مشاهدات و تجربيات شما در آمریکا

[pimi810]

البته اینی هم میگی قابل توجهه. منتها منظورم بیشتر برای جامعه اماریش بود دیگه. همون نمونه و پایش و ... نتیجه گیری کردن. جنوب که بله داستانش کلا فرق میکنه هرچند نبودم و نمیتونم کامل بگم چی به چیه. شهر 10000 نفری هم که اصلا بیخیالش.

خیلی از این شهرهای کوچک بسیار اعیانی و توریستی هستن و ممکنه هوس کنید برای گردش بریدسر بزنید، ولی خوب باید مراعات این مسایل رو هم بکنید. ترجیحا با خود آمریکایی ها برید بهتره.

[alirrrrrr]

خیلی از این شهرهای کوچک بسیار اعیانی و توریستی هستن و ممکنه هوس کنید برای گردش بریدسر بزنید، ولی خوب باید مراعات این مسایل رو هم بکنید. ترجیحا با خود آمریکایی ها برید بهتره.

یعنی واقعا در این حد با ماها مشکل دارند که برای یه تفریح چند روزه هم ممکنه به مشکل بربخوریم؟! اگر ممکنه نوع برخوردها رو میشه توضیح بدهید؟ حالا درسته که مارو عرب یا هر چیز دیگه تلقی میکنن ولی خوب قشر موفق ایرانی توی آمریکا از ناموفق خیلی بیشتره. اینها توی نحوه برخورد سایرین تاثیری ندارد. یعنی مثلا شمایی که وضع مالی خوب دارید و استاد دانشگاه یا فلان ریسرچر یا فلان کارمند هستید و پی اه دی هستید، اینها به عزت و احترام یک فرد در آمریکا نمی افزاید؟ چیزی که توی ایران هست

[ghlobe]

یعنی واقعا در این حد با ماها مشکل دارند که برای یه تفریح چند روزه هم ممکنه به مشکل بربخوریم؟! اگر ممکنه نوع برخوردها رو میشه توضیح بدهید؟ حالا درسته که مارو عرب یا هر چیز دیگه تلقی میکنن ولی خوب قشر موفق ایرانی توی آمریکا از ناموفق خیلی بیشتره. اینها توی نحوه برخورد سایرین تاثیری ندارد. یعنی مثلا شمایی که وضع مالی خوب دارید و استاد دانشگاه یا فلان ریسرچر یا فلان کارمند هستید و پی اه دی هستید، اینها به عزت و احترام یک فرد در آمریکا نمی افزاید؟ چیزی که توی ایران هست

نه دوست عزیز به هیچ مشکلی برنمیخورید. فکر میکنم منظور دوستمان زندگی درازمدت و اختلاط با این جوامع است که طبعا در شهرهای خیلی کوچک که جامعه یکدست و نزدیک بهم دارد داخل شدن یکنفر خارجی و جزئی از این جوامع شدن مشکل تر است. این مشکل را هم در جنوب امریکا خواهید داشت و هم در یک شهر کوچک ایران. ولی اگر کاری به کار کسی ندارید و زندگی خودتان را میکنید هیچ جا مشکلی نخواهید داشت.

[pimi810]

نه دوست عزیز به هیچ مشکلی برنمیخورید. فکر میکنم منظور دوستمان زندگی درازمدت و اختلاط با این جوامع است که طبعا در شهرهای خیلی کوچک که جامعه یکدست و نزدیک بهم دارد داخل شدن یکنفر خارجی و جزئی از این جوامع شدن مشکل تر است. این مشکل را هم در جنوب امریکا خواهید داشت و هم در یک شهر کوچک ایران. ولی اگر کاری به کار کسی ندارید و زندگی خودتان را میکنید هیچ جا مشکلی نخواهید داشت.

همینطوره. به هر جال تو این شهرها همه هم رو می شناسن و وقتی یه آدم غریبه میره اونجا سریع bold میشه. حالا اون غریبه به قول مهراد ay-rab هم باشه که دیگه خیلی تو چشم میزنه. البته اگر پولدار هستید و برای بیزینس اینجور جاها بروید قضیه فرق میکنه. من تو همون شهر کوچک یه آقای هندی دیدم بیزینس عتیقه جات داشت و خیلی هم راضی بود از زندگیش تو اون روستاف ولی خوب طرف خیلی پولدار بود.

