ario_80]

اگر خیلی صمیمی باشید اونهم موقعی که بعد از چند وقت همدیگر رو میبینید یا اینکه برای یک جدائی طولانی خداحافظی میکنید. معمول نیست هر روز صبح همدیگر رو بغل بزنید مردها بندرت همدیگر رو بغل میکنند.

منظورم بغل کردن خانم ها بود آقا ! بعد همه که از نظر محبت مثل همه نیستن، هستن؟ تو همین ایران بعضیا رو بعد چند سال می بینی، دست و روبوسی هم زورشون میاد انجام بدن. دیگه اینکه، فرقی بین کانادایی ها و امریکایی ها نیست تو این مورد؟ تصور من این بود که آمریکایی ها ادم های خونگرم و راهتی باشن.