[Mehrad]

وقتی‌ جایی‌ باشید که ملت شما رو نشناسن، اینکه قیافه شما چه شکلی‌ و چه رنگی‌ باشه خیلی‌ مهم‌تره تا اینکه چند تا دکترا دارید و چقدر پول توی حساب بانکی‌ شما هست. اپرا وینفری پولداره دیگه؟ اوباما دکترا داره دیگه؟ مصاحبه‌های اینها رو بخونید ببینید خودشون چی‌ میگن. یه خورده گوگل کنید ببینید چه تجربیاتی داشتن در جاهایی که ملت نمیدونستن اینها کین و چکاره هستن. صرفاً به خاطر رنگ پوست. قضیه بازداشت شدن هنری گیتس (استاد برجسته دانشگاه "هاروارد") رو دم در خونه خودش موقع وارد شدن به "خونه خودش" در "کمبریج" بخونید که تصور نکنید دکترا داشتن باعث می‌شه از برخورد‌های نژادپرستانه مصون بمونید. دیگه لیبرال تر از "کمبریج" توی آمریکا کجا هست؟

اشتباه نشه. من نمیخوام بگم قیافه شما در ۱۰۰ درصد موارد تعیین میکنه که چه برخوردی با شما میشه. حرف من این بود که نباید نگاه ایده‌آل و آرمانی داشت. اینجور چیزا هم قسمتی‌ از تجربه زندگی‌ هست. نژادپرستی ممکنه در تخیلات کسانی‌ که توی محیط‌های لیبرال زندگی‌ کردن و با افراد لیبرال نشست و برخاست کردن، از بین رفته باشه. ولی‌ واقعیتی هست که در جامعه آمریکا وجود داره و کسانی که قیافه غیر اروپایی دارن باهاش روبرو میشن. کم و زیاد داره و از محل به محل فرق میکنه، ولی‌ اینجوری نیست که از بین رفته باشه. هر چقدر دامنه رفت و آمد‌هاتون محدود تر باشه، کمتر این چیزا رو تجربه می‌کنید. من در برخی‌ پست‌های قبلی‌ خودم گفتم که اگه کسی‌ نگران این چیزا هست، بهتره مثل بچه خوب سرش رو بندازه از شرکت یا دانشگاه بره خونه و بیاد تا با این چیزا کمتر روبرو بشه.

البته این رو هم بگم که از کسانی‌ که احساس می‌کنن لیبرال هستن هم حرف‌های نژادپرستانهٔ و ethnocentric شنیدم. توی محیط‌های دانشگاهی. یعنی‌ همون لیبرال‌ها هم عاری از اینجور تفکرات نیستن. چه رسه به بقیه. فقط همونطور که گفتم در محیط‌های رسمی‌ و کاری ملت مجبورن نقاب به صورت بزنن و برخی‌ ظواهر رو رعایت کنن. خود من مدتی‌ عضو یک پانل بودم برای گفتگو‌های نژادی. توی این پانل کسانی‌ که مثلا اومده بودن در گفتگو شرکت کنن برای کاهش تفکرات نژادپرستانه و خیلی‌ هم احساس لیبرال و روشنفکر بودن میکردن، دچار تفکرات نژادپرستانه بودن در حرف هاشون. رسوب‌های فکری به این راحتی‌ از بین نمیره.

[alamdar_313]

یک نکته هست توی صحبت دوستان تکرار میشه مدام . " اگه با کسی کار نداشته باشید ، یا زندگی خودتون رو بکنید، یا سرتون رو پیین بندازید" کسی کار به کارتون نداره!

برام سوال شد این دقیقا یعنی چی؟ مگه قراره غیر از این باشه؟ اصلا غیر از این یعنی چطوری؟!

یک چیزی هم دوستمون آقای مهرداد مدام میگه "قیافه اروپایی" . اولا یعنی آمریکایی ها با اروپایی ها مشکلی ندارند؟ ثانیا توی ایرانی ها هم خیلی چهره ها شبیه اروپایی ها هستند ، یعنی اونا هم مشکلی ندارن؟!

[alirrrrrr]

از ghlobe و pimi810 و Mehrad عزیز خیلی ممنونم به خاطر توضیحات خوبتون.
من هم دقیقا منظورم همین بودش. ببینید من فکر میکردم که فردی که دکتری تخصصی رشته ای رو داره که یا در شرکت درست و حسابی شغل مناسبی رو داراست و یا استاد دانشگاهی چیزی هست که عزت نفس بالایی رو در اون جامعه کاری داراست. و بیشتر وقت عمرشو در اون محیط میگذرونه. اینکه توی اون محیط ها احتمالا با هیچ مشکلی مواجه نیست؟ درسته این تصور؟
ببینید به نظر من اینکه در یک پمپ بنزین یه ردنک(که توی دیکشنری در موردش نوشته شده افراد بی سوادی که از روی نادانی عقاید بی منطق دارن) به ما توهین کنه و یا رفتار نامناسبی نشون بده؛ فک کنم توی ایران خودمون هم به وفور دیده میشه که متاسفانه افراد کم سواد و یا به دلیل فقر فرهنگی این رفتارها رو نشون میدهند.
اگر بخوایم سرانگشتی حساب باز کنیم درسته حالا مارو هر چیزی از جمله ay-rab صدا بزنند باز خیلی متفاوت تر از سیاه پوستهاست؛ به عبارتی دیگه ما که سیاه نیستیم. فقط ممکنه مارو صاحب تصورات تروریستی و عقاید عجیب ماقبل تاریخی بدونند و به همین دلیل خودشونو جدا کنند اما در مورد سیاه پوستها صرفا به دلیل رنگ سیاه بودنشون فاصله وجود دارد. آیا این تصور درسته که دقیقا دلیل فاصله ها همین رنگ پوست سبزه و چشم و موی مشکی ماست. آخه این چیزی که من میبینم از دورو بر خیلی ها رفتند اونور و زن آمریکایی گرفتند. پس اگر اینقدر نژادپرستی ها زیاد است چطور اینها همدیگه رو تحمل میکنند؟
با تشکر.

[saeedgoogle]

به نظر من نژادپرستی در وجود همه هست. کسی که بگه نژادپرستی در وجودش نیست مطمئنن دروغ گفته. منظور از نژادپرستی این نیست که بگیم من ایرانیم اون پاکستانیه این تهرانیه اون تبریزیه. بلکه نژادپرستی در کوچکترین جزییات زندگی افراد هست. در همین ایران نژاد پرستی در محله به محله دیده میشه. به این معنی که ما هوای هم محلی های خودمون رو بیشتر از سایر محله ها دارین. حتی سیاهپوستان آمریکا هم در وجودشون نژادپرستی هست و مثلا هوای همدیگه رو بیشتر از هوای یک سفیدپوست دارن. با وجود اینکه در تاریخ آمریکا این قوم مورد نژادپرستی افراطی سفیدپوست ها قرار گرفته ان.
*در تمامی موارد بالا استثنا وجود دارد!

[ghlobe]

یک نکته هست توی صحبت دوستان تکرار میشه مدام . " اگه با کسی کار نداشته باشید ، یا زندگی خودتون رو بکنید، یا سرتون رو پیین بندازید" کسی کار به کارتون نداره!

برام سوال شد این دقیقا یعنی چی؟ مگه قراره غیر از این باشه؟ اصلا غیر از این یعنی چطوری؟!

یک چیزی هم دوستمون آقای مهرداد مدام میگه "قیافه اروپایی" . اولا یعنی آمریکایی ها با اروپایی ها مشکلی ندارند؟ ثانیا توی ایرانی ها هم خیلی چهره ها شبیه اروپایی ها هستند ، یعنی اونا هم مشکلی ندارن؟!

اولا من باز هم تاکید کنم، اکثریت قاطع امریکایی ها با کسی مشکلی ندارند. در امریکا مهاجرهای رنگ و وارنگ بیشتر از همه جای دنیا هستند و نژادپرستی هم در امریکا از تمام کشورهای دنیا کمتر است.

در مورد عبارت "زندگی خودتون رو بکنید" که بنده بکار بردم منظورم این بود که اگر قصد شما زندگی عادی در امریکاست و نه لزوما قاطی شدن و یکی شدن در فرهنگ و جامعه ایکه در آن زندگی میکنید، اصولا مشکلی ندارید. تمام این صحبت "مشکل داشتن" در مورد این نیست که مثلا کسی به شما توهین کنه یا کتکتون بزنه، بلکه به این معنی است که در ارتباطات اجتماعی با افراد جامعه بین خودشون و شما فرقی نگذارند و مثلا شما را خانه دعوت کنند و با شما بیرون بروند و غیره. روی همین فروم دوستانی بوده اندکه داد از نژادپرستی امریکاییها میزدند با این استدلال که هنوز نتوانسته اند به اندازه کافی دوست صمیمی پیدا کنند، نه بخاطر اینکه مثلا ازصبح که بیرون میروند توهین بشنوند تا شب.

همانطور که عرض کردم در شهر های کوچک و روستاها چه ایران و چه امریکا اینطور قاطی شدن با جامعه کمی مشکلتر است. ولی اگر این موضوع برایتان اهمیت زیادی ندارد و بقول آقا مهراد صرفا میخواهید زندگی راحت خودتان را داشته باشید هیچ مشکلی ندارید. من خودم در ایران هم با دوست و همسایه بجز سلام و علیک مودبانه ارتباطی نداشتم و سرم بکار خودم گرم بود، و اتفاقا اینجا (کانادا) باز بیشتر همسایه ها را میبینم و گاهگاهی به هم سر میزنیم و بچه هایمان با هم بازی میکنند و نظیرآن. اگر آن هم نمی بود باز هم مشکل چندانی نداشتم. ولی برای جوانترهایی که یک زندگی اجتماعی فعال با دامنه گسترده دوستان و تمام مدت بیرون رفتن را می پسندند طبعا شهرهای بزرگ و محیطهای دارای مهاجر بیشتر توصیه میشود.

یک نکته دیگر هم که زیاد دیده ام اینست که بعضی از دوستان ایرانی تازه وارد خیلی به دوست شدن و قاطی شدن در جامعه سفید (بلوند!) امریکا علاقمند هستند و آن را ملاک حل شدن در جامعه و پذیرش شان میدانند. بنظرمن اینهم یک کمی به نژادپرستی خود ما برمیگردد. خاطرم هست فرزند یکی از دوستان که بزرگ شده همینجاست مدتی با یک دختر خانم هندی الاصل که پزشک بود بیرون میرفت، و مادر این پسر ایرانی از شدت نگرانی و ناراحتی نزدیک بود سکته کند(وای خدا بدور آخه "هندی"؟!! ما مگر چه گناهی کردیم که خدا به این روزمان انداخته!) و تا آخرش وقتی ارتباط را بهم نزد راحت نشد. اگر بجای آن یک دختر سفید پوست که در مک دونالد کار میکرد بود قطعا چنین نظری نمی داشت. یکبار هم روی یک سایت مربوط به پناهنده ها میخواندم یک پناهنده شکایت کرده بود که در یک کشور اروپایی با "بنگلادشی های بوگندو و افریقایی های آدمخوار" هم اتاق شده! یعنی خیلی از این مشکلات به نژادپرستی وحشتناک خود ما برمیگردد. بنظر من هیچ ایرادی ندارد که بعنوان مهاجر جدید اول در یکی از جامعه های مهاجر اینجا جذب بشوید. کل امریکا از مهاجران تشکیل شده است.

[pimi810]

یک نکته دیگر هم که زیاد دیده ام اینست که بعضی از دوستان ایرانی تازه وارد خیلی به دوست شدن و قاطی شدن در جامعه سفید (بلوند!) امریکا علاقمند هستند و آن را ملاک حل شدن در جامعه و پذیرش شان میدانند.

در ظاهر شاید اینطور به نظر بیاد اما من احساس می کنم این نظام طبقاتی اینجا آدم رو طوری بار میاره که تمایل به معاشرت با طبقات نزدیک به خودش و یا بالاتر رو یشتر داشته باشه. از اونجایی هم که جماعت سفید اینجا in general وضع مالیشون بهتره، طبعا خیلی از تفریحات و .... از اونها سر میزنه و اینه که مهاحرا بیشتر به قاطی شدن تو جامعه ی سفید علاقه دارن. البته به نظر من تفاوتهای نژادی رو نمیشه نادیده گرفت و نمیشه همه رو مجبور کرد که با همه hang out کنن.

این بحث نژاد پرستی و رنگ پوست که مهراد هم اشاره کرد در جایی که کسی ندونه چقدر پول یا تحصیلات دارین ممکنه مشکل ساز شه یه طرف، از اون ور باید این هم دیده شه که شما حتی اگه Irish و سوپر وایت هم باشید ولی فقیر باشید باز دچار تبعیض قرار میگیرید و حتی ممکنه یک سیاه پولدار یا یک ایرانی پولدار باهاتون بد برخورد کنه.